Bokt.nl

**Geplaatst:** 25-09-17 09:54

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 25-09-17 09:54

Ik woon in Utrecht, en heb meerdere ziektes waar onder een dysthyme stoornis. En heb al vaker interviews gegeven.

Sometimes i wonder if all this is happening, because i didn't forward that email to 10 People.
[BM] Spelletjes spelen omgeving Amersfoort/Utrecht
geerte @ [BM] Online pubquiz

**Geplaatst:** 25-09-17 10:19

Geplaatst: 25-09-17 10:19

Gianti schreef:
Kan je binnen de praktijk naar een ander psycholoog? In mijn ogen staat of valt de behandeing bij de vertrouwensband die er is.

Ja, idd: alles staat en valt met de vertrouwensband. (Uiteraard is er meer nodig, maar kundigheid alleen is niet voldoende.)

Gesteld 'dat het niet klikt' heb je als mens het volste recht om over te stappen.
Maar ik zal het altijd iedereen afraden om dat binnen 1 praktijk te doen.
Als de psycholoog zelf zegt , na 1 of 2 gesprekken 'mijn collega kan dit beter' is het prima.
Maar als je na een teleurstelling zelf een ander wil - dan heeft het zin dat de nieuwe neutraal staat tegenover jouw vorige. (

en daar gaat het nog wel eens mis, helaas. Dan word je gezien als een moeilijke cliënt, die die goede, vertrouwde collega de grond in boort. Of wordt 'het mislukken van de therapie bij x' hoofdmoot ipv jouw eigen hulpvraag.)

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )

**Geplaatst:** 25-09-17 17:47

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 25-09-17 17:47

Ik heb eindelijk alles durven vertellen bij de psycholoog. Wat een hell was dat zeg. Ze zegt dat het haar niet zou verbazen als ik een eetstoornis heb, en schrok heel erg van de suicidale gedachten. Ze heeft mij doorverwezen naar de psychiater, omdat dit haar laatste werkdag is. Volgende week woensdag mag ik weer mn verhaal doen, maar dan bij de psychiater. Het is echt een enorme klap en ik weet niet hoe ik me erbij voel

HEAVEN DOESN'T SEEM SO FAR AWAY....

**Geplaatst:** 25-09-17 21:57

Geplaatst: 25-09-17 21:57

Na ongeveer 3 weken heeft mijn psycholoog deze middag een smsje gestuurd. Dus geen antwoord op mijn mail, heb nog geen uur later gebeld maar al weer geen antwoord en ze heeft me vandaag ook niet teruggebeld. Ga nog een keer gaan omdat ik sowieso nog een keer moet gaan vooraleer mijn moeder iets terug krijgt van de ziekteverzekering (welkom in België) en ga het even op hold zetten, het gaat nu toch al een stuk beter al had ik vandaag wel weer een kleine uitbarsting maar het is redelijk stabiel nu ook sinds ik medicatie neem, daarna ga ik gewoon terug op zoek naar iemand anders want denk dat ik toch hier en daar in behandeling moet blijven om terugval te voorkomen.

♥ 17y/o Diallo VW (Up Chique x Burggraaf)
3,5y/o Marie De Montserrat (Glock's Toto Jr x Bretton Woods) ♥

**Geplaatst:** 26-09-17 15:14

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 26-09-17 15:14

Mag ik me ook melden?

Ik ben vandaag tijdens het werk gebarsten. Na een opbouw van (werk)druk, slecht slapen en veel piekeren/malen, heb ik aangegeven dat het niet meer verder kan.
Ik hoop dat ik morgen nog bij mijn huisarts terecht kan en verdere stappen ondernemen.
Hoewel ik meerdere keren heb aangegeven dat ik het niet meer aan kan werd er niet genoeg aan gedaan.

Kent iemand dat gevoel dat je liever een gebroken been hebt, dan je zo te voelen. Al is het maar omdat dan iedereen kan zien wat er met je is?

Voor fotografie: http://www.vivianhesen.nl
Voor rozetten: https://drive.google.com/file/d/1JaedYSwliQqvsFcrzJD2lK1pKsY2utSk/view?usp=sharing

**Geplaatst:** 26-09-17 20:46

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 26-09-17 20:46

Hoi Vivien,
rot dat het niet meer gaat - en welkom.
En balen, dat er op je werk gewoon niet is geluisterd.

