Rugblessure, ik weet het niet meer.

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Frummels

Berichten: 7030
Geregistreerd: 07-02-12
Woonplaats: Den Haag

Rugblessure, ik weet het niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-07-17 13:33

Hoi allemaal,

Het is een flink verhaal, maar ik zal het zo kort mogelijk proberen te houden zonder relevante informatie weg te laten.

Chronologische gebeurtenissen
Van 1998 tot en met 2011 ben ik topsporter geweest, waarvan ruim 4 jaar fulltime en woonachtig in het buitenland voor de sport (meer info hierover mag via pb). Fulltime hield in 6 dagen per week van 6 uur smorgens tot 7 uur savonds met de sport bezig zijn. Geen studie, geen werk, enkel trainen en wedstrijden.

In 2002 ben ik op mijn stuitje gevallen terwijl ik op het ijs liep. Hierbij is mijn tussenwerelschijf in de L5/S1 beschadigd geraakt en sindsdien zeer instabiel. Ik ben sinds 2003 onder behandeling bij diverse artsen, specialisten en therapeuten geweest, waarover straks meer.

Van de blessure heb ik tot aan 2012 relatief weinig last gehad. Waarschijnlijk ook omdat mijn lichaam door het trainen enorm sterk was en alles zelf in balans kon houden.
In 2011 ben ik begonnen met mijn studie en moest ik dagelijks een zware tas met (wet)boeken dragen. De klachten begonnen in mijn schouder/nek en al snel trok de pijn naar de bekende plek in mijn onderrug.
Toen ik in 2013 en 2014 stage moest lopen en 10 maanden lang 32 uur per week achter een bureau moest gaan zitten is de ellende eigenlijk echt begonnen. Vaak als ik na een werkdag uit de trein stapte, kon ik niet meer lopen van de pijn of voelde ik simpelweg mijn linkerbeen niet meer. Na wat hulp van de chiropractor is dat redelijk onder controle gekomen en werd de uitstraling minder. Echter, de dagelijkse pijn bleef.

Inmiddels zijn we 3 jaar verder en in 2017 beland en werk ik inmiddels al een jaar of 3 fulltime achter een bureau. In de tussentijd heb ik een jaar intensief aan krachttraining gedaan (deels powerlift gericht) en heb ik een periode weinig klachten gehad. Schaal 1 op 10 was de pijn een 5 en dat was voor mij een opluchting. Vanaf 2013 is de pijn op die schaal dagelijks wel een 6,5-7 geweest.
Helaas werd de zware krachttraining teveel en speelde de rugblessure weer meer op. De pijn was nu zeker wel een 8 te noemen en werd bijna ondragelijk. Hiervoor ben ik inmiddels al ruim 3 maanden wekelijks (soms 2x per week) onder behandeling van de fysio. Helaas geeft dit tot op heden naar mijn idee weinig resultaat. De pijn is nu ongeveer een 7-7,5. Ik heb er letterlijk elke minuut van de dag last van.


Behandelingen en medisch
Uiteraard heb ik wat behandelingen en onderzoeken niet stil gezeten. Ik ben jaren onder behandeling geweest van een manueel orthopedisch therapeut en sportfysio. Deze heren behandelden mij gedurende mijn topsportcarrière op alle blessure gebieden. De blessure was toen stabiel tot 2011/2012.

In 2013 ben ik onder behandeling gegaan bij een chiropractor op advies van de manueel en fysio. NA de behandeling was de pijn dragelijk en stond de boel recht. Maar zodra ik thuis was trok alles weer scheef (sacrum staat enorm scheef en sterke rugspieren houden dit probleem in stand). Naast de chiropractie ook rugschool gaan doen voor mijn alledaagse houding en sporthouding. Helaas is deze chiropractor hals over kop geëmigreerd en is mijn medisch dossier zoek geraakt bij de overdracht naar een andere praktijk. Dit is inderdaad niet netjes, maar hier gaat het topic niet over.

In de tussentijd twee keer een MRI laten maken ivm hernia indicaties. Op de MRI was letterlijk niets te zien. Ook niet bij second opinion. Voor mij een enorme domper en een frustrerend moment. Want de pijn was nog steeds bijna ondragelijk.

Samen met een fysiotherapeut aan de slag gegaan met krachttraining. Met krachttraining had ik al zeer veel ervaring opgedaan tijdens mijn topsportcarrière. Ik heb altijd intensieve begeleiding gehad ivm blessuregevaar. De pijn werd toen minder, tot ik echt zwaar ging trainen. (Lees: 90-100 kg squats, 130+ kg deadlifts etc.) Ik ben zo gaan trainen omdat ik mee wilde doen aan powerlift wedstrijden. We zijn hier natuurlijk direct mee gestopt toen bleek dat de pijn weer erger werd.
Voordat ik opmerkingen krijg over dat deze sport misschien niet handig gekozen is met mijn rug: ik heb me op meerdere vlakken medisch laten adviseren en heb hier groen licht voor gekregen van zowel therapeuten als neuroloog en neurochirurg. Anders was ik er uiteraard nooit aan begonnen.

Puntje bij paaltje: sinds begin april ben ik 1 a 2 keer per week onder behandeling van de fysio. Hier wordt onder meer het bindweefsel losgetrokken, krijg ik therapie in onder andere de vorm van geluidsgolven en dry needling en heb ik wekelijks "training" om de kleine spieren in mijn romp te trainen.
Echter, het resultaat is er imo gewoon niet. De pijn zit nog steeds rond de 7. Ik heb last tijdens mijn werk, word snachts wakker van de pijn en kan niet lang staan, zitten of in 1 houding blijven.

Ik zit letterlijk met mijn handen in mijn haar. Op de MRI is niets te zien (wat mijn fysio overigens bijzonder vindt), therapie helpt niet of onvoldoende en ik weet eigenlijk niet meer waar ik het zoeken moet. Ik heb ze niet allemaal in mijn verhaal benoemd, maar ik ben dus geweest bij een of diverse: huisarts, fysio, ostheopaat, manueel orthopedisch therapeut, chirpractor, internist, neuroloog, neurochirurg, accupuncturist, rugschool en magnetiseur. En misschien vergeet ik nog iets. Allemaal met onvoldoende resultaat. ;( -:(-

Je kunt overigens met het blote oog zien dat mijn rug niet in orde is. Als ik lig heb ik een beenlengteverschil variërend van 2 tot 3 cm omdat mijn sacrum zo scheef staat. Dit is dus geen lengteverschil in het been zelf. Als je mijn wervels voelt, voel je ook dat er iets uitsteekt/scheef staat wat icm mijn spieren de pijn veroorzaakt. Een of twee jaar terug ook eens de spierspanning in mijn rug laten meten en deze is aan de linkerkant (blessurekant) van mijn onderste rugspier en bilspier 343% ten opzichte van rechts.

Ik sport op dit moment niet. Behalve wat kleine oefeningen onder begeleiding van mijn fysio. Wel rij ik nog 2 a 3 keer per week recreatief paard (soms half uurtje in de bak, soms een rustige buitenrit). Natuurlijk met goedkeuring van mijn fysio. Verder eet ik gezond, heb ik zeker geen overgewicht en heb ik geen andere bijzonderheden..

