Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-11-17 12:53

Herstel na auto ongeluk -> frustraties op en top!

Geplaatst door de TopicStarter : 16-11-17 12:53

Beste bokkers,

Uit pure frustratie schrijf ik dit nu hier, in de hoop dat hier mensen zijn die hier meer ervaring mee hebben/ mee gemaakt hebben of op een andere manier ideen hebben.
Ik heb op 2 oktober een auto ongeluk gehad. Dit was een kettingbotsing waarbij een auto met 100/120 km/h in reed op een stilstaande file. Hierbij klapte hij op de auto achter mij, welke aardig dicht op mij stond. De auto achter mij is direct op mij geklapt ook. Mijn 1e reactie was of iedereen in orde was, mijzelf vergat ik hierin. Toen de politie ter plaatsen kwam kreeg ik ook de vraag of ik in orde was. Ik wuifde dat weg met een ja alles goed, enkel wat hoofdpijn. Maar dat is niet gek alleen al van de schrik.

Om een lang verhaal kort te maken, nadat de achterste 2 auto’s opgetakeld zijn en we met de 3 partijen aankwamen op het bergingsbedrijf, alle formulieren ingevuld waren, ik op stage aan kwam en mijn mede stagiair vertelde over het ongeluk begon ik mijzelf slechter en slechter te voelen. Duizelig, misselijk, meer hoofdpijn, raar zicht en noem maar op. Mijn stege begeleidster heeft mij direct de huisarts laten bellen om te vragen of ze mij meteen door wilde hebben naar de 1e hulp of toch eerst naar de huisarts een afspraak te maken. Dit laatste vond de assistente de beste optie.

Bij de huisarts aangekomen werd er gediagnostiseerd dat ik een hersenschudding en een whiplash heb. Naar huis gestuurd met een lading pijnstillers en een wekadvies voor de 1e nacht (fysio afspraak had ik al staan dus geen extra doorverwijzing).
Na een week had ik niet het idee dat het zo vooruit ging. Ik had moeite met praten soms en kon mezelf niet uitdrukken of dingen uitleggen. Terug naar de huisarts dus, ook om een soort opbouw schema te vragen om weer met stage te beginnen en wanneer ik dat weer aan zou moeten kunnen.
Bij de huisarts aangekomen kreeg ik op mijn kop dat ik aan het stoppen was met de pijnstillers en vertelde zij mij dat als autorijden wel weer lukte ik de woe, do, vrij weer 2 uurtjes stage kon proberen en aan de hand van hoe dat ging het uitbreiden.

De week hierna had ik mijn herfstvakantie. Ik ben toen samen met mijn vriend naar Frankrijk gegaan naar hun familie boerderij. Ook al was de reis erheen pittig ik kon heerlijk herstellen op de boerderij die in de midle of nowere ligt.

Toen ik weer thuis kwam dacht ik zover genezen te zijn om weer fulltime stage te gaan lopen. Dit liep echter niet zoals ik verwachte. Ik kreeg meer en meer last en kwamen meerdere symptomen bij enz. de 2e week terug over gegaan op 2 hele dagen en 3 halve dagen. Ook hier ging het nog steeds berg af. Besloten om terug naar de huisarts te gaan. Deze heeft mij doorverwezen naar een neuroloog. De afspraak hierbij ging erg snel. Neurologisch onderzoek was voldoende goed. Wel was het duidelijk dat ik nog steeds een hersenschudding had en de whiplash ook nog goed mee speelde. Advies was 2 weken vol op de paracetamol, week 3 halve dosering en week 4 stoppen ermee. Stage kon ik wel halve dagen blijven doen, mits dat “oke” blijft gaan.

De dag voor ik naar de neuroloog ging, kriebelde het zo onwijs erg om te kunne rijden dat ik een vriendin gevraagd heb om op mij te babysitten terwijl ik erop zat en heb ik de stoute schoenen aan gedaan om erop te klimmen. Ook al wist ik van de voren al het vermoeden dat dit zeker geen goed idee was. Stappen ging overigens nog enigszins. Toen ik aan draafde echter verdween gewoon de complete wereld. Paardlief voelde dit aan en stopte heel voorzichtig meteen. Toen ze stil stond was ik ook weer terug op aarde. Na een paar minuten gezeten te hebben er voorzichtig af geklommen en haar weer afgezadeld en op stal gezet. Longeren had ik de week ervoor geprobeerd maar dit was ook een absolute no go.