Ik heb destijds een jaar ofzo geroepen 'ik kan niet denken, mijn hersenen staan stil'.
Dat is een ander gevoel dan een gescheurde spier of een gebroken been - en idd niet zichtbaar. Maar hartstikke reeël en hartstikke naar!!

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )

**Geplaatst:** 28-09-17 10:06

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 28-09-17 10:06

Ik ben even helemaal op.. nieuwe bijbaan bij de bioscoop, eerste 2 diensten gedraaid en steeds pas om 1u 's nachts klaar dus pas na 2uur in bed en 's ochtends weer op tijd op voor school dus ben doodmoe. Omdat het heeel druk is deze week en weinig personeel is het echt zwaar (service bioscoop). Daarbij gisteren mijn 2 verstandskiezen laten trekken en veel stress voor school maakt dat mijn (gewone en mentale) weerstand echt even 0 is.. moest vnv eigenlijk ook werken maar heb me net ziekgemeld want anders zak ik echt letterlijk in elkaar.. weet niet hoe en of ik dadelijk wel heelhuids op school aankom, ben echt zo moe dat ik nu al amper mijn ogen open kan houden.. maar moet wel gaan want ik heb toetsen en die kan ik eigenlijk niet inhalen en ik moet goede punten halen..

Huilen staat me nader van het lachen, ook van de pijn van mijn gebit en dus hoofd maar ook gewoon puur door vermoeidheid..

Eat. Sleep. Ride. Repeat.

**Geplaatst:** 04-10-17 14:14

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 04-10-17 14:14

Weet iemand hier misschien hoe ik aan medicatie kan komen in het buitenland (citalopram) ?

Ik vertrek dit weekend en behandelaar doet moeilijk over meegeven van medicijnen, ik ben er gisteren zelfs heengegaan en toen hebben ze mij een recept mee gegeven (en die andere vrouw achter dat bureau zat me zo raar aan te kijken van ik heb je e-mail wel gelezen, maar verwijderd :roll:

)kom ik bij de apotheek, is er helemaal geen recept. Heb gebeld en gemaild, maar wordt niet op gereageerd.

Heb er nu nog zes of ik ga ermee stoppen, maar of dat wel zo'n goed idee is...

**Geplaatst:** 04-10-17 14:18

Geplaatst: 04-10-17 14:18

Gucci_ schreef:
Weet iemand hier misschien hoe ik aan medicatie kan komen in het buitenland (citalopram) ?

Ik vertrek dit weekend en behandelaar doet moeilijk over meegeven van medicijnen, ik ben er gisteren zelfs heengegaan en toen hebben ze mij een recept mee gegeven (en die andere vrouw achter dat bureau zat me zo raar aan te kijken van ik heb je e-mail wel gelezen, maar verwijderd )kom ik bij de apotheek, is er helemaal geen recept. Heb gebeld en gemaild, maar wordt niet op gereageerd.

Heb er nu nog zes of ik ga ermee stoppen, maar of dat wel zo'n goed idee is...

Ik zou even je huisarts bellen en dat overleggen. Lijkt me niet slim om daar in t buitenland mee te gaan klooien.

**Geplaatst:** 04-10-17 14:32

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 04-10-17 14:32

Hoi Vivian,
ja, dat gevoel herken ik maar al te goed. Een gebroken been is zichtbaar voor iedereen en ook voor jezelf is het een bevestiging dat er iets aan de hand is; dat je je niet aanstelt.
En iemand met een gebroken been zal nooit horen dat hij/zij zich er maar overheen moet zetten en op het oude niveau moet blijven functioneren, of dat het toch wel logisch zou zijn dat hij/zij beter is nu er wat tijd is verstreken.

**Geplaatst:** 04-10-17 14:35

Geplaatst: 04-10-17 14:35

Is inmiddels opgelost, hij had mij gisteren gebeld op voicemail, maar geluid stond niet aan. Ik dacht al wat vreemd... Ze geven niet zomaar mee voor een jaar en wil dat ik daarover bel. Maar ik vraag mij wel af hoe andere mensen dat dan doen als je voor langere tijd in het buitenland verblijft en geen medicijnen mee kan krijgen.
Maar lijkt mij dat die medicijnen overal dezelfde werking hebben, andere fabrikant misschien.

