Burn-out/depressie lotgenoten?

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

 
 
KayC

Berichten: 3822
Geregistreerd: 30-12-03
Woonplaats: Friesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-06-18 13:13

pateeke schreef:
Vala schreef:
Wat lief Knert! Dank je wel!
Vanochtend helaas weer misselijk en down bij het opstaan. Ik verheugde me zo op een ochtendje paard, lekker poetsen en rijden. Dat ga ik ook doen maar zou zo graag eens huppelend mijn bed uitkomen en me gewoon goed voelen! Maar ja, het is niet anders en we gaan maar gewoon weer door. Ben nu bijna een jaar bezig en ik leer veel. Nu nog het erkennen, herkennen en accepteren. Dat valt niet mee, een stukje van mij blijft er tegen vechten.
Ik hoop een goede dag voor iedereen, en een knuffel voor wie het nodig heeft!

Het is een proces dat je doormaakt Vala. De ene dag zal het beter gaan dan de andere. Je leer veel bij zeg je; dat is al heel wat! Die stapjes van erkennen en herkennen komen ook wel, stap voor stap...


Ik herken je gevoel.
Soms gaat het weer wat beter en dan denk je de wereld aan te kunnen.
Om er dan na een uurtje 'knallen' achter te komen dat je daar nog helemaal niet aan toe bent.
Dat accepteren vind ik zo lastig.

Zijn jullie ook zo enorm moe?
Ik kan bijna niks doen, even een huishoudelijk klusje en ik ben kapot.
Ik ben tijdens het honden uitlaten net gigantisch duizelig geworden wat nu een uur later nog niet over is.
Ik vraag me af of er misschien meer aan de hand is dan alleen een burnout/depressie.

Kijk niet naar het verleden, maar richt je op het heden.


Maanlicht

Berichten: 6845
Geregistreerd: 30-07-07
Woonplaats: Den Haag

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-06-18 14:14

Ik ben ook doodop afgelopen dagen, net weer even geslapen. Mijn fysio raadt me aan om niet langer dan een uur te slapen ‘s middags maar dat is voor mij echt te weinig.

Vala

Berichten: 6728
Geregistreerd: 31-05-05
Woonplaats: Werkendam

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-06-18 16:14

Gefeliciteerd KayC!
En bedankt voor de reacties, ik voel me echt beroerd vandaag. Heb wel gereden vanochtend, een rondje polder maar ben er niet echt van opgeknapt. Wel erg dankbaar voor mijn superlieve en brave paard! Ik vind het ook moeilijk om de pieken klein te houden maar ga het de volgende keer toch beter proberen. Want het dal is erg diep na zo'n piek.

Ik ben idd ook erg moe, heb geprobeerd wat te slapen maar dat lukt dan weer niet echt. En als ik dan opsta is het net of ik de ochtend overdoe want dan voel ik me zo brak. Dat heb ik er vaak niet voor over.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-06-18 18:12

Maanlicht schreef:
Ik ben ook doodop afgelopen dagen, net weer even geslapen. Mijn fysio raadt me aan om niet langer dan een uur te slapen ‘s middags maar dat is voor mij echt te weinig.


Even hierop reageren: je slaapcyclus is 90 minuten.. alles daaronder ben je dus niet uitgerust.. ik slaap ook alleen bij als ik minimaal 100 minuten de tijd heb, anders wordt ik erg beroerd wakker...

Gister trouwens een ontspanningsoefening aangezet (mp3) en ik heb het einde niet meegekregen hoor! Als iemand heb wil moet je je emailadres even sturen. Werkte boven verwachting!

KayC

Berichten: 3822
Geregistreerd: 30-12-03
Woonplaats: Friesland

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-06-18 18:28

Bedankt Vala!
Ik heb gelukkig vaak wel wat energie na een powernap overdag.

Pimaude ik stuur je even een pb met mijn emailadres, ben benieuwd!

Kijk niet naar het verleden, maar richt je op het heden.

Maanlicht

Berichten: 6845
Geregistreerd: 30-07-07
Woonplaats: Den Haag

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-06-18 18:31

Ik zou willen dat ik wat meer kon rijden, helaas geen eigen paard, alleen bijrijdpaard voor 2 keer in de week. Helaas daar ook veel frustraties doordat de eigenaresse op een heel andere manier rijdt dan ik. Ben wel aan het sparen maar met een ziektewet uitkering gaat het niet zo heel hard. Ook net een nieuwe cap gekocht, haha!

