Bokt.nl

**Geplaatst:** 15-08-18 16:58

Geplaatst: 15-08-18 16:58

Tiggs schreef:
Voor mij ook niet en ik vind het vervelend om steeds op mn telefoon iets te moeten doen.

Ik heb nu een structuur junkie planner besteld, ben benieuwd..

Geinig ding.

Helaas is bij mij de planning het probleem niet. Me er aan houden. Dat wel

.

Ik kan me dus in dat soort dingen helemaal verliezen en alles tot in de puntjes uit werken. Vervolgens gaat er iets mis en “klopt het niet meer” en dan is die planning waar uren werk in zit ook verder nutteloos en mislukt.

Ik heb ooit een hele week besteedt om zelf een agenda uit te tekenen in een notitie boekje. Exáct hoe ik wilde dat het eruit zou zien. Tot in de puntjes secuur en perfect. Ik heb de agenda drie weken gebruikt....

De eerste week van de studieweek voor de tentamens werd stevast verspeeld aan het maken van een perfect ontwerpen planning, met kleurtjes en lijntjes. Wel drie keer overnieuw beginnen, want ik had een foutje gemaakt. Vol goede moed begon ik aan dag 2. En dag 2 kreeg ik niet gedaan wat ik bedacht had, en hoppa. De planning ging weer in de prullenbak.

Hopeloos....

"Every song has a CODA, a final movement. Whether it fades out or crashes away. Every song ends. Is that any reason not to enjoy the music?"

**Geplaatst:** 15-08-18 17:07

Re: Het drama dat huishouden heet..

Geplaatst: 15-08-18 17:07

Ja, precies. Ik kan ook hartstikke goed plannen, ik houd me er alleen niet aan. Ik heb eens ergens gelezen dat dat geplan ook een vorm kan zijn van uitstellen van datgene wat je eigenlijk moet doen. Dat is bij mij denk ik ook wel zo.

**Geplaatst:** 15-08-18 17:21

Geplaatst: 15-08-18 17:21

.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 23-02-23 14:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst:** 16-08-18 00:28

Re: Het drama dat huishouden heet..

Geplaatst: 16-08-18 00:28

Ik ben in mijn reactie even heel erg mijn eigen "hoe zit ik in elkaar" op jou aan het projecteren. Ik doe dat vanuit de lessen die ik zelf getrokken heb. Als ik tekort door de bocht ga of dingen voor jou niet van toepassing zijn, gewoon negeren!

Annet_Dottie schreef:
genja schreef:
Heb je geen goede vriendin of vriend die wel handig is in het huishouden ?
Misschien wil die je wel beetje op weg helpen?...

Het op weg helpen is wel geprobeerd ook met de begeleiding maar op het moment dat ik het dan zelf moet doen gebeurd het alsnog niet..

Omdat het wel of niet lukken niet zit in het wel of niet kunnen schoonmaken, maar in dat je niet die intrinsieke orde en discipline hebt om het ook echt te doen. Om er aan te beginnen. Je faalt omdat het vanuit jezelf moet komen en er geen externe factor is.

Annet_Dottie schreef:
Lalidan schreef:
Waar ik dan nieuwsgierig naar ben, waarom wil je het veranderen? Heb je er echt zelf last van? ....

Ik heb er zelf inderdaad heel veel last van Het is voor mij ook zeker geen dwang of moeten. Maar wel iets waar ik van weet dat ik me er prettiger bij voel, sterker nog dit is uit de praktijk al meerdere malen gebleken dat ik me geestelijk slechter/onrustiger voel als het een bende is en vrolijker ben als het netjes is.

Dit geldt voor mij ook, om een hele simpele reden. Als je rommel op een schaal ziet van brandschoon tot zwijnenstal, is er ergens een drempel waarde waarop ik het overzicht niet meer heb. Waarop ik het niet meer kan. Die water trappelende jij die bij elke stapje op de schaal richting zwijnenstal een extra gewichtje aan je benen krijgt in je strijd om je hoofd boven water te houden. Op een gegeven moment is die drempel bereikt en zink je.

Zolang ik boven die grens blijf waarin de rommel te groot wordt om te overzien, blijf ik "happy", is het te doen. Kan ik het ook zelf wel weer op geruimd krijgen. Maar de regelmaat om boven die drempel te blijven die heb ik niet.

