jen schreef:Super bedankt allemaal voor de reacties. Blijf maar doorkomen, hopelijk wordt het minder spannend door al jullie ervaringen. Ik zie het meeste op tegen het herstel erna.
Ok, maar dan meteen een disclaimer: mijn herstel was heftig, maar dat gaat jou waarschijnlijk niet gebeuren omdat mijn situatie toch heel anders was.
8 jaar geleden kreeg ik de diagnose dat ik vleesbomen had. Een grote van 15 centimeter en twee kleinere van ieder 2,5 centimeter. Mocht ik een kinderwens hebben, dan was er nog een optie om eerst te behandelen met hormonen om de situatie te stabiliseren, met alle gedoe dat daarbij hoort. Maar omdat ik dus geen kinderwens had, heb ik gekozen voor de hysterectomie. Die konden ze gelukkig een paar weken later al uitvoeren
Omdat het geheel nogal groot was, en niet zeker was dat de gezwellen ook daadwerkelijk goedaardig zouden zijn (al was de kans op iets kwaadaardigs écht heel klein) was de enige optie om het te verwijderen door de buikwand. Dus ik heb nu een litteken van mijn navel tot mijn schaambeen.
Ik ben uiteindelijk 3 nachten in het ziekenhuis gebleven, ze wilden me na 2 nachten al weg hebben, maar dat zag ik zelf nog niet zitten omdat ik nog heel zwak was en omdat ik nog geen ontlasting had gehad.
De ochtend erna alsnog naar huis gegaan, en daar kreeg ik de volgende dag dus hele heftige obstipatie, zo erg dat het er aan de bovenkant weer uit kwam. En ik kan je vertellen dat heftig overgeven met zo'n snee in je buik niet fijn is Laxeermiddel loste dat weer op.
Het herstel ging best langzaam. De eerste periode sliep ik zoveel dat ik er zelf eigenlijk weinig van mee kreeg, behalve dan dat ik me niet kon draaien om mijn billen af te vegen op het toilet. Dat moest mijn man dus doen
Gelukkig kon hij een week zorgverlof krijgen, dat was wel fijn!
Na 6 weken kon ik weer een rondje om het huis lopen, daarna ging het vlot beter. Na 6 maanden heb ik mijn eerste 10 kilometer hardloop wedstrijd weer uitgelopen (zonder te wandelen, jaja).
De eerste tijd kon ik eigenlijk niets op het litteken hebben, maar onder een jurkje valt het helemaal niet op als je geen onderbroek aan hebt en het was zomer
Ik heb geen enge dingen gehad als verzakkingen of iets dergelijks en ik kan echt letterlijk alles weer en beter dan voorheen.
Het herstel gaat eigenlijk nog heel lang door en achteraf gezien ben ik heel blij dat ik het heb laten doen, ik voel me veel beter dan voorheen. Ik had er achteraf gezien dus al best heel lang last van, maar omdat het geleidelijk gaat, merk je pas na de operatie hoeveel beter het gaat. En het allerbelangrijkste: ik was mezelf weer
Voordeel is inderdaad dat ik nu dus al bijna 8 jaar niet meer ongesteld word, maar ook niet in de overgang zit. Ook is anticonceptie uiteraard niet meer nodig.