Sorry voor het enorme verhaal. Dit is echt de korte versie. Wat ik wil met dit topic? ik heb eigenlijk geen idee. Ik ben de wanhoop nabij en wilde eigenlijk gewoon alles van me afschrijven. ;(

Ik hoef dan ook geen commentaar op acties die ik in het verleden wel of niet heb ondernomen. Daar heb ik simpelweg niets aan. Tips over behandelingen, onderzoeken etc. mogen natuurlijk wel..

Izzy19

Berichten: 2131
Geregistreerd: 11-07-07
Woonplaats: Wingene (België)

Re: Rugblessure, ik weet het niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:06

Ik heb geen idee wat je zou kunnen doen maar lijkt mij verschrikkelijk moeilijk als je vroeger altijd zo met sport bezig bent geweest en dat het nu gewoon niet meer gaat door de pijn die je constant hebt. Wat zegt je fysio ervan? Had die al meer resultaat verwacht? Hoe ziet jouw fysio dit op lange termijn?

nessinator
Berichten: 1789
Geregistreerd: 02-08-13
Woonplaats: Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:10

Heel frustrerend TS! Na alles wat je hebt beschreven kan ik je ook geen tips geven, behalve: blijf lekker op je paardje hobbelen! En heel veel sterkte!

Frummels

Berichten: 7030
Geregistreerd: 07-02-12
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-07-17 14:11

@Izzie: Dat is het ook echt. Ik word er zo verdrietig en ongelukkig van. Kan elk moment van de dag wel in huilen uitbarsten.. Ik kan zelfs niet meer op de fiets naar mijn werk. (4 km..)

Toen mijn fysio met de behandeling begon, hebben we besproken dat ik de focus op een andere sport zou gaan leggen dan krachttraining/powerliften. Ik heb toen gekozen voor atletiek en dan de 100 m sprint. Ik vind dit erg leuk en heb dit vroeger wel eens gedaan en het ligt mij ook wel.
De verwachting was toch wel dat ik binnen 3 tot 4 maanden op de baan stond en na 6 maanden een wedstrijd zou moeten kunnen lopen. Helaas zijn we nu dus 3 maanden verder en kan ik nog niet eens normaal slapen, laat staan 4 km naar mijn werk fietsen. ;(

Fysio vindt wel dat er vooruitgang in zit, maar ik merk het zelf niet. Soms als ze vraagt hoe het gaat, weet ik het oprecht niet omdat ik wen aan de constante pijn en er soms letterlijk krankjorum van lijk te worden. Ik weet dan dus gewoon echt niet hoe het gaat en zeg dat dan ook. Waarna zij dan zegt dat het al beter is dan de week ervoor.

nessinator: dankjewel. Ik ben zo enorm dankbaar dat paardrijden nog gaat zonder verergering van de klachten. Als ik dat ook niet meer kan ben ik denk ik rijp voor de psychiater. :(:)

Szan

Berichten: 6647
Geregistreerd: 29-03-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:12

Jeetje, dat lijkt me ontzettend naar - zeker als je gewend bent altijd aan topsport te doen. Ik heb geen tips, alleen dit viel me op:

Frummels schreef:
Samen met een fysiotherapeut aan de slag gegaan met krachttraining. Met krachttraining had ik al zeer veel ervaring opgedaan tijdens mijn topsportcarrière. Ik heb altijd intensieve begeleiding gehad ivm blessuregevaar. De pijn werd toen minder, tot ik echt zwaar ging trainen. (Lees: 90-100 kg squats, 130+ kg deadlifts etc.) Ik ben zo gaan trainen omdat ik mee wilde doen aan powerlift wedstrijden. We zijn hier natuurlijk direct mee gestopt toen bleek dat de pijn weer erger werd.

Is het een optie weer terug te gaan krachttrainen onder intensieve begeleiding, zonder het echt (te) zware trainen erbij te pakken?

maj0

Berichten: 6590
Geregistreerd: 28-06-05
Woonplaats: Twente

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:15

Misschien een gek idee maar kun je dan niet weer wat krachttraining gaan doen, aangezien het daar minder van werd (tot je teveel ging doen zeg maar).

Verder wil ik je onzettend veel sterkte wensen!

xxVon
Berichten: 1110
Geregistreerd: 04-03-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:16

Ik lees dat je s nachts wakker wordt van de pijn. Heb je ook last van ochtendstijfheid?

Ikzelf ben ook topsporter geweest (niet zo uitgebreid als die van jouw, ik werkte/studeerde ernaast) maar zat toch wel 16 uur per week in sportschool/zwembad/in het bos. Totdat het niet meer lukte en uiteindelijk ik niet meer zelfstandig kon draaien in bed/opstaan van de bank. Ook de hele rits aan specialisten gehad, maar uiteindelijk via een hoge bezinking in het bloed naar de reumatoloog gestuurd. En dus nu met een diagnose Axiale Spondyloartritis.

Veel sterkte en hopelijk vind je snel wat er mis is met je rug.

Winged

Berichten: 33035
Geregistreerd: 28-12-05

Re: Rugblessure, ik weet het niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:21

Richt de behandeling zich alleen op de rug?

Misschien dat het juist vanuit de billen kan komen. Dat daar een klap is gekomen (stuitje) en dat daar een spierknoop zit te klieren tegen een zenuw aan. Of dat er juist iets in de heupen is dat niet goed zit waardoor ook lengteverschil ontstaat.

bulck

Berichten: 4230
Geregistreerd: 08-11-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:24

Ik kan je volledig begrijpen, ook hier een gelijkaardig verhaal.
Tot voor 2013 heel intensief paardgereden en gewerkt. Ook wel met de nodige blessures en ziektes.
Toch ben ik er altijd sterk uitgekomen zeg maar, of allessinds mijn lichaam kon goed compenseren.
Tot begin 2013, ik maak een ongelukkige val en breek 1 rugwervel, een andere wervel was gebarsten en verschoven én een trapezius scheur van enkele cm's. Enkele maanden gerevalideerd, maar sindsdien nooit meer pijnvrij. Dat was voor mijn lichaam dus de 'krak'. Oa door foutieve diagnose, de gebarste wervel is pas een maand later ontdekt en deze zorgt dus tot op vandaag voor de meeste 'last', samen met spierpijnen.

Ik ben zelfstandige dus eigenlijk nooit de rust kunnen nemen om echt volledig "out" te zijn en te revalideren. Waar ik vroeger 10-12 paarden reed, kan ik er nu amper 2 intensief rijden.
Nu ben ik van mezelf wel een tandenbijter, maar zonder beleid kom ik er niet.
Ik ben beginnen sporten, eerst functioneel, maar inmiddels is het een extra hobby geworden. Onlosmakkelijk kom je dan ook bij voeding terecht, wat ook veel doet. Daarnaast 1 maal per week osteo en 2x per week infrarood. Bij wedstrijden komt daar nog veel meer bijkijken, denk aan intapen etc. Vooralsnog rijd ik te graag om het op te geven en ook nog te stoer om me in te schrijven voor Paradisciplines. Dus ik zou zeggen verdiep je erin. Ik ben heel hard gaan focussen op andere zaken, zoals mijn bedrijfjes en heb dan voor mezelf de paarden als doel/kado zeg maar. Zet me in een stal en ik kom tot rust, zet me op een paard en ik wil trainen! dus zolang het gaat en ik kan het zowel financieel als mentaal bijhouden, dan blijf ik dit doen.