Over dat slapen, wow dat wist ik niet. Ik dacht dat het 20 minuutjes was, om even op te laden. Dat verklaard een hoop. Het liefst lig ik 1,5 tot 2 uur.

Anoniem

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-06-18 18:48

Maan; mijn paard staat vlakbij wezep. Je bent heel welkom om te komen rijden/ tutten met het veulen. Natuurlijk geen oplossing met waar jij mee zit maar als je er even uit wil : kom maar! Ik vind alleen zo onhandig met 2 van die dieren.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-06-18 00:04

Kayc, wat naar dat je zo duizelig werd. Het kan vermoeidheid zijn maar misschien is het goed om eens bloed te laten prikken op tekorten?

Vala, ik herken het, de pieken en dalen. Het stemt soms zo moedeloos. Wat fijn dat je zo'n braaf paard hebt. Ik hoop dat je gauw wel weer een beetje op kunt laden als je bij haar bent.

Pimaude en Maanlicht,ik wist dat ook niet van het slapen!Ik denk sowieso dat het goed is om naar behoefte te slapen met een burn-out eigenlijk. Weet je waarom je fysio dat zei Maanlicht?

Over slapen gesproken, dat gaat hier ontzettend slecht. Voor 2 uur kom ik niet in slasp, om 7 uur gaat de wekker en tussendoor word ik minimaal 3 keer verward wakker na nachtmerries. Overdag probeer ik aan het eind van de middag te gaan slapen maar daar is de tijd niet altijd voor en dan val ik rond 10 uur op de bank in slaap. Mijn man krijgt me dan nauwelijks wakker en rond 12 uur word ik zelf wakker.

Verder gaat het ook even niet zo. Ik heb een kort lontje, met name naar mensen maar net heb ik zelfs op de pup gemopperd omdat hij in huis had geplast. Ik heb normaal eindeloos geduld met dieren en ik schrik van zoiets.
Alles overweldigd me op het moment en ik voel veel angst om onder mensen te komen. Gisteren raakte ik in de supermarkt een beetje in paniek en behalve met de honden naar het bos wil ik thuis blijven en me terugtrekken. Ik wil niet meer mee doen aan de wereld, ik wil er niet bij horen.

KayC

Berichten: 3822
Geregistreerd: 30-12-03
Woonplaats: Friesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-06-18 08:27

RedPassion, wat vervelend dat je zo slecht slaapt.
Heb je al eens iets van slaappillen van de Kruidvat geprobeerd of iets geheel homeopathisch?
Ik neem weleens Sleepzz van Kruidvat, dat is met valeriaan erin.
Het zorgt er in ieder geval voor dat ik een 2 uur later lekker in slaap val.

Ik zou even heel rustig aan doen en proberen alles op een rijtje te zetten voor jezelf.
Moet je dingen doen? Schrijf ze op een post it, het liefst met de dag/tijdstip erbij waarop het echt gedaan moet zijn.
Probeer alles te verdelen zodat je genoeg rust kunt nemen.
Dit werkt voor mij op het moment heel goed.
Ik raak ook steeds in paniek als ik bedenk wat ik allemaal nog moet doen.
Zo creëer je overzicht en rust.

En probeer in kleine stapjes wel onder de mensen te blijven.
Even 1 dingetje halen in de supermarkt. Ging het goed? Wees trots op jezelf!
Ik trek me nu het liefste ook terug. Gister bij de apotheek zat ik ook te hyperventileren, maar als ik me helemaal terugtrek durf ik straks helemaal niet meer.
Kleine stapjes nemen, niet te veel hooi op je vork.

Kijk niet naar het verleden, maar richt je op het heden.

Janneke2

Berichten: 22651
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-06-18 11:22

Maanlicht schreef:
Ik ben ook doodop afgelopen dagen, net weer even geslapen. Mijn fysio raadt me aan om niet langer dan een uur te slapen ‘s middags maar dat is voor mij echt te weinig.


Mbt slaapritme: dat uur is nog al willekeurig.

