De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

 
 
corinep

Berichten: 2579
Geregistreerd: 16-06-01
Woonplaats: Friesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 14:50

superpony schreef:
corinep schreef:
Je seksleven... wordt anders.

Tijdens de zwangerschap kan je zelf al meer of minder zin krijgen. Je partner kan meer of meer zin krijgen, sommigen vinden hun vrouw extra sexy terwijl anderen dat idee van die baby zo dichtbij een verschrikkelijk idee vinden.

Na de bevalling zal het ook weer beetje spannend/wennen zijn en misschien anders voelen. Het kan pijnlijk zijn en zelfs jaren blijven als je ingeknipt of te strak gehecht bent.

Fonteintjes tijdens de seks als je borstvoeding geeft :')

Door slaapgebrek en plakbaby heb je er misschien helemaal geen zin meer in. Of de baby wordt precies wakker als je net lekker bezig bent.

Zodra ze zelf uit bed kunnen komen staan ze opeens in je kamer. Of je denkt wat zijn ze lekker stil, staan ze met de inhoud van je nachtkastje te spelen.

Samsonseks is ook niet ideaal.


Dat geldt dan niet voor iedereen denk ik.

Tijdens de kraamtijd is het misschien niet gewenst en aan te raden, maar heb verder geen veranderingen gemerkt.
Ik was wel uitgescheurd en werd een paar dagen na de bevalling ziek, maar die herstel tijd mag je ook wel nemen.

Ik vond het pas een "ding" worden toen onze zoon ging beseffen wat sex was en ik niet betrapt wilde worden. Ben er verder vrij open over, maar hij hoeft het niet te horen of te zien.


Dan is er toch wel iets veranderd?

Had het misschien nog meer moeten nuanceren dat het ook ligt aan hoe je seksleven voor de baby was.

Spontaan overdag op de keukentafel zit er niet meer in tot ze het huis uit zijn. Ja je kan ze wegbrengen als je die optie hebt maar dan plan je het dus, ook geen ramp maar wel anders.


Tiggs

Berichten: 7502
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 15:26

Qimm schreef:
Zorgeloos niet, maar ik ben ook niet verantwoordelijk voor het leven van een ander mens. Dat vind ik wel lekker eigenlijk.


Mee eens!

Welkom in het Dunning-Krugerpark!

Tiggs

Berichten: 7502
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 15:37

Urbanus schreef:
Ik vind hier een prima genuanceerd beeld ontstaan. Het is gewoon niet voor iedereen even leuk allemaal, dat is prima om te benoemen.


Goed gezegd! Want anders lijkt het net of de gewenste uitkomst is dat er toch wel een kinderwens is, terwijl dat helemaal niet hoeft. Geen kind(eren) is net zo'n juiste beslissing als wel kind(eren). En ik denk dat velen het eerder te licht dan te zwaar opnemen juist.

Welkom in het Dunning-Krugerpark!

Babootje

Berichten: 26024
Geregistreerd: 25-06-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 17:29

Tiggs schreef:
Urbanus schreef:
Ik vind hier een prima genuanceerd beeld ontstaan. Het is gewoon niet voor iedereen even leuk allemaal, dat is prima om te benoemen.


Goed gezegd! Want anders lijkt het net of de gewenste uitkomst is dat er toch wel een kinderwens is, terwijl dat helemaal niet hoeft. Geen kind(eren) is net zo'n juiste beslissing als wel kind(eren). En ik denk dat velen het eerder te licht dan te zwaar opnemen juist.


Klopt. En ik denk dat er een heleboel zeer legitieme redenen zijn om het niet te doen.
Als je echt alle plussen en minnen tegenover elkaar zou zetten, wat weegt er dan het meeste?
Dat is gewoon niet te doen.
Wat ik wel kan zeggen is, dat hoe ouder je wordt hoe moeilijker die keuze wordt. Als je al wat te kiezen hebt.

Avalanche

Berichten: 15797
Geregistreerd: 28-04-16
Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst

Re: De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 17:36

Even tussendoor: ik vind dit zo'n prachtig topic. De eerlijkheid, dat het niet allemaal perfect is, en sommige dingen verre van perfect....... en als ik jullie dan over je kinderen hoor praten, klinkt er zoveel liefde door...... ik vind dat mooi. En juist dat, die eerlijkheid en die liefde, maakt het voor mij een prachtig topic.

They tried to bury me.
They didn't realise I was a seed.