Frummels

Berichten: 7030
Geregistreerd: 07-02-12
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-07-17 14:28

Szan & maj0:
Ik weet het gewoon niet meer. Heb echt overwogen te stoppen met therapie en zelf weer aan de slag te gaan met gewichten omdat dat me toen zo geholpen heeft tot een bepaald gewicht.
De krachttraining hebben we inderdaad besproken bij de fysio. Maar helaas is mijn lichaam daar op dit moment niet toe in staat. De oefeningen die ik bij mijn fysio doe als training noem ik ook bejaardenoefeningen. Ik moet op een bal zitten en mijn bekken kantelen, kleine buikspieren trainen etc. Fysio denkt als ik weer in de gewichten ga hangen (weliswaar minder zwaar dan eerst) dat ik de boel nog meer sloop in mijn rug. :( Op de lange termijn zou dat dan wel moeten en was het de bedoeling dat we daar naartoe zouden werken vanuit de kleine oefeningen, maar ik kom gewoon niet verder dan in het begin met die oefeningen.. Zelfs 3 weken moeten stoppen omdat het weer erger werd en ik zelfs die simpele "bejaardenoefeningen" niet meer kon uitvoeren.

xxVon: niet specifiek. De linkerkant zit wel vaster als ik wakker word, maar dat heb ik bijvoorbeeld ook als ik op mijn werk zit of in de bus en dan opsta.
De reumatoloog ben ik nog nooit geweest. En ik moet zeggen dat je me daarmee op een idee brengt. Mijn moeder heeft namelijk het HLA B27 gen (Bechterew gen) en mijn moeders zus heeft ernstige reuma.. Het HLA B27 gen is erfelijk, maar ik ben daar nog nooit op onderzocht. Bloed is wel vaak getest maar meer op hormonen en ijzertekort. Huisarts is er overigens wel bekend mee dat mijn moeder dat heeft.
Ik ga daar vanmiddag meteen over bellen, dankjewel!

En wat leuk om te lezen dat jij ook topsport hebt gedaan. :) Mag/Kun jij nu nog wel sporten met deze diagnose?

Winged: Vooral op mijn sacrum, onderrug en bil, maar ook op mijn nek, schouders en kaak. Het klinkt gek, maar ik heb een overontwikkelde bilspier en dat is inderdaad de boosdoener in dit verhaal. Niet zozeer de aanleiding, maar die houdt de boel wel vast samen met de rugspier waardoor het sacrum geen kans krijgt los te zijn.

bulck: Jemig, jij hebt een flinke klap gemaakt. :oo Heftig zeg.. Lastig dat je zelfstandige bent, want dat beperkt je inderdaad in je vrijheid er even uit te gaan.
Voeding ben ik altijd intensief mee bezig geweest. Tijdens mijn sportcarriere was dat natuurlijk zeer noodzakelijk, maar dat is altijd zo gebleven bij mij.
Wil wel even zeggen dat ik het heel knap van je vind hoe je het nu doet. Paradiscipline zou ik me niet te stoer voor voelen en zou ik met alle liefde doen. Alleen gaat dat niet zonder diagnose. Al kunnen we inmiddels wel stellen dat het iets blijvends is na ruim 15 jaar. Ik moet alleen zien de pijn binnen de perken te krijgen.

normann_love

Berichten: 705
Geregistreerd: 25-02-12
Woonplaats: Waarde, Zeeland

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:37

ten eerste van vervelend zeg.

ik heb paar jaar geleden een wervel onderin mijn rug gebroken gehad. verder heb ik hyperlordose (veel te holle rug), slijtage van alle tussenwervelschijven onderin mijn rug, mijn wervels zijn misvormd, en te weinig ruimte tussen de wervels. hier is helaas niks aan te doen, in ieder geval niks wat de oorzaak weg haalt. de arts wil ook niet meer doen i.v.m. mijn leeftijd (20 jaar)

bij mij hebben ze eerst een facet infiltratie gedaan en daarna een facet denervatie gedaan. hierbij wordt er een blokkade gezet.

het is geen behandeling wat de oorzaak weg kan halen, maar misschien is dit een ook een optie voor jouw?

xxVon
Berichten: 1110
Geregistreerd: 04-03-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:40

Frummels schreef:
xxVon: niet specifiek. De linkerkant zit wel vaster als ik wakker word, maar dat heb ik bijvoorbeeld ook als ik op mijn werk zit of in de bus en dan opsta.
De reumatoloog ben ik nog nooit geweest. En ik moet zeggen dat je me daarmee op een idee brengt. Mijn moeder heeft namelijk het HLA B27 gen (Bechterew gen) en mijn moeders zus heeft ernstige reuma.. Het HLA B27 gen is erfelijk, maar ik ben daar nog nooit op onderzocht. Bloed is wel vaak getest maar meer op hormonen en ijzertekort. Huisarts is er overigens wel bekend mee dat mijn moeder dat heeft.
Ik ga daar vanmiddag meteen over bellen, dankjewel!

En wat leuk om te lezen dat jij ook topsport hebt gedaan. :) Mag/Kun jij nu nog wel sporten met deze diagnose?


Dan zou ik het zeker in overweging nemen, ik was ook al opgegeven door de specialisten en heel vervelend om op je 20e te horen "leef maar met de pijn".

Ik heb inderdaad ook HLA B27.

En ik mag sporten, maar topsport kan ik niet. Ik ben weer gaan paardrijden omdat de reumatoloog zei dat het alleen maar slechter werd en ik altijd weer terug wou paardrijden (maar, andere sport, geen tijd/geld).
Maar tsjah, je hebt een sporters mentaliteit of niet. Dus met mn pony doe ik nu Endurance wedstrijden.. ik wil graag iets hebben om naar toe te trainen. Krijg niet zoveel voldoening aan het elke dag verplicht de pony 'beweging' geven zonder doel.

bulck

Berichten: 4230
Geregistreerd: 08-11-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 14:42

Frummels schreef:
Szan & maj0:
Ik weet het gewoon niet meer. Heb echt overwogen te stoppen met therapie en zelf weer aan de slag te gaan met gewichten omdat dat me toen zo geholpen heeft tot een bepaald gewicht.
De krachttraining hebben we inderdaad besproken bij de fysio. Maar helaas is mijn lichaam daar op dit moment niet toe in staat. De oefeningen die ik bij mijn fysio doe als training noem ik ook bejaardenoefeningen. Ik moet op een bal zitten en mijn bekken kantelen, kleine buikspieren trainen etc. Fysio denkt als ik weer in de gewichten ga hangen (weliswaar minder zwaar dan eerst) dat ik de boel nog meer sloop in mijn rug. :( Op de lange termijn zou dat dan wel moeten en was het de bedoeling dat we daar naartoe zouden werken vanuit de kleine oefeningen, maar ik kom gewoon niet verder dan in het begin met die oefeningen.. Zelfs 3 weken moeten stoppen omdat het weer erger werd en ik zelfs die simpele "bejaardenoefeningen" niet meer kon uitvoeren.

xxVon: niet specifiek. De linkerkant zit wel vaster als ik wakker word, maar dat heb ik bijvoorbeeld ook als ik op mijn werk zit of in de bus en dan opsta.
De reumatoloog ben ik nog nooit geweest. En ik moet zeggen dat je me daarmee op een idee brengt. Mijn moeder heeft namelijk het HLA B27 gen (Bechterew gen) en mijn moeders zus heeft ernstige reuma.. Het HLA B27 gen is erfelijk, maar ik ben daar nog nooit op onderzocht. Bloed is wel vaak getest maar meer op hormonen en ijzertekort. Huisarts is er overigens wel bekend mee dat mijn moeder dat heeft.
Ik ga daar vanmiddag meteen over bellen, dankjewel!

