Ik heb te maken met bulging, een losse tussenwervelschijf die tot nu toe nog steeds niet doorschiet naar een volledige hernia. De - zoals ik ze noem - glasscherven die door mijn lijf schieten als deze een zenuw raakt is vreselijk, maar als ik mij rustig hou dan is het goed te doen. De arts heeft een MRI gemaakt en foto's, om tot de conclusie te komen dat hij er niets aan kan doen. "Dat zou crimineel zijn, omdat ik het dan erger kan maken", waren zijn letterlijke woorden. Ik moest ermee leren leven en mij fysiek gaan aanpassen, maar als het een echte, ondraaglijke hernia wordt dan zouden ze misschien nog wel wat voor me kunnen betekenen in de vorm van opereren. Tot die tijd zit er niets anders op.
Let op: een hernia opereren is niet per definitie de oplossing. Het maakt het tijdelijk wat draaglijker, maar uiteindelijk blijft het een zwakke plek en kun je er op den duur (kan een paar jaar duren) weer last van krijgen. Zo is mij verteld. Wat je kunt doen is (heel cliché) luisteren naar je lichaam en niet eigenwijs door blijven gaan. Regelmatig rustmomenten inbouwen en eventueel zittend werk doen. Het was voor mij heel moeilijk om hulp te vragen. Ik wilde altijd alles zelf doen. Nu moet ik vragen of iemand even een stofzuiger door het huis wil halen en daar heb ik echt aan moeten wennen.
Aanvulling: ik heb 8 maanden thuis gezeten en kon in het begin niet eens een kop thee voor mijzelf uit de keuken halen. De trap op ging letterlijk met handen en voeten. Liggen was voor mij een probleem, zitten met veel kussens in mijn rug ging nog net. Ik kon niet eens 100 meter lopen, laat staan 500 meter naar de supermarkt. Mijn rug brandde en voelde letterlijk gloeiend heet aan als ik ook maar een stap teveel deed. Ik ben het rustig aan gaan opbouwen en kan nu een kleine kilometer lopen, zij het dat het steeds langzamer gaat aan het eind, maar ik zet door. Elke meter per week meer is er één en ik ben rete trots dat er al dag en nacht verschil zit met anderhalf jaar geleden. Pijnstilling hielp bij mij niet. Ook voorgeschreven sterk spul niet.
In 1963 the Bronx Zoo had an exhibit called "The Most Dangerous Animal in the World". It was a mirror.
I don't understand why when we destroy something created by man we call it vandalism, but when we destroy something created by nature we call it progress. Ed Begley Jr.