Geplaatst: 10-10-21 09:52 LWDaisy schreef:Voor mij is dit geen kunst, ook al valt het wel in die categorie.
Eens ook met Mkango.
Ik denk zelf dat jij Daisy eigenlijk bedoelt te zeggen dat je het niets vind. En dat je het daardoor niet de label kunst wil geven. Want zoals je zelf later aangeeft is het wel als kunst benoemd.
Ik denk dat je boeken, kunst ook in de tijd moet plaatsen. Bv in de avonden werd eigenlijk de enorme saaiheid van die tijd, het geloof, alles dat onder tafel werd gehouden, de gesloten menselijke omgang breed tentoongesteld. Tot op de dag van vandaag als mensen hun lofzang houden over die fijne 50 tiger jaren zie ik nog de benepen donkere inrichtingen indertijd van de huizen bij mijn vriendinnetjes, het geloof dat zo bepalend was in de gezinnen en dan denk ik altijd aan dit boek en zeer zeker aan de film die ervan gemaakt is. Dat is toch knap, want dan praten we wel over 70 jaar later .
In deze tijd leven we in de "maakbare" wereld . Dit kunstwerk van Bruyckere laat iets heel anders zien, dat wellicht choquerend is voor mensen, maar voor mij zeker een bepaalde schoonheid in zich draagt daar er de vergankelijkheid van ons levende wezens mee uitdraagt. Zo'n groot dier als het paard, benadrukt dit nog eens extra.
Als je bv Turks Fruit in de tijd plaatst, weet ik nog goed de enorme schok die het indertijd met zich meebracht. We leefden toen net in de tijd dat zaken werden opengegooid (seksuele revolutie) maar dat het in de gezinnen er vaak nog heel erg benepen aan toeging en de rol van de kerk heel erg groot, zowel in de kerk, als in de dorpen, als in de politiek als op de scholen. En toen kwam dit boek uit. Tjonge....Met sinterklaas heb ik als heel jong onwetend meisje voor mijn vader dit boek voor Sinterklaas gekocht. Dit boek kostte toen 8 gulden en de verkoper had aangegeven dat dit literatuur was. Het enorme gelach van mijn grotere broers en zussen (7de van een gezin met 8 kinderen was ik en ik geloofde net niet meer) maakte mijn cadeau wel apart
. Mijn vader was nl een zeer gelovige man. Maar mijn vader liet niets merken 
en heeft dit boek wel degelijk gelezen en gaf me een lieve knuffel.Als je kijkt naar de kunstenaar Banksy duidt hij dit vergankelijke thema en eigenlijk maakt hij een voortdurende statement tegen de enorme hoge prijzen van de kunstwerken door zijn kunstwerken gratis als onbekende artiest op muren te schilderen . Natuurlijk een hele interessante kunstenaar en ik houd van zijn werken (althans wat ik ervan gezien heb op het nieuws )
Zo heb je dat ook met literatuur. Het hoeft niet altijd een hapbare brok te zijn, want veel literatuur is natuurlijk ook een kunstvorm→ onderdeel van kunst. Dat daardoor soms een kleine groep mensen alleen aan dit boek toekomen is inherent aan sommige kunstvormen→ het zij een boek hetzij een schilderij→ het zij een performance etc. De kijkcijfers, bepalen natuurlijk niet of iets kunst is of niet, net zoals de hoeveelheid mensen die iets lezen.
Ook walging, afkeer of afschuw voelen is een innerlijke beleving. Niet álle kunst is een streling voor het oog, maar kunst is er dan ook niet enkel voor de mooi.
En wat is daar mis mee?
Vergelijk bijvoorbeeld Agatha Christie met moderne detectives - ik vind het heerlijk om te lezen, maar natuurlijk wel heel duidelijk in een andere tijdgeest geschreven, in een ander tijdperk en met een anders lezend publiek dan nu. Idem met bijvoorbeeld Austen - de gewoonten van courtship, het bijna rationeel op zoek gaan naar een partner etc. zijn natuurlijk allemaal in onbruik geraakt nu, en dat inkijkje in de samenleving van toen, spreekt niet iedereen aan. Dat is wat ik ermee wilde zeggen. 