En wat leuk om te lezen dat jij ook topsport hebt gedaan. :) Mag/Kun jij nu nog wel sporten met deze diagnose?

Winged: Vooral op mijn sacrum, onderrug en bil, maar ook op mijn nek, schouders en kaak. Het klinkt gek, maar ik heb een overontwikkelde bilspier en dat is inderdaad de boosdoener in dit verhaal. Niet zozeer de aanleiding, maar die houdt de boel wel vast samen met de rugspier waardoor het sacrum geen kans krijgt los te zijn.

bulck: Jemig, jij hebt een flinke klap gemaakt. :oo Heftig zeg.. Lastig dat je zelfstandige bent, want dat beperkt je inderdaad in je vrijheid er even uit te gaan.
Voeding ben ik altijd intensief mee bezig geweest. Tijdens mijn sportcarriere was dat natuurlijk zeer noodzakelijk, maar dat is altijd zo gebleven bij mij.
Wil wel even zeggen dat ik het heel knap van je vind hoe je het nu doet. Paradiscipline zou ik me niet te stoer voor voelen en zou ik met alle liefde doen. Alleen gaat dat niet zonder diagnose. Al kunnen we inmiddels wel stellen dat het iets blijvends is na ruim 15 jaar. Ik moet alleen zien de pijn binnen de perken te krijgen.


Ja een diagnose krijgen is ook best moeilijk enerzijds, anderzijds heel gemakkelijk.
Mijn breuken maken het gemakkelijker om een diagnose gesteld te krijgen, echter heb ik daar eigenlijk geen of weinig last van. Ik heb vnl zenuwpijnen, die vaak door merg en been gaan door de ene wervel en de scheur in trapezius, maar die zijn dus moeilijk te detecteren. Ik heb wel iets minder kracht in rechtse arm en linkerbeen. Maar door krachttraining ben ik best in staat om te compenseren. Maar bon het kost moeite en soms ben ik echt een oud mannetje, terwijl ik op andere momenten dan toch weer juist limieten kan opzoeken (krachttraining, paarden, meer dan fulltime job etc)
Het belangrijkste is denk ik om mentaal sterk te blijven en je daar niet in te verliezen.

Frummels

Berichten: 7030
Geregistreerd: 07-02-12
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-07-17 14:50

xxVon: Dat is het inderdaad, wat het zo vermoeiend maakt en wat eigenlijk die doodsklapper is. Dat er wordt aangegeven dat je er mee moet leven. Want ik weet nu al dat ik dan op mijn 30e in een inrichting zit. :=
Toevallig dat jij hetzelfde gen hebt als waar ik het over had! Dan denk ik al helemaal het onderzoeken waard.

De neurochirurg wilde mij graag opereren maar de neuroloog was het daar totaal niet mee eens, mede door mijn leeftijd (2 jaar terug, dus toen 25 jaar). Ik moest maar terugkomen als het ondragelijk werd. Vorig jaar dus gedaan en toen was er niets meer te zien op de MRI.. :? 8)7 Schiet mij maar lek.

De sportersmentaliteit herken ik. Ik kan niet recreatief sporten, behalve paardrijden. Al komt dat meer omdat ik er de paarden niet voor heb. Rij al 6 jaar een Draver bij en dat is gewoon een heerlijk buitenrij paard en in de bak doet hij leuk zijn best maar that's it. En zelf heb ik een mini appaloosa van 2 jaar dus daar kan ik nu ook weinig fanatieks mee.
Als ik een sport kies, dan wil ik er vol voor gaan en meteen op het hoogst mogelijke niveau meedraaien. Zo werkt het bij mij gewoon. Met atletiek leek dat een optie te zijn, maar die zie ik nu ook als sneeuw voor de zon verdwijnen.

normann_love: wat heftig zeg op die leeftijd ook! Mij werd helaas verteld dat er eigenlijk geen operabele opties waren op dat moment. Dat icm met een MRI waarop niets te zien was, was een behoorlijke domper :(

bulck: Dat is het precies.. Het eigenlijke probleem, wat ooit op beeld is vastgesteld is, is die tussenwervelschijf. Echter staat dat los van de pijn die ik op dit moment heb. Deze pijn wordt veroorzaakt door een scheefgetrokken sacrum, maar wat niet te zien is op de MRI. Dit veroorzaakt wel weer zenuwpijn en uitstraling in been, maar dat wordt soort van weggewapperd door de artsen. Zo van; het is niet te zien op de MRI dus het is er niet. Ga maar weer naar de fysio. -O-
Mentaal sterk blijven is het belangrijkste inderdaad. Al moet ik heel eerlijk toegeven dat ik er nu écht voor het eerst helemaal doorheen zit.

Yesterday
Berichten: 2602
Geregistreerd: 16-06-05

Re: Rugblessure, ik weet het niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 19:47

Vervelende klachten allemaal, ook lastig dat je op dit moment weinig kunt wat betreft trainen.
Bij wat voor soort fysiotherapeut loop je momenteel? sporttherapeut? Hebben ze in de praktijk waar je bent geen bekkentherapeut? die heeft wellicht een hele andere kijk op de klachten.

Cowgirl

Berichten: 23743
Geregistreerd: 04-03-01
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 20:18

Citaat:
Je kunt overigens met het blote oog zien dat mijn rug niet in orde is. Als ik lig heb ik een beenlengteverschil variërend van 2 tot 3 cm omdat mijn sacrum zo scheef staat. Dit is dus geen lengteverschil in het been zelf.


Dit.

Ga eens naar een podoloog.
Door die scheefstand kan je lichaam nooit functioneren. Je krachttraining destijds hield je op de been en laat ik nou precies hetzelfde hebben.
Het hield mij op de been voor ong 13 jaar. Nu was ik geen extreme gewichtheffer zoals jij maar wel 3x in de week trainen. Alleen hiermee kon ik enigzins functioneren.

Tot 2 jaar terug toch alles weer vastliep. Ik kon geen 50 meter meer lopen en dat toen ik net een nieuwe baan had.
Ik ben toen bij een podoloog geweest. Hij had van die tekeningetjes op de site en een daarvan was ik :D .
Mijn bekken stond ook goed scheef (dat wist ik al heel lang maar dat werd steeds weggewuifd...ik stond recht zeiden ze)terwijl er in mijn benen nooit een lengte verschil is geweest.

Ik kreeg zolen aangemeten en kon de dag erna weer bijna normaal lopen.
Sinds 2 maanden zit ik weer 3x per week op mijn paard. Een half uurtje zonder zadel en vrijwel zonder rugklachten. Vandaag voor het eerst weer les sinds jaren. Rustig aan maar heb er deze keer wel vertrouwen in dat ik over een paar maanden wel iets meer kan dan alleen maar stappen. Het heeft 15 jaar geduurd, soms een strijd met therapeuten die je niet serieus nemen, die het niet meer weten enz enz.

