Een te snelle schildklier ontdekt

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Storm

Berichten: 20840
Geregistreerd: 05-06-02
Woonplaats: Brabant

Re: Een te snelle schildklier ontdekt

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-07-21 19:54

Ik heb ook Graves gehad, van de een op andere dag begon ik te trillen. Gejaagd gevoel, enorme dorst, ik was alle ritme kwijt en kon niet meer slapen. Vrije T4 was hoger dan 75 (hoger ging de meting niet).
Heb een tijdje strumazol geslikt maar bleek allergisch. De reactie was verschrikkelijk. Gestopt met de medicijnen. Ik heb daarna een radioactieve slok gehad en dat werkte bij mij erg goed.
Ik ben een jaar lang goed in de gaten gehad maar mijn schildklier gaat nu goed.

BigOne
Berichten: 38243
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Een te snelle schildklier ontdekt

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-07-21 20:01

Hier ook een Hashimoto patiënt . Al meer dan 20 jaar, daarvoor vijf jaar af en aan gehobbeld, dan weer te snel dan weer normaal tot ze na vijf jaar achterkwamen dat hij niks meer deed. Al je klachten zijn zeker herkenbaar, geloof me, wat zal je je straks een stuk beter voelen wanneer de medicatie aanslaat. En qua onderzoeken was er bij mij niet zoveel spannends, in ieder geval niets om tegen op te zien.

Texas02

Berichten: 4594
Geregistreerd: 21-04-16

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-21 03:07

Wat een ervaringen hier, zeg.. En bij de meesten is de oorzaak dus blijkbaar wel onderzocht zoals ik hier lees.. Zou het verstandig zijn om hier eens op aan te dringen bij mijn huisarts, ookal is het al meer dan 10 jaar gelezen dat de traag werkende schildklier bij mij vastgesteld is? Ik krijg medicijnen (ik weet de naam zo niet, ik had altijd Thyrax en dat is toen naar iets anders veranderd), en ze zeggen dat het op peil is.. Maar ik ben altijd zo moe en ik heb het zo snel koud.. Ik heb de diagnose chronisch vermoeidheidssyndroom gekregen, op basis van een bloedonderzoek en een gesprek.. Maar de schildklier is dus nooit verder onderzocht. Kan altijd pijn (nek, schouders, rug, heup, soms met uitstraling naar andere plekken zoals benen, knieën, armen, polsen) ook een symptoom van de schildklier zijn? Hoe krijg je het het beste voor elkaar dat je doorgestuurd wordt? Ik heb het namelijk net gisteren eindelijk voor elkaar gekregen dat ik doorgestuurd word naar de reumatoloog voor de spierklachten, na vele jaren zeuren en verschillende artsen bezocht te hebben (dit was net weer een nieuwe arts, bij deze mocht het eindelijk).. Misschien eerst maar dat afwachten en het daarna aankaarten? Of het bij de reumatoloog aankaarten? Of is het waarschijnlijk niet mijn schildklier aangezien deze iedere keer op peil lijkt te zijn met bloedonderzoeken?

chanicha

Berichten: 12153
Geregistreerd: 14-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-21 06:22

Misschien kan je het via de reumatoloog doen Texas!
Wel vreemd van je HA, die hoort te weten wat een verkeerd ingestelde schildklier kan doen met je lijf.
Anders bellen dat je een verwijzing wil voor de Endocrinoloog omdat je schildklier niet goed is en jij je niet lekker voelt daardoor.

Texas02

Berichten: 4594
Geregistreerd: 21-04-16

Re: Een te snelle schildklier ontdekt

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-21 07:13

Ik weet natuurlijk niet zeker of het door mijn schildklier komt hoe ik mij voel.. Misschien is het wel echt het chronisch vermoeidheidssyndroom + fibromyalgie zoals ze zeggen.. Maar het is nooit onderzocht. Ik denk dat ik eerst de afspraak bij de reumatoloog afwacht en het met hem / haar ook over mijn schildklier ga hebben.

