Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-02-21 14:22

Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst door de TopicStarter : 26-02-21 14:22

Hoi lieve bokkers,

Ik heb besloten een topic te openen om mijn ei kwijt te kunnen de komende periode. Sommigen van jullie zullen misschien mijn verhaal al een beetje hebben kunnen volgen in het ergernissentopic, maar ik voel toch de behoefte om een eigen plekje te maken om mijn ei kwijt te kunnen de komende tijd.

Het verhaal loopt al langer, maar het echte begin markeert zich omstreeks 11 januari dit jaar. Mijn moeder liep al enkele maanden met blaasklachten en kreeg nu voor de derde keer een antibioticakuur. Dit keer een wat zwaardere. Hierdoor zijn we uiteindelijk in de medische molen terecht gekomen.

Waar de antibioticakuur theoretisch de boel had moeten verlichten omdat de huisarts dacht aan een blaasontsteking, deed deze exact het tegenovergestelde. Mijn moeder begon allerhande symptomen te vertonen zoals overmatig bloedverlies, hartkloppingen, harde buiken, rugpijn en later ook benauwdheid (dit laatste bleek achteraf van bloedarmoede te zijn).

18 januari is ze door de huisarts naar aanleiding van deze klachten doorverwezen naar de uroloog in het ziekenhuis. Ook heeft de huisarts bloed afgenomen ter onderzoek.

20 januari belde mijn moeder. Huisarts had gebeld dat haar hemoglobine te laag was en hij haar direct door ging sturen naar het ziekenhuis. Ik heb alles uit mijn handen laten vallen en ben vanuit mijn woonplaats naar mijn moeder (30 minuten enkele reis) gereden zodat ik mee kon naar het ziekenhuis, waar ze ook de onderzoeken bij de uroloog kreeg. Hier kregen we de uitslag "blaaspoliep". Ze moet geopereerd worden om deze te verwijderen en dan wordt hij op kweek gezet. En daar begint eigenlijk de achtbaan.

Blaaspoliep. Poliep. Wat is een poliep. Je zoekt het op. En dan kom je erachter dat het eigenlijk gewoon een mooi woord is voor tumor. En de kans 95% is dat het kanker is. Kans drie keer vergroot door roken. Zeer agressieve kanker. Recidivisme? Hoog.

Je wereld stort in. Alle mogelijke scenario's komen voorbij. Wat gaat er komen.

Die 5% kans dat het geen kanker is? Daar heb ik geen seconde in geloofd. Mijn moeder rookt al ruim veertig jaar. Ik wist het gewoon dat het niet goed zou zitten, en helaas kreeg ik uiteindelijk gelijk.

3 februari is ze geopereerd en is de blaaspoliep verwijderd. Diezelfde avond ben ik bij haar op bezoek geweest in het ziekenhuis, waar ze een nachtje moest blijven. Ik ben huilend de afdeling afgelopen toen het bezoekuur voorbij was. Wat was het zwaar om mijn moeder daar te moeten achterlaten. Het liefst laadt je haar in de auto en neem je haar mee naar huis. Gelukkig was het maar voor een nachtje.

Een week later werd de katheter verwijderd. Normaliter hou je zo'n ding maar een dag na een dergelijke operatie, maar omdat mijn moeder veel heeft gehoest tijdens de operatie hebben ze per ongeluk een gaatje in de blaaswand gemaakt met het wegbranden van de poliep. Haar blaas mocht daardoor natuurlijk niet vollopen, dus heeft ze een week een katheter gehad.

En toen kwam 's middags die uitslag waar ik zo voor had gevreesd.

Kanker.

Omdat de kans zo klein was dat het geen kanker was, had ik al enkele weken me erop voor kunnen bereiden. De ergste klap had ik zelf al verwerkt, maar toch komt het nieuws hard aan als je het letterlijk hoort.

Nu zitten we inmiddels te wachten op de uitslag van de PET-scan die volgende week donderdag komt. Afgelopen maandag heeft ze deze scan gehad naar aanleiding van de uitslag van de kweek van de poliep. Hierbij hebben ze gezocht naar eventuele uitzaaiingen. Na bespreking in het team horen we of ze er zijn en wat het behandeltraject gaat worden. Het meest positieve scenario is nu dat het lokaal (dus in de blaas) is gebleven en ze een complete cystectomie gaan doen. De blaas wordt dan verwijderd en mijn moeder zal dan met een stoma door het leven moeten.