Ik zou zeggen maak eens een afspraak, laat je nakijken en bespreek het.
Ik heb een hele fijne. In tegenstelling tot andere therapeuten luisterde hij heel goed.

aikon

Berichten: 3767
Geregistreerd: 11-12-09
Woonplaats: Bijna in drenthe

Re: Rugblessure, ik weet het niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 20:52

TS ik ga met cowgirl mee.

Zelf ook (mede door dystrofie. oude blessure aan heup en stuitje, trap in de onderrug gehad = scheve wervels) steeds meer last van mijn onderrug. Kon in de winter regelmatig de trap op kruipen om naar bed te gaan. 'S nachts ook veel wakker liggen van de pijn.

Bij een podotherapeut geweest, zooltje aangemeten en wat een verademing. Ik kan weer stukjes (100 tot 200 m.) hard lopen :j Dat heb ik 5 jaar niet meer kunnen doen zonder onvrijwillig de grond te gaan knuffelen na 20 op een goede dag 30 passen "hardlopen". -O-

Sinds ik nieuwe wandelschoenen heb gaat het weer wat mis. Deze schoenen staan mijn voeten meer naar binnen gekanteld terwijl ik van mij zelf meer op de buitenkant loop. Zelfs met zooltjes merk ik de verandering. Donderdag moet ik er weer heen voor controle en kaart dit aan. Misschien toch iets andere zooltjes zodat ik weer beter loop.

Baat het niet, het schaad ook niet. En als het helpt gaat er weer een wereld voor je open.

siskeh
Berichten: 8677
Geregistreerd: 13-05-08
Woonplaats: Drenthe

Re: Rugblessure, ik weet het niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 21:07

Ook ik ga mee met podoloog als mogelijke aanvulling voor wat je al doet.
Maar ook, wanneer je het gevoel hebt dat je met deze fysio weinig vooruitgang boekt, kan je misschien kijken naar een ander?
Klinkt echt zwaar frustrerend je verhaal!

karuna
Drukke kabouter

Berichten: 37242
Geregistreerd: 14-05-03
Woonplaats: Ergens waar het rustig is FrNl

Re: Rugblessure, ik weet het niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 21:12

Ik hen je topic doorgelezen. En vraag me af of je blessure los van het vallen extra belast kan zijn door de sport die je hebt gedaan. Topsport is behoorlijk slopend voor een lichaam meestal.

Maar welke sportarts heb je gehad? Ik weet dat ik Ede bij gelderse vallei een gespecialiseerde sportarts rondloopt die topsporters landelijk doet. Ben je daar al eens geweest?

Daarnaast lijkt me idd verstandig om je lengteverschil te laten verminderen door idd een zooltje oid.

Janneke2

Berichten: 22748
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 21:26

Frummels schreef:
In 2002 ben ik op mijn stuitje gevallen terwijl ik op het ijs liep. Hierbij is mijn tussenwervelschijf in de L5/S1 beschadigd geraakt en sindsdien zeer instabiel. Ik ben sinds 2003 onder behandeling bij diverse artsen, specialisten en therapeuten geweest, waarover straks meer.

(2013) De klachten begonnen in mijn schouder/nek en al snel trok de pijn naar de bekende plek in mijn onderrug.

(...) Ik ben jaren onder behandeling geweest van een manueel orthopedisch therapeut en sportfysio. Deze heren behandelden mij gedurende mijn topsportcarrière op alle blessure gebieden. De blessure was toen stabiel tot 2011/2012.
(...)
In 2013 ben ik onder behandeling gegaan bij een chiropractor op advies van de manueel en fysio. NA de behandeling was de pijn dragelijk en stond de boel recht. Maar zodra ik thuis was trok alles weer scheef (sacrum staat enorm scheef en sterke rugspieren houden dit probleem in stand).

In de tussentijd twee keer een MRI laten maken ivm hernia indicaties. Op de MRI was letterlijk niets te zien. Ook niet bij second opinion. Voor mij een enorme domper en een frustrerend moment. Want de pijn was nog steeds bijna ondragelijk.

(...)
Je kunt overigens met het blote oog zien dat mijn rug niet in orde is. Als ik lig heb ik een beenlengteverschil variërend van 2 tot 3 cm omdat mijn sacrum zo scheef staat. Dit is dus geen lengteverschil in het been zelf. Als je mijn wervels voelt, voel je ook dat er iets uitsteekt/scheef staat wat icm mijn spieren de pijn veroorzaakt. Een of twee jaar terug ook eens de spierspanning in mijn rug laten meten en deze is aan de linkerkant (blessurekant) van mijn onderste rugspier en bilspier 343% ten opzichte van rechts.


Ik heb vaker dit soort paasei verhalen gehoord.
Ruggen zijn moeilijk, maar aan de andere kant- zo veel pijn en zo weinig logica, dat vind ik telkens weer schokkend.


De meest logische aanpak bij problemen mbt wervels vind ik de methode orthomanuele geneeskunde, omdat die methode denkt vanuit biomechanica.
"Recht staan" is natuurlijk prachtig en in principe ook de bedoeling - maar per wervel heb je 4 gewrichten en die 4 gewrichten moeten alle 4 netjes kunnen functioneren.
En dit hoort te gelden voor de gehele wervelkolom, waarbij orthomanuele geneeskunde "werkt zoals een metselaar metselt" graag eerst van onderaf de boel op orde- met inachtneming van de zwaartekracht! (Daar hoort een formule bij, ik niet meer precies weet, maar er op neerkomt dat eerst
verschuivingen, daarna verdraaingen, daarna etc gecorrigeerd moeten worden omdat anders de zwaartekracht in 'no time' de correctie weer ongedaan zou maken.)

Waar uit bestaat de instabiliteit van de tussenwervelschijf L5/S1?

'Beenlengte verschil dat niet in het been zelf te vinden is' komt vrij vaak voor.
Het kan erg goed een 'gewrongen' bekken zijn. De heupkommen staan ongelijk, doorgaans omdat het SI gewricht een oplawaai heeft gekregen (al dan niet in de vorm van je vertillen).
Ik kan dat op zich optellen bij het zichtbaar scheve sacrum en dat enorme verschil in spierspanning. En dat zelfs de beide MRI's niets laten zien, hoewel het lijkt op hetnia.
De giga pijn: ik geloof het grif.
(Ik kan het maar moeizaam optellen bij al die hotemetoten die geken hebben en op zich toch ook geen kwakzalvers zijn...)

Taucha

Berichten: 1169
Geregistreerd: 05-06-13
Woonplaats: Katwijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 21:49

Podoloog is leuk wanneer je ergens een beetje last van hebt, in jouw geval zou ik een podotherapeut aan raden. Die kijkt naar meer dan alleen de voeten en benen en is hoger opgeleid.

Verder, heb je al eens in plaats van of naast krachttraining iets aan duurtraining gedaan? Het lijkt mij dat je spieren door de kracht die ze moeten leveren zo kort zijn geworden dat ze niet meer echt kunnen ontspannen in hun positie. Heel kort door de bocht heb je aan een gewricht 2 tegengestelde spieren. Is de ene gespannen dan moet de andere ontspannen zijn om de beweging te kunnen maken. Ik heb het idee dat bij jou alles zo krachtig en kort is getraind dat die ontspanning niet meer mogelijk is. Dan heb je dus de situatie dat de ene spier aanspant en de andere opgerekt wordt. Dit geeft littekenweefsel vorming en ja, dat is pijnlijk.