Majabeestje
Berichten: 3808
Geregistreerd: 07-02-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-21 07:41

Mijn broer heeft Graves. Hij veranderde ineens enorm. Het leek wel een junk. Intens mager, helemaal opgefokt, keek 'eng' uit zijn ogen en was ontzettend niet zichzelf. Hij had een scheiding meegemaakt en om ons heen vroegen ze of hij drugs gebruikte :') Hij heeft toen toch maar eens bloed laten prikken en diezelfde avond belde het ziekenhuis, dat hij onmiddellijk moest komen want zijn waardes bleken niet meetbaar zo hoog (of laag?).
Zijn hart moest nagekeken worden. Gelukkig was dat oke en is hij direct begonnen met medicatie. Bèta blokkers en iets voor de schildklier zelf. Nu anderhalf jaar later is hij gestopt met de bèta blokkers maar het instellen op medicatie is nog een puzzel. Hij voelt zich in elk geval wel een stuk beter. Kan ook weer werken, het een paar maanden thuis gezeten op advies van de arts.

CairnTerrier

Berichten: 987
Geregistreerd: 12-07-20
Woonplaats: Laren

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-21 08:35

Hier nog ééntje met schildklierproblemen :)) Ik ben jaren geleden met een trage schildklier gediagnostiseerd. Ik had het altijd koud, moe, voelde me traag en wilde graag aan het einde van de middag mijn bed in. Soms zat ik op mijn bijbaantjes gewoon op de wc met mijn hoofd in mijn handen omdat ik zo ''op'' was. %)

Uiteindelijk hebben we wat bloedonderzoeken gedaan en geconstateerd dat ik een trage schildklier had. De dokter wilde het eventueel nog uitstellen om medicatie te gebruiken, maar ik heb gevraagd of ik deze per direct mee kon krijgen. Vanaf dat moment voelde ik me weer wat beter. Het heeft jaren geduurd voor mijn schildklier stabiliseerde aan de hand van de medicatie. Slik vanaf het begin af aan al Euthyrox en dat werkt voor mij prima.

Heb tussendoor wel erge schommelingen gehad van mijn schildklier. Van te laag naar te hoog en weer neutraal en dat zo'n paar keer achter elkaar. Ik merk het ook metéén aan mijn lijf als mijn schildklier niet goed werkt. Sloom en moe voel ik mij eigenlijk nog zelden, maar nu heb ik bijvoorbeeld alweer drie dagen dat ik mij erg gejaagd voel en veel honger heb. Terwijl als ik mij zou prikken ik toch weet dat de officiële waarden goed zijn.

Mijn moeder had juist een snelle schildklier en kan dus ook erfelijk zijn volgens mijn internist.

Hoe hebben jullie dat met een zwangerschap gedaan? Word je dan extra in de gaten gehouden en om de zoveel tijd geprikt op waarden?

primera

Berichten: 919
Geregistreerd: 31-10-04
Woonplaats: Zuid Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-21 08:36

Ik heb mezelf nooit erop laten testen. Mijn moeder heeft een te snel werkende schildklier, mijn zus is geboren zonder schildklier (maar die heeft nog iets aparts waarvan er maar 5 mensen bekend zijn op de aardbol, die hetzelfde hebben).

Ik lees later even alles terug in het topic, had nu niet overal tijd voor.