Ja, als ik weer op weg geholpen ben, lukt het me wel een tijdje om het vol te houden.. voor een maand... of twee. Maar dan loopt het weer een keertje even uit de hand, of ben ik door omstandigheden extra moe of overprikkeld en kan ik het niet opbrengen om het bij te houden, en zink ik gelijk en heb ik hulp nodig om weer boven water te komen.

Annet_Dottie schreef:
Shiloh schreef:
Ik ben precies zoals jij. Precies......

Ik ga het zeker in mijn achterhoofd houden, maar ik ben bang dat het voor mij echt geen optie is. Voel me er ook ergens niet geheel prettig bij zelf, omdat ik weet, vaak genoeg zelf heb ervaren/gezien dat ik het prima zelf kan.

Ik moest ook wel even een drempel over hoor. Ik ben toch niet gehandicapt? Er zijn toch periodes dat ik het wel gewoon kan?

Ja dat klopt... voor even. Tot het weer mis gaat. Ik kwam in een soort vicieuze cirkel terecht. Ongelukkig zijn met hoe het is. Analyseren. Nieuwe plannen maken. Vol goede moed eraan beginnen. Euforie omdat het een tijdje goed gaat. Terugvallen omdat ik het toch niet vol houdt. En dan de laatste stap die wat mij betreft desastreus is. Mezelf haten, en verwijten, en boos zijn, want ik ben toch een volwassen vrouw, wtf, waarom kan ik dit niet gewoon, lui varken dat ik ben. Een poosje ongelukkig zijn, en dan toch maar weer opnieuw proberen... Ontzettend deprimerend vond ik het.

Het moment dat ik accepteerde dat ik dat (al dan niet door mijn "labeltjes") gewoon heel erg moeilijk vind, was een enorme verademing. Er is al genoeg om tegen te moeten vechten in het leven, zeker als je het gevoel hebt constant te verdrinken. ... waarom zo streng voor jezelf? Waarom ben je niet een beetje liever, en gun je jezelf de hulp die je nodig hebt. Het grootste cadeau dat je jezelf kan geven, is acceptatie dat je het niet alleen kunt, en dat dat ook niet hoeft.

En dat hoeft echt niet te betekenen dat een schoonmaakster dús de oplossing is. Hulp kan er in vele vormen zijn. Voor mij werkt een schoonmaakster, en ik vind het iedere maand opnieuw de best besteedde 100 euro van elke euro die ik uit geef. De rust in mijn huis en in mijn kop en de externe regelmaat die het met zich mee brengt is zo idioot veel waard!

Annet_Dottie schreef:
Daarnaast wat ik al eerder zei moet het echt volledig op mijn manier, zelfs bij mijn vriend thuis kan ik het niet altijd even goed hebben dat het niet op mijn manier kan. En ook als ik eens iets samen deed met mijn moeder of begeleidster, in huis, had ik daarna vaak de kriebels als het net anders was gedaan dan dat ik het zelf doe. Ik trek dat gewoon niet zo goed
En financieel zie ik het inderdaad ook niet helemaal zitten, wel bedankt voor je reactie en tips

Gaat het je dan om hoe goed het eindresultaat is? Of de volgorde en methode die er gebruikt wordt tijdens het doen zelf?
Ik kan er bijvoorbeeld ook slecht tegen om te koken met iemand die het op een andere manier doet als ik. Maar als ik er bij het koken niet bij ben, en ik alleen het resultaat zie, merk je er niks van. Ik ben niet thuis als mijn schoonmaakster komt. Dus heb ik er ook geen last van dat dingen op een andere manier gebeuren dan ik ze zou doen. Ik zie enkel het resultaat.

Ik geef deze argumenten niet omdat ik vind dat je een schoonmaakster moet nemen. Maar omdat ik bij de kern probeer te komen van waar het stokt in de hulp. Ik denk namelijk écht dat je het zonder hulp niet gaat lukken. Maar die hulp moet dan wel zó ingericht worden dat je er ook iets aan hebt. Als de hulp je alleen maar tegen werkt, kom je nog niet verder. En zoals ik al eerder aan haalde, hulp hoeft niet perse praktische hulp te zijn van iemand die je fysiek komt helpen met het poetsen.

