Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-10-16 20:37

In een relatie blijven vanwege ziekte partner

Geplaatst door de TopicStarter : 21-10-16 20:37

Dit is een toegestane schaduwaccount. Als je me denkt te herkennen, dan gelieve per PB.

Meer dan 10 jaar geleden leerde ik mijn huidige partner kennen. Achteraf gezien was dat misschien niet de beste keuze, maar soit, ik heb er geen spijt van. Wel heb ik spijt dat ik zo lang gebleven ben, want de twijfel was er al vanaf het begin en is door de jaren heen vrijwel constant aanwezig geweest.

Een paar jaar terug realiseerde ik me dat de telkens terugkerende twijfel nooit zou verdwijnen. We waren uit elkaar gegroeid. Je zou denken dat ik het toen uitgemaakt heb, maar tegen die tijd had ik een paard gekocht en ik had mezelf daarmee onbewust financieel afhankelijk gemaakt.

De laatste jaren was mijn paard flink aan het kwakkelen en dat bracht de nodige stress met zich mee. Mijn twijfel over de relatie verdween; ik had simpelweg geen tijd en energie meer om na te denken. Helaas ging het bij mij op dat moment even helemaal mis en heb ik lange tijd door ziekte thuis gezeten.

Na een paar maanden thuiszitten werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid; mijn paard overleed. Hartverscheurend en iets waar ik nog steeds veel verdriet om heb, maar tegelijkertijd ook een einde aan de zorgen. In die tijd heb ik veel steun gekregen van mijn partner, iets waar ik nog steeds erg dankbaar voor ben.

Inmiddels gaat het met mij veel beter en ik ben al sinds augustus bezig om alles op orde te krijgen zodat ik kan solliciteren op een nieuwe baan. Wat voelde ik me goed! Eindelijk, na al die jaren, was de twijfel verdwenen … dit zou immers nooit meer goed komen. Om niet zonder baan op straat te komen staan heb ik gelukkig (of helaas?) niks laten merken.

Twee dagen voordat de laatste papieren die ik nodig had binnenkwamen, bekende mijn partner dat ze een afspraak met een dokter had. Ik zeg bekende, omdat ze er nogal geheimzinnig over deed, maar na even doorvragen kwam de aap uit de mouw … mogelijk kanker.

Dan slaat de grond onder je voeten weg. Bang omdat ik natuurlijk nog wel om haar geef, boos dat ze het bijna niet eens verteld had, en vooral ontzettend in de war omdat dit natuurlijk de situatie verandert.

De huisarts zou bellen met de uitslag, maar de telefoon bleef stil. “Bel jij dan!” zei ik telkens, maar nee hoor, we wachten wel. De dagen gingen voorbij en het was alsof het haar niks deed, terwijl ik mezelf helemaal gek maakte.

Om een lang verhaal kort(er) te maken; inmiddels heeft ze niet alleen de HA, maar ook een paar keer een specialist gezien en het is nog steeds niet duidelijk of het nou wel of niet kanker is. Begin deze week hebben ze geprobeerd om een biopsie te doen, maar dat is helaas mislukt dus nu moet het op een andere manier en onder narcose, maar dat kan pas in november.

Ze had me gevraagd of ik haar kon herinneren om vandaag de dokter te bellen voor een afspraak, maar je raadt het al; daar was ze te moe voor en ‘dat kan na het weekend ook wel.’ Zo onverschillig …

Tja, en nu … De liefde is voorbij, maar wie verlaat er nou zijn partner als die mogelijk ernstig ziek is? Zeker nadat zij er wel altijd voor mij geweest is. Ik heb het al zo lang vol gehouden dat ‘even’ langer toch moet kunnen, maar nu ik mijn toekomstdromen in duigen zie vallen heb ik het er toch moeilijk mee. Hoe lang blijf je? Dit kan natuurlijk best een lang en slopend proces worden … of met een sisser aflopen, maar dat weet je van tevoren niet. Wanneer is het genoeg?

