Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Amber_anne schreef:Varekaj schreef:Mijn stiefgrootvader heeft in een aantal kampen gezeten en heeft ze ook overleefd.
En toch denk ik... een knaap van wat... hooguit 20? Je krijgt alle mooie praatjes te zien, je volgt de propaganda, Hitler is gekend als zeer goed spreker en dergelijke. Je lijft je in als SS-er na alle verhalen en beloftes. En dan kom je aan als bewaker van zo'n kamp. Dan sta je daar, als jonge knul. Alle horrorverhalen, die blijken waarheid. Ga je dan zomaar even zeggen "nou Doei, dit is niks voor mij?". Je beseft heel goed dat je dan gelijk mee dat kamp in kan, maar dan vanaf de binnenkant van het hek.
Dan denk ik dat er heel veel jonge kerels eieren voorhun geld zouden kiezen.
Precies ik denk ook dat veel mensen die nu zouden roepen dat ze het nooit zouden doen ook in die situatie bij de SS had gezeten.
Ik vind ook niet dat deze man zonder bewijs bererecht kan worden, ik denk niet dat dat de bedoeling is in der maatschappij
Citaat:The accused, a former member of the SS identified as Johann R, served as a guard in the Stutthof camp from June 1942 until September 1944. He was only 18 years old when he joined the camp, which means the court in the city of Münster will prosecute Johann R like a juvenile defendant.
Varekaj schreef:Welk nut heeft het nog? Ik kan ook wrok koesteren voor alle nachtmerries die opa er aan over heeft gehouden. Maar dan nog... wat lost het op? Wrok is een slechte raadgever.
Wil die dame alle Ss-ers dan opgesloten zien voor de moord op haar moeder? Is oog om oog en tand om tand nog van deze tijd? De bron van al dat kwaad is allang vergaan tot pierenvoer.
Het is ook 70 jaar na datum. De kans dat er nog veel de dans zijn ontsprongen of zullen ontspringen is groot. Moet dit nog een "heksenjacht" worden?
Ailill schreef:Tenzij je moet kiezen tussen jouw leven of dat van een ander, op dat punt ben ik van mening dat je geen keuze meer hebt.
Ailill schreef:mysa schreef:Wat denk ik ook nog mee speelt is iets weten, of iets daadwerkelijk met eigen zien en zo 'weten'. Er staat een hele interessant docu op Netflix, ging voornamelijk om de (Poolse) vernietigingskampen. Je zag aan het einde dat de omwonende mensen onder dwang van, ik dacht het Britse en Canadese, leger de kampen moesten bezoeken. Inclusief de stapels lijken en zelfs mee moesten helpen met opruimen/begraven v.d. overledenen.Ik ook niet hoor, ik betwijfel eigenlijk of je op je achttiende al kon toetreden tot die divisie. Ik zal me er ook eens Verder in verdiepen.
Het was sowieso een docu waarbij ik af en toe weg moest kijken, terwijl ik normaal best wat kan hebben. Ook de beelden van de omwonenden waren heftig om te zien. Wat ik bedoel is: Soms weet je iets, maar komt het besef pas als je iets met eigen ogen ziet.
Gebruikers op dit forum: dioni en 51 bezoekers