Long story short:
6/9/'19 liep ik een tibiaplateaufractuur op (scheur buitenste tibia + verzakking 4mm).
Geopereerd, 2 dwarsbouten gekregen en nog steeds aan het revalideren.
Ik fiets, wandel en rij beperkt paard, maar 3 weken geleden is er iets dat van de ene dag op de andere begon te sluimeren in mijn knie. Na 2 dagen, kon ik het been niet strekken en deed lopen op de knie echt pijn! Even krukken erbij genomen en na 3 dagen was het doenbaar.
Oneffen ondergronden of veel wandelen, zorgde voor sterke steken aan de binnenkant van de knie.
Ben donderdag naar de huisarts gegaan. Deze heeft:
- been geplooid
- been gestrekt
- knie naar binnen en buiten gedraaid
- bovenstaande en dan een goede ruk aan het been gegeven
Alles ok. Nu verspreid de zeurende pijn gans rondom de knie en ik begin in paniek te schieten.
Indien meniscusscheur, zou er wederom een operatie moeten volgen en de afgelopen 11 maand heb ik niet anders gedaan dan ziekenhuis in en uit
Ik heb er gewoon geen zin meer in...Over 2 weken mag ik onder de NMR voor de knie, maar 2 weken met deze 'chaos' in mijn hoofd is heel moeilijk.
Ibuprofen doet niet veel, ijspakken ook niet. Wandelen doet geen pijn-pijn, maar is oncomfortabel, fiets is geen probleem. Alles met de paarden is on hold gezet.
Kan iemand met ervaring met een meniscusprobleem mij wat gerust stellen?
Worst case scenario, hoe gaat de revalidatie?
Hoe snel kan je terug wandelen?
Ik heb in september 2 weekends weg geboekt en in oktober ook eentje.
In geval van nieuwe operatie, word ik lichtjes crazy in the coconut
Ik zit al in isolatie van september vorig jaar, het doet deze extraverte people-person geen goed.