Sinéad O'Connor 1966-2023

Kana

Berichten: 9044
Geregistreerd: 04-01-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 18:51

pmarena schreef:
Je ziet eigenlijk zelden die piepjonge babies. En je krijgt dan toch een beetje een beeld bij het apparaat "baby" waarvan het dan toch best wel een soort schok is ofzo dat ze "in het echt" de eerste weken echt he-le-maal niks blijken te kunnen := In theorie weet je dat wel natuurlijk, maar ik vond dat echt wel heel erg heftig hoor.... dat zo'n ukje helemaal niks zelf kan en je eigenlijk geen idee hebt hoe die wil liggen ofzo :(:) En dat je dan maar voor zo'n hoopje moet bepalen hoe je die neer gaat leggen en alles....

Ohh ik weet nog dat we eindelijk met onze baby thuis waren na een helse bevalling van 32 uur en dat ik compleet over mijn toeren was omdat wat als de baby ergens jeuk heeft? Hij kon dat dan niet communiceren en lag daar dan maar... met jeuk.

Hormonen en slaapgebrek doen echt rare dingen met je.

JustMe8484
Berichten: 1947
Geregistreerd: 22-11-10
Woonplaats: Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 19:05

corinep schreef:
Je seksleven... wordt anders.

Tijdens de zwangerschap kan je zelf al meer of minder zin krijgen. Je partner kan meer of meer zin krijgen, sommigen vinden hun vrouw extra sexy terwijl anderen dat idee van die baby zo dichtbij een verschrikkelijk idee vinden.

Na de bevalling zal het ook weer beetje spannend/wennen zijn en misschien anders voelen. Het kan pijnlijk zijn en zelfs jaren blijven als je ingeknipt of te strak gehecht bent.

Fonteintjes tijdens de seks als je borstvoeding geeft :')

Door slaapgebrek en plakbaby heb je er misschien helemaal geen zin meer in. Of de baby wordt precies wakker als je net lekker bezig bent.

Zodra ze zelf uit bed kunnen komen staan ze opeens in je kamer. Of je denkt wat zijn ze lekker stil, staan ze met de inhoud van je nachtkastje te spelen.

Samsonseks is ook niet ideaal.


Dit is ook zo heerlijk herkenbaar!

Overigens kan ik me ook niks bedenken wat niet anders is als je kinderen hebt. Je beleeft alles zo anders. En dat verschilt per situatie of dat positief of negatief is...

Ik ben volgens mijn kinderen wel een panische moeder. Ja, in sommige situaties kan ik wel een overbezorgde moeder zijn ja. Maar anderzijds probeer ik ze wel zoveel mogelijk vrijheid te geven en zelfstandig te laten zijn...
Ach volgens mij doe je het al ouder toch nooit goed...

ruitje

Berichten: 12286
Geregistreerd: 29-06-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 20:18

Mooie post Babootje en heel erg herkenbaar, ookal ben ik nog wat minder ver in het moederschap. Ik ben dus ook een 'oude moeder' omdat ik zo lang twijfelde.

Enerzijds vind ik dat jammer, anderzijds denk ik ook dat ik nu zo ben als ik ben doordat ik ouder ben. Dus het heeft zo moeten zijn denk ik.

Over die roze wolk, ik heb in een boek gelezen dat echt een heel groot percentage die niet meteen ervaart. Volgens mij echt 40% ofzo, ik weet het niet meer. Dat steunde mij echt enorm, want ik voelde niet in week 1 die onvoorwaardelijke liefde, dat is gegroeid.

En je word er onzeker van als je dat de eerste dag niet voelt, dan denk je: wat is er stuk bij mij :+

Oh, nog iets wat positief of negatief kan zijn: de band met je (schoon) ouders kan veranderen.

Als je ouders hebt die goed voor je gezorgd hebben, dan voel je zoveel meer verbinding. Je kan dan naar je slapende kind lijken met liefde en zorgen en ineens veel beter begrijpen hoe jouw moeder ook ooit zo naar jou heeft staan kijken :D Met mijn moeder over het moederschap praten is zo mooi :) .

Maar ik zie ook situaties waarin zoiets niet is, waarin er vooral geoordeeld word door familie, of waarin jonge ouders worstelen omdat je de patronen waarmee je zelf bent opgevoed wil doorbreken. Dat je ineens heel anders naar ouders gaat kijken en denkt: als je zoveel van een kind houd, hoe kan je het dan zo doen?