Mijn probleem bij vrijwel alles om dingen voor elkaar te krijgen, om uberhaubt aan dingen te beginnen, is dat het niet lukt als het vanuit mezelf moet. Dan gebeurd het gewoon niet. Ik heb er heel lang geen last van, tot ik er last van heb, en dan is het probleem alweer te groot om het te kunnen overzien en het zelf op te kunnen lossen.

Dus er moet een motivatie zijn, buiten "omdat ik het wil", die ervoor zorgt dat ik het ga doen, vóór ik er zelf ook echt last van krijg en voor het te ver uit de hand loopt. Een motivatie die zorgt voor stabiliteit en regelmaat. Een motivatie die buiten jezelf ligt.

Om even in oplossingen te denken. Zou het bijvoorbeeld kunnen helpen om de hulp van je moeder te vragen. En dan niet om fysiek te komen helpen? Maar om 1 keer in de week standaard op visite te komen. Voor een kopje koffie, of om lekker te komen eten. Waarbij je met elkaar 1 ding af spreekt. Als ze op visite komt is het huis opgeruimd, afgestoft, gezogen en gedweild, en 1 extra klusje die je samen met je moeder afspreekt dat je dat de volgende week gedaan hebt.

Voor mij zou dat fantastisch werken. Mits degene met wie ik die afspraak maak, me er ook aan houd en me er op aanspreekt. Het klinkt misschien heel kinderachtig, maar als ik zoiets met iemand afspreek. Dan gebeurd het ineens wel. Dan is er die stok achter de deur die ervoor zorgt dat ik wel aan de gang ga. Ik heb dat immers met die persoon afgesproken!

Mijn zus is precies is als ik, die gaat in september op haar 33ste voor de derde keer aan een hbo studie beginnen. Deeltijd dit keer. Nu of nooit, laatste kans. 2 keer eerder gefaald, door deze zelfde problematiek. De regelmaat en intrinsieke discipline om haar school werk goed te doen, krijgt ze niet voor elkaar. Zeker niet als ze langlopende projecten heeft waarbij ze zelf goed moet inplannen en gespreid aan de slag moet. Ze gaat nu serieuze begeleiding krijgen. Iemand die 1 keer in de week met haar om de tafel gaat zitten. "over 2 maanden moet die opdracht af? Ok, welke stukje van die opdracht ga je deze week doen" ... en dan een week later met de billen bloot. "dit hebben we afgesproken... laat maar zien". Dat is genoeg om haar wél aan het werk te krijgen. Het klinkt héél kinderachtig, maar ze heeft dat gewoon nodig. Niks mis mee.

Annet_Dottie schreef:
Shiloh schreef:

Jij hebt het over een prima comfortabele zwemmer of een volledig gediplomeerde reddingszwemmer.
Ik heb het over net mijn neus en mond boven water houden of verzuipen.

Je hebt het heel goed verwoord, en inderdaad zo zie ik het ook wel hoor.
....
En wat iemand anders ook zei, je laatste 2 zinnen, en dan vooral de laatste is zeker voor mij van toepassing, maar ook verder in het leven dan alleen in het huishouden.

Des te meer reden om een beetje lief te zijn voor jezelf, en te accepteren dat jou kwaliteiten nu eenmaal ergens anders liggen. Dat het helemaal niet erg is dat je hierbij hulp nodig hebt, in een vorm die voor jou wél werkt. Om die vorm te vinden zul je dingen moeten uit proberen en wellicht hier en daar out of the box moeten denken.

Het leven is al hard genoeg, geen reden om het jezelf moeilijker te maken dan nodig is omdat (zoals ik dat altijd tegen mezelf zei) "je een volwassen vrouw bent en je gewoon vind dat je dat moet kunnen." ... nee... doet hoeft niet.

Voor de meeste mensen die zich herkennen in het "maar het lukt gewoon niet uit mezelf... het gebeurd niet" .... zullen waarschijnlijk een zee van herkenning vinden in het volgende TED filmpje:
https://www.ted.com/talks/tim_urban_ins ... rastinator

"Every song has a CODA, a final movement. Whether it fades out or crashes away. Every song ends. Is that any reason not to enjoy the music?"

**Geplaatst:** 16-08-18 02:46

Re: Het drama dat huishouden heet..