Siesjuh
Berichten: 1684
Geregistreerd: 06-07-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-21 09:04

Texas02 schreef:
Wat een ervaringen hier, zeg.. En bij de meesten is de oorzaak dus blijkbaar wel onderzocht zoals ik hier lees.. Zou het verstandig zijn om hier eens op aan te dringen bij mijn huisarts, ookal is het al meer dan 10 jaar gelezen dat de traag werkende schildklier bij mij vastgesteld is? Ik krijg medicijnen (ik weet de naam zo niet, ik had altijd Thyrax en dat is toen naar iets anders veranderd), en ze zeggen dat het op peil is.. Maar ik ben altijd zo moe en ik heb het zo snel koud.. Ik heb de diagnose chronisch vermoeidheidssyndroom gekregen, op basis van een bloedonderzoek en een gesprek.. Maar de schildklier is dus nooit verder onderzocht. Kan altijd pijn (nek, schouders, rug, heup, soms met uitstraling naar andere plekken zoals benen, knieën, armen, polsen) ook een symptoom van de schildklier zijn? Hoe krijg je het het beste voor elkaar dat je doorgestuurd wordt? Ik heb het namelijk net gisteren eindelijk voor elkaar gekregen dat ik doorgestuurd word naar de reumatoloog voor de spierklachten, na vele jaren zeuren en verschillende artsen bezocht te hebben (dit was net weer een nieuwe arts, bij deze mocht het eindelijk).. Misschien eerst maar dat afwachten en het daarna aankaarten? Of het bij de reumatoloog aankaarten? Of is het waarschijnlijk niet mijn schildklier aangezien deze iedere keer op peil lijkt te zijn met bloedonderzoeken?

Ik zou gewoon een verwijzing vragen voor je schildklier. Je kunt het ook bij de reumatoloog aankaarten, die kan je ook doorverwijzen.
Koud blijf ik het houden, ook nu ik goed ingesteld ben. Moe wisselt, maar is zeker niet over.
Pijn kan ook zeker een symptoom zijn, dus het is niet slecht als ze het een keer goed onderzoeken.

Op peil zijn van bloedwaarden is echt zo lastig. Zoals hiervoor ook al mensen benoemen komt het echt op de persoon aan. Er zijn ook mensen met waarden buiten de referentiewaarden die prima functioneren en nergens last van hebben. Ik zit tegenwoordig ergens rond de 1 bij tsh, maar toen ik ingesteld werd op medicatie en ik op een gegeven moment tussen 4-5 zat, was dat echt drama. Terwijl dat prima binnen de waarden valt.


CairnTerrier schreef:
Hier nog ééntje met schildklierproblemen :)) Ik ben jaren geleden met een trage schildklier gediagnostiseerd. Ik had het altijd koud, moe, voelde me traag en wilde graag aan het einde van de middag mijn bed in. Soms zat ik op mijn bijbaantjes gewoon op de wc met mijn hoofd in mijn handen omdat ik zo ''op'' was. %)

Uiteindelijk hebben we wat bloedonderzoeken gedaan en geconstateerd dat ik een trage schildklier had. De dokter wilde het eventueel nog uitstellen om medicatie te gebruiken, maar ik heb gevraagd of ik deze per direct mee kon krijgen. Vanaf dat moment voelde ik me weer wat beter. Het heeft jaren geduurd voor mijn schildklier stabiliseerde aan de hand van de medicatie. Slik vanaf het begin af aan al Euthyrox en dat werkt voor mij prima.

Heb tussendoor wel erge schommelingen gehad van mijn schildklier. Van te laag naar te hoog en weer neutraal en dat zo'n paar keer achter elkaar. Ik merk het ook metéén aan mijn lijf als mijn schildklier niet goed werkt. Sloom en moe voel ik mij eigenlijk nog zelden, maar nu heb ik bijvoorbeeld alweer drie dagen dat ik mij erg gejaagd voel en veel honger heb. Terwijl als ik mij zou prikken ik toch weet dat de officiële waarden goed zijn.

Mijn moeder had juist een snelle schildklier en kan dus ook erfelijk zijn volgens mijn internist.

Hoe hebben jullie dat met een zwangerschap gedaan? Word je dan extra in de gaten gehouden en om de zoveel tijd geprikt op waarden?