Dat kan ook heel erg zwaar zijn. Ouderschap legt druk op je familiebanden denk ik. Of ziet de rest dat anders?

24/7 buiten en een binnenbak in de Randstad? Het is er:
insta: https://www.instagram.com/staldegroenemeer website: https://www.staldegroenemeer.nl

secricible

Berichten: 25685
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Re: De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 20:50

Ik zat er tussenin. Ik heb een pittige jeugd gehad, hoewel mijn ouders altijd goede intenties hadden. Ik kon daar heel wars van zijn, maar ben door mijn ouderschap veel milder geworden.

"what is the bravest thing you've ever said?" asked the boy
"Help" said the horse

chanicha

Berichten: 12091
Geregistreerd: 14-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-11-22 21:00

Ik ook wel hoor maar ik ben sinds de geboorte van mijn kinderen een soort leeuw geworden die haar welpen beschermt :')
We hebben ook nu nog de grootste lol en kunnen echt met zijn drietjes de slappe lach hebben maar er moet niet iemand iets onterechts zeggen tegen ze want dan spring ik ervoor ook al zijn ze 37 en 34.

On bended knee is no way to be free……
Ter ere aan Peter R. De Vries.

ZaZu Curacao vakantiestudio’s/appartementen verhuur, kijk op Instagram!

pmarena

Berichten: 47935
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Re: De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-22 09:08

Mijn ouders hebben in mijn kindertijd echt wel wat grove steken laten vallen (vind ik) door zich (onbedoeld) best wel een soort kleinerend op te stellen.

Maar als opa en oma blijken ze echt totáál anders te zijn :=
Het zijn super leuke grootouders, die hartstikke leuk met dat jochie omgaan.

Dat is dan wel weer leuk om te zien, dat ze veel zachter en leuker met dat ventje omgaan :)

chanicha

Berichten: 12091
Geregistreerd: 14-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-22 09:12

Dat hadden mijn ouders ook!
Mijn vader is dan al 12 jaar geleden overleden dus heeft alleen de oudste twee kleinkinderen meegemaakt maar die vond het prachtig!

On bended knee is no way to be free……
Ter ere aan Peter R. De Vries.

ZaZu Curacao vakantiestudio’s/appartementen verhuur, kijk op Instagram!

Doubtless

Berichten: 8452
Geregistreerd: 29-12-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-22 09:16

ruitje schreef:
Maar ik zie ook situaties waarin zoiets niet is, waarin er vooral geoordeeld word door familie, of waarin jonge ouders worstelen omdat je de patronen waarmee je zelf bent opgevoed wil doorbreken.

Dat kan ook heel erg zwaar zijn. Ouderschap legt druk op je familiebanden denk ik. Of ziet de rest dat anders?


Nee, herkenbaar. Ik ben inderdaad bezig met het doorbreken van patronen en werk er hard aan om bepaalde dingen anders te doen. En ik spreek ouders dus ook aan op gedrag wat ik niet leuk vind. We hebben helaas geen mooie gesprekken over het ouderschap, of liefdevol ervaringen uitwisselen. Kind is nog te jong om te zien of ze zich als opa en oma heel anders gedragen dan als ouders. Ik houd m'n hart vast voor wanneer kind groot genoeg is om een eigen wil te hebben en zijn mening kan delen :=

Met de schoonfamilie heb ik dat wel, gelukkig! Heel mooi om het houden van zo te kunnen delen.

      Sometimes the things you cannot change end up changing you.

Babootje

Berichten: 26024
Geregistreerd: 25-06-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-22 11:54

ruitje schreef:
Mooie post Babootje en heel erg herkenbaar, ookal ben ik nog wat minder ver in het moederschap. Ik ben dus ook een 'oude moeder' omdat ik zo lang twijfelde.

Enerzijds vind ik dat jammer, anderzijds denk ik ook dat ik nu zo ben als ik ben doordat ik ouder ben. Dus het heeft zo moeten zijn denk ik.

Over die roze wolk, ik heb in een boek gelezen dat echt een heel groot percentage die niet meteen ervaart. Volgens mij echt 40% ofzo, ik weet het niet meer. Dat steunde mij echt enorm, want ik voelde niet in week 1 die onvoorwaardelijke liefde, dat is gegroeid.

