Ik lijk soms heel zeker, maar ben onzeker als de pest Vooral in mijn hoofd! Als ik aan een tafel moet eten met anderen, ben ik bang dat ik raar/vies eet of dat ik knoei. Als ik iemand die goed gebekt is in een team werk en we staan te kletsen dan klap ik dicht en als ik dan wat zeg dan struikel ik over mijn woorden, waardoor ik daarna helemaal niks meer durf te zeggen
Ik ben eigenlijk vaak bang dat iemand mij afkeurt of niet mag, en dan met name om mijn karakter. Ben best wel een people pleaser, maar gelukkig niet op een vervelende manier voor anderen (aan blijven dringen of hangen).. alleen voor mezelf

Mijn lichaam ben ik ook lang onzeker over geweest, maar dat is nu wel weg aan ‘t trekken

Dat eerste probleem weet ik niet of dat ooit weggaat, maar ik kan het al veel beter los laten. Ik probeer gewoon te eten en te praten op zulke momenten en uiteindelijk valt het vaak wel mee. Maar het beginnetje blijft lastig Verder hoef ik niet perse iedereen te vriend te hebben/houden en heb ik geleerd wat meer aan mezelf denken. Ik heb dit jaar mijn grenzen leren kennen en durf nu (wel goed onderbouwde) nee uit te delen als ik iets niet wil.

Dat tweede is weg aan’t gaan door lekker te sporten. Ik had overgewicht en ben nu in een fijne flow qua eten en sporten, dus ook afgevallen en nu dat zichtbaar is voor anderen (=complimentjes) geeft dat ook een boost!