Als 'diersoort mens' komen wij uit Afrika en hebben we nog steeds een 'tropenritme' met siësta. Rond een uur of twee 'smiddags daalt onze lichaamstemperatuur iets, tot plm 4 of 5 uur. Uiteraard met individuele verschillen. (En bij mij begint de temperatuurdaling voor de nacht om 20.00 - die heeft een dieptepunt rond 4 of 5 uur en daarna begint het langzaam te stijgen.)

Om het nog ingewikkelder te maken: wie depressief is, is haar vaste temperatuurrirme kwijt.
...daarom geldt er een zinnig advies om niet dag en nacht compleet om te draaien.

Maar overdag slapen als je moe bent en het slapen eindelijk wil lukken: gewoon doen! (...zolang je dus niet compleet 'snachts gaat leven.)

[o]

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-06-18 11:50

KayC schreef:
RedPassion, wat vervelend dat je zo slecht slaapt.
Heb je al eens iets van slaappillen van de Kruidvat geprobeerd of iets geheel homeopathisch?
Ik neem weleens Sleepzz van Kruidvat, dat is met valeriaan erin.
Het zorgt er in ieder geval voor dat ik een 2 uur later lekker in slaap val.

Ik zou even heel rustig aan doen en proberen alles op een rijtje te zetten voor jezelf.
Moet je dingen doen? Schrijf ze op een post it, het liefst met de dag/tijdstip erbij waarop het echt gedaan moet zijn.
Probeer alles te verdelen zodat je genoeg rust kunt nemen.
Dit werkt voor mij op het moment heel goed.
Ik raak ook steeds in paniek als ik bedenk wat ik allemaal nog moet doen.
Zo creëer je overzicht en rust.

En probeer in kleine stapjes wel onder de mensen te blijven.
Even 1 dingetje halen in de supermarkt. Ging het goed? Wees trots op jezelf!
Ik trek me nu het liefste ook terug. Gister bij de apotheek zat ik ook te hyperventileren, maar als ik me helemaal terugtrek durf ik straks helemaal niet meer.
Kleine stapjes nemen, niet te veel hooi op je vork.


Ik heb wel melatonine gebruikt maar dat hielp niet. Naar dat spul van Kruidvat ga ik eens kijken. Ik slaap nu ook slecht omdat ik niet meer op onze eigen slaapkamer lig maar op de logeerkamer. Dat voelt wat onwennig.

Lijstjes maken helpt mij ook goed. Deze week kwam er alleen van alles tussen en werden afspraken door de andere partijen verzet. Dan raak ik dus echt van slag.

Een uur geleden heb ik toch maar een oxazepam gehad, na 4 uur slaap en een rotochtend vol stress, gepieker en geen toekomst zien kon ik mezelf niet op gang krijgen. Maar ik moet zo echt bij de dierenarts wat ophalen en wat boodschappen doen dus ik moest even een steuntje hebben.

MarlindeRooz
Correspondent

Berichten: 33748
Geregistreerd: 27-02-10
Woonplaats: Apeldoorn

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-06-18 12:07

Kan je niet met je partner wisselen van kamer?

Ik heb vanavond een borrel achtig iets met de mensen waarmee ik om ging op mijn weekje studiereis. Heb er heel erg zin in maar voel me zo slecht vandaag. Heel angstig, paniekerig, moe etc. Uit bed komen zorgde al voor paniek. :n
Twijfel heel erg om het af te zeggen...

Moet morgen ook weer werken dus dat moet sowieso...

Gaat echt enorm slecht hier, begin me ook te ergeren aan mensen waar ik me echt nooit aan ergerde. Was normaal altijd enorm geduldig en altijd aardig en kalm. Krijg opeens een kort lontje. Ben ik echt niet gewend. Zo maar eens de psych bellen... weer beginnen. -O-

Yonah

Berichten: 70
Geregistreerd: 19-01-18

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-06-18 06:29

Hallo allemaal,

Ik vroeg me af hoe jullie erachter kwamen dat jullie een depressie en/of een burnout hadden/hebben?

Yonah, M1+6✨


Tigress

Berichten: 8919
Geregistreerd: 08-11-10
Woonplaats: Appelscha

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-06-18 08:53

MarlindeRooz schreef:
Kan je niet met je partner wisselen van kamer?

Ik heb vanavond een borrel achtig iets met de mensen waarmee ik om ging op mijn weekje studiereis. Heb er heel erg zin in maar voel me zo slecht vandaag. Heel angstig, paniekerig, moe etc. Uit bed komen zorgde al voor paniek. :n
Twijfel heel erg om het af te zeggen...