Nu een week later merk ik zo nu en dan dat de paracetamol echt niet voldoende is voor de hoeveelheid hoofdpijn. Dit zing ik meestal gewoon maar “even” uit tot de “aanval” weer verdwijnt of ik de volgende ronde paracetamol kan nemen. 1 keer heb ik het niet vol kunnen houden en heb ik mijn migraine medicijnen ingenomen. Deze hadden langere tijd dan normaal nodig maar hielpen gelukkig wel.

De dingen waar ik vooral last van heb:
- Moeite met lezen (buiten spreektaal lees ik alleen woorden maar vormt het geen verhaal, ik hoef mijn eigen verhaal nu ook niet meer terug te lezen want dat lukt niet)
- woord-vind-stoornis
- hoofdpijn
- moeite met mezelf uitdrukken of iets uitleggen (deels ook door de woord-vind-stoornis)
- “raar” zicht
- snel over prikkeld.
- Innerlijke thermostaat kapot (koud=niet warm kunnen worden, warm=niet meer af kunnen koelen)
- 0,000 concentratie

Bij mij begint de frustratie dat ik niet fatsoenlijk kan functioneren nu aardig hoog te worden. Cijfermatige dingen kan ik wel goed doen, maar zo gauw ik voor mijn verslag aan de gang moet of aan mijn andere opdracht binnen het bedrijf waarbij ik moet lezen enz, lukt het gewoon niet meer.
Ook met andere dingen zoals mijn paard voel ik mezelf echt gefrustreerd dat ik gewoon niks meer kan doen zo’n beetje dan de stal mesten, voeren en poetsen. Grondwerk heb ik ook geprobeerd, maar doordat ik zo snel overprikkeld raak en ik mentaal gewoon niet 100% ben kan ik haar hier niet goed in leiden.
Een van mijn vragen voor degene die dit ook eens gehad hebben: Wanneer konden jullie weer rijden/longeren en wat deden jullie in de tussentijd met paardlief?
Maar ook: Hoe “trainde” jullie jezelf weer om toch weer fatsoenlijk te kunnen functioneren?

Mijn grote excuses voor het mega, mega lange verhaal, ik moest het echt eventjes van mijzelf af schrijven. Overigens helpen school en stage erg goed mee en laten zij mij heel vrij in mijn revalidatie.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:00

Re: Herstel na auto ongeluk -> frustraties op en top!

Geplaatst: 16-11-17 13:00

Ts, dit moet je niet trainen. Je zit al ver voorbij het punt dat je jou zelf een halt moest toe roepen en echt moet beginnen rusten. Ik hoop dat je geen blijvende schade overhoud. Wees wijs, kruip in bed, rust heel veel.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:02

Re: Herstel na auto ongeluk -> frustraties op en top!

Geplaatst: 16-11-17 13:02

Wat ik vooral meen te lezen is dat je al weer veel te snel veel te veel hebt gedaan, en je lichaam je nu heel duidelijk aangeeft dat het echt nog niet gaat.
Ik zou zeggen, zet de boel eerst maar eens terug op een heel laag pitje, herstel zo een poosje en ga pas weer 1 voor 1 meer hooi op je vork nemen als je (zo goed als) klachtenvrij bent.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:03

Geplaatst: 16-11-17 13:03

DeMolenhoek schreef:
Ts, dit moet je niet trainen. Je zit al ver voorbij het punt dat je jou zelf een halt moest toe roepen en echt moet beginnen rusten. Ik hoop dat je geen blijvende schade overhoud. Wees wijs, kruip in bed, rust heel veel.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Een kennis van mij heeft echt jaaaaaaaaren met whiplash klachten rondgelopen, chronische pijnen etc. Wees lief voor jezelf. Kap alles af en relax (en overleg met je huisarts / neuroloog of je bij een osteo mag komen, die jou ook eens goed navoelt)

**Geplaatst**: 16-11-17 13:05

Re: Herstel na auto ongeluk -> frustraties op en top!