Ik viel gewoon op de meest vreemde momenten in slaap :') . Tijdens een gesprek, onder werk, tijdens studeren, echt zo maf :')

Zwanger worden was bij mij wel een dingetje. Er kunnen best wel wat dingen fout gaan en over het algemeen moet je medicatie ophogen. Tenminste, dat is wat mij vertelt werd door de internist voor mijn specifieke geval.
Ik had mn kinderwens al in de kast gezet, omdat het in mijn geval heel lastig was, omdat mijn schildklier nooit hetzelfde doet en daardoor de waarden behoorlijk schommelen. Daardoor was de kans op een miskraam en ook een late miskraam relatief groot en dat wilde ik niet. Toch ben ik ongepland zwanger geworden en heb ik nu een 5jarige rondrennen :D . Maar het was een heel spannende tijd en veel bloedprikken en controles. Ik kreeg wel lekker veel echo's :')
Maar nee, hoe blij ik ook met hem ben, ik zal niet bewust kiezen om nog eens zwanger te raken.

Ik weet dat als alles stabiel is, je goed ingesteld bent op medicatie en je een regelmatige cyclus hebt, het prima kan. Maar ik denk dat je dan ook extra in de gaten wordt gehouden en regelmatig je waarden worden gecontroleerd

CairnTerrier

Berichten: 987
Geregistreerd: 12-07-20
Woonplaats: Laren

Re: Een te snelle schildklier ontdekt

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-21 09:17

Bedankt voor het delen, Siesjuh. Ik heb inderdaad gelezen dat het consequenties met zich mee kan brengen en dan bedoelen ze volgens mij voornamelijk als je nog niet onder behandeling bent en dan geen goede waarden hebt, zodat de kans op miskraam inderdaad hoger ligt.

Ik dacht dat als je normale waarden hebt en gewoon lekker ''meedraait'' :') op de Euthyrox én je een regelmatige cyclus hebt je wel prima zwanger kunt raken ondanks je ''trage schildklier''.

Ik kwam per toeval namelijk bovenstaande informatie tegen (ben nogal van het inlezen en dergelijke) en vind ik wel relevant mochten er plannen zijn :j

Texas02

Berichten: 4594
Geregistreerd: 21-04-16

Re: Een te snelle schildklier ontdekt

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-07-21 23:19

Ik schrik er best wel van hoeveel mensen hier ook schildklier problemen hebben. Het komt dus blijkbaar echt heel vaak voor..

Ik val soms ook zomaar in slaap.. Vroeger op school al, op het werk ook.. Of als ik op concours zat te kijken, ik heb zelfs een keer gehad dat ik staand haast niet meer wakker bleef.. Heel apart.. Ook tijdens het tv kijken, of als ik op de laptop ben.. Echt zo vervelend.. Veel mensen vinden het grappig als je in slaap valt, maar dat is het echt niet. Werken lukt voor mij dus ook niet.. Ik heb nog steeds de stille hoop dat het ooit lukt.. Misschien hebben ze ook gelijk en is het echt het chronische vermoeidheidssyndroom.. Maar ik mag komende woensdag al naar de reumatoloog, hopen dat daar misschien iets uitkomt, of ik verder doorgestuurd word!

ellepel

Berichten: 47338
Geregistreerd: 24-02-04
Woonplaats: assen

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-07-21 08:43

texas, de waardes van je schildklier kun je zo opvragen.
even de huisarts bellen en ze geven het door.
er zijn best wel mensen dir de waardes binnen normaal hebben maar zich daar dan niet goed bij voelen.
ik heb gister weer laten prikken,kan einde van de dag bellen voor de uitslag.
ik laat gewoon bij de huisarts zelf prikken,dat kan daar gelukkig.
ik heb al 25 jaar schildklier problemen en alleen de eerste keer met de Graves in het ziekenhuis geweest,nu gaat alles via de huisarts.
ik zou denk ik even afwachten wat je reumatoloog zegt, ben wel heel benieuwd :j