**Geplaatst:** 04-10-17 14:41

Geplaatst: 04-10-17 14:41

coldsummers schreef:
Ik heb eindelijk alles durven vertellen bij de psycholoog. Wat een hell was dat zeg. Ze zegt dat het haar niet zou verbazen als ik een eetstoornis heb, en schrok heel erg van de suicidale gedachten. Ze heeft mij doorverwezen naar de psychiater, omdat dit haar laatste werkdag is. Volgende week woensdag mag ik weer mn verhaal doen, maar dan bij de psychiater. Het is echt een enorme klap en ik weet niet hoe ik me erbij voel

Nou ik ben anders wel diep onder de indruk.

Jij doet je verhaal en gaat met de eerste stappen mee tot een behandelmethode.. je bent mij al twee grote stappen voor!

@vivian
Welkom!!!
Ikzelf ben niet een constante lezer en bied mensen helaas weinig steun ben ik bang. Maar wil je wel meegeven dat je je eigen rust moet redden. Neem je tijd als je doorhebt dat het je teveel wordt!

Mama van mijn lieve meisjes

**Geplaatst:** 04-10-17 14:46

Geplaatst: 04-10-17 14:46

Gucci_ schreef:
Is inmiddels opgelost, hij had mij gisteren gebeld op voicemail, maar geluid stond niet aan. Ik dacht al wat vreemd... Ze geven niet zomaar mee voor een jaar en wil dat ik daarover bel. Maar ik vraag mij wel af hoe andere mensen dat dan doen als je voor langere tijd in het buitenland verblijft en geen medicijnen mee kan krijgen.
Maar lijkt mij dat die medicijnen overal dezelfde werking hebben, andere fabrikant misschien.

Fijn dat t opgelost is. Vergeet alleen niet een medicatiepaspoort te vragen bij de apotheek als je je medicijnen ophaalt. Dat is verplicht als je naar t buitenland gaat

**Geplaatst:** 04-10-17 15:17

Geplaatst: 04-10-17 15:17

Hallo! Tijdje niet meer gezien/gelezen...

Ondertussen 10e week van opname, de structuur doet goed en geeft energie.

Weet eigenlijk niet of ooit verteld, maar maak een onbeantwoorde liefde mee waarbij de ander een vriendin(netje) heeft die in bijna precies mijn situatie zit. Doet veel pijn. Helaas durf/kan ik me niet zo loswrikken van de verliefdheid, ben bang dat dan ik direct heel diep stort. Heb naast haar geen echte motivatie om te leven.

Beetje lastige onhandige situatie.

coldsummers, hoe is het verder gelopen?

Joolien, hoe gaat het met jou?

Vivian, welkom!

Knert, maakt toch niks uit dat je weinig steun biedt? Het is alleen maar goed dat je je verhaal iig uit. Als je je straks hopelijk weer wat beter voelt gaat steun geven makkelijker. Jezelf op de eerste plaats!

**Geplaatst:** 04-10-17 15:26

Geplaatst: 04-10-17 15:26

Joolien schreef:
Gucci_ schreef:
Is inmiddels opgelost, hij had mij gisteren gebeld op voicemail, maar geluid stond niet aan. Ik dacht al wat vreemd... Ze geven niet zomaar mee voor een jaar en wil dat ik daarover bel. Maar ik vraag mij wel af hoe andere mensen dat dan doen als je voor langere tijd in het buitenland verblijft en geen medicijnen mee kan krijgen.
Maar lijkt mij dat die medicijnen overal dezelfde werking hebben, andere fabrikant misschien.

Fijn dat t opgelost is. Vergeet alleen niet een medicatiepaspoort te vragen bij de apotheek als je je medicijnen ophaalt. Dat is verplicht als je naar t buitenland gaat

Dankje, die had ik al

**Geplaatst:** 04-10-17 17:19

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 04-10-17 17:19

JoskaH, fijn dat het wat beter met je gaat.