Wat ik hoop is dat de littekens, als dit tenminste het geval is (even navragen bij een fysio of orthopeed) nog niet zo door en door zitten dat je je er helaas maar bij moet neer zult moeten leggen. Je zou kunnen proberen of duurtraining, dus een oefening lang doen met weinig gewicht, je spieren misschien weer op lengte kunt brengen. Dat lijken dan die suffe hele langzame rollator-oefeningen van je fysio, maar dan nog veel langduriger tot je er echt moe van wordt. En dat gecombineerd met licht gewicht oefeningen die je snel doet maar ook vaak herhaalt. Dus echt het ultiem tegenovergestelde van je eerdere krachttrainingen. Let wel, dit is duurtraining en dat wil ook zeggen dat het lang kan duren voor je wat merkt.

Gooi het eens in de groep bij je fysio/orthopeed. Ben benieuwd naar zijn/haar visie hierop.

BMHP
Berichten: 1507
Geregistreerd: 15-12-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-07-17 22:22

ff voor mijn beeld vorming, het ongeluk is gebeurd op de leeftijd van 12. daarna heb je tot je 21 intensief gesport.

over de problemen in die periode schrijf je weinig terwijl jouw lichaam nog een groeispurt moest maken en dus nog heel goed zelf kon herstellen.
Daarna voornamelijk krachttraining en nu blijf je in je lichaam kompenseren.

Wat mij opvalt is dat je al heel langdurig pijnklachten hebt die je blijkbaar negeert. Dat zal ook wel met je sportachtergrond te maken hebben. je bent nu scheef door de ongelijke spierspanning.
Waarbij geen direct aanwijsbare oorzaak aan de wervelkolom is te vinden behalve de glijpartij op het ijs.

Ik vermoed dat er nog steeds zenuwen irriteerd zijn. Ze hebben waarschijnlijk niet heel veel ruimte en zodra er iets gebeurd geven ze pijnkklachten. Verder houd jouw lichaam je in een bepaalde stand (compensatie) waardoor je op een bepaalde manier hebt gefunctineerd maar nu langzaam er niet meer uit komt.

mijn advies is ;
- als eerste stoppen met pushen (krachttraining) en geen wedstrijd doelen in een sport nastreven.
- Iets vinden waarin je kan ontspannen en je spieren op lengte kan brengen.

Het mooiste zou zijn om de spierspanning tussen links en rechts gelijk te krijgen. Zolang de spierspanning zo onevenwichtig is blijf je compenseren.

je kan denken aan dingen als yoga en daarnaast bv wat fietsen Het is de bedoeling dat je wel alle spieren goed doorbloed maar niet tot verzuring traint. massage, warmte zijn dingen die allemaal helpen. Probeer dingen te vinden die afleiding geven en leuk zijn gezien je focus op prestatie.

Voorts moet je in je dagelijks leven kijken of je per ongeluk dingen doet die de kompensatie in de hand werken, zit houding, alleen rechts tillen of dingen die je vermijdt.

Ik verwacht dat een focus op pijnvrij en in balans je meer gaat helpen dan blijven pushen.

Ik kan mij goed vinden in het verhaal van Taucha.

Misschien moet je ook eens praten met oud sporters uit jouw dicipline om te kijken welke problemen zij hebben en hou ze daar mee omgaan.

Frummels

Berichten: 7030
Geregistreerd: 07-02-12
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-07-17 09:31

Allereerst bedankt voor alle reacties en de pb's. Had niet verwacht zoveel tips en adviezen te krijgen! :)
Ik waardeer het heel erg.

Yesterday schreef:
Vervelende klachten allemaal, ook lastig dat je op dit moment weinig kunt wat betreft trainen.
Bij wat voor soort fysiotherapeut loop je momenteel? sporttherapeut? Hebben ze in de praktijk waar je bent geen bekkentherapeut? die heeft wellicht een hele andere kijk op de klachten.


Ik ben nu onder behandeling bij een sportfysio voor de trainingen en bij een fysio gespecialiseerd in lage rugklachten en nek en kaak voor de behandelingen zelf. Zij werken met elkaar samen en stemmen mijn training en behandeling af. Ik weet niet of ze daar een bekkentherapeut hebben. Ik kan het eens vragen! :)

Cowgirl schreef:
Citaat:
Je kunt overigens met het blote oog zien dat mijn rug niet in orde is. Als ik lig heb ik een beenlengteverschil variërend van 2 tot 3 cm omdat mijn sacrum zo scheef staat. Dit is dus geen lengteverschil in het been zelf.


Dit.

Ga eens naar een podoloog.
Door die scheefstand kan je lichaam nooit functioneren. Je krachttraining destijds hield je op de been en laat ik nou precies hetzelfde hebben.
Het hield mij op de been voor ong 13 jaar. Nu was ik geen extreme gewichtheffer zoals jij maar wel 3x in de week trainen. Alleen hiermee kon ik enigzins functioneren.

Tot 2 jaar terug toch alles weer vastliep. Ik kon geen 50 meter meer lopen en dat toen ik net een nieuwe baan had.
Ik ben toen bij een podoloog geweest. Hij had van die tekeningetjes op de site en een daarvan was ik :D .
Mijn bekken stond ook goed scheef (dat wist ik al heel lang maar dat werd steeds weggewuifd...ik stond recht zeiden ze)terwijl er in mijn benen nooit een lengte verschil is geweest.

Ik kreeg zolen aangemeten en kon de dag erna weer bijna normaal lopen.
Sinds 2 maanden zit ik weer 3x per week op mijn paard. Een half uurtje zonder zadel en vrijwel zonder rugklachten. Vandaag voor het eerst weer les sinds jaren. Rustig aan maar heb er deze keer wel vertrouwen in dat ik over een paar maanden wel iets meer kan dan alleen maar stappen. Het heeft 15 jaar geduurd, soms een strijd met therapeuten die je niet serieus nemen, die het niet meer weten enz enz.

Ik zou zeggen maak eens een afspraak, laat je nakijken en bespreek het.
Ik heb een hele fijne. In tegenstelling tot andere therapeuten luisterde hij heel goed.


Ik heb er niet zoveel verstand van, maar dit is zeker iets om even over na te denken. Ik hou mezelf natuurlijk soort van scheef door het spanningsverschil in mijn spieren en de stand van mijn lichaam. Misschien dat een zooltje oid mij weer in de juiste positie kan krijgen zodat ik het in elk geval niet zelf in stand blijf houden.


aikon schreef:
TS ik ga met cowgirl mee.

Zelf ook (mede door dystrofie. oude blessure aan heup en stuitje, trap in de onderrug gehad = scheve wervels) steeds meer last van mijn onderrug. Kon in de winter regelmatig de trap op kruipen om naar bed te gaan. 'S nachts ook veel wakker liggen van de pijn.