Maeve
Berichten: 1871
Geregistreerd: 12-06-09

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-07-21 16:42

Oh er zijn een heleboel reacties bijgekomen, die had ik even gemist, oeps!
Ik gebruik nu 3 dagen de metroprolol tegen de hartritmestoornissen en het opgejaagde gevoel. Het helpt iets, maar soms komt er één ''doorheen'' ofzo. En ik ben nog steeds elke nacht een paar uur klaarwakker. Maar nu kwam ik er, mbv een arts-vriendin van me, achter dat mijn metroprolol maar 20 uur werkt. En ik neem het 's morgens vroeg. Dus is het logisch dat ik 's nachts alsnog lag te stuiteren.
Iom de huisarts mag ik 'm 's avonds gaan slikken, hoop dat dat wat helpt. Ik mag woensdag naar de endocrinoloog maar op deze manier duurt het zoooo lang.
Momenteel toch al een week of 3 last van diarree (pff), heel vaak honger, niet tot nauwelijks slapen, en nog steeds opgefokt.

Ik ben online wat ervaringsverhalen en informatie aan het zoeken en pff, het verklaart zooooveel. Ik word gewoon enthousiast bij het idee hoe ik me kan gaan voelen als ik goed ingesteld ben op medicatie, ik dacht dat het opgefokte en niet kunnen ontspannen gewoon bij me hoorde. Wel eens gedacht dat ik wel manisch depressief kon zijn.
Horen ook het overdreven scherp reageren, overdreven zweten tijdens het werk en mijn impulsiviteit en slechte concentratie bij dit probleem? Als ik de ervaringsverhalen op internet lees dus wel.
Maar ik wil ook mijn verwachtingen niet te hoog leggen.= -O-

chanicha

Berichten: 12153
Geregistreerd: 14-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-07-21 16:48

Weet je, alles wat beter wordt is meegenomen en zo moet je denken en niet de lat te hoog leggen.
Dat opgejaagde en zo houdt sowieso op en voor de rest komt het zoals het komt.
Mijn dochters vinden mij nog steeds soms bitchy en ongeduldig ben ik ook nog steeds terwijl ik vroeger heel goed was in priegelwerkjes enzo.
Je knap in ieder geval een heel eind op dat is zeker.

Popstra
Berichten: 13737
Geregistreerd: 21-06-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-07-21 17:01

Majabeestje schreef:
Mijn broer heeft Graves. Hij veranderde ineens enorm. Het leek wel een junk. Intens mager, helemaal opgefokt, keek 'eng' uit zijn ogen en was ontzettend niet zichzelf. Hij had een scheiding meegemaakt en om ons heen vroegen ze of hij drugs gebruikte :') Hij heeft toen toch maar eens bloed laten prikken en diezelfde avond belde het ziekenhuis, dat hij onmiddellijk moest komen want zijn waardes bleken niet meetbaar zo hoog (of laag?).
Zijn hart moest nagekeken worden. Gelukkig was dat oke en is hij direct begonnen met medicatie. Bèta blokkers en iets voor de schildklier zelf. Nu anderhalf jaar later is hij gestopt met de bèta blokkers maar het instellen op medicatie is nog een puzzel. Hij voelt zich in elk geval wel een stuk beter. Kan ook weer werken, het een paar maanden thuis gezeten op advies van de arts.

Ik leek ook een junk. Mager en holle grote ogen.
Voelt ook of je aan de speed zat. Snachts lig je naar het plafond te staren..
In het dorp destijds ging de roddel ik anorexia zou hebben :')

Enyway, met het gebruik van Thyrax ging het weer de andere kant op. Moe maar ook slecht kunnen poepen.
Dat vond ik erger dan toen hij te snel ging.
Maar het is dus goed gekomen gelukkig.