Ik heb vandaag mijn psychiater gesproken en het was een goed gesprek, was wel moeilijk om te antwoorden op de vragen die hij stelde en ik moest mij echt openstellen: de woorden kwamen niet zomaar mijn mond uit. Op de een of andere manier vind ik het gewoon moeilijk om over eten, mijn gewicht, calorieeen en de suicidale gedachten te praten. Maar ik ben wel een beetje trots op mezelf, want ik heb het gedaan. Er komt een andere behandeling, waarschijnlijk gericht op persoonlijkheidsstoornis (persoonsgerichte therapie) maar daar hoor ik volgende week meer over.

HEAVEN DOESN'T SEEM SO FAR AWAY....

**Geplaatst:** 09-10-17 09:38

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-10-17 09:38

Ik wil ook graag mijn verhaal even doen. Ik denk/weet vrij zeker dat ik op moment ook een burn out heb.

Ik werk heel veel, we hebben een eigen bedrijf waar ik 7 dagen per week ben. Mijn vriend is depressief geweest waardoor ik het voor een groot deel zelf heb moeten doen. Daarnaast had ik nog wat werk buitenhuis.

Op moment werk ik 7 dagen per week. Elke dag om 06:30 opstaan. Ondertussen een verbouwing die energie slurpt. Twee dagen per week dat ik ook s'avonds nog werk (anders ben ik rond 20:00 klaar). Maar dan ben ik pas 23:30 klaar en dan 00:00 thuis.
Ik heb ook nog een oude pony en een jonge merrie. Staan beide in pension maar ik ga er wel dagelijks heen. Daarnaast de zorg voor het bedrijf (melkvee) de andere dieren, etc etc. Het huishouden, boodschappen doen, BBL opleiding...

Ik merk dat het te veel word. Ik kan niks meer hebben. Na een heftige tegenslag twee/drie weken geleden kan ik niks meer. Krijg niks uit m'n handen. Heb ook nog bloedarmoede en ben gewoon doodmoe op moment.
Alles kost me energie. Een appje terugsturen of Messenger bericht is op moment al te veel. Relatie loopt niet geweldig op moment, geen/weinig quality time door de verbouwing.

Ik heb vorige week al het werk buitenhuis afgezegd, maar kan dat niet weer doen. Ik wil dit werk ook graag blijven doen, zodat ik zelf inkomsten heb en niet afhankelijk ben van vriend. Maar ik ben zo moe, zo op...

Ik weet niet waar ik moet beginnen en wat ik weg kan/moet laten. Het is in ieder geval even fijn m'n verhaal te kunnen doen hier.

**Geplaatst:** 10-10-17 12:31

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-10-17 12:31

Ik krijg een plaatsvervangende paniekaanval als ik jouw post lees. En toen moest ik nog de helft lezen! Wat een hoop werk!

Hoe zit het met jullie vangnet aan familie/vrienden/kennissen?
Zijn er mensen die jullie tijdelijk kunnen helpen door een paar klusjes voor jullie te doen, terwijl jullie op zoek gaan naar een meer duurzame oplossing, waarin jullie niet depressief of overspannen raken?
Kan je moeder of een vriendin bijvoorbeeld eens boodschappen halen of iets van het huishouden doen?
Kan je vriend tijdelijk meer arbeidskrachten inhuren?

Waar haal je energie uit? Je paarden?
Hoe leuk vind je je BBL oplelding, wat voor opleiding is het en hoe lang moet je nog voor je geslaagd bent?

In hoeverre zou je financieel afhankelijk van je vriend zijn? In het bedrijf ben je een zeer meehelpende kracht zo te horen. Krijg/kreeg je daar een financiele vergoeding voor, zoveel dat je deze ook aan leuke dingen kunt besteden? Werk je puur buitenshuis voor de centen of om ook even uit het melkvee weg te zijn? (normaal gesproken zonder verbouwing, de verbouwing maakt het melkvee tijdelijk natuurlijk minder leuk)

**Geplaatst:** 10-10-17 13:08

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-10-17 13:08

Nou ik krijg t ook al spaansbenauwd als ik zie wat je allemaal moet doen van jezelf.