Als ze een vangnet had dan zou ik er anders in staan, maar haar familie woont ver weg, ze heeft geen vrienden, maar oppervlakkig contact met haar collega’s, en met de buren kan ze niet overweg … behalve mij heeft ze niemand. Ze heeft het dan ook aan niemand verteld, want ‘er is toch nog niks te vertellen.’

Toch wil ik weg. Ik ben boos op haar, boos op de situatie, maar vooral boos op mezelf dat ik zelfs maar over weggaan durf te denken. Ik wil zo niet denken, maar het blijft maar door mijn hoofd malen.

Ik zou graag iemand in vertrouwen nemen of het met mijn ouders bespreken, maar ik schaam me zo voor deze gevoelens dat ik voor de buitenwereld doe alsof er niks aan de hand is, maar van binnen ga ik kapot.

Hoe ga ik dit volhouden?

**Geplaatst**: 21-10-16 20:44

Geplaatst: 21-10-16 20:44

Heel heftig. Sowieso je situatie maar ook om te lezen dat het al die jaren maar zo doorgegaan is terwijl het zoveel leuker had kunnen zijn. Niemand heeft hier wat aan... je partner ook niet, ook al is het misschien niet de juiste timing. Zij zal ook voelen dat het niet 200% is. Iemand verlaten als partner wil niet zeggen dat je direct niets meer voor elkaar hoeft te betekenen. Je kunt als je dat wilt haar bijstaan in haar ziekte. Maar niemand heeft er wat aan als je uit medelijden bij haar blijft...

**Geplaatst**: 21-10-16 20:48

Re: In een relatie blijven vanwege ziekte partner

Geplaatst: 21-10-16 20:48

Je kan ook iemand steunen en er voor die gene zijn als vriend.. daar hoef je niet speciaal een relatie voor te hebben..
Jouw leven en geluk telt ook, en hoe kan je iemand steunen als je zelf niet lekker in je vel zit..

Ik wens je heel veel sterkte

**Geplaatst**: 21-10-16 20:52

Geplaatst: 21-10-16 20:52

Ik ga met bovenstaande reactie mee.. timing is niet perfect, maar evengoed is het ook niet fair om jezelf en jouw partner 'voor te blijven liegen'.. Mijn tip is in deze situatie open en eerlijk blijven! Succes ts

**Geplaatst**: 21-10-16 20:55

Geplaatst: 21-10-16 20:55

Ik krijg er een beetje een nare smaak van, ik vind je nogal berekenend omgaan met je relatie. Eerst maak je het niet uit omdat je financieel afhankelijk bent geworden door je paard, vervolgens heb je veel baat bij de steun van je vriendin en later hou je je plannen om te breken voor je omdat je eerst je baan/papieren geregeld wilt hebbben... Nee, niet kies vind ik.

**Geplaatst**: 21-10-16 20:55

Geplaatst: 21-10-16 20:55

Pfoe lastig.. wil je je partner nog hier in steunen, of is het meer de gevoel van verplichting omdat het hoort.. je kan er voor je partner ook zijn in deze tijd, zonder in ren relatie te zitten, maar dat moet je wel willen en kunnen.

Ik vind dat je wel hard oordeelt in dat ze 'onverschillig' is, dit kan namelijk ook gewoon mechanisme van angst en zelfbescherming zijn en dat zie je best vaak.

Voor jullie beide heel veel sterkte

**Geplaatst**: 21-10-16 20:57

Re: In een relatie blijven vanwege ziekte partner

Geplaatst: 21-10-16 20:57

Aanvulling op mijn vorige post:
Ondanks dat ik vind dat je je echt niet kies gedragen hebt heeft je vriendin er nu niets aan als jij niet meer van haar houdt en je je vooral aan haar ergert. Dan is ze alleen toch beter af. Dus ja, nu maar eerlijk zijn lijkt me.