En je word er onzeker van als je dat de eerste dag niet voelt, dan denk je: wat is er stuk bij mij :+


Zo'n eerste periode na de geboorte van je kind kun je ook zo onzeker zijn van/met je kind. Normaal gesproken wordt je dan nog geholpen door een kraamhulp, maar omdat ik 1 week na de geboorte van mijn dochter nog in het ziekenhuis lag, verviel die hulp (alsof je het dan niet meer nodig hebt ofzo).
Ik had zo'n zelfde soort gevoel als toen ik mijn eerste eigen paard had op de dag dat ik er zelf voor verantwoordelijk was. Ik heb een paard en wat nu... _O- _O-
Dus met kind vanuit het ziekenhuis naar huis in de maxi cosi, zo teer en klein. En daar sta je dan.
Gelukkig was mijn moeder er bijna elke dag.
En ik was in mijn zwangerschap erg fan van dit boekje :D Het beantwoordde redelijk aan mijn gevoel.
https://www.bol.com/nl/nl/p/roze-wolk-a ... 666767306/
De eerste tijd voelde ik de verantwoordelijkheid loodzwaar. Bijvoorbeeld autorijden met mijn kind in de auto vond ik heel spannend. Gelukkig gaat dat allemaal wel weer over.

ruitje schreef:
Oh, nog iets wat positief of negatief kan zijn: de band met je (schoon) ouders kan veranderen.

Als je ouders hebt die goed voor je gezorgd hebben, dan voel je zoveel meer verbinding. Je kan dan naar je slapende kind lijken met liefde en zorgen en ineens veel beter begrijpen hoe jouw moeder ook ooit zo naar jou heeft staan kijken :D Met mijn moeder over het moederschap praten is zo mooi :) .

Maar ik zie ook situaties waarin zoiets niet is, waarin er vooral geoordeeld word door familie, of waarin jonge ouders worstelen omdat je de patronen waarmee je zelf bent opgevoed wil doorbreken. Dat je ineens heel anders naar ouders gaat kijken en denkt: als je zoveel van een kind houd, hoe kan je het dan zo doen?

Dat kan ook heel erg zwaar zijn. Ouderschap legt druk op je familiebanden denk ik. Of ziet de rest dat anders?


Hoewel de band met mijn ouders wel goed was waren er in onze familie wel issues.
En verder waren er 25 jaar geleden ook niet veel opvoedboeken. Je deed dus een beetje wat je van je ouders had geleerd en volgt een beetje hetzelfde patroon. Mijn dochter was geen makkelijke baby, peuter, kleuter, tiener, puber. Opvoeden ging anders dan bij anderen en ga er maar eens de vinger op leggen wat dan het probleem is. Want dat kan ook bij jezelf liggen. Na jaren van opvoedbegeleiding en hulp zoeken kwamen we erachter dat mijn dochter (best behoorlijk) ADHD had. ADHD jongetjes vallen op school meestal op, maar meisjes meestal niet. Bij meisjes komt de frustratie van een schooldag er thuis uit. En die kregen we: volle laag. Ook qua schoolresultaten viel ze niet op. Niet naar boven en niet naar beneden maar achteraf bleek ze daar ook op haar tenen te moeten lopen.
Naderhand bleek ADHD in mijn familie toch wel erg "rond te gaan". Dat wetende kon ik ook mijn vader, een autoritaire op het autistische af zwart wit persoon, die erg moeilijk kon omgaan met onverwachte dingen, beter begrijpen. Door dat inzicht kun je ook patronen in de familie doorbreken.
Dus ja, zo'n reis met je kind leert je heel veel over jezelf, je ouders en ook de rest van de familie.

chanicha

Berichten: 12091
Geregistreerd: 14-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-22 12:39

chanicha schreef:
Dat hadden mijn ouders ook!
Mijn vader is dan al 12 jaar geleden overleden dus heeft alleen de oudste twee kleinkinderen meegemaakt maar die vond het prachtig!


Mijn vader heeft wel alle kleinkinderen meegemaakt en twee van de achterkleinkinderen.
Met mijn oudste ging hij altijd fietsen en rottigheid uithalen maar daarna kon dat niet meer ivm epilepsiemof met mijn moeder samen langs de meiden hun werk een bakje fruit of andere lekkere dingen, dat hebben ze bij ons nooit gedaan :')

On bended knee is no way to be free……
Ter ere aan Peter R. De Vries.

ZaZu Curacao vakantiestudio’s/appartementen verhuur, kijk op Instagram!

secricible

Berichten: 25685
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-11-22 15:57

pmarena schreef:
Mijn ouders hebben in mijn kindertijd echt wel wat grove steken laten vallen (vind ik) door zich (onbedoeld) best wel een soort kleinerend op te stellen.