Geplaatst: 16-08-18 02:46

1.een vriendin van mij had veel aan https://www.bol.com/nl/p/opgeruimd-leve ... lsrc=aw.ds
Ook nuttig als je geen adhd hebt volgens haar
2.
Zoek een buddy en help elkaar opruimen. Ik vind andermans rommel makkelijker en zelfs leuk om op te ruimen als het een goede vriendin is

De liefde voor een paard kan de wereld doen oplichten.

**Geplaatst:** 16-08-18 11:25

Re: Het drama dat huishouden heet..

Geplaatst: 16-08-18 11:25

Gisteren 2 grote manden gehaald. Ze staan al in de woonkamer. Nu nog aan beginnen

**Geplaatst:** 16-08-18 11:29

Re: Het drama dat huishouden heet..

Geplaatst: 16-08-18 11:29

$*\o/*$

ik ben niet meer alleen!!

*gaat hele topic even verder lezen*

Blog: !!Zoessies.nl!! Think positive!
Like ons op facebook ! Zoessies Facebookpage
All I pay my psychiatrist is the cost of feed and hay, and he'll listen to me any day.

**Geplaatst:** 16-08-18 11:33

Geplaatst: 16-08-18 11:33

Is het niet gewoon heel eerlijk een beetje luiheid? Ik laat het ook wel eens een rommel worden maar dan geef ik mezelf een schop onder mn kont en alles is weer netjes. Het is niet moeilijk om te doen en er zijn ook geen wondertips voor. Gewoon beginnen. Dan voel je je goed en daardoor ga je verder en is het zo weer netjes.

De was vind ik zelf een drama. Ik heb het mezelf iets makkelijker gemaakt door niet alles op te hoeven vouwen van mezelf

Ik heb 2 manden in de slaapkamer staan waarvan 1 gevuld met werkkleding van mijn vriend, die is schilder dus heb ik veel was van en dat hoeft echt niet netjes opgevouwen. Dus dat gooi ik er gewoon in vanuit de droger. In de andere mand gooi ik mijn eigen kleding die niet perse in de kast hoeft. Scheelt een hoop werk

**Geplaatst:** 16-08-18 11:38

Geplaatst: 16-08-18 11:38

xApple schreef:
Is het niet gewoon heel eerlijk een beetje luiheid?

Gewoon beginnen.

Uuuh. Nee. En. Als het nu eens zo simpel was. Dit soort bagatellisering van en onbegrip voor de problematiek is precies waar mensen als TS (denk ik) en ik ons hele leven tegen vechten. Waarom de meesten als ik een enorm laag zelfbeeld hebben, zichzelf ver-achten, vervloeken, zich kapot schamen.

Maar dat is het NIET. Het is geen luiheid. Mijn genen werken gewoon niet goed en daar kan ik zelf níks aan doen.

Sorry als mijn reactie een beetje fel over komt. Maar dit helpt niet. We moeten zo ons best doen om van dat stigma "je bent lui" af te komen. Eerst bij ons zelf, maar ook bij de "buitenwereld". En ik begrijp goed hoor, dat dat een stukje onwetendheid is. Dat het niet te begrijpen is, als je niet zelf zo in elkaar steekt. Dus het is geen beschuldiging. Maar het helpt niet.

Dat is net zoiets als tegen iemand die dik is door medicatie zeggen "maar dan eet je toch gewoon een beetje minder" ...

Laatst bijgewerkt door Shiloh op 16-08-18 11:44, in het totaal 2 keer bewerkt

"Every song has a CODA, a final movement. Whether it fades out or crashes away. Every song ends. Is that any reason not to enjoy the music?"

**Geplaatst:** 16-08-18 11:43

Geplaatst: 16-08-18 11:43

Ik ben er ook niet goed in, en als je eenmaal slechte opruimgewoontes hebt dan is het heel moeilijk om dat af te leren.

Eerlijk gezegd zie ik het precies hetzelfde als een dieet willen volgen, of naar de sportschool gaan. Je wilt dan veel te veel in 1 keer veranderen waardoor je het niet volhoudt en alles maar weer laat liggen. Als je in een keer alleen maar gezond gaat eten en heel weinig, of als je jezelf voorneemt om 5 keer in de week te gaan sporten, en in dit geval als je dus denkt "ik ga elke week stofzuigen, elke dag de afwas doen, altijd de wasmand netjes leeg". Dat hou je niet vol als het allemaal nieuwe gewoontes zijn.