Geplaatst: 16-11-17 13:05

Ik snap je frustratie, maar je wil veel te snel en veel te veel. Neem eerst een aantal weken rust zou ik zeggen.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:05

Geplaatst: 16-11-17 13:05

Wat ik denk is dat je al veeel te ver ben gegaan.
Je hebt een hersenschudding gehad, maar ben eigenlijk gewoon voor de helft doorgegaan met leven en dacht dat je er wel was met een weekje Frankrijk. Zo werkt het natuurlijk niet.

Wat je nu aan het doen bent is gewoon restschade regelen voor jezelf.
Lieve ts, doe jezelf alstjeblieft een plezier. School, stage, paard enz..echt het loopt niet weg. Je gezondheid is zoveel belangrijker.
Pak je rust is gewoon de komende weken. Geen paard willen rijden, niet of nauwelijks telefoon, internet, Geen ritjes naar Frankrijk, Enz enz.
Als ik je verhaal lees denk ik alleen maar: oh nee, hoe kun je nu verbaasd zijn dat het nog zo slecht gaat terwijl je zoveel dingen doet.

Hup, naar je lichaam luisteren jij.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:06

Geplaatst: 16-11-17 13:06

Je hersenen zijn snel overprikkelt dus je moet echt jezelf dwingen rust te nemen.
Dat betekend dus veel slapen tussendoor en niet teveel op je telefoon en TV kijken.
Je hebt gewoon tijd nodig om te herstellen, verzet je er niet tegen.
Ik zit in precies hetzelfde schuitje.Zelfs een bloeding bij gekregen.Ik lig dus iedere middag braaf te tukken, doe geen zwaar werk en rij nu zeker geen paard.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:08

Geplaatst: 16-11-17 13:08

Idd niet opbouwen! Zelf 4 jaar geleden een ongeluk gehad, minder hard en op de fiets weliswaar, maar een week later ben ik gelijk alles weer gaan doen. En daar heb ik nu, 4 jaar later, nog steeds spijt van. Luister naar je lichaam en neem de rust. Dat is erg belangrijk voor het herstel! Veel beterschap en succes..

**Geplaatst**: 16-11-17 13:08

Geplaatst: 16-11-17 13:08

Ik ben het ook eens met voorgaande...
Je hebt een flinke klap gehad en bent daarna vrij vlot weer aan de slag gegaan. Je lichaam heeft rust nodig. Je hersenen zijn nog niet volledig hersteld. Die moet je niet willen trainen, die moeten rust hebben.
Ga lekker beetje mesten en knuffelen met je paard, meer hoeft niet. Niet te veel tv kijken etc. Gewoon rust nemen.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:09

Geplaatst: 16-11-17 13:09

Hmmm, mijn ongeluk ging met een stuk lagere snelheid, maar ik heb eigenlijk hetzelfde gedaan als jij. Steeds maar weer proberen of het toch niet ging. Nou was er bij mij heel veel druk van buitenaf, vooral vanuit de tegenpartij, want ik moest mijn diploma halen. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb mijn diploma gehaald. En daarna ben ik 5 jaar bezig geweest met herstellen.....

Echt waar, neem nu je tijd. Nu steeds door blijven gaan, opnieuw proberen, weer terug vallen is zó funest voor je lijf. Luister naar je lichaam en laat de boel even de boel. Het is nu frustrerend en het lijkt nu zo lang, maar anders zit je er echt veel langer mee.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:09

Geplaatst: 16-11-17 13:09

Alsjeblieft, neem rust. Heel veel rust. En ga er maar vanuit dat je hier nog heel lang last van gaat hebben.

Ik heb iets meer dan drie jaar geleden een zware hersenschudding, zwaar gekneusde neus en whiplash gehad. Zeker het eerste halfjaar heeft mijn studie hierdoor stilgelegen. En eerste twee maanden ook niet naar mijn bijbaan (caissière) geweest. Inmiddels zijn we dus aantal jaar verder, nog steeds erg gevoelig voor licht en stress. En nog steeds merk ik dat het vergelijkbaar bij een paar maand terug langzaam wat beter gaat.