Hoe zit ik er nu bij?

Ik doe een hbo opleiding en ik ben net een maandje begonnen met een nieuwe stage. Het paardrijden start weer langzaam op en ik begin hopelijk binnenkort met een bijrijdpaard. Ik heb op zaterdag een bijbaantje. Ik woon gelukkig samen met mijn vriend in een tweekapper sinds oktober.

Ik ben als de dood dat er zo veel gaat instorten na volgende week. Als we de uitslag hebben gehad. Ik heb autisme en mijn emmertje is al kleiner dan gemiddeld. Mijn kunnen zit direct vast aan de hoeveelheid prikkels die ik te verwerken heb en hoeveel tijd ik daarvoor kan nemen. Ik ben bang dat ik straks zo veel uit mijn handen moet gaan laten vallen omdat ik het niet opgebracht krijg wat te doen.

Ik ben bang voor het behandeltraject. Chemo's, bestraling, spoeling, cystectomie. Ik weet gewoon nog niets, alleen dat het heel zwaar gaat worden. Ik weet dat mijn broertje nog thuis woont en nergens terecht kan als mijn moeder uitvalt (hij heeft ook autisme maar is een stuk minder zelfstandig dan ik). Wat gaat er allemaal op mij neerkomen? Kan ik ook nog wel voor mijzelf zorgen als ik ook al voor andere mensen moet zorgen? Hoe zorg ik ervoor dat ik mijzelf niet kwijt raak in dit alles en mijn grenzen blijf stellen, zowel lichamelijk als mentaal?

Heel verhaal.. ik wil dit topic gaan bijhouden de komende tijd, gewoon om mijn ei kwijt te kunnen aan anderen. Wellicht aan mensen die hetzelfde meegemaakt hebben. Mijn vriend probeert mij te steunen, maar hij is bijzonder slecht in troosten en hangt eigenlijk altijd de chronische optimist uit, en daar heb ik nu geen behoefte aan. Hij heeft zelf het nodige meegemaakt in zijn jeugd en waar ik hulp gehad heb, heeft hij dat niet gehad. Hij weet niet hoe hij heftige emoties moet incasseren of uiten. Ik loop daar dus een doodlopende straat in.

In ieder geval bedankt als jullie het hele ding gelezen hebben. Sorry als het wat warrig is, maar dit is wel hoe ik ook de afgelopen tijd heb beleefd. Het gaat heel erg met ups en downs. Momenteel nog meer ups, maar ik ben bang dat dat na komende donderdag gaat omslaan..

Liefs,

Pablo

**Geplaatst**: 26-02-21 14:25

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst: 26-02-21 14:25

Wat een naar bericht, de wereld staat meteen op zijn kop en jullie zitten met zoveel vragen. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen!

**Geplaatst**: 26-02-21 14:28

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst: 26-02-21 14:28

Ach jeetje, heel veel sterkte :(:)

Een moeilijke en onzekere periode voor jullie allemaal :(:)

Ik begrijp dat het nu voelt alsof je ook voor anderen moet zorgen terwijl je al genoeg hebt aan jezelf, maar probeer te onthouden dat de hele wereld niet op jouw schouders terecht komt (ook al zal dit wellicht zo wel voelen in het begin).

**Geplaatst**: 26-02-21 14:33

Geplaatst: 26-02-21 14:33

Och wat een trieste bedoening Pablo, je vader niet meer in beeld? Probeer toch om je leven zo te vervolgen zoals je nu doet. Naast alle spanning en misschien slechte scanuitslag en eventuele zware behandelingen kun je je moeder het beste steunen door zelf in de benen te blijven. Dat betekend wel die leuke dingen doen, aan je studie wijden, genieten met je vriend. Want wanneer jij het niet trekt kun je niets voor je broer en moeder betekenen.
Ga in ieder geval, bij een slechte uitslag, het gesprek met haar huisarts aan en geef aan hoe jullie situatie in elkaar zit, wellicht is er dan voldoende hulp in te schakelen voor het huishouden en eventueel je broer. Dan hoef jij niet ook dat nog eens op je schouders te nemen, sterkte ermee.

