Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli
Polly schreef:Nikass schreef:Dat kan alleen als je de hele context erbij pakt, te beginnen met de opmerking van Pmarena. Bij iemand willen zijn die zijn laatste adem uitblaast wordt door Lusitana gereduceerd tot iets emotieloos. Misschien had ik het iets anders moeten formuleren, iets over kilte misschien. Het gaat natuurlijk om de strekking dat je bij iemand wil blijven tot al het leven -kunstmatig of niet - er daadwerkelijk uit is.
Een lichaam dat "in leven gehouden wordt" is geen dood lichaam, dat zou zichzelf een beetje tegenspreken.
Ik snap dat ook zeker wel, wij hebben met een hele intieme groep afscheid genomen van mijn moeder en het was heel bijzonder en heel verdrietig toen ze haar laatste adem uit blies en er gebeurden toen ook een reeks bijzondere dingen.
Ik geloof ook zeker dat er meer is tussen hier en daar en dat de ziel uittreed. Maar in dit geval was zij eigenlijk tot het laatst bij kennis. Mijn ervaring is dat het overlijden van iemand die al langere tijd bv in coma ligt anders is.
Het is dus niet dat ik het niet begrijp (ik heb er ook ff over nagedacht) maar ik heb een beetje moeite met de manier waarop eea verwoord word.
Maar das, nogmaals, mijn persoonlijke visie.
Nikass schreef:Gilbo het is voor mij persoonlijk geen drama, ik heb het ook allang gedaan.
Het is voor mijn cliënten - veelal zwakbegaafd, geen netwerk, geen inkomen- wel een drama. Het is voor de mensen die vrijwel nooit hun huis uitkomen, die geen huursubsidie aanvragen omdat ze niet weten hoe dat moet, die zich schamen om hulp te vragen enz, wel een drama.
pmarena schreef:Ik denk dat het voor "gewone mensen" ook nog best lastig kan zijn.
Dat gedoe met DigiD inloggen enzo. En het steeds maar voor je uit schuiven omdat je er niet aan toe komt om je er goed in te verdiepen voordat je zo'n ingrijpende keuze maakt, en je toch denkt dat je nog wel tijd genoeg hebt...
Gillbo schreef:Nikass schreef:Gilbo het is voor mij persoonlijk geen drama, ik heb het ook allang gedaan.
Het is voor mijn cliënten - veelal zwakbegaafd, geen netwerk, geen inkomen- wel een drama. Het is voor de mensen die vrijwel nooit hun huis uitkomen, die geen huursubsidie aanvragen omdat ze niet weten hoe dat moet, die zich schamen om hulp te vragen enz, wel een drama.
Top dat je dit nu aanhaalt want jazeker is dit een kwetsbare doelgroep.
Maarrrrr ik heb nog nooit iemand zoveel weerstand horen geven tegen het aanvragen van huursubsidie omdat er een doelgroep is die dat niet kán aanvragen.
Daarom vind ik dat deze doelgroep nu aangegrepen wordt als excuus terwijl daarvoor lang niet zoveel mensen zich daar om bekommerde.
Kijk maar eens hoe moeilijk het is om vrijwilligers te vinden om deze mensen te ondersteunen.
Als al die mensen die nu roepen dat het zo moeilijk is voor deze doelgroep, en dat de reden is dat ze tegen deze wet zijn ,nu eens 1 uur per maand vrijwilligerswerk zouden doen door te ondersteunen met bijv aanvragen van subsidie's dan bereik je zoveel!EN dan help je die doelgroep pas echt.
Want ik ben het zeker mee eens dat het wel moeilijk is voor een kleine groep, daar moet hulp bij komen.
Ik denk bijv dat een huisarts hierbij zou kunnen ondersteunen.Die zou het kunnen bespreken als het nog niet vast gelegd is
Qerty schreef:Daarom ben ik dus juist wel voorstander van deze wetswijziging.
Dat gedoe van het vooruitschuiven en het helemaal moeten opzoeken van je DigiD is blijkbaar voor veel gewone mensen teveel gevraagd. Ik wist zelf al heel jong dat ik donor wilde zijn, maar uiteindelijk was ik halverwege 20 voordat ik mezelf registreerde.
Als je er pertinent op tegen bent je organen ter beschikking te stellen kun je met een klein beetje moeite dat met een paar drukken op de knop wijzigen.
Neem je die moeite niet heb je pech. Maar zo werkt het ook met het aangeven van belastingen, het declareren van je zorgkosten of het aanvragen van huursubsidie.
Jij bent van mening dat je mensen hiermee ergens van berooft. Ik vind juist dat er met deze wetswijziging veel mensen een nieuwe kans op leven geeft en de keuze voor wel of geen donatie niet meer bij nabestaanden op hun bord legt op het moment dat hun leven sowieso al op zijn kop staat.
pmarena schreef:Dat nabestaanden verhaal is voor mij vooral vanuit de positie van de nabestaande gedacht, dat je dan potentieel strijd moet voeren als je geliefde ooit in een vlaag van goede bedoelingen overhaast JA heeft geregistreerd of er "geen bezwaar" staat terwijl je weet dat de situatie inmiddels / in het echt toch heel anders voor diegene zou liggen.