Ondanks dat ik echt rust heb genomen, duurt het dus heel lang. En jij hebt nauwelijks rust genomen. Let op jezelf, want zo gaat het ook niet beter worden.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:09

Geplaatst: 16-11-17 13:09

Lieve ts. Wat naar dat je een ongeluk hebt gehad. Realiseer je dat dit ongeluk pas 1,5 maand geleden is gebeurd.
Je gaat veel te snel voor je lijf. Had je jouw been gebroken, dan had je 6 weken in het gips moeten zitten. Nu ben jij met je "gebroken" hersenen lekker door blijven gaan. Logisch dat je dus niet hersteld. Je negeert het gips om je hersenen.

Het is heel moeilijk, maar luister naar je lijf. Beter om nu een aantal weken in jezelf te investeren, nee te zeggen en te herstellen. Dat is 100x beter dan doorsukkelen en nooit helemaal te herstellen.

Ik herken je frustratie. Zoiets gebeurt altijd als het NIET uitkomt. Maar geef jezelf eraan over. Accepteer dat het nu niet gaat zoals je wilt. Investeer in jezelf. Neem de tijd. Herstel.

Sterkte.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:16

Geplaatst: 16-11-17 13:16

Lieve ts,
Ga asjeblieft je bed in en neem 20 stappen terug. Koop een kleurboek en wat puzzels en vermaak je daar mee. Je wil veel te snel veel te veel een hersenschudding is neigt niks.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:18

Geplaatst: 16-11-17 13:18

Wat ik lees is iemand die te snel teveel wil doen. Ook al is het lastig om zoveel rust te nemen, ik denk wel dat dat de beste oplossing is.

Als je nu geen rust neemt, zal je hier nog veel langer last van houden. Kan je niet nog eens contact met de huisarts opnemen voor advies?

Beterschap in elk geval!

**Geplaatst**: 16-11-17 13:23

Geplaatst: 16-11-17 13:23

Oh TS, inderdaad wat bovenstaande zeggen: DE REM EROP!

Ik heb precies hetzelfde meegemaakt en ben net als jou stront eigenwijs geweest, en daar heb ik nu, 4 jaar later nog steeds de nasleep van.

Zet het paardrijden even uit je hoofd de komende 3/4 maanden want dat gaat gewoon echt niet! Geloof me, de spieren die de klap hebben gehad (en nu dus de whiplash vormen) zijn juist de spieren die rust nodig hebben en juist die gebruik je tijden het rijden.

Laat je stage voorlopig even voor wat het is en neem rust, luister naar je lichaam en doe alleen de dingen die echt gaan. Als je hoofdpijn krijgt, ga dan op bed liggen, je lichaam roept op die manier naar rust.

Dat laatste heeft me 2 jaar gekost om dat te begrijpen. Inmiddels geef ik toe aan mijn hoofdpijn en neem ik rust. Mocht je straks weer gaan rijden dan raad ik je aan om flexchair trainingen van tevoren te gaan doen. Ik kon na mijn ongeluk met geen mogelijkheid meer doorzitten, dat kost me nu nog moeite, maar gaat al stukke beter! Mijn PB box staat voor je open mocht je dat fijn vinden

Laatst bijgewerkt door keeyzie op 16-11-17 13:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-11-17 13:24

Geplaatst: 16-11-17 13:24

Lieve TS, je hersenen "schreeuwen" om rust, om te kunnen herstellen... ze schakelen zelfs functies uit (zoals je bijvoorbeeld merkte met paardrijden), om dat herstel mogelijk te maken!
Neem dus je rust, omdat je anders, zoals al eerder geschreven is door andere Bokkers nog jarenlang last kunt hebben.

Beterschap!

**Geplaatst**: 16-11-17 13:27

Re: Herstel na auto ongeluk -> frustraties op en top!