**Geplaatst**: 26-02-21 14:37

Geplaatst: 26-02-21 14:37

Jemig wat een kloten bericht zeg, ik leef met je mee.

Ik herken helaas de situatie, ook mijn moeder die ziek werd.

Ik snap dat je hoofd op dit moment met je aan de haal gaat, maar probeer rust te zoeken en probeer niet alles op 1 hoop te gooien , makkelijker gezegd dan gedaan , begrijp ik.

Probeer eerst de ziekte van je moeder goed overzichtelijk te krijgen.
Wat er met je broertje gebeurd , dat is voor latere zorg.
Wat ik bedoel is , doe alles stap voor stap en weet jij bent niet overal verantwoordelijk voor!
Ga ook lekker naar je paard, afleiding is in deze periode zo belangrijk!

Mijn 1ste paardje, mijn "verhaal", speelt in 1993, poosje geleden dus, maar mijn paardje destijds heeft mij er door heen geholpen.

Sterkte en pas goed op jezelf, zo heeft je moeder het meest aan jouw

**Geplaatst**: 26-02-21 14:40

Geplaatst: 26-02-21 14:40

Heftig, heel veel sterkte.

Mijn moeder kreeg borstkanker toen ik bezig was met mijn HBO. Wij waren met z'n tweeën (vader niet in beeld). Was een heftige tijd met een operatie, bestraling en chemotherapie. Ook de nasleep was heel heftig door medicatie en gevolgen van de borstamputatie (Frozen shoulder enzovoorts).

Mijn grootste tip is blijf praten. Met je moeder maar vooral ook met anderen.

Nogmaals heel veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-02-21 14:43

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst door de TopicStarter : 26-02-21 14:43

Wat een lieve reacties al, dankjewel :(:)

Mijn vader is inderdaad niet meer in beeld. Gelukkig wel haar oudere zus die meegaat naar ziekenhuisafspraken en dergelijke. Sommige dingen wil mijn moeder me ook niet bij hebben omdat ze me wil beschermen en anders alleen maar met mij bezig is.

@bigone dankjewel voor je woorden. Ik weet ook dat mijn moeder graag wil dat ik door kan gaan. Daar ga ik dan ook mijn uiterste best voor doen.

**Geplaatst**: 26-02-21 14:44

Geplaatst: 26-02-21 14:44

Ik had het al meegekregen in het ergernissentopic, wat een vreselijke achtbaan! Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 26-02-21 14:47

Geplaatst: 26-02-21 14:47

Wat heftig Pablo :knuffel:

Afgelopen zomer is mijn moeder overleden aan naar de lever uitgezaaide darmkanker. Ze was altijd heel fit en gezond en heeft ook altijd gezond geleefd. Medio mei kreeg ze wat klachten, medio juni diagnose, medio juli opgenomen in ziekenhuis, medio augustus hebben we haar gecremeerd.

Ik weet in welke achtbaan je nu terecht bent gekomen.
Je mag me altijd een PB doen als je omhoog zit :(:)

.

**Geplaatst**: 26-02-21 14:51

Geplaatst: 26-02-21 14:51

Wat een nare uitslag. :knuffel:

Maar ik wil je ook graag even een oppepper geven.
mijn moeder heeft dezelfde diagnose gehad, ondertussen 2 keer een poliep weggehaald en nu moet ze preventief blijven spoelen paar keer per jaar.
Maar tot nu toe, we zijn nu een paar jaar verder, is het nog prima en geen enge dingen meer gevonden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-02-21 14:52

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst door de TopicStarter : 26-02-21 14:52

@Roodvos dankjewel voor je aanbod, ik ga het zeker in mijn achterhoofd houden.

@DuoPenotti wat fijn om te horen dat er ook een positieve prognose is. Natuurlijk hoop ik ook voorzichtig op een goede uitslag donderdag, dat het lokaal is gebleven. Maar ik durf niet zo goed. Dus ik denk er vooral heel weinig over na. :')

**Geplaatst**: 26-02-21 15:00

Geplaatst: 26-02-21 15:00

Wat een verdrietig bericht. Ik wil je heel veel kracht wensen voor de aankomende tijd.

