Goeienavond!
Ik heb de afgelopen maand in een flinke dip gezeten. Eigenlijk al een beetje vanaf dat ik corona kreeg, want ik kreeg (en krijg) mezelf eigenlijk niet lekker op gang. Met alles eigenlijk, niet alleen wat hardlopen betreft. Alles kost ontzettend veel energie en slapen lukt maar matig. Nu heeft het schapen-waken (er moesten vier ooien bevallen, waar we bij wilden zijn, dus vaak 'snachts de auto in om te checken) daar uiteraard ook geen goed aan gedaan, maar ik ben ook wel een piekeraar. Kan 'snachts flink 'malen'. Oftewel, lange tijd te moe om iets te verzetten, voelt als uitgeput.
Inmiddels weer twee keer een mensport-meetmoment gehad, energieloos, weinig motivatie en de dag erna dood en doodmoe. Vanmorgen mezelf na een goeie nacht een schop gegeven, bijtijds uit bed omdat het vanmorgen relatief koel zou blijven. Waar ik het vandaan haal weet ik niet, maar toch 11 km uit de hoge hoed getoverd. Vanmiddag mezelf weer naar stal moeten schoppen in de warmte, maar toch best fijn getraind.
(edit: ben aan het teruglezen ... SV en Memuska, beterschap!!)
(edit 2: Ja, ik wil wel meedoen aan een boktmeeting-trailloop!)