Ik ben het dus stap voor stap gaan doen. Op dit moment zorg ik dat ik altijd op tijd de was doe. Er ligt nooit vieze kleding op de grond, alles gaat in de wasmand en als deze vol is dan gaat er gelijk een wasje aan. En dat is eigenlijk alles. Als dat op de automatische piloot gaat, dan ga ik een nieuwe dagelijkse taak toevoegen. Het maakt niet uit hoe je het doet, als je er maar aan gewend raakt en het bij je routine gaat horen.

**Geplaatst:** 16-08-18 11:47

Re: Het drama dat huishouden heet..

Geplaatst: 16-08-18 11:47

Idd ik vind het ook heel moeilijk om ermee te beginnen en het ook bij te houden. Soms heb ik 1 opruimbui en vervolgens paar dagen later ligt t er weer.
Luiheid is het bij mij ook wel beetje, maar het zit er idd ook gewoon in.

**Geplaatst:** 16-08-18 11:49

Geplaatst: 16-08-18 11:49

Shiloh schreef:
xApple schreef:
Is het niet gewoon heel eerlijk een beetje luiheid?

Gewoon beginnen.

Uuuh. Nee. En. Als het nu eens zo simpel was. Dit soort bagatellisering van en onbegrip voor de problematiek is precies waar mensen als TS (denk ik) en ik ons hele leven tegen vechten. Waarom de meesten als ik een enorm laag zelfbeeld hebben, zichzelf ver-achten, vervloeken, zich kapot schamen.

Maar dat is het NIET. Het is geen luiheid. Mijn genen werken gewoon niet goed en daar kan ik zelf níks aan doen.

Sorry als mijn reactie een beetje fel over komt. Maar dit helpt niet. We moeten zo ons best doen om van dat stigma "je bent lui" af te komen. Eerst bij ons zelf, maar ook bij de "buitenwereld". En ik begrijp goed hoor, dat dat een stukje onwetendheid is. Dat het niet te begrijpen is, als je niet zelf zo in elkaar steekt. Dus het is geen beschuldiging. Maar het helpt niet.

Dat is net zoiets als tegen iemand die dik is door medicatie zeggen "maar dan eet je toch gewoon een beetje minder" ...

Maar wat ‘mankeer’ je dan om niet de wil te kunnen opbrengen om de stofzuiger te pakken en de was in de machine te doen? Want ik mag dan onwetend zijn maar over wat voor ziekte/genafwijking praten we hier dan?

**Geplaatst:** 16-08-18 11:53

Geplaatst: 16-08-18 11:53

Ik ben deels lui , mijn pa is net zo. Ben daarnaast door autistische stempel moe na het werk ( 3 ochtenden , maar mijn dag is over als ik thuis ben . Zet weleens door maar vaak wil het niet , half werk leveren in huis wil ik niet )

Vandaag vrij , gister auto rijles gehad en mam kwam langs voor haar wekelijkse inspectie + een probleem punt kwa huishouden weer opgeruimd/opgelost .

Was draait alweer lekker , afwas is nog aan kant moet alleen de wc nog even doen en dan vanavond eten bij pa en ma .

**Geplaatst:** 16-08-18 12:02

Geplaatst: 16-08-18 12:02

In mijn geval autisme (en add). En ik heb het TS ook al eens zien noemen in dit topic, of ze een diagnose heeft geen idee.

Structuur bloed hard nodig hebben om te kunnen functioneren
Zelf geen structuur kunnen aanbrengen en volhouden
Slecht tegen verandering kunnen.
Moeilijk schakelen tussen bezigheden (niet op gang komen, en eenmaal op gang niet meer kunnen stoppen).

Maar goed, er zijn ook genoeg mensen die geen diagnose hebben of willen, maar wel vergelijkbare problematiek hebben. Zijn zij dan wel "lui" omdat ze er geen labeltje op geplakt hebben gekregen?

Lui is gewoon een ontzettend negatief stigma die aan een serieus probleem voorbij gaat en mensen met dat probleem in een verdom hoekje stopt.

En natuurlijk zijn er ook een hoop mensen wel gewoon wel eens lui, maar dat zijn doorgaans niet de mensen die op deze manier moeite hebben orde op zaken te krijgen en tegen de wanhoop aan zitten.

"Every song has a CODA, a final movement. Whether it fades out or crashes away. Every song ends. Is that any reason not to enjoy the music?"