**Geplaatst**: 21-10-16 20:58

Geplaatst: 21-10-16 20:58

Als jullie enkel in de liefde uit elkaar gegroeid zijn spreekt er natuurlijk niets tegen om daar ook over te praten zonder dat je halsoverkop het huis verlaat.
Je kunt elkaar bijstaan, een eigen slaapkamer nemen en ook evtl open staan voor een nieuwe liefde. In feite heb je dan een dierbare huisgenoot tot het moment daar is dat het voor iedereen logisch is om een eigen weg te gaan.

Maar dat ligt er natuurlijk wel heel erg aan hoe jullie persoonlijk in zulke zaken staan.

Wat ik echter niet snap is waarom dit nog nooit eerder besproken is geweest dat je twijfwl hebt. Nu komt het wel erg rauw uit de lucht en dat is nu wel redelijk ongepast denk ik.

**Geplaatst**: 21-10-16 21:12

Geplaatst: 21-10-16 21:12

Sizzle schreef:
Wat ik echter niet snap is waarom dit nog nooit eerder besproken is geweest dat je twijfwl hebt. Nu komt het wel erg rauw uit de lucht en dat is nu wel redelijk ongepast denk ik.

Precies wat ik ook dacht. Communiceren jullie überhaupt wel? Het komt op mij over van niet namelijk. Het lijkt mij verstandig om daar mee te beginnen. Hoe denkt zij eigenlijk over jullie relatie?

**Geplaatst**: 21-10-16 21:17

Geplaatst: 21-10-16 21:17

GDG schreef:
Ik krijg er een beetje een nare smaak van, ik vind je nogal berekenend omgaan met je relatie. Eerst maak je het niet uit omdat je financieel afhankelijk bent geworden door je paard, vervolgens heb je veel baat bij de steun van je vriendin en later hou je je plannen om te breken voor je omdat je eerst je baan/papieren geregeld wilt hebbben... Nee, niet kies vind ik.

Dit.

**Geplaatst**: 21-10-16 21:19

Geplaatst: 21-10-16 21:19

Jeetje laatig ts.

Heeft ze in de gaten dat je gevoel weg is?

Ondanks de ellende die mogelijj staat te wachten is het denk ik het beste het nu te zeggen. Juist voordat ze uitslag heeft. Dan weet ze ook dat het niet door de ziekte komt.

Verder ben ik het wel met gdg eens. Erg berekenend.

**Geplaatst**: 21-10-16 21:20

Geplaatst: 21-10-16 21:20

Hebben jullie het ooit over gevoelens gepraat? En dat Je twijfelde?

**Geplaatst**: 21-10-16 21:27

Geplaatst: 21-10-16 21:27

Poeh moeilijk ik snap je.
Maar eerlijk is het niet in mijn ogen om haar nu op dit moment te verlaten.
Ben je bang?
Om met haar door het proces van ziekte te moeten gaan.
Lijkt me ook dat je hier in de toekomst misschien niet lekker mee kunt leven.
Dat ze onverschillig is is ook wel normaal misschien wil ze het het niet weten en misschien voelt ze aan dat jij haar wil verlaten.
Wat ik niet snap is dat jullie niet communiceren.

De vader van mijn zoon heeft mij mishandeld in de relatie maar toen ik hoorde dat hij ook deze vreselijke ziekte had ben ik bij hem gebleven.
Ben overal met hem meegegaan en geholpen waar ik kon.
Op het moment dat ik hoorde had ik misschien weg moeten gaan maar ik heb er nooit spijt van gehad dat ik bij hem ben gebleven totdat hij genezen was verklaart.
Het was niet makkelijk en ik had natuurlijk met hem nog een kind waardoor mijn situatie misschien makkelijker aan te nemen is dat ik bij hem bleef.

Met een partner deel je lief en leed en in dit geval zal ik bij je vriendin blijven, maar ik ben jou niet natuurlijk.

Wil jullie beide heel veel sterkte wensen :(:)

**Geplaatst**: 21-10-16 21:36

Geplaatst: 21-10-16 21:36

Tsjah, als ik je verhaal lees kom je nogal egocentrisch over en na dat je al lange tijd om de verkeerde redenen bij je partner bent gebleven 'past' het nu ook wel om eieren voor je geld te kiezen en er een einde aan te breien.

