Azara71 schreef:Als het bij ons goed gaat blijft hij bij ons, als hij helemaal niks meer kan, en wij alles voor hem zouden moeten doen dan gaat hij terug naar Nederland naar een bejaarden tehuis.
Dit klinkt mij een beetje tricky in de oren. In Nederland is de zorg zo bureaucratisch geregeld, dat als je het eenmaal hebt, je moet zorgen dat je het houdt. Je krijgt dan ook makkelijker meer zorg als dat nodig mocht zijn, en komt eerder in aanmerking voor dingen als een verzorgingshuis. (Bejaardentehuizen bestaan niet meer.)
Als je je opa uit het hele zorgtraject trekt wordt het moeilijker om hem er weer in te krijgen. Verwacht niet dat als het bij jullie niet meer gaat, dat hij dan zomaar in Nederland naar een verzorgingstehuis kan. Hij heeft dan ook nog een tijdje in het buitenland gewoond, dus heeft als het ware afstand gedaan van alle zorg. Hij zal er officiƫel nog wel recht op hebben, maar voordat hij het dan ook krijgt moet hij eerst weer in Nederland op zichzelf gaan wonen, moeten artsen constateren dat dat echt niet langer gaat, indicatiestellingen, bla bla bla. Ben je zo weer maanden verder waarin hij dus niet de juiste zorg krijgt en waarin er misschien wel ongelukken gebeuren.
Als ik jullie was zou ik hem alleen naar Frankrijk halen als je zeker weet dat hij tot zijn dood bij jullie kan blijven.
En inderdaad... Als hij echt niet meer wil dan kun je er ook voor kiezen om dat te accepteren. Een mens is niet verplicht om de pot des levens tot op de bodem uit te likken. Je kunt als familie ook proberen het proces naar het einde toe zo prettig mogelijk te laten verlopen door de mogelijkheden goed door te spreken met artsen, verzorgenden en opa zelf natuurlijk.