Stap 1: ga voor jezelf kiezen. Want dit houd je niet vol. Je zult gaan moeten kiezen wat je prioriteiten zijn. En het lijkt me verstandig dat je jezelf daarbij op nr 1 zet

7 dagen in de week werken houd niemand vol, dus dat moet je ook niet van jezelf kunnen verwachten. Je zult moeten gaan schuiven met werk en werktijden, zodat je minstens 1 dag in de week, maar het liefst 2 dagen in de week vrij bent. Dat moet gewoon, voor jezelf.

**Geplaatst:** 10-10-17 13:22

Geplaatst: 10-10-17 13:22

Mag ik mij ook melden?

Ik merk de laatste tijd dat ik mijzelf niet meer ben. Ik slaap slecht, voel me slecht en kan mij slecht concentreren.
Ik ben heel onzeker over mijzelf en over de dingen die ik doe en ik vergelijk mezelf met iedereen..
Laatste tijd ging het heel erg goed. Wat gesprekken gehad op school (met mijn SLB'er, zij is ook gespecialieerd in mensen die zich niet lekker voelen), omdat een psycholoog voor mij een stap te hoog was.
Waarom? Ik schaam me er voor, dat mijn hersens mij niet altijd lief vinden.

Maar goed, ik dwaal af. Mijn vriend en ik doen beide hbo. Ik CMD (Interaction Design) en hij ICT. Aardig gelijk aan elkaar, maar toch voelt het alsof hij ' beter' is dan ik. Waarom? Geen idee?
Daarnaast heb ik 'maar' een bijbaantje in een supermarkt, en hij werkt voor een groot bureau als ICT-er.
Nu zegt hij heel vaak dat ik me niet zo moet voelen, maar ik kan er soms gewoon niks aan doen..

Tijdens het typen stromen de tranen over mijn wangen en ga ik weer een afspraak maken..

Witte paarden snel smerig? Nee joh, ze weten gewoon nog niet welke kleur zij willen hebben!

**Geplaatst:** 10-10-17 13:54

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-10-17 13:54

Familie,vrienden etc zijn er niet echt. Zijn ouders komen wel eens langs, maar die ben ik op dit moment liever kwijt dan rijk, want die hebben overal een mening over en vooral z'n vader zegt wat er gebeuren moet. Bemoeit zich overal mee.

Meer arbeidskrachten word lastig. Er is verder niemand die zo het bedrijf even overnemen kan. Daarnaast verdien ik zeker wel een cent dat ik meehelp, maar ik wil niet 100% afhankelijk daarvan zijn. Het is nu de helft van m'n inkomen.

BBL is melkvee en dat wil ik sowieso halen. Heb al eerder een opleiding gedaan en niet afgerond. Ik wil nu echt een diploma. Ik zit in m'n examen jaar.

Waar ik m'n energie uit haal, nou eerlijk gezegd op moment alleen uit de quality time met m'n vriend. De paarden zijn op moment meer een moeten. Ze staan wel volpension maar moet zelf wel hooi heen brengen, voer etc. Ik kan op moment ook niks van ze hebben, vind ik heel erg om te zeggen maar ik word er alleen maar chagrijnig van op moment. Want ze willen aandacht, en dan denk ik dat komt er ook nog bij. Ik wil gewoon met rust gelaten worden. Vind het heel erg om te zeggen, want ik hou ontzettend veel van ze, maar op moment is alles te veel.

Buitenshuis werken is vooral voor de centen, maar ook om even weg te zijn, omdat we anders 24/7 bij mekaar op de lip zitten en dat wil ik ook niet...

Jolliegirl, dat vind ik dus heel moeilijk, voor mezelf kiezen. Ik wil iedereen helpen en aardig zijn, maar het is te gek nu. Ik irriteer me aan alles, de hond die in de weg loopt, mensen die langs komen, mensen die ik tegen kom, die goed bedoelde app... Ik kan niks hebben want ik ben strontchagrijnig.

Één dag in de week vrij moet wel gaan lukken... Probleem bij mij is echter ook dat ik niet stil kan zitten.

Pff heb het echt gehad momenteel. Er zijn mensen aan het werk voor de verbouwing maar ik heb echt gewoon de puf niet meer om gezellig te doen. Vanavond weer werken buitenhuis van 16:30 tot 19:45, dan eten maken, omkleden en naar een vergadering (want ja, ik zit ook nog in het bestuur van een evenement hier uit de buurt...) Dus word weer laat, zal wel half 1 thuis zijn net als afgelopen nacht, en dan morgen er weer vroeg uit.