Maeve
Berichten: 1871
Geregistreerd: 12-06-09

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 23-07-21 17:06

Popstra schreef:
Majabeestje schreef:
Mijn broer heeft Graves. Hij veranderde ineens enorm. Het leek wel een junk. Intens mager, helemaal opgefokt, keek 'eng' uit zijn ogen en was ontzettend niet zichzelf. Hij had een scheiding meegemaakt en om ons heen vroegen ze of hij drugs gebruikte :') Hij heeft toen toch maar eens bloed laten prikken en diezelfde avond belde het ziekenhuis, dat hij onmiddellijk moest komen want zijn waardes bleken niet meetbaar zo hoog (of laag?).
Zijn hart moest nagekeken worden. Gelukkig was dat oke en is hij direct begonnen met medicatie. Bèta blokkers en iets voor de schildklier zelf. Nu anderhalf jaar later is hij gestopt met de bèta blokkers maar het instellen op medicatie is nog een puzzel. Hij voelt zich in elk geval wel een stuk beter. Kan ook weer werken, het een paar maanden thuis gezeten op advies van de arts.

Ik leek ook een junk. Mager en holle grote ogen.
Voelt ook of je aan de speed zat. Snachts lig je naar het plafond te staren..
In het dorp destijds ging de roddel ik anorexia zou hebben :')

Enyway, met het gebruik van Thyrax ging het weer de andere kant op. Moe maar ook slecht kunnen poepen.
Dat vond ik erger dan toen hij te snel ging.
Maar het is dus goed gekomen gelukkig.


Haha ik lig ook echt als een pepkonijn naar het plafond te staren. En te wippen met mijn voet en en en. Ik ga dus nu maar uit bed om iets te eten en een kop thee te drinken want ik kan mijn vriend dat niet te lang aan doen.
Kreeg ook al te horen dat ik zo'n mager bekkie had gekregen, al ben ik nooit dik geweest en mis ik maar +- 5kg. Ik moet heel eerlijk zeggen, wij roken heel af en toe wel eens een jointje en de laatste tijd trok ik daar juist af en toe naar toe om toch te kunnen slapen. Je wordt op een gegeven moment gewoon wanhopig.

ellepel

Berichten: 47338
Geregistreerd: 24-02-04
Woonplaats: assen

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-07-21 17:23

,maeve, heb je facebook?

deze groep is echt heel fijn om info en ervaringen uit te halen.
https://www.facebook.com/groups/schildklier/?ref=share

wat nog wel word aangeraden is om voor het slapen gaan magnesium te nemen.
ontspannend,goed voor je spieren en je slaapt stuk beter :j
ik doe het wel, niet dagelijks,maar af en toe en slaap dan beter door

Maeve
Berichten: 1871
Geregistreerd: 12-06-09

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-21 17:10

Ellepel, bedankt, ik heb me aangemeld voor die Facebookpagina!

De metoprolol doet verder goed zijn werk, ik slaap een stuk beter en voel me minder opgefokt. Alleen erg last van aanhoudende buikloop, schijnt een bijwerking te zijn van metoprolol én hoort ook bij hyperthyroidie, hoop dat dat snel over is :o :o

Vandaag bij de PA van de interne geweest en die heeft me een hoop informatie gegeven. Een heel prettig gesprek gehad. Deze mevrouw bleek een oud collega te zijn en in haar tijd als verpleegkundige op mijn huidige afdeling te hebben gewerkt :') we hadden een leuke klik en de spanning viel daardoor helemaal weg.

Ze heeft aan mijn schildklier gevoeld, voelde geen noduli maar hij is aan de rechterkant iets vergroot (voelbaar, maar niet zichtbaar volgens mij). Omliggende klieren waren niet vergroot.
Ik heb opnieuw bloed geprikt, nu ook op antistoffen, en komende dinsdag hoor ik daarvan de uitslag. Als er antistoffen gevonden worden ga ik beginnen met strumazol voor 6 weken en als die niet gevonden worden gaan ze uit van een ontsteking. Ik heb de klachten alleen al zo lang dat die ontsteking me onwaarschijnlijk lijkt.