Geplaatst: 16-11-17 13:27

Nog een toevoeging: Je zult er ook een beetje mee moeten leren leven. Wanneer ik moe ben en last krijg van hoofdpijn moet ik ook ineens weer gaan zoeken naar de simpelste woorden. Ik heb het na lange tijd geaccepteerd en probeer er gewoon het beste van te maken. Het was zelfs een van de redenen om mijn Fjord te verkopen en er een ander paard voor terug te kopen. Een whiplash wordt nog steeds zo onderschat, zelf heb ik dat ook te lang gedaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-11-17 13:28

Geplaatst door de TopicStarter : 16-11-17 13:28

Wat een berichtjes al!! :oo

Kwa rust nemen loop ik inderdaad heel erg tegen mijzelf aan. Ik ben royaal perfectionistisch voor mijzelf en wil altijd maar tanden op elkaar en doorzetten maar, de lat (die vaak erg hoog voor mijzelf ligt) koste wat het kost halen. Voor mij is nu de stap naar halve dagen stage en eigenlijk daar maar wat aan lummelen al een mega stap terug. Als ik "niks" doe thuis zoals in het weekend gaat het meestal ook al wat beter. Daardoor heb ik juist weer de drang om weer wat meer te doen. echt advies buiten rustig aan doen krijg ik niet van de huisarts. Maar wanneer is het rust aan doen en wanneer is het gewoon als een "lui varken" te weinig doen?

Overigens zit ik ook in mijn laatste jaar school nu. Als ik deze stage klaar heb zou ik met mijn afstudeer stage beginnen. En ook al vinden mijn ouders mijn gezondheid erg belangrijk. Voor hun is het ook erg belangrijk dat ik mijn opleiding zo snel mogelijk ook afgerond heb.

Moraal van het verhaal... Rust nemen is zooo moeilijk -O-

Ik voel me dan meteen een lui varken die niks uit voert -O-

**Geplaatst**: 16-11-17 13:31

Geplaatst: 16-11-17 13:31

Je hebt een hersenschudding en een whiplash meid als jij rust neemt ben je geen lui varken. Dit zijn klachten die je serieus kan nemen. Die opleiding kan je altijd nog afmaken! Ze snappen echt wel dat je nu niet naar school kan. En stage snapt ook echt wel dat je nu geen stage kan lopen.
Je gezondheid is belangrijker dan een opleiding afronden. Je lichaam moet je je hele leven mee doen. Een papiertje kan je altijd nog halen.

Laatst bijgewerkt door Lau op 16-11-17 13:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-11-17 13:31

Geplaatst: 16-11-17 13:31

Neem rust. 2 oktober is echt nog kort in dit geval.
Hier kun je zeker wel een half jaar voor uittrekken, als het al niet langer is.
Mocht je klachten houden, vraag dan een doorverwijzing naar een revalidatie arts.
En zoek eens op NAH.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:33

Geplaatst: 16-11-17 13:33

XxLiEsJuHhxX schreef:
Wat een berichtjes al!!

Kwa rust nemen loop ik inderdaad heel erg tegen mijzelf aan. Ik ben royaal perfectionistisch voor mijzelf en wil altijd maar tanden op elkaar en doorzetten maar, de lat (die vaak erg hoog voor mijzelf ligt) koste wat het kost halen. Voor mij is nu de stap naar halve dagen stage en eigenlijk daar maar wat aan lummelen al een mega stap terug. Als ik "niks" doe thuis zoals in het weekend gaat het meestal ook al wat beter. Daardoor heb ik juist weer de drang om weer wat meer te doen. echt advies buiten rustig aan doen krijg ik niet van de huisarts. Maar wanneer is het rust aan doen en wanneer is het gewoon als een "lui varken" te weinig doen?

Overigens zit ik ook in mijn laatste jaar school nu. Als ik deze stage klaar heb zou ik met mijn afstudeer stage beginnen. En ook al vinden mijn ouders mijn gezondheid erg belangrijk. Voor hun is het ook erg belangrijk dat ik mijn opleiding zo snel mogelijk ook afgerond heb.

Moraal van het verhaal... Rust nemen is zooo moeilijk Ik voel me dan meteen een lui varken die niks uit voert

Draai die hardheid richting jezelf eens om: Als je geen rust neemt ben je een dom varken die haar eigen toekomst heeft verpest door de grenzen van haar lichaam niet te respecteren.