Moet morgen ook weer werken dus dat moet sowieso...

Gaat echt enorm slecht hier, begin me ook te ergeren aan mensen waar ik me echt nooit aan ergerde. Was normaal altijd enorm geduldig en altijd aardig en kalm. Krijg opeens een kort lontje. Ben ik echt niet gewend. Zo maar eens de psych bellen... weer beginnen. -O-

:(:)
Lastig, en heel herkenbaar.
Succes met je belletje doen :(:)



pimaude schreef:
Maanlicht schreef:
Ik ben ook doodop afgelopen dagen, net weer even geslapen. Mijn fysio raadt me aan om niet langer dan een uur te slapen ‘s middags maar dat is voor mij echt te weinig.


Even hierop reageren: je slaapcyclus is 90 minuten.. alles daaronder ben je dus niet uitgerust.. ik slaap ook alleen bij als ik minimaal 100 minuten de tijd heb, anders wordt ik erg beroerd wakker...

Gister trouwens een ontspanningsoefening aangezet (mp3) en ik heb het einde niet meegekregen hoor! Als iemand heb wil moet je je emailadres even sturen. Werkte boven verwachting!

Wow, dat wist ik niet :oo Goede tip :j
Ik slaap niet vaak overdag, maar nu met BSR erbij kan ik dat toch best wel gebruiken. Dan weet ik in ieder geval dat ik daar de tijd voor mag nemen.


Vala schreef:
Gefeliciteerd KayC!
En bedankt voor de reacties, ik voel me echt beroerd vandaag. Heb wel gereden vanochtend, een rondje polder maar ben er niet echt van opgeknapt. Wel erg dankbaar voor mijn superlieve en brave paard! Ik vind het ook moeilijk om de pieken klein te houden maar ga het de volgende keer toch beter proberen. Want het dal is erg diep na zo'n piek.

Ik ben idd ook erg moe, heb geprobeerd wat te slapen maar dat lukt dan weer niet echt. En als ik dan opsta is het net of ik de ochtend overdoe want dan voel ik me zo brak. Dat heb ik er vaak niet voor over.

Fijn dan he, zo'n braaf dier in je omgeving <3 Wel een beetje kunnen genieten van de rit zelf, of dat ook niet echt?


KayC schreef:
Zijn jullie ook zo enorm moe?
Ik kan bijna niks doen, even een huishoudelijk klusje en ik ben kapot.
Ik ben tijdens het honden uitlaten net gigantisch duizelig geworden wat nu een uur later nog niet over is.
Ik vraag me af of er misschien meer aan de hand is dan alleen een burnout/depressie.

Ja, ik ben ook vaak moe :j
Na een activiteit moet ik echt even zitten, bijkomen. Hond uitlaten is prima te doen, maar ik hoef daarna niet direct de stofzuiger te pakken om dat te gaan doen in huis. Nu mijn rugproblemen weer omhoog kwamen was het al helemaal drama, en nu met de behandeling ertegen ben ik voornamelijk moe na de behandeling.

Heb je al verder onderzoek laten doen? Het duizelig worden en blijven is wellicht wel iets om te laten checken :)
Yonah schreef:
Hallo allemaal,

Ik vroeg me af hoe jullie erachter kwamen dat jullie een depressie en/of een burnout hadden/hebben?

Hier verandering in gedrag. Zéér emotioneel, ontzettend kort lontje, hevige stemmingswisselingen (van vrolijk naar boos binnen enkele seconden), nergens meer zin in hebben, liefst op het hoekje van de bank zitten, en ik had totaal geen zin ook meer in persoonlijke hygiëne. Ik wilde me totaal niet douchen, geen zin in. Het moment dat ik besefte dat nu ook mijn hygiëne er onder zou gaan lijden, heb ik direct aan de bel getrokken.
Bij mijn vorige depressie had ik suïcidale gedachten erbij, dat ben ik deze keer gelukkig voor :j