Ik zie in het portaal dat TSH nog steeds <0,005 is en T4 nu 26,7

Is er nog iemand die ervaringen kan/wil delen over de eerste weken met alleen strumazol, zonder vervangend schildklierhormoon? Ik heb vandaag even de bedrijfsarts gesproken en die gaf aan dat je je daar echt heel ziek van kunt voelen.

Texas02

Berichten: 4594
Geregistreerd: 21-04-16

Re: Een te snelle schildklier ontdekt

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-07-21 18:25

Ik was vandaag bij de reumatoloog.. De eerste vraag was of ik ook pijnstillers gebruik. Nee, doe ik niet tenzij het echt erg is,ik wil niet mijn hele leven aan de pijnstillers. Vond ze maar raar. Volgens haar moest ik die wel nemen met spierverslappers. Ja, doei.. Ze zei ook dat de huisarts prima de schildklierwaarde kan bepalen, daarvoor hoef ik niet doorgestuurd te worden. Oorzaak maakt ook niet uit blijkbaar. Maar ze heeft wel een bloedonderzoek gedaan, dat kan wel twee weken duren voordat ik uitslag krijg (en dan ben ik op vakantie, dus ik zie de brief pas na tijd). Ik weet niet precies wat ze allemaal gaat bekijken, ze heeft een hele lijst opgenoemd. Wel ook schildklier in ieder geval. De huisarts krijgt ook bericht en van daaruit moeten we weer verder kijken.. Ik vond het niet echt een aangenaam gesprek, maar goed.. Misschien zien ze iets in het bloedonderzoek..

Sanet

Berichten: 7943
Geregistreerd: 10-10-04
Woonplaats: Fryslan!

Re: Een te snelle schildklier ontdekt

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-07-21 18:43

Ik heb Graves gehad. Gelukkig al een paar jaar goed nu.
Stop en replace gedaan. Maar tijdens dat stoppen flipte alles nog te pan uit. Dus aan de bètablokkers en slaappillen. Want ik had zeker in bed het idee dat mijn hart gewoon uit mijn borstkas zou komen.
Onwijze spierpijn steeds, heel trillerig, ik werd er ook echt heel gejaagd en agressief van :o. Echt niet leuk.

Hopelijk ben je snel weer terug op wat normalere waardes!

Maeve
Berichten: 1871
Geregistreerd: 12-06-09

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-21 15:39

Voor de mensen die hier ervaring hebben met het gebruik van een beta-blokker tegen de hartkloppingen, ben je hier mee gestopt toen je begon met de strumazol? Ik gebruik nu 10 dagen metoprolol maar durf bijna het huis niet uit omdat ik dus heel erg aan de dunne blijf.
De dokter heeft nu een andere bèta-blokker voorgeschreven maar ik zie online dat ik helaas op dezelfde bijwerking kan rekenen -O-

Equisync

Berichten: 5285
Geregistreerd: 22-05-09
Woonplaats: Zuid Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-21 15:43

Mijn vriend heeft een erfelijke schildklier aandoening en deze is preventief verwijderd toen hij een jaar of 18 was. Hiervoor moet hij zijn leven lang medicatie slikken om de schildklier functie over te nemen.

Hij heeft het altijd warm, als hij het koud heeft is hij echt goed ziek. Daarnaast heeft hij regelmatig last van zijn nieren en kan hij sinds de operatie weinig cafeïne meer verdragen, dus koffie, cola en zelfs thee met mate.

Verder moet hij regelmatig bloed prikken om te kijken of de medicatie nog goed is. Hij merkt zelf eigenlijk ook wel wanneer er weer wat aangepast moet worden(heel moe bijvoorbeeld of juist veel last van de nieren).

tirzasarah10

Berichten: 1829
Geregistreerd: 07-07-12
Woonplaats: Bant

Re: Een te snelle schildklier ontdekt

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-21 16:23

Mijn schildklier werkte al 10 kaar te traag, dit wist ik omdat mijn waardes al 10 jaar niet goed waren. Ik was zo beroerd, iedere keer moe en veel gewichtstoename iedere keer. Het afvallen was echt een hel tot ik eindelijk gewoon op normaal gewicht was maar het laatste beetje ondanks veel bewegen en goed op eten letten niet kwijt raakte.