Mijn man had ook blaaskanker. Ik kan mij een beetje voorstellen in wat voor een ellendige situatie jullie zitten.
Kennis van mij net hetzelfde. Blaaskanker met uitzaaiingen. Al 4 jaar uitbehandeld en hij werkt nog steeds op zijn boerderij. Om één of andere reden is het verloop bijna tot stilstand gekomen. Mijn man had dat geluk niet.

Ik hoop voor jullie dat het kwartje ook de goede kant opvalt.

Niet enkel roken schijnt een risicofactor te zijn, ook haarkleuringen ( vooral bij vrouwen ) spelen een grote rol is ons toen door de prof verteld.

**Geplaatst**: 26-02-21 15:10

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst: 26-02-21 15:10

Op dit moment kan ik niks anders zeggen dan je een dikke knuffel te geven. :knuffel:

Ik weet ik wat voor rollercoaster je nu bevindt, zorg vooral ook goed voor jezelf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-02-21 15:15

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst door de TopicStarter : 26-02-21 15:15

@Pandora2 wat heftig dat je het twee keer hebt meegemaakt. Het blijft een rotziekte.

Dat van haarkleuring had ik niet eerder gehoord, daar is ze gelukkig ruim wat jaren terug al mee gestopt. Roken doet ze ook al gigantisch minder sinds we in de molen zitten, ze schaamt zich er ook voor. Alleen als ze even paniek heeft pakt ze een sigaret, maar die rookt ze ook nog maar half op. Niet eens omdat ze er zin in heeft maar omdat haar hoofd erom schreeuwt op dat moment.

@Nayomie dankjewel :(:)

**Geplaatst**: 26-02-21 15:19

Geplaatst: 26-02-21 15:19

Mijn man rookte ook. De arts zei om niet meteen te willen stoppen bij de diagnose. Geeft veel te veel stress en dat kan je op dat moment heel goed missen.
Hij is er na de operatie mee gestopt omdat het dan makkelijker zou zijn en dat was het inderdaad ook.

**Geplaatst**: 26-02-21 15:25

Geplaatst: 26-02-21 15:25

Wat een heftig bericht zeg!
Ik weet hoe je je voelt, ik weet nog dat wij het bericht kregen dat ze bij mijn moeder "iets" gevonden hadden, die onwijze onrust en angst zijn eigenlijk niet te beschrijven. Ook je gevoel dat je de boel net op de rit hebt, weer paardrijden, huisje met je vriend.. bij ons kwam het bericht de dag na de geboorte van onze zoon. Je hebt het gevoel dat de wereld stilstaat en toch draait hij gewoon door en gaat alles en iedereen door met het leven.

Ik kan je alleen maar adviseren om zoveel mogelijk je gevoel te volgen, als jij graag bij je moeder wil zijn bespreek dat met je vriend en ga lekker een dagje naar haar toe.

Ik wens je heel veel sterkte en kracht, mocht je nog vragen hebben of ervaringen willen uitwisselen mag je me altijd een PB doen.

**Geplaatst**: 26-02-21 15:26

Geplaatst: 26-02-21 15:26

Heftig zeg.

Ik heb de ervaring gelukkig niet, wel het autisme (denk wel minder als jij), ik herken erg het meer prikkels = blokkeren en niets meer kunnen uiteindelijk. En denk wel dat je dat moet proberen te voorkomen voor jezelf. Vind dat altijd zo'n klote gevoel, veel willen maar niks kunnen.

Misschien hard hoor, ik bedoel het niet verkeerd, maar is er een mogelijkheid om alvast op zoek te gaan naar een andere plek voor je broer (en dan bedoel ik dus niet bij jou thuis) ? Niet alleen voor jou maar voor jullie alle drie. Ik gok dat het voor je moeder ook een opluchting zal zijn als ze ziet dat jullie allebei op een goede plek zijn. En het scheelt zorgen voor jullie beiden, die energie zul je hard nodig hebben voor de behandelingen van je moeder. Op dit moment kun je nog relatief rustig op zoek naar een goede plek voor hem.

Veel sterkte in ieder geval :(:)

**Geplaatst**: 26-02-21 15:35

Geplaatst: 26-02-21 15:35

Wat een vreselijk naar bericht! Ik zou idd zoveel mogelijk je eigen leven blijven leiden, je bijrijdpaard kan voor de nodige ontspanning zorgen? Wat betreft je broertje; ik zou, bij een slechte diagnose/prognose met de huisarts of je tante bespreken hoe dat op te lossen... maar he, wie weet valt het mee!

