Rug gebroken door val van paard

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
callippo

Berichten: 3201
Geregistreerd: 03-06-02
Woonplaats: Enschede

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 09:09

Och, wat naar Rowan!

Erg herkenbaar, helaas, al die verhalen dat ze gebroken wervels niet herkennen.
Hier ook: paard bokte, ik hoorde een 'knak' in mijn rug, paard steigerde en ik gleed er vanaf.
Uur later bij de arts, die liet me allerlei 'buigproeven' doen en concludeerde: niet gebroken.
Spierverslappers en pijnstillers mee en het advies vooral veel te bewegen 8)7

3 maanden later nog steeds pijn, toen mocht ik wél foto's laten maken.
Jahoor, gebroken geweest (randje afgebroken) intussen vastgegroeid, had rust moeten houden (duh!)

Al 16 jaar geleden, maar het blijft nog altijd een gevoelige plek, die meer last geeft bij spanning en wat jij ook zei: zittend werk.

Veel sterkte met je herstel, misschien dat hele lichte fysio/yoga/feldenkreis kan helpen.

Sakura789

Berichten: 2830
Geregistreerd: 19-06-16

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 09:10

Cowboy55 schreef:
Respect en succes voor allen. Waardevolle les: laat je niet wegsturen, EIS die CT,


De echte les komt er nog voor, ga naar de huisarts!!! Of laat een ambulance komen als je echt teveel pijn hebt. Maak het niet mooier dan dat het is en laat je goed onderzoeken.

Sure_lee

Berichten: 10389
Geregistreerd: 19-03-13
Woonplaats: Harderwijk

Re: Rug gebroken door val van paard

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 09:23

Zo te horen heb ik geluk gehad. Ik heb 11 jaar geleden ook een wervel gebroken door val van mijn verzorgpony. Ik ben met de ambulance opgehaald en er zijn meteen foto's gemaakt. T11 gebroken.

Bij mij was alleen de informatievoorziening in het ziekenhuis niet best. Ik vroeg of ik gewoon weer mocht werken en het antwoord was ja. Nou dat gewoon ging niet want ik had echt veel pijn. Van de bedrijfsarts mocht ik eigenlijk niet werken maar omdat ze het in het ziekenhuis gezegd hadden mocht ik wel 2 uur per dag komen.

Na 4 weken had ik controle bij de specialist en die vroeg hoe het ging. Ik zei dat werken nog niet echt goed ging.... hij WERKEN? Uhh ja dat mocht gewoon. Nou dat was dus duidelijk niet de bedoeling. Dus heb nog weken lang maar 2 uurtjes gewerkt omdat dat wel ging en heel langzaam opgebouwd.

Ik heb er eigenlijk geen last meer van. Ik had laatst wel een foto laten maken van mijn borsten en daarvan was de uitslag goed. De huisarts zei toen wel dat ze hadden gezien dat ik een wervel heb gebroken.... Stond niet in zijn dossier. Ik vind het wel bijzonder dat dat na 11 jaar nog zo goed zichtbaar is. Maar het belangrijkste voor mij is dat ik geen last heb.

Ik vind het echt heel rot voor je TS

XxLiEsJuHhxX

Berichten: 6036
Geregistreerd: 17-01-06
Woonplaats: Vive la france

Re: Rug gebroken door val van paard

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 10:00

Ohh wat erg TS, het 1e stukje van jouw verhaal kon mijn verhaal zijn. Ik niet overeind gekomen ben tot de ambulance er was, maar ook zij verwachtte geen breuk en wilde mij ook naar huis sturen met een paar paracetamol.
Nu ik dit zo lees dank ik mijn stalgenootjes nog eens extra want zij drongen aan dat het echt niet normaal was hoeveel pijn ik had en of ze mij niet toch voor de zekerheid mee konden nemen voor een rontgen van mijn rug. Na een tijdje zijn ze overstag gegaan en mocht ik mee.