Daarnaast werd ik steeds vermoeider tot ik op een punt was dat ik smorgens om 9 uur weer in slaap viel op mijn werk. In theorie kon ik niet moe zijn want ik sliep zo ongeveer 9 uur per nacht en in het weekend langer. Ik heb altijd gezegd maar die schildklier is toch niet goed? Volgens de huisarts, reumatoloog en een 2 verschillende internisten was de afwijking niet heel ernstig dus daar kwam het niet van. Zelfs een paar artsen gehad die zeiden je bent lui en de mooiste was nog ik zie hier heel veel jonge vrouwen mee en je moet er maar mee leren leven. Uiteindelijk heb ik huilend bij een arts gezeten en gezegd geef mij die medicijnen nu gewoon al is het om te proberen, ik heb nu echt geen leven meer. Deze super fijne arts heeft naar mij geluisterd!! Ik slik nu 112.5mg tirosint, nu pas zijn mijn waardes binnen de lijntjes. Helaas ben ik 20kg aangekomen van de medicijnen, iets wat ik heel moeilijk vind maar ik heb eindelijk weer een leven! Ik kan nu gewoon iets doen zonder gelijk in slaap te vallen en ja ik ben nog zeker moe maar zo gesloopt niet meer.

Sanet

Berichten: 7943
Geregistreerd: 10-10-04
Woonplaats: Fryslan!

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-21 17:40

Maeve schreef:
Voor de mensen die hier ervaring hebben met het gebruik van een beta-blokker tegen de hartkloppingen, ben je hier mee gestopt toen je begon met de strumazol? Ik gebruik nu 10 dagen metoprolol maar durf bijna het huis niet uit omdat ik dus heel erg aan de dunne blijf.
De dokter heeft nu een andere bèta-blokker voorgeschreven maar ik zie online dat ik helaas op dezelfde bijwerking kan rekenen -O-


Je darmen werken ook sneller als je schildklier snel werkt. Dus ik denk dat die eerder de veroorzaker is van je dunne ontlasting dan je bètablokker.
En ik zou de bètablokker blijven gebruiken totdat je waardes normaal zijn.

Maeve
Berichten: 1871
Geregistreerd: 12-06-09

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-08-21 12:34

Vanmorgen heb ik gehoord dat ik de ziekte van Graves heb.
Ik mag zometeen de strumazol ophalen. De internist gaf aan dat ik binnen een week verbetering zou moeten merken en de betablokker zal kunnen halveren.
Zij denkt ook (net als Sanet) dat niet de betablokker, maar de schildklier zelf de oorzaak is van de buikklachten en dat die ook na een week verbeterd zouden moeten zijn.
Daar hoop ik dan maar op :j

Omdat mijn T4 niet gigantisch afwijkend is denkt ze dat ik maar 5 weken alleen strumazol hoef te gebruiken. In de tussentijd kan ik nadenken of ik voor titratie of voor block and replace wil gaan.
Ik neig naar titratie, je moet dan wel vaker bloed prikken maar ik heb het gevoel dat je juist met vaker prikken beter/preciezer kunt aanpassen. Als enige nadeel noemde ze dat je dan op een gegeven moment je pilletje wel heel klein moet breken en priegelen maar dat lijkt me met een pillensnijdertje geen probleem.

Wat ik nog niet helemaal begrijp, is waarom ik online lees dat je niet kunt genezen van Graves, maar dat de meeste mensen hier er toch na een jaar medicatie van af lijken te zijn? En dit geeft mijn internist ook aan?
Ik ben het vergeten te vragen zonet :')