Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Avalanche81 schreef:Trauma bonding. Dat is waarom mensen niet weggaan.
https://www.relatieverslaving.com/2018/ ... e-partner/
Er zijn betere artikelen, maar deze is niet slecht.
Hier is een betere, maar in het Engels. Is wel een uitstekend artikel.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3402118/
CalipsoLover schreef:Omdat het hier vaak over huiselijk geweld gaat, vraag ik mij iets af; is elke narcist agressief? Mijn vader was enkel verbaal heel agressief, fysiek kon hij ook macht uitoefenen naar zijn kinderen toe, met 'pedagogische tikken' maar nooit echt echt fysiek agressief en zeker niet tegen mijn moeder. Over mijn ex zal ik zwijgen aangezien narcisme niet door een proffesional is erkend.
Tweede vraag, Nikass: opzet van het gedrag van een narcist? Wat bedoel je daar juist mee? Ik heb het artikel niet gelezen maar volgens mij (als ik begrijp wat je bedoelt) heeft een narcist niet echt door wat hij doet en is zich niet bewust van de schade die hij toe richt, mijn vader als voorbeeld, heeft zich volgens mij echt geen besef van hoe k*t hij zich gedraagt, en als je er wat van zegt gaat dat het ene oor in en het ander weer uit.
Avalanche81 schreef:Tuurlijk, is ook wilde alleen ff een stukje victim blaming voorkomen.
Nee absoluut, ik heb nooit, geen dag spijt gehad van de keuze om weg te gaan, de keuze therapie te gaan volgen, de keuze om dingen te gaan doen die ik echt wil en leuk vind. Ik heb nog een stuk te gaan, maar die dromen worden realiteit
Joolien schreef:Het is gewoon heel moeilijk, je kiest er niet voor om in een destructieve relatie te gaan zitten. Daarom vind ik dit ook zo interessant, wat maakt dat iemand blijft, wat maakt dat iemand toch weg gaat?
Met ouders is het sowieso lastig, je kiest niet voor je ouders. Ik heb heel veel gepolariseerd de afgelopen jaren, dat wil zeggen, papa, mama, goed, slecht en dat door elkaar gemengd. Beide hadden goede kanten, maar ook slechte, en als je in therapie gaat ben je constant zoekende naar die balans. Nu nog steeds overigens.
Veel mensen zeiden toen ik het contact verbrak 'maar het is wel je vader'. Dat vond ik altijd een onwijze dooddoener, want ik ben altijd in de eerste plaats zijn dochter, en ik ga er vanuit dat een vader voor zijn dochter moet zorgen en niet andersom.
Uiteindelijk zou geen enkel kind het contact met zijn ouders moeten verbreken omdat ze je teveel pijn en schade aanrichten. Een ouder moet een veilige haven zijn, iemand waar je onvoorwaardelijk op terug kunt vallen, die liefde geeft wanneer je dat nodig hebt.
A3a1 schreef:Mijn moeder inderdaad ook niet meer, ze is een excentrieke oude dame geworden.
Veel mensen waren jaloers op haar en haar vrijheid.
CalipsoLover schreef:A3a1 schreef:Mijn moeder inderdaad ook niet meer, ze is een excentrieke oude dame geworden.
Veel mensen waren jaloers op haar en haar vrijheid.
Hier heeft ze juist het gevoel dat er een druk achter staat, ze is intussen al een dikke 7 jaar alleen en iedereen vraagt wanneer ze eens met een nieuwe man af komt. Ze wil dit helemaal niet, terwijl ik haar dit wel echt gun, ik woon nog wel een poosje thuis maar als ik weg ben zit ze hier helemaal alleen in een heel groot huis...
Gebruikers op dit forum: 92Michelle, Keizerinnnn, M_arjolein, Mo_Noah, Poekkie, stijntilla, YandexBot en 124 bezoekers