**Geplaatst**: 16-11-17 13:35

Geplaatst: 16-11-17 13:35

Als jou ouders de studie boven jou gezondheid vinden gaan, heb je maar rare ouders... Zou mij verbazen TS. En als een lui varken niets doen? Ik doe nu ook als een 'lui varken' niets. Ik lig of zit enkel, ook op advies van de dokter. Dit heeft andere redenen maar als ik wel iets doe, en dat moet nog niet heel veel zijn, verga ik van de pijn. Dus ja, misschien hang je beter even het lui varken uit, want als je het nu niet doen, blijf je klachten houden. En dat wil je ook niet lijkt mij.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 16-11-17 13:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-11-17 13:37

Geplaatst: 16-11-17 13:37

Ik heb exact hetzelfde doorgemaakt. Nu 2 jaar laten draag ik nog steeds de gevolgen van het toen niet genoeg rust te nemen, ik kan dus alleen maar benadrukken "Neem genoeg rust"!
Ik ben na 2 weken platte rust weer gaan werken maar dat ging niet van een leien dakje, constante hoofdpijn en misselijk zijn, thuiskomen en volledig op zijn. Paardrijden heb ik maanden niet gekund.
Nog steeds heb ik hoofdpijnaanvallen en misselijk zijn, evenwicht missen enz.
Dus echt neem je tijd!

**Geplaatst**: 16-11-17 13:38

Geplaatst: 16-11-17 13:38

Heel vervelend dat het zo zoeken is wat er aan de hand is. Ik heb zelf een operatie in mijn hoofd gehad en ben bezig met revalideren. Daar leer ik naar symtomen van vermoeidheid te luisteren en heel bewust om te gaan met energie. De accu niet leeg maken maar spaarzaam met energie om gaan. Elke dag mijzelf afvragen wat ga ik doen vandaag. Moet ik rust nemen voor de activiteit? En niet te veel activiteiten per dag plannen. Ik denk dat jij ook zo moet gaan nadenken. Wat geeft energie en wat kost energie.
Ik heb eerst maanden een bijrijdster gehad en nu rij ik mijn paard zelf weer, 3 of 4 keer per week.
Ook het rijden langzaam opbouwen en voelen wat er kan. Eerst alleen maar stappen en later veel stappen en kort draven.
Geduld hebben en rustig aan doen. Sterkte

**Geplaatst**: 16-11-17 13:38

Geplaatst: 16-11-17 13:38

Ik ben in juli over de kop geslagen met de fiets en vol op m’n gezicht geland. Ben best een tijdje buiten bewustzijn geweest en herkende daarna ook m’n ouders en vriend niet.
Afgevoerd met de ambu, ct scan gehad enzo. Was goed. In ieder geval een flinke hersenschudding en misschien ook een kleine breinkneuzing. Wel ook een beschadigt jukbeen waar ik nog veel last van heb.

Ik heb toen wel rust genomen omdat ik echt niks kon, als ik opstond was ik zo verschrikkelijk duizelig en misselijk de eerste paar dagen. Plus dat ik er écht niet uitzag, m’n hele gezicht was blauw en groen!

Inmiddels zijn we dus heel wat maanden verder en ik heb er nog steeds veel last van! Sowieso al die dingen die jij opnoemt maar ik heb ook best wel erge vergeetachtigheid, ook dingen van voor het ongeluk.
Had bijvoorbeeld gisteren een gesprek met mijn studieloopbaancoach en die wilde me doorverwijzen naar de decaan, die ik al eens eerder gesproken had. Had alleen geen idee meer hoe ze nou heette... terwijl ik altijd heel goed ben in namen onthouden. M’n zicht is ook minder, hele slechte concentratie en belachelijk snel moe.

Ook heb ik vaak dat ik op werk iets voor een klant in het magazijn moet halen en ik dan als ik in het magazijn sta geen idee meer heb wat ik nou moest pakken.

Ben vorige week weer bij de huisarts geweest en meer dan een beetje rustig aan doen kan je niet. Als het over 2 maanden nog zo is moet ik weer terugkomen. Ergo: het kan heel lang duren!

Ik vind het ook vreselijk om eraan toe te geven, ben ook zo’n streber en enorm perfectionistisch. Vorige week nog helemaal in tranen een gesprek met m’n manager en op school gehad. Maar je doet er nu echt niks aan.

Enne sterkte!

het is niet niks zo’n ongeluk en de nasleep ervan!