Zelf doe ik gewoon een dikke NEE zodat mijn zoontje geen gezeur er over krijgt en gewoon weet wat ik wil, zich alleen maar bezig hoeft te houden met zijn eigen rouwproces en niet met "ojee wat moeten we nu kiezen" eventueel nog extra aangewakkerd door iemand van het ziekenhuis die met alle goede bedoelingen op hem in gaat praten over hoe goed doneren wel niet is...
En dat doe ik JUIST omdat we hem NIET opvoeden tot een egoïstisch mens. Dus om hem ervan te weerhouden om datgene te kiezen dat het beste is voor anderen. Ten koste van zijn eigen afscheids- en rouwproces.
pmarena schreef:Zelf doe ik gewoon een dikke NEE zodat mijn zoontje geen gezeur er over krijgt en gewoon weet wat ik wil, zich alleen maar bezig hoeft te houden met zijn eigen rouwproces en niet met "ojee wat moeten we nu kiezen" eventueel nog extra aangewakkerd door iemand van het ziekenhuis die met alle goede bedoelingen op hem in gaat praten over hoe goed doneren wel niet is...
pmarena schreef:Dat nabestaanden verhaal is voor mij vooral vanuit de positie van de nabestaande gedacht, dat je dan potentieel strijd moet voeren als je geliefde ooit in een vlaag van goede bedoelingen overhaast JA heeft geregistreerd of er "geen bezwaar" staat terwijl je weet dat de situatie inmiddels / in het echt toch heel anders voor diegene zou liggen.
Zelf doe ik gewoon een dikke NEE zodat mijn zoontje geen gezeur er over krijgt en gewoon weet wat ik wil, zich alleen maar bezig hoeft te houden met zijn eigen rouwproces en niet met "ojee wat moeten we nu kiezen" eventueel nog extra aangewakkerd door iemand van het ziekenhuis die met alle goede bedoelingen op hem in gaat praten over hoe goed doneren wel niet is...
En dat doe ik JUIST omdat we hem NIET opvoeden tot een egoïstisch mens. Dus om hem ervan te weerhouden om datgene te kiezen dat het beste is voor anderen. Ten koste van zijn eigen afscheids- en rouwproces.
Shirley schreef:pmarena schreef:Dat nabestaanden verhaal is voor mij vooral vanuit de positie van de nabestaande gedacht, dat je dan potentieel strijd moet voeren als je geliefde ooit in een vlaag van goede bedoelingen overhaast JA heeft geregistreerd of er "geen bezwaar" staat terwijl je weet dat de situatie inmiddels / in het echt toch heel anders voor diegene zou liggen.
Zelf doe ik gewoon een dikke NEE zodat mijn zoontje geen gezeur er over krijgt en gewoon weet wat ik wil, zich alleen maar bezig hoeft te houden met zijn eigen rouwproces en niet met "ojee wat moeten we nu kiezen" eventueel nog extra aangewakkerd door iemand van het ziekenhuis die met alle goede bedoelingen op hem in gaat praten over hoe goed doneren wel niet is...
En dat doe ik JUIST omdat we hem NIET opvoeden tot een egoïstisch mens. Dus om hem ervan te weerhouden om datgene te kiezen dat het beste is voor anderen. Ten koste van zijn eigen afscheids- en rouwproces.
Maar is nu juist dat kiezen voor eigenbelang boven het verkiezen van het beste voor anderen niet hetgeen een mens een egöist maakt?
Polly schreef:pmarena schreef:Zelf doe ik gewoon een dikke NEE zodat mijn zoontje geen gezeur er over krijgt en gewoon weet wat ik wil, zich alleen maar bezig hoeft te houden met zijn eigen rouwproces en niet met "ojee wat moeten we nu kiezen" eventueel nog extra aangewakkerd door iemand van het ziekenhuis die met alle goede bedoelingen op hem in gaat praten over hoe goed doneren wel niet is...
Mijn zoon hoeft ook niet te twijfelen want bij mij staat er "ja" en als hij oud genoeg is bespreek ik dat echt wel met hem, net zoals mijn ouders dat gedaan hebben
Tiggs schreef:pmarena schreef:Dat nabestaanden verhaal is voor mij vooral vanuit de positie van de nabestaande gedacht, dat je dan potentieel strijd moet voeren als je geliefde ooit in een vlaag van goede bedoelingen overhaast JA heeft geregistreerd of er "geen bezwaar" staat terwijl je weet dat de situatie inmiddels / in het echt toch heel anders voor diegene zou liggen.
Zelf doe ik gewoon een dikke NEE zodat mijn zoontje geen gezeur er over krijgt en gewoon weet wat ik wil, zich alleen maar bezig hoeft te houden met zijn eigen rouwproces en niet met "ojee wat moeten we nu kiezen" eventueel nog extra aangewakkerd door iemand van het ziekenhuis die met alle goede bedoelingen op hem in gaat praten over hoe goed doneren wel niet is...
En dat doe ik JUIST omdat we hem NIET opvoeden tot een egoïstisch mens. Dus om hem ervan te weerhouden om datgene te kiezen dat het beste is voor anderen. Ten koste van zijn eigen afscheids- en rouwproces.
Dus ik ben egoïstisch omdat ik orgaandonor ben? Tsja, zo kan je het ook bekijken...
Gebruikers op dit forum: Christina, furious, Lynnepinny en 7 bezoekers