Even een kleine update:
Inmiddels 3 sessies achter de rug. Eerste twee waren intake, goed beeld schetsen van de situatie, en gisteren de eerste gehad waarin we gerichter bezig gingen. Ik heb er even in tranen gezeten toen ik benoemde dat ik mijzelf een nietsnut vond. We hebben goed in beeld gebracht hoe mijn gedachten mij helemaal gek kunnen maken, hoe ik in dat cirkeltje zit en blijf. Dat gaf meteen ook weer inzicht over wat er moet gebeuren. Ik heb nu meegekregen om op te schrijven wat ik voel en denk wanneer ik weer met een stemmingswisseling zit en als ik me down voel. Daarmee willen we inzichtelijk maken voor mijzelf wat er gaande is op zo'n moment, en dat ik reëel moet kijken naar of het wel klopt wat ik denk. Over 3 weken heb ik mijn volgende sessie weer, dus ik ben benieuwd.

Things end, but memories last forever
[Volg] Nieuw familielid: corgi Jarvis!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-06-18 11:05

Yonah schreef:
Hallo allemaal,

Ik vroeg me af hoe jullie erachter kwamen dat jullie een depressie en/of een burnout hadden/hebben?


Dat is meestal niet ineens, dat sluimert. Bij mij was het moment heel gek, het was in mn opleiding toen ik bij het hoorcollege zat van psychopathologie, waarin stoornissen en andere dingen werden besproken. Toen we bij depressie kwamen en ik erachter kwam dat ik vrijwel alle symptomen kon afvinken, schrok ik me kapot. Was er echt goed ziek van. Maar goed, dat was wel een aparte manier :P

De andere keer was toen ik alleen nog maar kon huilen en werken echt te zwaar werd. Het begon dat ik elke dag van 9 tot 13 werkte en dan thuis kwam en tot 18 uur voor pampus op de bank lag. Ik kon helemaal niks meer. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Ik was zo moe, voelde me ziek(grieperig) en ik raakte al in paniek als ik naar de deur keek.

Janneke2

Berichten: 22651
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-06-18 17:25

Tigress schreef:
Inmiddels 3 sessies achter de rug. Eerste twee waren intake, goed beeld schetsen van de situatie, en gisteren de eerste gehad waarin we gerichter bezig gingen. Ik heb er even in tranen gezeten toen ik benoemde dat ik mijzelf een nietsnut vond. We hebben goed in beeld gebracht hoe mijn gedachten mij helemaal gek kunnen maken, hoe ik in dat cirkeltje zit en blijf. Dat gaf meteen ook weer inzicht over wat er moet gebeuren. Ik heb nu meegekregen om op te schrijven wat ik voel en denk wanneer ik weer met een stemmingswisseling zit en als ik me down voel. Daarmee willen we inzichtelijk maken voor mijzelf wat er gaande is op zo'n moment, en dat ik reëel moet kijken naar of het wel klopt wat ik denk. Over 3 weken heb ik mijn volgende sessie weer, dus ik ben benieuwd.

:(:)
Naar hoor, dat soort stemmetjes!
Enne: ;) niet alleen ;) maar
rationeel kijken 'of het wel klopt'
- maar zet er lekkere verwenacties oid tegenover...!!! Echt iets doen eaar je van ontspant! Dat ;) mag heus een mega actie zijn - dat mag heus!-
maar vertil je er niet aan: vijf minuten je favoriete muziek op de koptelefoon terwijl je jezelf op 'ik ben er niet' zet kan ook.

[o]

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )

Vala

Berichten: 6728
Geregistreerd: 31-05-05
Woonplaats: Werkendam

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-06-18 07:28

Iedereen het weekend door gekomen? Hier moeizaam op een paar kleine momentjes van ontspanning of goed voelen na. Vooral erg moe en voel me niet lekker, regelmatig misselijk. Echt goed ontspannen lukt niet. Slapen gaat goed, nog wel met medicatie, maar het wakker worden en opstaan is een gedoe. Dat zal wel beter worden als de medicatie steeds minder wordt. Helaas registreert mijn lichaam, of mijn brein maar wat maakt het ook uit, iedere 0.25 mg die eraf gaat en krijg ik klachten. Echt bar. Ben het eigenlijk heel erg beu nu. Maar ja, dat kan niet, ik moet door.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-06-18 17:25

MarlindeRooz schreef:
Kan je niet met je partner wisselen van kamer?

