Seltje schreef:Waarom wij bewust voor natuurlijk hebben gekozen? Omdat ik zelf ook 'natuurlijk' groot ben geworden. Uiteraard ga ik nu niet direct laten afbreken, en wacht ik tot de volgende testen. In België kan abortus maar tot 12 weken, en bij een slechte vruchtwaterpunctie kan het ook later.
Waarom geen ICSI? Ik heb zelf jaren gewerkt in een ziekenhuis rond vruchtbaarheid, en al dat gedoe met die hormonen en dergelijke, zie ik niet zitten. Dat zei ik toen al, en nu nog steeds, daar wil ik echt niet aan beginnen. Dat traject is fysiek en mentaal enorm zwaar, daar begin ik niet aan.
Ik heb met mijn partner afgesproken 1 maal natuurlijk te proberen, en dus de positieve kant van de 50% kansen te bekijken, en loopt het mis, dan gaan we voor adoptie. Maarja, die hormonen nu, die doen mij enorm twijfelen.
Voorlopig gaan we gewoon verder zoals het nu is, wachten op testen en gesprekken de volgende weken. En handelen naar gelang daaruitkomt. Voor wie wilt hou ik jullie op de hoogte.
Dus omdat jij dat gedoe niet ziet zitten neem je de grote kans om een kind op te zadelen met een kort en naar leventje of een nare ziekte? Het betreft niet alleen jezelf dus ik vind dit erg moeilijk te begrijpen (en snap wel dat het makkelijk praten is vanaf de zijlijn).
Dat je zelf ook 'natuurlijk' groot bent geworden en daarom voor de natuurlijke weg met deze risico's (ook voor het kind) hebt gekozen vind ik best een rare redenatie, komt op mij over als een drogreden.
Wat maakt dat je nu zo twijfelt aan je keuze? Is dat omdat de redenen voor je keuze toch niet zo duidelijk zijn?