**Geplaatst:** 16-08-18 12:14

Re: Het drama dat huishouden heet..

Geplaatst: 16-08-18 12:14

Het zijn sowieso ingewikkelde psychologische processen die hieraan ten grondslag liggen die zo sterk zijn dat ze door een individu nauwelijks te tackelen zijn.

Wat het bij mij is weet ik niet precies, maar ik lees vaak dat het een resultaat is van een stoornis of trauma.

**Geplaatst:** 16-08-18 12:29

Geplaatst: 16-08-18 12:29

.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 23-02-23 14:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst:** 16-08-18 13:35

Geplaatst: 16-08-18 13:35

Wat ik vaak lees is dat troep op een bepaalde manier bescherming biedt en dus een veilig gevoel geeft. Waartegen het dan moet beschermen is voor iedereen anders, maar mensen die zich om wat voor reden dan ook diep van binnen onveilig voelen, neigen eerder naar troep om zich heen. Dit is denk ik een soort oergevoel dat zo diep in ons zit dat het met redenering nauwelijks te bestrijden is.

Als ik aan mezelf denk is het misschien niet eens de troep die een veilig gevoel geeft, maar het opruimen dat een heel naar en vervelend gevoel geeft. Niet omdat het een vervelend klusje is, maar... tja, dat vind ik moeilijk te formuleren. Het voelt gewoon klote.

**Geplaatst:** 16-08-18 13:48

Geplaatst: 16-08-18 13:48

Annet_dottie je hebt dus drie jaar begeleid wonen gehad en daarbij is je huishoudprobleem nog steeds niet opgelost? En dan verwacht je dat de mensen van bokt wel de tips hebben om het op te lossen?

Je wilt je niet achter een diagnose verschuilen zeg je en je zegt dat je soms ook te lui bent.

Ik denk dan dus ook laat die handjes maar eens wapperen en begin gewoon ergens mee. Maakt niet uit hoe klein of wat het is. Zet al die excuses waarom iets niet lukt aan de kant en ga bedenken wat je wel kunt.

Als dat te moeilijk is, tja, leer dan leven met rotzooi en viezigheid in je huis en loop er niet over te mauwen.

Life starts at the end of your comfort zone. Volg me op instagram @trail_running_tessa

**Geplaatst:** 16-08-18 13:53

Geplaatst: 16-08-18 13:53

Annet_Dottie schreef:
Wat betreft dat het zonder hulp niet gaat lukken, met hulp is tot nu toe ook gebleken dat het niet lukt,

Maar was je hulp dan wel goed ingericht. Zoals ik aan gaf. Hulp hoeft niet te betekenen dat iemand je gaat leren hoe je een schema moet maken. Of hoe je de taken uit moet voeren.

Heb jij niet ook dat als je met een ander een afspraak maakt dat je het gaat doen, dat het je dan ook beter lukt om het daadwerkelijk te doen?

Met jezelf die afspraak maken is moeilijk. Maar als ik de afspraak met een ander heb, voel ik die verplichting en gebeurd het wél. En dan ben ik het toch alleen op mijn manier aan het doen en de hulp is in die zin niet praktisch. Maar er is wel de hulp op het gebied van de benodigde motivatie "om aan de slag te gaan".

Bij mij ligt de kern in het "niet aan de gang komen" , "er niet aan kunnen beginnen". Op het moment dat het móet (voor een ander), dan begin ik wel. Al dan niet op het aller aller laatste moment.

Misschien werkt het met een ander afspreken dát je het gaat doen (en diegene controleert dat je het gedaan hébt), niet voor jou. Dat kan natuurlijk. Maar waar ik naartoe probeer te gaan is proberen te helpen tot de kern te komen van wáárom het mis gaat steeds. En daar een oplossing voor te vinden.

Bij mij is dat "ik begin niet". En ben ik dus op zoek gegaan naar wat er voor zorgt dat ik wél begin. Schoonmaken, afwassen, de was doen etc... dat kan ik allemaal wel daar hoeft niet mij bij te helpen als ik eenmaal begonnen ben. Zelf bedenken wanneer ik dat kan doen, dat kan ik ook wel. Maar mezelf over die drempel trekken om ook écht te beginnen. Dat lukt mij niet. Als iemand anders mij over die drempel trekt, lukt het wel. En ook dat is hulp.