Ik heb vanavond een borrel achtig iets met de mensen waarmee ik om ging op mijn weekje studiereis. Heb er heel erg zin in maar voel me zo slecht vandaag. Heel angstig, paniekerig, moe etc. Uit bed komen zorgde al voor paniek. :n
Twijfel heel erg om het af te zeggen...

Moet morgen ook weer werken dus dat moet sowieso...

Gaat echt enorm slecht hier, begin me ook te ergeren aan mensen waar ik me echt nooit aan ergerde. Was normaal altijd enorm geduldig en altijd aardig en kalm. Krijg opeens een kort lontje. Ben ik echt niet gewend. Zo maar eens de psych bellen... weer beginnen. -O-


Onze eigen slaapkamer is ook niet meer prettig voor me. Ik voel me in het hele huis wat ontheemd. Alles waarvan ik dacht dat het echt was en 'ons' was bleek een leugen. De logeerkamer is in elk geval neutraal. De afgelopen nachten heb ik de pup meegenomen naar bed,dat hielp wel. :)

Ik herken veel van wat je schrijft. Het korte lontje en de paniek om alleen al uit bed te komen. Heb je nog contact met de psych gehad?


Yonah schreef:
Hallo allemaal,

Ik vroeg me af hoe jullie erachter kwamen dat jullie een depressie en/of een burnout hadden/hebben?


Het sloop er in, maar mijn extreme vermoeidheid, huilen om alles, geen mentale draagkracht meer hebben en een heel kort lontje waren bij mij fikse aanwijzingen. En de neiging tot mezelf isoleren.
Denk je dat je met een depressie of burnout kampt?


Vala schreef:
Iedereen het weekend door gekomen? Hier moeizaam op een paar kleine momentjes van ontspanning of goed voelen na. Vooral erg moe en voel me niet lekker, regelmatig misselijk. Echt goed ontspannen lukt niet. Slapen gaat goed, nog wel met medicatie, maar het wakker worden en opstaan is een gedoe. Dat zal wel beter worden als de medicatie steeds minder wordt. Helaas registreert mijn lichaam, of mijn brein maar wat maakt het ook uit, iedere 0.25 mg die eraf gaat en krijg ik klachten. Echt bar. Ben het eigenlijk heel erg beu nu. Maar ja, dat kan niet, ik moet door.


Wat moeilijk dat het zo lastig gaat met het afbouwen van de medicatie. Dapper dat je zo doorzet!

Hier gaat het ook niet echt lekker. Paniek om mijn dieren, zo bang dat ze iets overkomt. Ik durf bijna niet van huis. De afgelopen dagen kom ik alleen de dagen nog maar door dankzij oxazepam, die neem ik direct in de ochtend zodra de paniek toeslaat wanneer ik wakker word. Overdag als ik bezig ben gaat het wel en in de avond en nacht slaan paniek en eenzaamheid weer toe.

Vandaag had ik een afspraak bij de psychologe en ik zou EMDR krijgen. Dat was ze vergeten denk ik en ze ging door op de relatie tussen mij en mijn man terwijl ik aangaf nu aan mijn eigen problemen te willen werken. Toen ik de paniek en doemscenario's rondom de dieren noemde kapte ze dat wat af. En ik moet zulke gedachtes blokkeren van haar. Tja, als ik dat kon zat ik daar niet. Ik heb een trauma en heel veel schuldgevoel overgehouden aan wat er met 1 van de dieren is gebeurd vorig jaar en sindsdien voelt alles als mijn schuld. Juist daarvoor ging ik in therapie en in 4 maanden tijd is daar nog niks mee gedaan. Ik voel me er alleen voor staan.

Janneke2

Berichten: 22651
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-06-18 20:43

RedPassion schreef:
Vandaag had ik een afspraak bij de psychologe en ik zou EMDR krijgen. Dat was ze vergeten denk ik en ze ging door op de relatie tussen mij en mijn man terwijl ik aangaf nu aan mijn eigen problemen te willen werken. Toen ik de paniek en doemscenario's rondom de dieren noemde kapte ze dat wat af. En ik moet zulke gedachtes blokkeren van haar. Tja, als ik dat kon zat ik daar niet. Ik heb een trauma en heel veel schuldgevoel overgehouden aan wat er met 1 van de dieren is gebeurd vorig jaar en sindsdien voelt alles als mijn schuld. Juist daarvoor ging ik in therapie en in 4 maanden tijd is daar nog niks mee gedaan. Ik voel me er alleen voor staan.

