Omdat ik vanuit Brabant mijn ouders niet kan bezoeken (ik werk in het ziekenhuis en mijn vader heeft zwakke longen en woont in Noord Holland) heb ik getracht hun te tekenen. Ondanks een raster klopt de verhouding niet en is met name mijn moeder iets dikker geworden. Vooral de monden vond ik keimoeilijk. De foto die ik gebruikt heb was van hun verloving 52 jaar geleden. Ik ben tevreden over de huid en haar en het textiel maar niet over de monden en ogen.
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Ik weet nu ook wat ik fout heb gedaan. Ik had mijn vader al helemaal geschetst en de schaduwen ingezet en ogen gedaan. Toen bleek ik een vakje te weinig te hebben genomen in de breedte. Ik dacht dat op te lossen door mijn moeder dan maar een vakje op te schuiven maar daardoor ging za van de voorgrond naar de achtergrond. Nooit eraan gedacht dat je dan wat kleiner moet worden en het met het raster niet meer klopt. Het vreemde vind ik dan wel dat ik die fout bij het schetsen dan nog niet zie.
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Ik gebruikte geen rasters meer maar ik kreeg het advies om bij een bekend portret het juist wel weer te doen omdat dat de herkenbaarheid beter zou maken. Niet dus haha. Maar goed. Ik oefen gewoon door.
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Die adelaar is prachtig maar ook het hert en roodborstje met de kopere achtergrond vind ik heel mooi. Ik heb mijn eerste uitstapje gemaakt naar kleur. Klein beetje maar. Wel een half zwart potlood weg gekleurd op dit A4 formaat pinguïn
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Die Jack Russell. Heel mooi. In je schilderij zie ik niet welke fouten jij ziet. Het linkeroog ziet wat mijn betreft er goed uit.
Hier werk ik uitvoering. Wat is dit fijne therapie. Ik ben doodmoe aan het einde van mijn werkdag in het ziekenhuis en kan geen Carona meer horen. Zo sluit ik me helemaal af. Mijn eerste poging met een pluizige vacht
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
@San: die kwast gebruik ik om heel licht te blenden. Een doezelaar vind ik namelijk op zoiets te veel strepen geven en een tissue doet weer te veel uitvegen
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Ik heb eindelijk de stap gewaagt naar kleur na twee maanden oefenen met grafiet. Gisteren een set pastelpotloden en pastelmat gekocht. Wat heerlijk spul om mee te werken maar aan de andere kant: wat een lagen en wat een gedoe om de potloden scherp te krijgen. Ik heb de lat meteen hoog gelegd en heb mijn overleden hond als onderwerp gekozen met zwarte ondergrond. Tot zover ben ik wel tevreden. Ik kijk nog een beetje op tegen het mengen van de kleuren voor de lichte vacht.
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Ik twijfel nog of ik pastelkrijtjes of paspastel ga bestellen om de ondergronden te maken. De scherpe zijkantjes van de krijtjes lijken mij ook wel prettig. Ik ben nu bezig met een portret van mijn overleden kat. Ik kwam er echter achter dat ik alleen maar slechte foto’s van haar heb en ze heeft bijna altijd haar ogen dicht op de foto. Ik ben nu bezig om in grafiet haar te maken met de ogen open en de haarlijnen en de kruinen komen dan uit mijn herinnering. Als deze klaar is wil ik hem in pastel gaan zetten ik twijfel alleen nog welke papierkleur. Ik neig naar antraciet net als mijn hond portret. Wat vinden jullie?
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
O wat ga je snel met je kat. Hij wordt wel supermooi. Ik ben met mijn kat nog in grafiet bezig. Oren blijven zo lastig. Vooral in grafiet om een beetje leuk diepte te krijgen.
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Ik vind die kat echt prachtig Seven. Mooie kleur achtergrond ook. Ik ben klaar met mijn kat in grafiet. Veel uit losse hand maar ik zag gaandeweg steeds meer Sheetah zoals ik haar herinner. Nu start in pastel.
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Vandaag weer een stukje verder met mijn kat in pastel. Straks alleen nog de grote vlakken en bepalen waar ik stop en de kleine details. De ogen en binnenkant oor blijft een strubbeling.
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Sheetah is klaar. Ogen had ik eerst moeten oefenen. Daar zitten zoveel lagen op dat ze wat mat lijken. Zeker het achterste oog was lastig. Toch ben ik voor een tweede pastel wel tevreden hoe hij is geworden. Ik vond het in ieder geval leuk om te zien hoe mijn kat langzaamaan tevoorschijn kwam
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Nieuw project begonnen. Ik ben nog erg bezig met hoe ik de zwarte vacht wel spannend kan laten zijn. Echt haartjes intekenen wordt het niet. De zijkanten zijn op de foto heel licht en glanzend. Bovenop zie ik meer een blauwe laag. Daar heb ik nu blauw als onderlaag. De oren vind ik lastig om toch de pluizige haren er in te zetten. Hopelijk krijg ik ook meer geduld. Ik wil ook altijd te snel. Iemand tips hoe ik verder kan?referentiefoto
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
San ik ben fan van jouw werkjes. Jis wat een leuke stijl heb je. Bedankt voor je compliment Pepperrrrr mooie kleuren en diepte. Lekker uit de comfortzone Ik ga rustig verder. Laagje blauw vond ik best spannend. Voelt zo tegennatuurlijk. Maar het heeft het zwart toch een spannende gloed gegeven. Nu straks aan de manen. Ik ga vandaag eerst even oefenen en bedenken hoe ik het aan ga pakken.
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet
Stukje verder. Nog maar een paar daagjes. Nu twijfel ik nog. Wat te doen met de achtergrond. Het is donkerbruin pastelmat. Ik wil de achtergrond neutraal houden. Wel of niet een kleur geven. De referentiefoto is genomen tijdens het gouden uurtje dus veel blauw een oranje/jgeel tinten.
1090 goedgekeurde kilometers in de mendurance. Powershet