Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Sammy_xxs schreef:Dan ben ik gelukkig niet de enige die bang is voor motten! Wat een verschrikkelijke enge beesten zijn dat!
Als er 1 in mn huis is, ga ik ook echt naar de andere kamer, en moet iemand anders het ook voor me weghalen. Gelukkig leven ze maar 1 dag volgens mij, want heb vaak meegemaakt dat er 1 rond vloog in mn woonkamer, en ben ik maar gelijk naar bed gegaan want ik kan echt niet in 1 ruimte zitten met een mot. Brrbrbbrrr de gedachte alleen al, krijg al kippenvel als ik erover praat.
\Ben altijd bang dat ze tegen me aan vliegen, en dan in mn haren blijven vast zitten ofzo...ze zien iks dus ze vliegen ook maar als een ongeleid projectiel rond
Resistance schreef:Ik raak totaal in blinde paniek als er iets om mijn pols zit. Losse armbandjes kunnen wel, maar als iemand me daar vastgrijpt of als er een bloeddrukmeter omheen moet... Ik heb mezelf een keer bijna bewusteloos geslagen toen ik bij biologie persé zo'n ding om moest, terwijl ik aangaf dat ik hier niet tegen kon. Leraar was koppig en zei dat ik me niet aan moest stellen... dat ging dus helemaal fout.
badass schreef:Ik ben bang als ik in het donker ergens alleen ben. In mijn kamer of in mijn huis valt het mee. Maar als ik de trap op of af moet ben ik wel bang. Of op mijn stal, het is dan best donker stil en verlaten.
Ook ben ik bang dat ik een ziekte heb. Nja niet echt 'bang'. Het heeft wel een naam maar dat weet ik niet meer
LoveShettys schreef:Eerst was ik bang voor kinderlokkers. Overal dacht ik dat er een kinderlokker uit de bosjes kan springen en me meenam.
Nee, dat is echt niet leuk
Ik zag in me gedachte al dat ik meegenomen werd, en droomde over piraten die me uit school kwamen halen..
Ik was echt doodsbang, waarom, heb ik nooit geweten.
Ik ben er nu nog steeds niet helemaal overheen, als er een scooter aan komt rijden ben ik nog steeds wel bang dat die persoon me iets zal aandoen, maar gelukkig is het al veel minder..
nicoletjee schreef:Ik ben als de dood voor poesen.
Ik weet waar het vandaan kom.
Toen ik 15 was en bij de ouders van mijn zwager was. Liep ik s'avonds laat door de tuin en toen beslopen hun vier poesen mij. Deze vielen mij allemaal aan en sinds dien ben ik als de dood.
Ik wil hier vanaf komen dus als iemand nog een lieve poes hebben die hun nagels niet uitzetten als ze op je schoot zitten. Poesen die lief spinnen en gewoon niet bewegen dan wil ik graag een keer daar heen om over mijn angst heen te komen.
nicoletjee schreef:Ik ben als de dood voor poesen.
Ik weet waar het vandaan kom.
Toen ik 15 was en bij de ouders van mijn zwager was. Liep ik s'avonds laat door de tuin en toen beslopen hun vier poesen mij. Deze vielen mij allemaal aan en sinds dien ben ik als de dood.
Ik wil hier vanaf komen dus als iemand nog een lieve poes hebben die hun nagels niet uitzetten als ze op je schoot zitten. Poesen die lief spinnen en gewoon niet bewegen dan wil ik graag een keer daar heen om over mijn angst heen te komen.