You're still a oliebol person though.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-10-16 21:44

Geplaatst door de TopicStarter : 21-10-16 21:44

Alvast heel erg bedankt voor jullie reacties, zeker de kritische. Niet altijd leuk om te horen, maar wel eerlijk en dat kan ik wel waarderen.

Sizzle, mijn twijfel is wel eerder ter sprake gekomen hoor. Toen we ongeveer 7 jaar samen waren heb ik het zelfs uitgemaakt, maar ze werd toen zo hysterisch dat ik ontzettend geschrokken ben en het nog geen dag volgehouden heb. Al mijn twijfels zijn toen natuurlijk uitvoerig doorgesproken en we hebben er allebei voor geknokt, maar na een tijd kwamen de twijfels helaas weer terug.

Samen blijven wonen nadat het uit is zie ik daarom niet zitten; ik kan dat zelf niet aan (dan krabbel ik weer terug), maar ook voor haar zou dat denk ik niet fijn zijn.

GDG, het verdient geen schoonheidsprijs, maar ik twijfel dus al jaren. Af en toe momenten waarop ik dacht, "dit komt niet meer goed" maar dan ook weer momenten dat we toch gelukkig waren en ik dacht dat we voor altijd samen zouden blijven. Het echt pas sinds kort dat ik "zeker" weet dat het voorbij is en toen heb ik dus direct stappen gezet om weer aan het werk te kunnen.

Ik houd natuurlijk nog steeds van haar, alleen niet op die manier. Ik doe wel lieve dingen voor haar en lief tegen haar, probeer zoveel mogelijk van het huishouden uit handen te nemen, etc. Is het echt zo erg dat ik haar liever nog iets langer laat geloven? Als de situatie andersom om was, had ik nu liever steun gehad, dan eerlijkheid ... dat komt wel als de situatie stabiel is. Wat heeft ze nou aan eerlijkheid als ik weet dat ze er alleen maar verdriet van heeft en verder niemand om op te steunen?

Gianti, ik wil haar hier zeker in steunen. Het is niet alsof het gevoel ineens helemaal weg is; ik geef nog zo verschrikkelijk veel om haar en ik zou willen dat dat genoeg is, maar dat is zoals jullie ook al zeggen niet eerlijk voor haar, of voor mezelf.

Ik heb er voordat ik hier dit topic gemaakt heb natuurlijk ontzettend veel over nagedacht en het lijkt me erg moeilijk om buiten de relatie om toch steun te bieden. Met het oog op het gebied en de banen die me aanspreken zou ik dan verder weg wonen. Niet zo ver dat ik niet even op bezoek kan, maar bijv 2x daags voor de huisdieren zorgen zou niet haalbaar zijn. Ook zit ik dan in mijn proeftijd dus 'even' vrij vragen wordt dan moeilijk. Verder weet ik niet eens of ze dat zou willen, maar ik ben bang dat het echt fout gaat als ze verder geen hulp krijgt.

**Geplaatst**: 21-10-16 21:59

Re: In een relatie blijven vanwege ziekte partner

Geplaatst: 21-10-16 21:59

Je bent al die jaren bij haar gebleven ondanks je twijfels en ondanks dat je niet echt van haar hield, en nu op zo'n moment denk je eraan bij haar weg te gaan

Je kan het niet eerlijk voor haar vinden om te blijven, maar was dat het al die jaren dan wel? En juist nu ze jou zo nodig heeft bedenk jij ineens of het toch niet beter is om weg te gaan... nee, dit gaat er bij mij echt niet in.
Als je het al die jaren kon, kan je het nu toch ook nog wel opbrengen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-10-16 22:00

Geplaatst door de TopicStarter : 21-10-16 22:00

Rawr schreef:
Tsjah, als ik je verhaal lees kom je nogal egocentrisch over en na dat je al lange tijd om de verkeerde redenen bij je partner bent gebleven 'past' het nu ook wel om eieren voor je geld te kiezen en er een einde aan te breien.