Maar als opa en oma blijken ze echt totáál anders te zijn :=
Het zijn super leuke grootouders, die hartstikke leuk met dat jochie omgaan.

Dat is dan wel weer leuk om te zien, dat ze veel zachter en leuker met dat ventje omgaan :)


ja herkenbaar. Mijn vader is echt een geweldige opa.
Mijn moeder is levenslang kleuterjuf geweest dus ja, die bloeit nu weer op :+

"what is the bravest thing you've ever said?" asked the boy
"Help" said the horse

VanHuisUit

Berichten: 6664
Geregistreerd: 06-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-11-22 15:24

Helaas hebben mijn ouders heel weinig meegekregen van mijn zoon. Ze wonen aan de andere kant van het land en waren maar weinig / nauwelijks bereid mijn kant op te komen. Heb dat altijd heel jammer gevonden en naarmate ik ouder word merk ik dat ik er echt verdrietig over kan zijn.
Helaas draai je de tijd niet meer terug.

Dus ja, de band met je eigen ouders / schoonouders mochten die in beeld zijn, wordt absoluut anders, soms positief, soms negatief.

En als je gaat scheiden gaat dat weer eens helemaal over de kop ^) >;)

Vind jij ook dat diplomering in zorg en welzijn veel te ingewikkeld is? Onderteken dan mijn petitie: https://mbozijinstroom.petities.nl/


Mandy_89
Berichten: 1355
Geregistreerd: 23-06-07

Re: De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-11-22 23:30

Interessant onderwerp, hier ook al jaren twijfels. Een vriend die het heel graag wil, en ik die steeds van overtuigd Ja en Nee schiet.. ja omdat het mij over ene kant erg leuk lijkt. En dikke nee omdat ik die zwangerschap en bevalling en alles wat erbij komt kijken rondom die dingen mij echt niet aanstaan

Caira
Berichten: 26044
Geregistreerd: 20-07-02
Woonplaats: Schoorl

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-22 06:51

Het is hier echt omdat ik 39 ben en mijn vriend bijna 50 en een erbij echt niet handig is, maar als het eerder gelukt zou zijn dan zou ik het zo nog 3 of 4 keer doen hoor. Ik heb echt nu al heimwee ( dochter is 21 maanden) naar die baby op mijn borst en zelfs naar mijn zwangerschap en kraamtijd ondanks mijn keizersnede. Mijn hoofd is echt gemaakt voor een groot gezin, mijn lijf heeft er echter veel te lang over gedaan om ‘aan’ te gaan. Nou ja oliebol happens, en ik weet niet of ik er nogmaals het leukste kind van de wereld uit zou poepen natuurlijk 8-)
Ze ligt hier nu in bed naast me te slapen met een armpje op mijn arm en haar hoofd tegen mijn schouder. Wat mij betreft kan de wereld dan vergaan want ik ben echt zielsgelukkig. En ja tuurlijk is het soms zwaar/lastig/onhandig etc maar ik vind elke dag een cadeautje met haar. Ik ben gek op mijn werk, maar het idee dat ik ‘S avonds thuis mag komen naar mijn dochter maakt echt alles leuk. Misschien is het juist doordat ik zo ‘oud’ en onverwacht moeder ben geworden dat ik de dingen makkelijker relativeer en minder zit met issues die ik volgens mij wel gehad zou hebben als ik jonger en onzekerder was geweest.

pmarena

Berichten: 47935
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-22 07:51

Ik denk dat het voordeel van jong kinderen krijgen ook wel weer is dat jongere mensen vaak (niet altijd natuurlijk) nog wat flexibeler zijn qua energie-niveau ook. Net zoals je mensen vaak hoort zeggen dat ze rond hun 25e toch makkelijker konden feesten en doen en het 10 jaar later toch meer er in hakt.

Of zoals bij topsporters dat het dan toch echt vaak af begint te brokkelen :')

AnnoNiemand

Berichten: 852
Geregistreerd: 16-05-18

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-22 08:10

Ik had zelf gedacht dat het enorm leuk zou zijn om met je kinderen je paardenhobby te delen. In de praktijk blijkt dat anders. :') Ik zie de paardenhobby nu als iets enorm gevaarlijks (niet voor mijzelf :') , maar ik zie werkelijk álle gevaren en kan niet ontspannen wanneer mijn kids bij onze paarden zijn). Persoonlijk vind ik dit wel heel jammer.