...rot hoor!!!!
Over eenzaamheid gesproken...! Het zou toch fijn zijn als een hulpverlener duidelijk aan jouw kant staat en afspraken nakomt.
Mallotig ook, 'dat je gedachten moet blokkeren' als het gaat over trauma en schuldgevoel. Woorden kunnen wat tricky zijn, maar in wezen zijn dit meer gevoelens en instinctieve reacties dan logische, rationele gedachten. (Uiteraard kun je proberen jezelf af te leiden, dat kan zinnig zijn, afkappen is onzin. Direct proberen jezelf te troosten kan ook.)

Ook heel naar, dat jullie niet op 1 lijn lijken te zitten.
...als dat zo is, is het maar beter om nog niet met emdr te beginnen. Maar dat hoor je niet op bokt te lezen, een beetje therapeute constateert dat zelf:"Oeps, we zitten nog niet op 1 lijn - laten we daar eerst tijd en aandacht aan besteden..."
En nu ben je al 4 maanden bezig, maar het is onduidelijk. (Ze vergeet afspraken, vindt andere dingen belangrijk dan jij en zegt 'dat je zo niet moet denken' als het om gevoel gaat.)
:(:) ik snap je gevoel wel, van er alleen voor staan.

[o]

Je suis Charlie - comme tout le monde.

(...en BAH wat is dit onderschrift actueel. )

KayC

Berichten: 3822
Geregistreerd: 30-12-03
Woonplaats: Friesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-06-18 21:32

Vala, wat vervelend dat je zo'n last hebt van de afname van de medicijnen.
Ik snap goed dat je daar helemaal gaar van wordt, bah.
Hou nog even vol, je kunt het :(:)

RedPassion, heel vreemd dat je die gedachten maar gewoon moet blokkeren.
Geef je ook aan bij haar als je het ergens niet mee eens bent?
Dat mag natuurlijk he, het gaat huer om jouw welzijn en jij moet geholpen worden.
Wat fijn dat je troost kunt zoeken bij je lieve pup.

Ik ben vandaag doorverwezen naar een psycholoog.
Tot nu toe had ik gesprekken met de praktijkondersteunend ggz arts, maar zij vond het allemaal toch wat te heftig nu ik meer los kom en meer durf te vertellen.
Is maar goed ook denk ik want ik ben op het moment zo verward in mijn hoofd dat 'gewoon leven' al moeilijk is.

Kijk niet naar het verleden, maar richt je op het heden.

Vala

Berichten: 6728
Geregistreerd: 31-05-05
Woonplaats: Werkendam

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-18 16:30

Gedachtes blokkeren, de woordkeuze alleen al, pffff.....
Alsof dat zomaar even kan, dat zou makkelijk zijn!

KayC goed dat je een doorverwijzing hebt, ik was eerst ook bij de poh ggz maar die stuurde me gelukkig ook door naar het GGZ zelf. Schrok ik toen wel van want ik was erg gehecht aan haar maar het was wel de juiste stap.
Vandaag weer een mindere dag, gisteren ging het best goed eigenlijk. Ik probeer maar vooruit te kijken dat het ooit echt beter wordt!
We kunnen het!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-18 23:06

Janneke2 schreef:
Mallotig ook, 'dat je gedachten moet blokkeren' als het gaat over trauma en schuldgevoel. Woorden kunnen wat tricky zijn, maar in wezen zijn dit meer gevoelens en instinctieve reacties dan logische, rationele gedachten. (Uiteraard kun je proberen jezelf af te leiden, dat kan zinnig zijn, afkappen is onzin. Direct proberen jezelf te troosten kan ook.)


Bedankt voor je fijne reactie Janneke. Wat hier staat is bijna letterlijk mijn reactie geweest op haar uitspraak om de gedachtes te blokkeren. Het zijn inderdaad gevoelens (die weliswaar gedachtes oproepen), daar valt niks aan te blokkeren. Tenminste, dat is -in mijn ogen- niet gezond om te blokkeren. Ik wil juist de oorzaak aanpakken (het trauma van vorig jaar) en voor mijn gevoel kan ik dan wel weer verder. Mezelf afleiden en troosten kan ik en doe ik, ik functioneer alleen niet optimaal door het trauma. Het zit alles in de weg.