Ho wacht, dat heb je verkeerd begrepen; ik heb dit topic geopend omdat ik het moeilijk heb met mijn beslissing om te blijven. Ja, ik wil wel weg, maar dat doe ik juist niet omdat ik nog heel veel om haar geef en ik dat niet eerlijk zou vinden.

Wat communicatie betreft, dat klopt helemaal. Ik ben een prater, maar zij is dat niet. Ze heeft geen vrienden, of hobbies, dus behalve wat ze op TV en internet ziet heeft ze niet zoveel te vertellen. Zelfs zoiets belangrijks als dit houdt ze me liever buiten. Dat is natuurlijk ook een deel van het probleem. Als ik over onze problemen probeer te praten dat wordt ze erg verdrietig en we komen nooit tot een oplossing, dus dat maakt het voor mij ook moeilijker om erover te beginnen.

Ik kan niet in haar hoofd kijken, maar ze zegt altijd dat ik alles voor ben en dat ik haar ontzettend gelukkig maak en dat ze nooit meer met iemand als zal zijn als ik het zou uitmaken.

Blensik, natuurlijk ben ik bang! Bang voor het onbekende, bang dat iemand waar ik toch veel van houd misschien ernstig ziek is, bang dat ik de verkeerde keuze maak ... maar daar is niks aan te veranderen. We proberen zo positief mogelijk te denken, maar het knaagt wel aan je.

**Geplaatst**: 21-10-16 22:01

Geplaatst: 21-10-16 22:01

Rawr schreef:
Tsjah, als ik je verhaal lees kom je nogal egocentrisch over en na dat je al lange tijd om de verkeerde redenen bij je partner bent gebleven 'past' het nu ook wel om eieren voor je geld te kiezen en er een einde aan te breien.

You're still a oliebol person though.

Nou, inderdaad...
Denk dat als je het bovenstaande verhaal eerlijk aan je partner vertelt, ze je zelf wel op straat zet.
Zo iemand als jij zou ik niet aan mijn ziekbed hoeven

Je bent echt enorm egocentrisch.
Jarenlang misbruik van die vrouw gemaakt en nu je haar niet meer nodig hebt, wordt ze ziek en al afgedankt en ga je je ineens afvragen of het eerlijk is tegenover haar om te blijven?
Heb je je dat in al die jaren ooit eerder afgevraagd toen je haar nodig had in plaats van andersom?

Word hier heel verdrietig van

**Geplaatst**: 21-10-16 22:31

Re: In een relatie blijven vanwege ziekte partner

Geplaatst: 21-10-16 22:31

Tja... ik zal maar niet onder woorden brengen wat ik van jou, ts denk. Maar ik heb zelf ervaring met ernstig ziek worden en door iedereen verlaten worden (mensen kunnen nu eenmaal niet met ziekte omgaan) en in mijn ogen maken zachte heelmeesters stinkende wonden en de door jou aangebrachte wond is al half weggerot van ellende. Beter nu eerlijk zijn en gelijk wegwezen, heeft ze uiteindelijk meer aan dan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-10-16 22:38

Geplaatst door de TopicStarter : 21-10-16 22:38

verootjoo schreef:
Je bent al die jaren bij haar gebleven ondanks je twijfels en ondanks dat je niet echt van haar hield, en nu op zo'n moment denk je eraan bij haar weg te gaan

Dat heb ik niet gezegd, en dat klopt ook niet. En het is ook niet zo dat ze ziek werd en ik ineens weg wilde. Ik wilde weg en toen werd ze ineens ziek. Daarom wil ik blijven.