Note: bij kinderen van anderen heb ik dit helemaal niet. :') :') :')

VogeltjeM

Berichten: 3728
Geregistreerd: 31-12-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-22 09:13

AnnoNiemand schreef:
Ik had zelf gedacht dat het enorm leuk zou zijn om met je kinderen je paardenhobby te delen. In de praktijk blijkt dat anders. :') Ik zie de paardenhobby nu als iets enorm gevaarlijks (niet voor mijzelf :') , maar ik zie werkelijk álle gevaren en kan niet ontspannen wanneer mijn kids bij onze paarden zijn). Persoonlijk vind ik dit wel heel jammer.


Ook herkenbaar :') ik hoop wel en niet dat ze een paardenhobby krijgen..

Instagram: lusitano_roux

SophievdV
Berichten: 14715
Geregistreerd: 22-07-04
Woonplaats: met een prachtig uitzicht!

Re: De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-22 09:17

Gewoon zorgen voor een echt mak beest voor de kinderen. Onze zoon rijdt zo weg met de koets en onze merries. Maar die merries zijn echt nog te groot om er op de grond goed mee te kunnen werken. Hoewel mijn Jody wel zo gevoelig en slim is dat ze zich keurig laat leiden door hem. Vind het minder eng dan ik dacht, ook omdat er naast zit op de bok, hij er gevoel voor heeft en niet bang is.

[VVDD] [VOLG] Van tuigpaard naar menpaard
Volg ons ook op Instagram @teamruigetuigers

Suzanne F.

Berichten: 48953
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-22 09:25

pmarena schreef:
Ik denk dat het voordeel van jong kinderen krijgen ook wel weer is dat jongere mensen vaak (niet altijd natuurlijk) nog wat flexibeler zijn qua energie-niveau ook. Net zoals je mensen vaak hoort zeggen dat ze rond hun 25e toch makkelijker konden feesten en doen en het 10 jaar later toch meer er in hakt.

Of zoals bij topsporters dat het dan toch echt vaak af begint te brokkelen :')


Dat denk ik ook. Het jammere is dat het niet ‘en-en’ kan. Ik ben redelijk jong moeder geworden en vind het eigenlijk wel leuk. Ik was heel fit tot aan de bevalling toe (in tegenstelling tot de rest van mijn zwangerschapsgymnastiek groepje die allemaal afhaakten op het laatst), heb nog lang doorgereden en was ook snel weer hersteld. Ik zit nu op ouderavonden op school tussen de 50’ers, soms een rare gewaarwording. Maar het idee dat je kind jou ook leuk vindt als jonge moeder kan je loslaten. Misschien komt dat later nog maar als puber vinden ze het maar stom. Dan willen ze liever een ‘normale oude’ moeder.

En als alleenstaande moeder zonder carrière en hoge opleidingen valt het ook niet mee. Ik snap wel dat de meeste vrouwen die hoog opgeleid zijn later moeder worden. Na je VWO ben je 18 als je naar de Uni gaat, dan 3 jaar Bachelor en dan 2 jaar Master, dan ben je 23. Sommige gaan dan nog voor de PhD, maar als je dan gaat werken dan heb je nog maar een jaar of 7 voordat je al op de leeftijd bent dat je toch wel aan kinderen moet denken.
Ik ben pas opleidingen gaan doen nadat ik mijn dochter kreeg. Niet echt handig eigenlijk.
Dus zorg voor een man die het geld kan binnenbrengen of zorg zelf eerst voor goede opleidingen.

Oh edit: die van mij vindt paarden helemaal niks dus daar gaat de paardendroom. Die wil niks met paarden te maken hebben.

"Through dangers untold and hardships unnumbered, I have fought my way here to the castle beyond the Goblin City to take back the child that you have stolen. For my will is as strong as yours, and my kingdom is as great - You have no power over me"

Urbanus

Berichten: 44932
Geregistreerd: 05-02-08
Woonplaats: Tollembeek

Re: De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-22 09:47

Ik denk dat er voor- en nadelen zitten aan op welke leeftijd dan ook moeder worden.

Ik ben blij dat ik 30 was want ik had alle feestjes en avonturen in m'n twintiger jaren niet willen missen.

quera. Voor altijd en langer


Me. An empath.


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: BritHittepit, DogWords, Milando, renee16, senna21, yvje86 en 37 bezoekers