Sorry, klaagmodus uit.

Heel veel sterkte Esther!

**Geplaatst:** 10-10-17 14:04

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-10-17 14:04

Even een snelle reactie, ik kan niet heel diep ingaan op je post ivm tijd. Maar volpension, maar je moet wel voer en hooi komen brengen? Moet je het dan ook geven?
Is er een mede-pensiongenoot die dat werk over kan nemen? Desnoods betaal je ervoor, maar hoe klein ook, je zal IETS moeten laten. Als je met een psycholoog gaat praten, zal die ook zeggen wat Joolien en ik zeggen.
Ik voorzie anders dat je voor februari compleet overspannen bent, en dan haal je je studie ook niet meer.

En ik zou uit het bestuur van het evenement gaan. Ze snappen het echt wel, en anders moeten ze het maar snappen.

**Geplaatst:** 10-10-17 14:30

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-10-17 14:30

ik vraag me af waar die prestatiedruk en behoefte om anderen te pleasen vandaan komt. Dat gaat je echt opbreken, want geloof mij, dit hoef je niet allemaal te doen. En stilzitten kan iedereen, alleen vinden sommige mensen stil zitten eng. Ik ben benieuwd waarom jij niet stil kunt zitten.

Je moet op de rem trappen, of je lijf doet het, en dan kun je helemaal niks meer en ligt alles plat.

**Geplaatst:** 10-10-17 15:18

Geplaatst: 10-10-17 15:18

Ik kom hier ook even meepraten...

Heftige verhalen hoor, denk aan jezelf Amy en trap op de rem voor je letterlijk omvalt. Maar dat advies heeft Joolien ook al gegeven. Is het niet mogelijk dat je even een weekje weg kan gaan? Even weg uit deze werkdruk en even opladen...

Bij mij is het 2 jaar geleden gebeurd, na jaren altijd maar doorgaan weinig slapen en veel te veel werken onder een veel te hoge werkdruk naast alles wat daaromheen nog gebeurde ook letterlijk omgevallen. Paar maanden thuis gezeten waarbij ik al trots op mezelf kon zijn wanneer ik had gedoucht.

Nu 2 jaar later merk ik ook nog steeds dat mijn energielevel nog lang niet op peil is, nog steeds slaapproblemen en moe. Ben inmiddels van 2 banen naar 1 baan gegaan met aanvullend ww.

Het enige advies wat ik anderen met een buren out kan geven is kom voor jezelf op, durf nee te zeggen en denk eraan dat je de combinatie van werk/ andere dingen die spanning geven in evenwicht houdt met de dingen waar je wel energie van krijgt. Ik werkte ook alleen nog maar en verder deed ik weinig anders.

Iedereen sterkte! :(:)

**Geplaatst:** 10-10-17 16:13

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-10-17 16:13

Jullie hebben helemaal gelijk. Ik ga ze vanavond mailen dat ik me in ieder geval voor dit jaar terug trek.

Over de paarden; ze krijgen m.i. te weinig hooi. Daarom breng ik om de 2/3/4 dagen extra heen. Dit word door de pensionhoudster zelf gegeven. Voer net zo, word gegeven maar ik moet het zelf kopen en heen brengen.

Eigenlijk weet ik wel waarom ik niet kan stil zitten, want dan begin ik na te denken/piekeren en besef ik gewoon dat ik zo weinig leuks heb in m'n leven...

Een weekje weg gaat m nu sowieso niet worden, misschien met twee weken. Maar echt op vakantie heb ik nu ook de financiële middelen nu niet voor. Heftig zeg... Douchen, ja, ik heb ook in de gaten dat ik mezelf verslons. Ging eerst elke dag wel douchen, dat is nu al een stuk minder. Tandenpoetsen sla ik regelmatig over en haren kammen doe ik niet meer aan... Schaam me best wel.

Net contact gehad met uitzendbureau dat ik minder wil werken. Moet het vanavond zelf aangeven op t werk, maar ik ben bang dat ik het niet durf en weer over me heen laat lopen.

Wie is er online