Ik hield ontzettend veel van haar en daarom is het ook zo moeilijk. Dit is mijn eerste echte relatie en ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Misschien is dit alles? Misschien hoort dit wel zo? Ik weet het niet. Het is niet zo dat ik jarenlang elke dag getwijfeld heb, maar wel dat de twijfel uiteindelijk altijd weer terugkeerde. We hebben heel veel goede tijden gehad samen, maar we zijn erg verschillend. Zelfs nu hebben we vaak hele mooie momenten. Toch voelt het soms niet goed aan, maar dat is het probleem met twijfel ... ik weet het nooit zeker en ik ben bang dat ik spijt ga krijgen. Het enige wat ik nu anders is, dat ik me ineens realizeerde dat ik het nooit zeker ga weten en dat ik mezelf de kans wil geven om te zien of het ook anders kan. Misschien geef ik daarmee de liefde van mijn leven op, maar ik wil niet altijd met de vraag "wat als?" blijven zitten.

Jarenlang misbruik? Mijn paard heeft zeker meegespeeld in mijn beslissing, maar als ik toen echt weg gewild had, hadden mijn ouders me wel uit de brand geholpen. Ik heb het nogal ongelukkig neergezet, maar het is niet zo dat ik jarenlang puur vanwege mijn paard gebleven ben. Op momenten van twijfel heeft het doorslag gegeven om nog langer voor ons te vechten, verder niet.

**Geplaatst**: 21-10-16 22:43

Geplaatst: 21-10-16 22:43

Is relatietherapie niets? Het kan in elk geval jullie beide leren om te communiceren met elkaar en dan kan je nog de beslissing nemen om weg te gaan.
Ik vind in elk geval dat je naar haar verplicht bent om een soort van vangnet op te bouwen of te voorzien en dat je het niet als een bom kan laten vallen op dit moment.

**Geplaatst**: 21-10-16 22:46

Geplaatst: 21-10-16 22:46

Jemig vind het ook wel erg egoistisch. Ben zelf ziek en zou echt niet willen dat mijn partner om die reden zou blijven maar de timing is vooral erg slecht. Dat had je dan al vele malen eerder moeten doen. Mijn inziens wat je ook doet beide niet netjes... Heftige situatie.

**Geplaatst**: 21-10-16 22:47

Geplaatst: 21-10-16 22:47

Als je wel van haar houdt, wat is dan het probleem? Waarom wil je weg bij iemand van wie je houdt

Het is blijkbaar niet nu ineens weg want je hebt al jaren twijfels.

Ik lees in je post alleen 'ik, ik, ik, ik'. Maar in een relatie gaat het niet meer alleen om jou m.i. Je leeft met en voor elkaar. Zij heeft jou jarenlang gesteund.
Nu wil je ineens gaan uitzoeken of het leven jou nog meer te bieden heeft, ben je bang dat je spijt gaat krijgen. Je wilt 'jezelf' een kans geven... je leeft nu eenmaal niet alleen voor jezelf en zeker niet nu zij jou zo hard nodig heeft

Hoe oud zijn jullie eigenlijk?

**Geplaatst**: 21-10-16 22:51

Geplaatst: 21-10-16 22:51

Ik moet zeggen dat ik het voor een groot deel met mijn voorgangers eens ben. Het is nooit goed om bij iemand te blijven terwijl het gevoel weg is, maar dit had je al veel eerder moeten aanpakken en je bent om de volkomen verkeerde redenen gebleven. De timing kan nu niet slechter, maar blijven om deze redenen zou ook weer fout zijn.
Moeilijke situatie... Ik ga met Tieneke mee en zou relatietherapie proberen.

**Geplaatst**: 21-10-16 22:55

Re: In een relatie blijven vanwege ziekte partner

Geplaatst: 21-10-16 22:55

Dat TS spreekt vanuit zichzelf vind ik niet vreemd. In een relatie blijven om de verkeerde redenen heb ik óók gedaan en ik vind TS dan ook écht niet een enorme egoïst.

TS... Zie je jezelf oud worden met haar (er even vanuit gaand dat jullie heel oud worden allebei)?

Twijfel is er niet voor niets maar zorg dat je samen praten kan. Want houden van is een basis in wat voor relatie dan ook. En dát is er nog voor jullie.