Ik was toen ondertussen al opgestaan en ondersteund naar de stallen gelopen en zat tijdens die gesprekken op een stoel, ik ben toen ook zelfstandig de ambulance in gestapt en de weg naar het ziekenhuis gezeten. De gene bij mij achterin probeerde mij aan het praten te houden maar dat kon ik niet. Ik had mijn aandacht nodig bij mijn ademhaling om niet van mijn stokje te gaan van de pijn. Wel een paar keer gevraagd of ik geen pijnstillers kon krijgen maar dat mocht niet.

Bij het ziekenhuis aangekomen moest ik de ambulance ewer uit, dit kon ik amper nog vervolgens hebben ze mij op een houte rolstoel het ziekenhuis in gestuiterd en in een kamertje aangekomen moest ik dan toch maar wel op het bed gaan liggen. De ambulance medewerkers hadden nog maar net hun hielen gelicht en de arts kwam langs, voelde en op mijn gil moest ik maar weer goed plat gaan liggen en mocht niet meer overeind komen.

Met de rongten foto's bleek ik een compressie breuk in mijn L1 wervel te hebben. Ik heb een nacht in het ziekenhuis gelegen en mocht daarna weer naar huis met een korset. Ik heb toen mijn 1e 3 weken bij mijn ouders op hun schip gezeten. Ik heb toen ook echt helemaal niks mogen doen kwa buigen en bukken. Ik heb die 3 weken dus ook echt niks anders gedaan dan als ik wakker werd en hulp gehad had om het korset om te krijgen op te staan en dan ging ik meestal meteen naar de stuurhut en daar zat ik de hele dag ongeveer te genieten van het altijd veranderende uitzicht en wat werken op de laptop enz. Na die 3 weken ben ik weer thuis gaan wonen maar wel met hulp dus geen huishoudelijke dingen en voornamelijk kant en klare maaltijden gemaakt door familie en vrienden zodat ik niet met pannen hoefde te tillen enz. Toen ook weer terug naar school maar met een rollende tas enz.

Na weken mocht het korset af en ben ik meer en meer alles weer op gaan pakken. Ik heb er eigenlijk nooit heel erg veel last meer van gehad, maar als het erg vervelend is dan heb ik een lendenband die mij dan wel veel verlichting geeft en ik gebruik essentiele olien voor mijn spieren.

Mij was in het gesprek met de ortopeed, 3 weken na het ongeluk, verteld dat ik rekening moest houden met 3 jaar veel pijn omdat mijn spieren zich moesten aanpassen aan de nieuwe situatie.

Ik denk door hoe ik mijn 1e 3 weken doorgebracht heb ik er amper pijn aan gehad heb, helaas heb jij daar nu niets meer aan.

Ik denk wel dat een hele goede osteopaat of craniosarcaal therapeut ook jou veel verlichting kunnen geven en misschien ook een lendenband (al ben ik eventjes vergeten of het bij jou ook een lendenwervel was).
Heel veel sterkte!

XxLiEsJuHhxX

Berichten: 6036
Geregistreerd: 17-01-06
Woonplaats: Vive la france

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-07-21 10:04

Sakura789 schreef:
Cowboy55 schreef:
Respect en succes voor allen. Waardevolle les: laat je niet wegsturen, EIS die CT,


De echte les komt er nog voor, ga naar de huisarts!!! Of laat een ambulance komen als je echt teveel pijn hebt. Maak het niet mooier dan dat het is en laat je goed onderzoeken.


Dat is niet makkelijk, ik lag half hyperventilerend met opgetrokken knieen en mijn ellebogen in het zand met mijn handen in de lucht(voor beide gold, plat leggen kon ik niet van de pijn) en toch vertelde de ambulance mij dat het leek dat het mijn spieren waren en dat, dat nog wel een tijdje pijn zou doen maar dat ik maar naar huis moest met een paar paracetamol.

Het heeft goede overredingkracht van stalgenootjes gekost om hun te overtuigen mij mee te nemen, ik had zoveel pijn dat ik dat nooit had kunnen doen, het maakte mij niet meer uit zo lang ik mij niet hoefde te bewegen en pijnstillers kreeg.

