Al meer dan een jaar ben ik standaard misselijk na het avondeten. Eigenlijk is dat iets wat mij gewoon is geworden, ik ben er aan gewend dat ik na het eten misselijk word. Dan hou ik me even rustig en na een poosje trekt het wel weer weg. Ik kan op zo'n moment even geen eten meer zien en een ander zien eten lukt me ook niet. Alleen de vraag al of ik nog wat na wil doet me kokhalzen.
Ik hou hier rekening mee en eet meestal al een paar happen minder dan ik eigenlijk zou willen, omdat ik weet dat ik misselijk wordt en door minder te eten probeer ik het te voorkomen. Niet dat dat lukt maar oke.
Waar het aan ligt weet ik niet, ik heb me er ook nooit aan gestoord, ja het is erg vervelend maar voor mijn doen is het normaal en na een uurtje alles negeren wat met eten te maken heeft is het wel weer over.
Maar sinds een paar weken begint het erger te worden, ik ben na het eten niet een beetje misselijk maar echt hondsberoerd. Een uur voor het eten wordt ik al misselijk, daarna lig ik met mn ogen dichtgeknepen op de bank mn ademhaling te controleren omdat ik het gevoel heb dat ik elk moment kan overgeven. Dit gaat ook gepaard met hoofdpijn. Als mn vriend dooreet terwijl ik mn eten al op heb moet ik echt daarbij weg, de geur en het zien van voedsel wordt ik op dat moment echt heel beroerd van. Het duurt momenteel ongeveer 1,5 uur tot het weg is en dan nog voel ik me lichtelijk misselijk.
Ik heb er nu 's morgens ook last van, zodra ik wakker wordt ben ik misselijk. Ik eet geen ontbijt, want dan word ik nog beroerder. Mn brood voor mn werk smeer ik met volle tegenzin want wederom van de geur word ik al niet goed. Verder heb ik overdag geen problemen, mn eerste broodje of fruit eet ik tegen een uur of half 10( al jaren ) en dan heb ik nergens last van. Ook tussen de middag is er niks aan het handje en stouw ik makkelijk 4 broodjes en een cup-a-soup weg. Soms om half 4 nog een koekie of een mandarijn, vind ik ook erg prettig. Maar dan tegen een uur of 5 word ik al niet goed en begint de misselijkheid weer. Om dan nog te moeten koken is al niet tof, en het dan opeten wordt een steeds groter probleem voor me. Ik kijk echt op tegen het avondeten. Ik kon normaal gezien echt genieten van het avondeten en ben ook gek op koken, maar de afgelopen tijd vergaat me de lol van koken en eten wel.
Overgeven hoef ik haast nauwelijks, al voelt het wel continu zo, echt overgeven hoef ik 9 van de 10 keer niet. Het is alleen het gevoel alsof ik elk moment kan overgeven.
Iemand hier ervaring mee ? Ik weet niet wat het is, die lichte misselijkheid heb ik al heel lang en nooit aandacht aan geschonken, maar die echte beroerdheid van de laatste weken word ik niet vrolijk van. Het beïnvloedt mn eetlust en de laatste dagen ook mn humeur.
Ben benieuwd of mensen dit herkennen of er een oplossing voor hebben?