Ik hoop dat ik de kern van wat ik probeer te zeggen goed verwoord.

"Every song has a CODA, a final movement. Whether it fades out or crashes away. Every song ends. Is that any reason not to enjoy the music?"

**Geplaatst:** 16-08-18 13:57

Geplaatst: 16-08-18 13:57

Supervixen schreef:
Annet_dottie je hebt dus drie jaar begeleid wonen gehad en daarbij is je huishoudprobleem nog steeds niet opgelost? En dan verwacht je dat de mensen van bokt wel de tips hebben om het op te lossen?

Je wilt je niet achter een diagnose verschuilen zeg je en je zegt dat je soms ook te lui bent.

Ik denk dan dus ook laat die handjes maar eens wapperen en begin gewoon ergens mee. Maakt niet uit hoe klein of wat het is. Zet al die excuses waarom iets niet lukt aan de kant en ga bedenken wat je wel kunt.

Als dat te moeilijk is, tja, leer dan leven met rotzooi en viezigheid in je huis en loop er niet over te mauwen.

Echt serieus. Je hebt geen idee. Alleen als dat dat uit je mond komt geeft aan dat je geen flauw benul hebt van de problematiek waar wij dag in dag uit tegen vechten. Hier heeft TS niks aan. Dat proberen we nu al een halve pagina duidelijk te maken. Maar nee hoor, even na trappen. Bah.

Laatst bijgewerkt door Shiloh op 16-08-18 14:01, in het totaal 1 keer bewerkt

"Every song has a CODA, a final movement. Whether it fades out or crashes away. Every song ends. Is that any reason not to enjoy the music?"

**Geplaatst:** 16-08-18 14:01

Geplaatst: 16-08-18 14:01

Annet_Dottie schreef:
Ik zal echt niet ontkennen dat het soms bij mij ook gewoon lui (of moe) heid is hoor, maar precies wat je zegt, met een diagnose hebben we dan een "excuus"? Zonder diagnose ben je gewoon lui? Nee hoor ook met diagnose ben ik echt wel eens lui, maar die luiheid heeft niks met het kern van het hele probleem te maken.
Ach en ik ben er altijd van overtuigd dat als iedereen zich laat testen dat iedereen tegenwoordig wel een diagnose opgeplakt krijgt hoor. Maar goed ik ben gewoon Annette, aangenaam, en niet "Annette met .... diagnose en daarom heeft ze moeite met .... en ....."

Oh ik zeg dat wel eens hoor. Nou ja, niet als ik me voorstel natuurlijk. Maar ik vind het toch ook moeilijk? Ik kan dat toch ook niet goed? Waarom mag dat geen reden zijn.

Een excuus is "ik kan dat niet omdat... en daarom doe ik er niks aan".
Een verklaring is "ik vind dat door mijn beperking heel erg moeilijk... er zijn dingen die ik nooit zal kunnen overbruggen, maar ik werk er hard aan. Als jij nou accepteert dat ik functioneer op het top van mijn kunnen, zal ik beloven op die top te blijven werken.

Je verwacht van iemand met een IQ van 84 toch ook niet dat die kern fysicus wordt? Laat staan dat je boos op hem wordt omdat het niet lukt?

"Every song has a CODA, a final movement. Whether it fades out or crashes away. Every song ends. Is that any reason not to enjoy the music?"

**Geplaatst:** 16-08-18 14:07

Re: Het drama dat huishouden heet..

Geplaatst: 16-08-18 14:07

Hier van dichtbij meegemaakt. Was een beetje luiheid, maar ook etiketjes.
Begeleiding was een goede stok achter de deur om toch wekelijks in huis aan de slag te gaan.
Als je niet tevreden bent met je huidige begeleider, en dit wordt betaald vanuit zorg in natura, kijk dan eens of je pgb kan krijgen? Dan kan je zelf een begeleider uitzoeken.
Veel succes en knap dat je ermee aan de slag bent

**Geplaatst:** 16-08-18 14:11

Geplaatst: 16-08-18 14:11

Wat bij mij helpt is uitgerust te zijn en een vrij weekend of een vrije dag of een vrije avond te hebben.
Dit dan "inplannen" als schoonmaakdag/avond.

Een vaste dag pakken en die wasmand techniek toepassen vind ik eigenlijk ook wel een goed idee. Denk dat ik dat samen ook eens ga combineren.