Bij een podotherapeut geweest, zooltje aangemeten en wat een verademing. Ik kan weer stukjes (100 tot 200 m.) hard lopen :j Dat heb ik 5 jaar niet meer kunnen doen zonder onvrijwillig de grond te gaan knuffelen na 20 op een goede dag 30 passen "hardlopen". -O-

Sinds ik nieuwe wandelschoenen heb gaat het weer wat mis. Deze schoenen staan mijn voeten meer naar binnen gekanteld terwijl ik van mij zelf meer op de buitenkant loop. Zelfs met zooltjes merk ik de verandering. Donderdag moet ik er weer heen voor controle en kaart dit aan. Misschien toch iets andere zooltjes zodat ik weer beter loop.

Baat het niet, het schaad ook niet. En als het helpt gaat er weer een wereld voor je open.


Baat het niet, schaadt het niet is inmiddels mijn levensmotto geworden, haha. Ik heb al zoveel geprobeerd dat ik echt overal voor open sta. Als het maar helpt.


siskeh schreef:
Ook ik ga mee met podoloog als mogelijke aanvulling voor wat je al doet.
Maar ook, wanneer je het gevoel hebt dat je met deze fysio weinig vooruitgang boekt, kan je misschien kijken naar een ander?
Klinkt echt zwaar frustrerend je verhaal!


't is inderdaad heel frustrerend.. Ik ben al bij best een aantal fysio's geweest de afgelopen 15 jaar, ook voor andere blessures. En er is er eigenlijk maar eentje geweest die mij ook echt goed heeft kunnen helpen (toen met een ernstige knieblessure). Deze fysio die ik nu heb vertrouw ik blind en ken ik al heel erg lang, ook prive. Maar ik moet wel eerlijk gaan zijn en aangeven dat ik niet weet of ik nog langer in behandeling wil blijven. Überhaupt bij een fysio.


karuna schreef:
Ik hen je topic doorgelezen. En vraag me af of je blessure los van het vallen extra belast kan zijn door de sport die je hebt gedaan. Topsport is behoorlijk slopend voor een lichaam meestal.

Maar welke sportarts heb je gehad? Ik weet dat ik Ede bij gelderse vallei een gespecialiseerde sportarts rondloopt die topsporters landelijk doet. Ben je daar al eens geweest?

Daarnaast lijkt me idd verstandig om je lengteverschil te laten verminderen door idd een zooltje oid.


Topsport is inderdaad heel belastend voor je lichaam. Daarom ben ik ook 1 a 2x per jaar onder strenge controle geweest bij ziekenhuizen in Nederland via het NOC*NSF voor sportmedische keuringen.
Deze zijn altijd via het NOC*NSF gegaan en de hoofd sportarts was Don de Winter in het MCH Antoniushove in Den Haag. Ben daar altijd heel tevreden over geweest. :) Hij deed inderdaad ook topsporters landelijk en was aangesloten bij het Olympisch Steunpunt.

Even in zijn algemeen over de zooltjes: de scheefstand in mijn sacrum vermindert/verdwijnt na een behandeling bij de fysio. Als ik "gekraakt" ben, staat de boel vaak weer recht. Zou een zooltje dan niet alles weer scheefzetten? Of zou het zooltje dan aan de tegengestelde kant moeten zitten, zodat mijn lichaam het niet meer kan compenseren en weer scheef kan trekken?


Janneke2 schreef:
[
Ik heb vaker dit soort paasei verhalen gehoord.
Ruggen zijn moeilijk, maar aan de andere kant- zo veel pijn en zo weinig logica, dat vind ik telkens weer schokkend.

De meest logische aanpak bij problemen mbt wervels vind ik de methode orthomanuele geneeskunde, omdat die methode denkt vanuit biomechanica.
"Recht staan" is natuurlijk prachtig en in principe ook de bedoeling - maar per wervel heb je 4 gewrichten en die 4 gewrichten moeten alle 4 netjes kunnen functioneren.
En dit hoort te gelden voor de gehele wervelkolom, waarbij orthomanuele geneeskunde "werkt zoals een metselaar metselt" graag eerst van onderaf de boel op orde- met inachtneming van de zwaartekracht! (Daar hoort een formule bij, ik niet meer precies weet, maar er op neerkomt dat eerst
verschuivingen, daarna verdraaingen, daarna etc gecorrigeerd moeten worden omdat anders de zwaartekracht in 'no time' de correctie weer ongedaan zou maken.)

Waar uit bestaat de instabiliteit van de tussenwervelschijf L5/S1?

'Beenlengte verschil dat niet in het been zelf te vinden is' komt vrij vaak voor.
Het kan erg goed een 'gewrongen' bekken zijn. De heupkommen staan ongelijk, doorgaans omdat het SI gewricht een oplawaai heeft gekregen (al dan niet in de vorm van je vertillen).
Ik kan dat op zich optellen bij het zichtbaar scheve sacrum en dat enorme verschil in spierspanning. En dat zelfs de beide MRI's niets laten zien, hoewel het lijkt op hetnia.
De giga pijn: ik geloof het grif.
(Ik kan het maar moeizaam optellen bij al die hotemetoten die geken hebben en op zich toch ook geen kwakzalvers zijn...)


Bedankt voor je heldere uitleg over de wervels :)
Mijn fysio verklaart het niet zien op de MRI door de houding waarin je wordt "gedwongen" tijdens een MRI. Plat op de rug, benen licht opgetrokken met een kussen eronder, rug bol/plat, ontspannen. Dit is natuurlijk niet de houding die ik in mijn dagelijks leven heb. Sterker nog ik heb van mezelf een hele holle rug en span de boel de hele dag (verkeerd) aan. Opzich vind ik hier wel wat inzitten, maar ik heb er gewoon echt te weinig verstand van. En dat maakt het tegelijkertijd ook zo frustrerend: aan alle kanten wordt aan me geplukt, getest, gedaan, maar niemand kan iets vinden en als ze al iets vinden dan is het niet een specifiek ding, maar samenhangende factoren: overbelaste rugspier + overontwikkelde bilspier + instabiele tussenwervelschijf + scheef sacrum = pijn. Allemaal prachtig hoor, begrijp me niet verkeerd. Maar ik kan er geen fluit mee zolang niemand het weg krijgt. >;)
De klachten worden overigens nog steeds benoemd als 'hernia-achtig'.


Taucha schreef:
Podoloog is leuk wanneer je ergens een beetje last van hebt, in jouw geval zou ik een podotherapeut aan raden. Die kijkt naar meer dan alleen de voeten en benen en is hoger opgeleid.

Verder, heb je al eens in plaats van of naast krachttraining iets aan duurtraining gedaan? Het lijkt mij dat je spieren door de kracht die ze moeten leveren zo kort zijn geworden dat ze niet meer echt kunnen ontspannen in hun positie. Heel kort door de bocht heb je aan een gewricht 2 tegengestelde spieren. Is de ene gespannen dan moet de andere ontspannen zijn om de beweging te kunnen maken. Ik heb het idee dat bij jou alles zo krachtig en kort is getraind dat die ontspanning niet meer mogelijk is. Dan heb je dus de situatie dat de ene spier aanspant en de andere opgerekt wordt. Dit geeft littekenweefsel vorming en ja, dat is pijnlijk.