Rowan_
Berichten: 245
Geregistreerd: 14-07-08
Woonplaats: Odijk(utrecht)

Re: Rug gebroken door val van paard

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-07-21 09:29

Sorry voor mijn late reactie, ik ben een paar dagen weggeweest.
Jeetje wat een verhalen allemaal, en dat het ook zo vaak niet gemerkt wordt.

Wat ik ook lastig vind is dat ik niet over mijn schouder kan kijken, althans, niet ver want ik kan mijn rug niet draaien.
Heb overigens inmiddels een erg lenige nek :')

kamsel
Berichten: 3410
Geregistreerd: 12-07-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-07-21 12:19

Mloui schreef:
Allereerst beterschap ts! Je bent in elk geval een taaie!

Ook hier ervaring. 4 jaar geleden stabiele compressie fractuur van L1 na val van paard. 7 weken met afneembaar corset en veel fysiotherapie. Zat na maand of 4 weer te paard en eigenlijk weinig restklachten.

6 weken geleden achterover gegaan en onder paard gekomen en instabiele fractuur van L2. Dit is vrijwel direct geopereerd en nu zitten L1 t/m L3 aan elkaar vast. Nog even spannend hoe dit op lange termijn uitpakt.

Leuke hobby hebben we toch!


Ben erg benieuwd hoe dit uitpakt. Omdat dit bij mij ook het plan was en op mijn verzoek niet gedaan is ( alleen 1 wervel hoger)

SuperZodiaX
Berichten: 1337
Geregistreerd: 26-05-03
Woonplaats: Dordrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-07-21 14:36

kamsel schreef:
Mloui schreef:
Allereerst beterschap ts! Je bent in elk geval een taaie!

Ook hier ervaring. 4 jaar geleden stabiele compressie fractuur van L1 na val van paard. 7 weken met afneembaar corset en veel fysiotherapie. Zat na maand of 4 weer te paard en eigenlijk weinig restklachten.

6 weken geleden achterover gegaan en onder paard gekomen en instabiele fractuur van L2. Dit is vrijwel direct geopereerd en nu zitten L1 t/m L3 aan elkaar vast. Nog even spannend hoe dit op lange termijn uitpakt.

Leuke hobby hebben we toch!


Ben erg benieuwd hoe dit uitpakt. Omdat dit bij mij ook het plan was en op mijn verzoek niet gedaan is ( alleen 1 wervel hoger)

Bij mij zijn ze toen ook aan elkaar gezet. Werkte erg goed. 1.5 jaar later zijn ze er weer uitgehaald en rug is gewoon goed gebleven (wervel was verbrijzeld).
Ik moet er eerlijk bij zeggen dat ik het er in had laten zitten als ik dit van tevoren wist, ik heb toch wel iets meer last gekregen nadat het eruit is gehaald en mn scoliose is wat ingezakt.

Jessix

Berichten: 16434
Geregistreerd: 22-08-06
Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-07-21 16:02

Ik heb 3 gebroken wervels na een val van mijn paard, maar kreeg die uitslag pas jaren later. Hierdoor nu een duidelijke schade in mijn rug, afgegleden wervel en tussenwervelschijven die eigenlijk niets meer voorstellen. Het beïnvloed mijn leven zeker, maar ik schijn het voor iemand met zo'n rug nog wel heel goed te doen volgens mijn artsen. Daarom stellen we een operatie nog maar uit.

Heb een paar jaar geleden een goede chiropractor gevonden die mij met manipulaties en dry needling zo mobiel mogelijk kan houden. Ik moet dan wel elke 3 weken gaan en dan is het net goed genoeg om te kunnen werken en voor mijn dieren te kunnen zorgen. Ik heb op zich mijn balans wel gevonden en me neer gelegd bij de dingen die ik niet meer (zo goed) kan. Maar het blijft jammer, helemaal omdat het een stuk beter had kunnen gaan als ik wel direct de juiste diagnose en herstelplan had gekregen.

Beterschap TS. Hoop dat het bij jou gewoon helemaal goed komt.