Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Goldie schreef:@Fearn: Hoe is het nu?
@Celebi: Duurt het echt zolang voor jij contact kan krijgen met je bedrijfsarts? Lijkt me wel lastig om een andere baan te gaan vinden op het moment dat je nog niet hersteld bent.
Ik had van de week nog een paniekaanval, gelukkig geen hele heftige. Maar ik kreeg iets teveel triggers in de supermarkt Vond het daarna vooral heel vervelend dat het weer gebeurde terwijl ik dacht dat ik daar vanaf was...
@Jes: Dat contract wordt gelukkig niet ontbonden. Uiteindelijk kwamen ze er toch achter dat ik gelijk had en in mijn recht stond. Dus ik krijg nu 26 weken extra, want het UWV was ook van mening dat ze verwachten dat er in die termijn verder herstel mogelijk is nu er een andere behandeling is ingezet. Mijn begeleider van het 2e spoortraject heeft me echt ontzettend geholpen qua ondersteuning. Hij ging ook mee naar de gesprekken met het UWV en heeft nog extra uitleg gegeven aan mijn werkgever waarom ze me in dienst moeten houden
Vanaf maandag ga ik weer richting patiëntencontact, heb er zin in maar vind het ook allemaal ontzettend spannend. Het vliegt me wel weer even aan als het ware
Morgen heeft Cas der eerste sessie in de aquatraining, ben benieuwd
Tutti_Frutti schreef:Soms wou ik dat ik nog zo moe was, dan had ik een goede reden om lekker thuis te blijven en in bed of op de bank te hangen. Herken dus je gordijnen dicht verhaal wel. Afgelopen 2 weken is de angst redelijk constant aanwezig en dan heb ik de neiging om elke trigger tot een paniekaanval de ontwijken. Dus ook niet even een rondje lopen buiten etc. Mijn vriend af helaas voor mij toch nog veel naar kantoor. Als hij thuis werkt trekt hij mij er regelmatig uit en helpt dat vaak wel.
Goed dat je dat lijstje hebt en zo toch bezig blijft. Ik heb ook zo'n soort lijstje gemaakt om er één van te kiezen als ik vast loop. Helpt toch om het opgeschreven te zien. Fijn dat je nu ook mee begrip van je man hebt erin, dan scheelt al een hoop denk ik!
Tutti_Frutti schreef:Afgelopen 2 weken is de angst redelijk constant aanwezig en dan heb ik de neiging om elke trigger tot een paniekaanval de ontwijken. Dus ook niet even een rondje lopen buiten etc.
Tutti_Frutti schreef:Maar in principe geeft je alarmsysteem een vals alarm af
Citaat:en als jij elke keer als dat gebeurt vertrekt wordt dat valse alarm dus een soort van beloond.
Citaat:Soms is het dus wel goed om er ever doorheen te gaan, of om even met m'n angst te gaan zitten en te denken 'ik weet dat je er bent, en je mag er zijn, maar ik weet ook dat dit een vals alarm is en dat ik veilig ben'.
Citaat:Ik merkte in ieder geval zeker wel vooruitgang als ik dit deed, dat bepaalde dingen minder eng werden, of dat ik vaak na 15/30 min in een nieuwe situatie toch tot rust kwam, bijvoorbeeld in een restaurant of koffietentje. Dit is echt mijn eigen ervaring natuurlijk, professioneel heb ik er helemaal geen verstand van.
Tutti_Frutti schreef:Bedankt voor je uitgebreide reactie! Klinkt allemaal erg logisch en wie weet is er af en toe doorheen inderdaad niet de beste manier... Tot nu toe wel de manier die mij het meeste brengt. Ik ben een enorme extravert en door de burn out raakte ik eigenlijk alles waar ik normaliter energie uit haalde kwijt. Ik merk dat op het moment dat ik thuis blijf om angst en prikkels te mijden de angst niet afneemt, en negatieve gedachten en stemmingen toenemen.
Overigens heb ik meerdere huisartsen, twee psychologen en andere therapeuten gesproken en heeft niemand ooit iets verteld over hormoonhuishouding, cortisol e.d. Inmiddels af en toe zelf daar wat onderzoek naar gedaan, vooral na gesprekken met lotgenoten, maar vind dat toch wel wat bizar eigenlijk. Uiteraard begrijp ik dat een groot deel mentaal/cognitief zit, maar ben wel van mening dat dit nooit los staat van het fysieke in een soort feedback loop.