Lepeltje schreef:Ik heb er helemaal geen problemen mee als een blijvend (psychisch of lichamelijk gehandicapt) persoon van zijn Wajong of andere uitkering op vakantie gaat hoor.. Een beperking hebben is al vervelend zat, ik moet er niet aan denken dat ik compleet afhankelijk zou zijn van een uitkering, en ik hoop ook dat ik nooit in die situatie terecht kom.
Het zou denk ik ook wel handig zijn als we het hele gedoe van bijstand en uitkeringen wat zouden versimpelen, maar door mensen die overal misbruik van maken komen er alleen maar meer regeltjes.
https://www.elsevierweekblad.nl/economi ... -1780264W/
Hierin staan een paar voorbeelden van mensen die er naar mijn mening gewoon vrij makkelijk over denken, geen pogingen doen te verbeteren want het vangnet is er toch wel en het is normaal dat de overheid voor je zorgt als het werken ook maar iets minder makkelijk is.
Nu heb ik het niet over de mensen in dit topic hoor, maar deze 'makkelijke' mensen zijn er wel heel veel en die maken het voor alle anderen onmogelijk moeilijk.
Wat me trouwens wel opviel is dat veel mensen hun Wajong lijken te zien als loon, geld dat 'afgepakt' wordt als je gaat werken. Maar het is natuurlijk een gift, een aanvulling om ervoor te zorgen dat je nog gewoon een normaal menswaardig bestaan kan leven. Als je kan werken word je loon gewoon aangevuld tot dat acceptabele niveau met een uitkering. Ik weet niet hoe het precies zit, maar als je netto gewoon op hetzelfde bedrag uitkomt vind ik daar niks raars aan. Als het netto minder is, slaat het natuurlijk nergens op en vind ik het terecht dat er geklaagd wordt.
Maar, zoals ik al zei: helaas is de instelling van héél veel mensen dat ze niet gaan werken als het netto niks oplevert (zie het tekort aan parttime medewerkers in een winkel in Amsterdam omdat mensen hun volledige bijstand willen houden).
En ja, een oplossing is dan om ervoor te zorgen dat het netto wél wat oplevert, óf steeds meer idiote regeltjes en verplichtingen erbij te verzinnen. En dat laatste is wat er nu gebeurt want het eerste kan blijkbaar niet uit..
Als ik het artikel moet geloven bestaat 80% van de Wajong jeugd uit mensen met een 'ontwikkelingsstoornis' zoals ADHD of autisme (of een van de 3000 andere labeltjes die we verzonnen hebben). Nu weet ik dat er verschillende gradaties zijn en een autist van 18 die het denkniveau heeft van een 11 jarige ga je natuurlijk niet verplichten te werken. Maar ik weet ook dat je al heel snel zon labeltje krijgt en je tegenwoordig dan blijkbaar gezien wordt als 'ongeschikt' en je maar moet zien te redden met je Wajong.
Misschien moeten we als maatschappij eens kijken naar wat 'normaal' is, en zulke jongeren niet wegstoppen maar vanaf de basisschool al begeleiden en ze leren om te gaan met hun beperkingen (als je het zo wil zien), ze te leren hoe ze bepaalde vaardigheden kunnen verbeteren. En dan passend werk te vinden die bij hun talenten past.
Ik denk dat je dan een heleboel minder mensen hebt die met een Wajong uitkering eindigen.
Voorbeeld: piet heeft een Autisme Spectrum Stoornis ASS. Daar leert hij steeds beter mee omgaan, maar er ontstaat nog regelmatig kortsluiting om het minste en geringste, Dat voor een "normaal" mens niets voorstelt, maar voor Piet zorgt voor kortsluiting in z'n hoofd. Er gaat bijvoorbeeld iemand op de stoel zitten waar hij 2 minuten daarvoor zat, terwijl hij op stond om even z'n handen te wassen. ...
Omgang met mensen is lastig, maar met begripvolle mensen om hem heen gaat het steeds beter.
Piet gaat aan het werk in de tuinbouw. Staat de hele dag aan een machine. Piet werkt 32 uur per week. 2 lange dagen en 3 ochtenden. Dit gaat redelijk goed, totdat het zomer wordt. In de zomer is er minder werk, dus wordt Piet op een van de lange dagen na de lunch naar huis gestuurd, er werkt niemand deze middag. De uren die Piet nu eerder klaar is met werken, moeten echter wel ingehaald worden. ...de werkgever ziet het probleem niet, maar Piet raakt in paniek omdat hij ineens een andere middag moet werken en dus z'n hele ritme om moet gooien. Dit gebeurt regelmatig en Piet krijgt het pas 1 uur van te voren te horen of er wel of niet gewerkt gaat worden die middag.
Na een paar maanden loopt het contract af. 3x raden of dit contract verlengt gaat worden....
Piet zit vervolgens weer thuis. In januari krijgt hij z'n wajong, €50,00 minder dan de maand ervoor.....hij heeft immers werkvermogen.
Het is niet zo dat als je het niet ziet aan mensen dat ze een beperking hebben, dat deze beperking er ook niet is. Je merkt nl helemaal niets aan Piet, zolang er maar geen kortsluiting ontstaat.