Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli
Aleeneh schreef:Schokkend dat mensen dat echt geloven, sorry WildWings.
Het is echt niet fictief En ik heb absoluut geen medicijnverslaving, maar ik heb nog nooit zo fijn rustig normaal kunnen werken als sinds ik die dingen heb. Niks dan lof daarvoor.
Magiccc schreef:of ADHD echt niet bestaat kan ik niet over oordelen. Ik denk wel dat een heleboel drukke kinderen eens op een suikervrij dieet moeten worden gezet, dan zal het aantal ADHD gevalletjes wel met driekwart verminderen
lifaya schreef:Ik denk wel dat de diagnose te snel word gegeven tegenwoordig.. ik hoor echt te vaak "hey ik heb ook adhd " en dan merk je verder niks aan die persoon dat die een concentratieprobleem heeft ofzo Ik dwaal echt de hele tijd af met mijn gedachte, je moet iets duidelijk tegen mij zeggen wil het een beetje doordringen en soms dan voelt mijn hoofd aan alsof die vol met watten zit Maarja, ik kan niet in hun hoofd kijken, maar soms dan zie je het gewoon aan mensen dat ze echt wel "iets" anders zijn zeg maar.
Ewona schreef:Mensen die zeggen dat ADHD niet bestaat, mogen zich vrij melden om onze jongste een dag of langer bij te houden.
Hier gaat het, omdat wij hem niet anders kennen van baby af aan, maar voor anderen is hij een felle stormwind, tenminste zo omschrijven ze hem. Ze nodigen hem vaak uit, of willen eens een dagje op hem passen. Ze zeggen dan ook na afloop tegen hem, je mag nog eens terug komen. Alleen... die eens komt nooit meer, want langs andere bronnen hoor je dan waaien dat ze het niet nog eens willen meemaken. *zucht*
Zo is hij hier, dan is hij weer daar, nu doet hij dit, twee seconden later doet hij dat.
Enorm druk, niet alleen in doen en laten, maar ook in zijn hoofdje.
Neen, hij drinkt geen cola of andere frisdranken, al zeker geen light producten, eet zoveel mogelijk suikervrij, mag geen aspartaam (dan wordt alles eens zo erg, plus dat hij er ziek van wordt), geen kleurstoffen.
Dus buiten het drukke, moet je ook de ganse dag opletten wat hij binnen krijgt.
Wij eten dus terug op de "goede ouderwetse" manier, hier komt zo min mogelijk van die kant en klaar rommel binnen. Heel uitzonderlijk eens een pizza omdat de kinderen daar dol op zijn, je kan ze tenslotte niet alles ontzeggen.
Hij verdraagt geen medicatie, heeft rilatine (ritalin bij jullie) geprobeerd maar daar kreeg hij hallucinaties van.
Ondertussen heb ik een lange lijst met medicatie die hij getest heeft en waar hij niet tegen kan.
Nu krijgen onze kinderen NIETS meer van medicatie, maar dat is eigen keuze. Onze dochter is immers door medicatie tegen ADHD opgenomen geweest in kinderpsychiatrie voor 10 weken, omdat ze een psychose deed. En de jongste heeft tweemaal in het ziekenhuis gelegen dankzij medicatie, dus voor ons hoeft het echt niet meer.
Daar is iedereen vrij in, bij anderen werkt het supergoed.
Wij weten hoe onze kinderen zijn en doen, en laten hun zichzelf zijn. Vind het dan wel vaak jammer als je met "drukke" kinderen in een winkel of zo bent, dat je dan nagekeken of gewezen wordt, of dat men achter je rug zit te praten. Nét hard genoeg dat je hoort : dat moest er eens eentje van mij zijn ... die zou ik wel eens leren ...
Ik kan er iets van krijgen als vreemde mensen heel hard de bel gaan luiden, terwijl ze verdorie nog niet eens weten waar de klepel hangt !!!
Sorry, soms moet een moeder ook eens stoom af laten
Mindim schreef:MarlindeRooz schreef:Ik vind dat ik te snel medicijnen heb gekregen, heb de test gedaan en hoppa gesprek met de arts en ritalin er in. Vind ik zelf te snel. Zeker omdat uit eerdere testen andere dingen kwamen dan adhd.
Hoe ging dat dan precies? Hoe werd de diagnose gesteld en hoe ging daarna het voorschrijven van medicijnen?
Gebruikers op dit forum: AhrefsBot, DideH en 8 bezoekers