Bokt.nl

Annet_Dottie schreef:

Heel herkenbaar ja.. Ik vind het ook te persoonlijk alles hier neer te zetten maar mijn ex bijvoorbeeld is op een ontzettend vuile manier vreemd gegaan wat sowieso mijn vertrouwen heel erg heeft beschadigd, met mannen is het ook een blijvend dingetje bij mij onzekerheid etc, maar over het algemeen bij nieuwe mensen leren kennen, ben zo vaak op mijn slechte punten gewezen ipv op m'n goede dat ik daardoor heel bang ben dat ik teveel zeur, teveel praat of te negatief ben (bijvoorbeeld). En nog wel meer maar daar kan ik een boek over schrijven denk ik..
Wat mij er in wel geholpen heeft is toch er over praten maar met praten en mezelf open stellen heb ik nooit veel problemen gehad, ben eerder te open zeg maar. Ik denk wel dat het belangrijk is het bespreekbaar te houden, mensen die dan geen begrip voor jou hebben moet je sowieso niet in je leven willen, ik heb een lieve vriendin en die weet ook dat ik ontzettend van de hak op de tak kan zijn en kan klagen maar zij begrijpt me omdat ze zelf ook veel heeft mee gemaakt en ook snapt waar het bij mij weg komt.
Klinkt misschien ingewikkeld maar goed het is laat, mocht je er over verder willen praten privé stuur maar een pb!

shadidi schreef:

Onzekerheid gerelateerde moeite met openstellen en wantrouwen. Dit komt voort uit onzekerheid en dat is dan ook het probleem dat je moet aanpakken. Dan volgt dat openstellen vanzelf.
Leer jezelf complimenteren en leer jezelf en op jezelf vertrouwen. Jij bent de enige die jezelf pijn kan doen; dat klinkt raar, maar jij bent de enige die bepaalt hoe je omgaat met dingen die kwetsend zijn, je verdrietig maken, je pijn doen, verlies etc. jij bepaald hoe hard het binnen komt en of het binnen komt.

Waarom kun je soms dingen accepteren van iemand die dicht bij je staat terwijl een vreemde hetzelfde zegt of doet en je gekwetst raakt erdoor, of precies andersom, dat een vreemde het wel kan zeggen en het je niet raakt maar als iemand dicht bij je het zegt breek je in stukjes... Precies daarom; omdat jij bepaald wat je wel en niet raakt.

Als je op anderen wilt kunnen vertrouwen moet je eerst vertrouwen in jezelf, als je van een ander wilt houden zul je eerst van jezelf moeten leren houden.

En echt, jij bent de enige die het kan doen, niemand kan het voor je oplossen; we kunnen je alleen handvaten aanreiken.

Het belangrijkste begin is beginnen bij het begin, waar alle symptomen die je probeert te bestrijden hun oorsprong vinden.

Evelijn schreef:

Als je duidelijk aanwijsbare reden hebt.... is het dan niet dat er een traumatische gebeurtenis is geweest? Als dat zo is zou je misschien eens naar EMDR kunnen kijken.

Voor de rest heeft shadidi gelijk... jij bent de enige die je eigen gedachtes kan sturen en daarmee heb je controle over jezelf en als je in jezelf vertrouwen krijgt dan is het stuk makkelijker.

Janneke2 schreef:

Citaat:

Ik heb veel moeite met het openstellen naar mensen (meer mannen dan vrouwen.)
Er is in het verleden veel gebeurd, mochten daar vragen over komen graag in pb.
Maar door alles wat er in het verleden gebeurd is heb ik gewoon veel moeite om dingen over mezelf te vertellen en over bepaalde onderwerpen te praten.

Rot, dat er nare dingen zijn gebeurd...!
Kennelijk is jouw vertrouwen in mensen geschonden.

Citaat:

Nu is er bijv een jongen die ik al een tijdje ken, hij is heel lief en toont duidelijk interesse maar ik ga er niet op in doordat ik altijd overal iets achter moet zoeken. Wat wilt hij precies van me? Waarom toont hij zoveel interesse? Is het wel oprecht?
Daardoor ga ik heel erg aan hem twijfelen en aan mezelf.

...oud gezegde: "Trouw moet blijken".
Inclusief: betrouwbaarheidmoet blijken.
Ik heb destijds twee jaar lang de kat uit de boom gekeken voor het aanging met Klaas.

Citaat:

Meestal reageer ik ook heel luchtig op mensen en als me een vraag te moeilijk wordt ontwijk ik de vraag.
Het is ook echt niet alleen bij mannen zo erg maar ook bij vriendinnen, ik heb 2 hele goede vriendinnen die zo goed als alles weten en ook de rest hou ik op afstand.
Het is denk ik vooral een stukje vertrouwen wat ik mis en ik lijk het niet te kunnen oplossen.

wat zou je willen oplossen...?
Gesteld dat je voelt dat de akelige dingen "tussen jou en datgene wat je wilt in zitten" kan in psychologen jargon trauma verwerking zin hebben.

Citaat:

Ik ben overigens ook al naar een psycholoog hiervoor geweest maar ook daar durf ik me niet goed open te stellen, mijn ouders hebben zich ook grote zorgen gemaakt maar ook bij hun liet ik niks los..

Punt 1: wat wil jij....?
Punt 2: wat houd je bijvoorbeeld bij *een* psycholoog tegen...? Schaamte kan een hindernis zijn, zeg dan in het eerste gesprek dat je veel erkenning, acceptatie en tijd nodig hebt. Plus: het moet klikken, soms heb je bij iemand een gevoel van "nee" - neem dat gevoel serieus!

Edit: ik geloof niets van: 'jij bent degene die bepaalt of iets pijn doet, hoe of het binnenkomt en hoe het binnenkomt'.
Let wel: ik wil niets liever dan dit. "Lieverkoekjes worden niet altijd gebakken in het leven" en je kunt als mens stevig beschadigd worden door bijvoorbeeld zaken 'die je nooit van X verwacht had'. Nou - je hele leven op je qui vive zijn en in een harnas rondlopen daar bedank ik voor.

Wat wel zo is: een van de motto's in emdr is "It not what they have done to you what matters, but what you do with what's been done that matters".
En 'accepteren' is een ingewikkeld woord: "dit is helaas gebeurd" kun je acceptatie noemen - ik erken het feit, maar keur af dat het gebeurd is.
Het verleden zelf kun je niet veranderen, maar het gevoel dat dat pijnlijke verleden oproept (...buiten je wil om...!!) is via technieken zoals emdr wel degelijk te veranderen.