Mijn smoesjes zijn: "ik ben te druk", "ik ben te moe", "ik heb nu geen zin", "ach wat kan het mij ook schelen er komt toch niemand".
Meestal in die volgorde ook ongeveer..

Het te druk zijn kan ik wel verklaren. Met een fulltime baan, paard volledig zelf verzorgen en een eigen bedrijf + die van mijn vriend en werkzaamheden op de boerderij en daarnaast nog sociaal leven. Is soms iets teveel van het goede $:\$

Maar dingen "meteen" opruimen is ook iets wat je volgens mij jezelf aan moet leren. Dat lukt me maar heel moeilijk. De gedachten "oh dat doe ik later wel even" komt dan weer tevoorschijn.

Best lastig hoor... dat voor jezelf zorgen en verzorgen _-:(

Moet me toch eens wat verdiepen in dat mindset denken ofzo.. ala Janne Schuijn.

Blog: !!Zoessies.nl!! Think positive!
Like ons op facebook ! Zoessies Facebookpage
All I pay my psychiatrist is the cost of feed and hay, and he'll listen to me any day.

**Geplaatst:** 16-08-18 14:12

Geplaatst: 16-08-18 14:12

Ik ben zonder hulp echt een verschrikking en mijn huis veranderd echt in een soort vuilnisbelt met een paar paden erin.

Gelukkig heb ik 1x per week huishoudelijke hulp vanuit de WMO, zij komt dan 1,5u schoonmaken en mij aansturen in de dingen die ik moet doen zoals opruimen, schoonmaakspul inslaan,kleine schoonmaaktaken etc.
Daarnaast heb ik woonbegeleiding die samen met mij 1 ruimte per week aanpakt en dat dan extra goed doet.
Verder heb ik een opbergbak die ik 2-4x per week door het huis meeneem om alle vuilnis te verzamelen en trek ik als ik denk dat het nodig is een bezem door het huis.
De avond voor de hulp/begeleiding/visite komt ruim ik even op, verzamel ik de afwas,gooi evt zwervende kleding in de wasmand, gooi alles vd hond in zijn mand en schep de kattenbak voor de zekerheid nog eens uit.

Het huis wordt dus wekelijks schoongemaakt en opgeruimd met mij, dingen als de was, het bed, ramen lappen etc doe ik zelf waarbij ramen lappen mss 1x per jaar gebeurt en in de winter wanneer de kat veel meer binnen is haal ik de bezem wat vaker door het huis en een borstel over de bank.
De hond verhaart niet en als die modderig binnenkomt na een wandeling/cursus gaat die gelijk onder de kraan/douche om uit te spoelen zodat mijn huis niet gelijk compleet versmeerd is.

Bij mij is het probleem vnl overzicht, overprikkeling en het erg lastig vinden om te starten met dingen, als ik eenmaal bezig ben lukt het over het algemeen wel maar dan moet ik niet tussendoor pauzes nemen bijv.
Voor mij helpt het ook om stapsgewijs in mijn telefoon te zetten wat ik moet doen en dat afvinken wanneer het gedaan is, zodat ik daarop kan zien wat ik moet doen, in welke volgorde dingen gedaan moeten worden en wat ik al gedaan heb.
Met zo'n lijstje erbij kan ik bijv ook pauzes inplannen of erbij zetten hoeveel tijd elke taak ongeveer kost en na elk half uur even 5-10 minuutjes een pauze inlassen voor een kop thee ofzo.

6+3=9, but so does 5+4.
The way you do things isn't always the only way to do them.
Respect other people's way of thinking.

**Geplaatst:** 16-08-18 14:15

Geplaatst: 16-08-18 14:15

Wat verwacht je dan Shiloh? Alle tips worden aan de kant geveegd, want dat is geen optie of het kan niet of het lukt niet.

Ik sta intussen al meer dan 15 jaar voor de klas in het basisonderwijs en heb zat kinderen gehad met beperkingen (autisme, adhd, add, gedragsproblemen, heel laag iq, enz.). Maar ook voor hen gold, waar een wil is, is een weg. Ondanks hun beperking.
Ook deze kinderen kwamen een heel eind als ze maar de motivatie en inzet hadden om iets te doen en zichzelf te verbeteren.

Life starts at the end of your comfort zone. Volg me op instagram @trail_running_tessa

Wie is er online