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 26-02-21 15:51

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst: 26-02-21 15:51

Potverdorie, dat is inderdaad het meest vreselijke nieuws dat je kunt krijgen $:\$
Kun je er wel met je moeder over praten? Ik denk dat jullie elkaar op emotioneel gebied nu even heel hard nodig hebben :(:)

Heel veel sterkte! Ik ga duimen dat het behandeltraject positief en makkelijk verloopt!
Hou je ons op de hoogte?

**Geplaatst**: 26-02-21 16:22

Geplaatst: 26-02-21 16:22

Allereerst heel veel sterkte :(:)

Je wereld komt letterlijk stil te staan bij zo'n diagnose, maar probeer asjeblieft door te gaan.
Uiteindelijk is dat ook zelfzorg ondanks dat het nu voelt als onbelangrijk.
Mijn moeder rookte ook, maar toen ze de keuze moest maken tussen leven en dood (steunhart werd anders niet geplaatst) nam ze het besluit om te stoppen.
Een jaar later volgt de diagnose longkanker (per toeval ondekt bij een scan i.v.m een hersenbloeding).
Helaas heeft zij de strijd 6 weken geleden op moeten geven.
Jou angst heb ik des stijgt ook gehad, wat als ze er niets aan kunnen doen?
Maar dat weet je nu helaas nog niet, mijn advies is leef met de dag :(:)

Laatst bijgewerkt door moyra op 26-02-21 16:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 26-02-21 16:23

Geplaatst: 26-02-21 16:23

Och jee, wat een narigheid en wat een verdriet.
Vooral de angst is heel herkenbaar. Wat staat jullie allemaal nog te wachten en wat doet dat met je...... vooral die onzekerheid is zwaar ellendig.

Even praktisch. Heb je weleens van Stichting Mee gehoord? Misschien kunnen zij iets betekenen voor jullie gezin. Ik denk dat het jullie een stukje rust zou geven in zulke onzekere tijden als er voor je broertje wat geregeld zou kunnen worden.

Ontzettend veel sterkte toegewenst :(:)

**Geplaatst**: 26-02-21 17:18

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst: 26-02-21 17:18

Wat een naar nieuws, TS, ik hoop dat je moeders behandeling goed verloopt, en dat de tumor goed weg te halen is, verder zou ik via de huisarts vragen of jullie voor hulp (en eventueel een luisterend oor) in aanmerking komen, bijvoorbeeld via stichting Mee,en anders weet de huisarts misschien nog iets, misschien een praktijk ondersteuner of iets anders.
Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 27-02-21 13:02

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst: 27-02-21 13:02

Wat een naar nieuws, snap goed dat je je ei kwijt wilt.

Om je wat goede moed te geven, mijn surrogaat vader heeft 12 jaar geleden hetzelfde gehad. Ze zijn verwijderd, paar jaar later zijn er nog 2 verwijderd. Af en toe heeft hij een chemospoeling waar geen klachten van zijn. En hij is nu al jarenlang poliepen vrij.

**Geplaatst**: 27-02-21 13:15

Re: Mijn moeder heeft kanker

Geplaatst: 27-02-21 13:15

Heel veel sterkte. Mijn vader had prostaatkanker en is uitgezaaid naar de blaas.
Helaas is hij in oktober overleden.

Ik hoop voor jullie op een goede uitslag.

**Geplaatst**: 27-02-21 13:26

Geplaatst: 27-02-21 13:26

Het is en blijft een enorme kloteziekte, vreselijk.
Mijn moeder kreeg 10 jaar geleden borstkanker, is daar gelukkig met chemo's en bestralingen van genezen en tot op heden schoon gebleven. Haar borst is toen ook geamputeerd.
Het is een enorme rollercoaster waar je in terecht bent gekomen, blijf vooral praten met familieleden en met je moeder. Kanker is gelukkig steeds beter te genezen of een ziekte waar je mee oud kan worden maar dat ligt heel erg aan de soort kanker en in welk stadium je zit. Soms kan het ineens heel erg snel gaan.

Probeer inderdaad ook genoeg afleiding te zoeken en je niet teveel zorgen maken over je broertje. Heb je nog tantes/oma's/opa's waar je bij terecht kunt? Veel sterkte toegewenst.