Maar goed, nu loop ik al de hele dag met een 'wat nu' gevoel? Ik wil en kan bij haar niet verder, ook om andere uitspraken die ze heeft gedaan, maar dan? Ik heb zo langzaam aan echt het gevoel dat je met een trauma rondom dieren/rouwverwerking om dieren nergens terecht kunt en dat ik er dus echt alleen voor sta. Ik heb nu echt zo'n gevoel van 'laat allemaal maar'. Ik zie er geen heil meer in om nog ergens voor te vechten.


KayC schreef:
Vala, wat vervelend dat je zo'n last hebt van de afname van de medicijnen.
Ik snap goed dat je daar helemaal gaar van wordt, bah.
Hou nog even vol, je kunt het :(:)

RedPassion, heel vreemd dat je die gedachten maar gewoon moet blokkeren.
Geef je ook aan bij haar als je het ergens niet mee eens bent?
Dat mag natuurlijk he, het gaat huer om jouw welzijn en jij moet geholpen worden.
Wat fijn dat je troost kunt zoeken bij je lieve pup.

Ik ben vandaag doorverwezen naar een psycholoog.
Tot nu toe had ik gesprekken met de praktijkondersteunend ggz arts, maar zij vond het allemaal toch wat te heftig nu ik meer los kom en meer durf te vertellen.
Is maar goed ook denk ik want ik ben op het moment zo verward in mijn hoofd dat 'gewoon leven' al moeilijk is.


Ik heb wel aangegeven dat ik het er niet mee eens was en ook dat ik die gedachtes niet kan blokkeren want ze komen uit gevoelens voort, niet andersom. Ik ga haar een mail sturen en dan laat ik het er verder maar bij.

Wat fijn voor jou dat je doorverwezen bent. Heb je zicht op een termijn waarop je terecht kan? Rot dat het allemaal zo zwaar voor je is momenteel. :(:)


Vala schreef:
Gedachtes blokkeren, de woordkeuze alleen al, pffff.....
Alsof dat zomaar even kan, dat zou makkelijk zijn!

KayC goed dat je een doorverwijzing hebt, ik was eerst ook bij de poh ggz maar die stuurde me gelukkig ook door naar het GGZ zelf. Schrok ik toen wel van want ik was erg gehecht aan haar maar het was wel de juiste stap.
Vandaag weer een mindere dag, gisteren ging het best goed eigenlijk. Ik probeer maar vooruit te kijken dat het ooit echt beter wordt!
We kunnen het!


Ja hè, als we gedachtes konden blokkeren bestond dit topic niet eens. :) Wat fijn dat jij gisteren een wat betere dag hebt gehad! Je bent goed bezig. Lukt het nog met het afbouwen van de medicatie?

Vala

Berichten: 6728
Geregistreerd: 31-05-05
Woonplaats: Werkendam

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-06-18 07:59

Ik ben heel langzaamaan aan het afbouwen, iedere keer werk ik aan 0,25 mg eraf. En die 0,25 mg los ik nu op in water en dan tel ik hoeveel slokken erin het glaasje zitten en dan neem ik steeds een slok minder. Dat is dus nu de nieuwe aanpak want 0,25 mg ineens is dus teveel. Al doende leert men dus. En ik neem af en toe even pauze. Maar niet te lang want ik denk dat ik me echt beter ga voelen als dat spul uit mijn lichaam is. Maar het gaat zo nog wel even duren want ik heb in totaal nog 3,5 mg te gaan. Maar ik kwam van 6,5 mg dus ik ben al een eind. In het kader van positief denken hè!

Vala

Berichten: 6728
Geregistreerd: 31-05-05
Woonplaats: Werkendam

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-06-18 11:37

Mooi gedichtje van Toon Hermans:
Denken
Eerst dacht ik "niet aan denken" .
Dat heb ik toen gedaan
Maar 2 seconden later
dacht ik er toch weer aan.
Nee, zo eenvoudig is dat niet.
Want weet je wat je doet,
je denkt er ook aan
als je denkt
dat je er niet aan denken moet.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-06-18 21:01

Zo, die is treffend zeg... ik zou hem bijna doorsturen naar mijn psychologe in het kader van gedachten blokkeren.


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Barbabientje, DenieesB, Knuffeldier, MarieAnne, SentiBot, SusanH en 44 bezoekers