Wat ik hoop is dat de littekens, als dit tenminste het geval is (even navragen bij een fysio of orthopeed) nog niet zo door en door zitten dat je je er helaas maar bij moet neer zult moeten leggen. Je zou kunnen proberen of duurtraining, dus een oefening lang doen met weinig gewicht, je spieren misschien weer op lengte kunt brengen. Dat lijken dan die suffe hele langzame rollator-oefeningen van je fysio, maar dan nog veel langduriger tot je er echt moe van wordt. En dat gecombineerd met licht gewicht oefeningen die je snel doet maar ook vaak herhaalt. Dus echt het ultiem tegenovergestelde van je eerdere krachttrainingen. Let wel, dit is duurtraining en dat wil ook zeggen dat het lang kan duren voor je wat merkt.

Gooi het eens in de groep bij je fysio/orthopeed. Ben benieuwd naar zijn/haar visie hierop.


Podotherapeut zal ik onthouden ipv podoloog.
Ik heb naast krachttraining tijdens mijn topsportcarriere ook dagelijks aan duurtraining gedaan. Na 2011 weinig, slechts wat hockey, pilates en yoga.
Ik heb inderdaad heel veel littekenweefsel, met name op de linkerkant van mijn ribben en de onderrug (tot ongeveer L2 hoogte).

De tips voor de oefeningen klinken heel goed. Helaas ben ik daar op dit moment lichamelijk niet toe in staat. Het kantelen van mijn bekken op de bal en de kleine buikspieroefeningen zorgen er al voor dat ik een week bijna niets meer kan. :(
Het was wel de bedoeling van de fysio om mij inderdaad oefeningen te laten gaan doen met weinig of geen gewicht en langzame bewegingen, maar helaas is dat nu nog niet mogelijk.
Ik kan het morgen natuurlijk nog eens vragen.


BMHP schreef:
ff voor mijn beeld vorming, het ongeluk is gebeurd op de leeftijd van 12. daarna heb je tot je 21 intensief gesport.

over de problemen in die periode schrijf je weinig terwijl jouw lichaam nog een groeispurt moest maken en dus nog heel goed zelf kon herstellen.
Daarna voornamelijk krachttraining en nu blijf je in je lichaam kompenseren.

Wat mij opvalt is dat je al heel langdurig pijnklachten hebt die je blijkbaar negeert. Dat zal ook wel met je sportachtergrond te maken hebben. je bent nu scheef door de ongelijke spierspanning.
Waarbij geen direct aanwijsbare oorzaak aan de wervelkolom is te vinden behalve de glijpartij op het ijs.

Ik vermoed dat er nog steeds zenuwen irriteerd zijn. Ze hebben waarschijnlijk niet heel veel ruimte en zodra er iets gebeurd geven ze pijnkklachten. Verder houd jouw lichaam je in een bepaalde stand (compensatie) waardoor je op een bepaalde manier hebt gefunctineerd maar nu langzaam er niet meer uit komt.

mijn advies is ;
- als eerste stoppen met pushen (krachttraining) en geen wedstrijd doelen in een sport nastreven.
- Iets vinden waarin je kan ontspannen en je spieren op lengte kan brengen.

Het mooiste zou zijn om de spierspanning tussen links en rechts gelijk te krijgen. Zolang de spierspanning zo onevenwichtig is blijf je compenseren.

je kan denken aan dingen als yoga en daarnaast bv wat fietsen Het is de bedoeling dat je wel alle spieren goed doorbloed maar niet tot verzuring traint. massage, warmte zijn dingen die allemaal helpen. Probeer dingen te vinden die afleiding geven en leuk zijn gezien je focus op prestatie.

Voorts moet je in je dagelijks leven kijken of je per ongeluk dingen doet die de kompensatie in de hand werken, zit houding, alleen rechts tillen of dingen die je vermijdt.

Ik verwacht dat een focus op pijnvrij en in balans je meer gaat helpen dan blijven pushen.

Ik kan mij goed vinden in het verhaal van Taucha.

Misschien moet je ook eens praten met oud sporters uit jouw dicipline om te kijken welke problemen zij hebben en hou ze daar mee omgaan.


Ik doe nu al een maand of 3 geen krachttraining meer. Zoals ik al eerder schreef ben ik momenteel helaas niet eens in staat om op de fiets naar mijn werk te gaan (nog geen 4km).

Misschien heb ik het niet helemaal duidelijk neergezet, maar ik ben sinds 2003 onder behandeling van allerlei therapeuten en artsen ivm deze pijnklachten. (staat geloof ik wel ergens in het verhaal, maar misschien niet duidelijk genoeg). Ik heb de klachten zeker niet genegeerd en ben in de afgelopen 15 jaar eigenlijk nooit langer dan 3 maanden zonder regelmatige behandeling van een therapeut/arts geweest.

Dat het zenuwen zijn klopt inderdaad. Dat blijkt denk ik (ik heb er weinig verstand van) uit het feit dat ik nog steeds uitstraling heb naar mijn been. Mijn lichaam blijft inderdaad in een bepaalde stand, waardoor mijn lichaam de hele cyclus zelf in stand houdt, dat heb je goed gezien :j

vwb je advies:
- ik ben inderdaad gestopt met alle sporten omdat het simpelweg niet meer mogelijk is. (3 maanden terug)
- dat is een hele goede tip en daar ga ik het morgen zeker met mijn fysio over hebben. Ik wil graag weten of zij mij daarmee kan helpen of kan adviseren wat ik hiervoor het beste zou kunnen gaan doen.

Yoga heb ik eerder gedaan en vind ik erg fijn. Ik hoop dat ik dat nu weer kan/mag gaan doen. Fietsen lukt helaas nog niet. Ik fiets nu wekelijks onder begeleiding van mijn fysio: 1x2 minuten, dan wat oefeningen, 3x 1minuut tussen de oefeningen door, en eindigen met 1x 3 minuten. Dat laatste lukt me meestal niet helemaal dus wordt vaak 2 minuten.

Je tip over dingen in het dagelijks leven vind ik ook wel iets om op te letten. Misschien kan ik een collega vragen eens mee te kijken, want ik merk dat ik zelf dingen anders ga doen als ik er op let. En dan kom ik er ook niet echt achter wat ik doe.

Ik heb nog veel contact met een aantal oud sporters waarmee ik heb gesport en niemand heeft last van een dergelijke blessure. 1 iemand iets met de knie, maar that's it..

Bedankt voor je meedenken en tips, daar heb ik echt iets aan. :)

Undefined
Berichten: 3766
Geregistreerd: 18-01-09

Re: Rugblessure, ik weet het niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-07-17 10:10

De partner van mijn vader heeft ook een ongeval met haar stuitje gehad waar zij jaren later ineens erg veel last van had. Geen idee of het iets soortgelijks is, maar zij wordt nu elk half jaar ingespoten met iets (sorry weet er het fijne niet van), wat haar erg veel helpt! Wellicht dat zoiets zou kunnen helpen?
Mocht je er meer over willen weten kan ik altijd even informeren bij haar.

Frummels

Berichten: 7030
Geregistreerd: 07-02-12
Woonplaats: Den Haag

Re: Rugblessure, ik weet het niet meer.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-07-17 10:17

Undefined: In Oostenrijk heb ik dat ook een tijd laten doen tijdens mijn sport carriere. Corticosteroïde was het bij mij en dat hielp goed tegen de pijn. Helaas haalt het de oorzaak niet weg. :(