Bokt.nl

Cinnepin schreef:

Maar wat is de definitie van hersendood? De artsen zijn daar van meningen over gedeeld. Ook is het nooit bewezen dat je gevoelloos bent wanneer je hersendood bent. Er zijn artsen die zeggen dat hersendood niet bestaat en het gaat om een zeer diepe coma. Dat je dus kan ontwaken. Ook is er nooit echt onderzoek gedaan wat het met de hersenen doet wanneer deze weer van zuurstofrijk bloed wordt voorzien door het kunstmatig rondpompen van bloed. De term hersendood is pas in het leven geroepen toen mensen dus organen ging doneren.

Babootje schreef:

Cinnepin schreef:

Maar wat is de definitie van hersendood? De artsen zijn daar van meningen over gedeeld. Ook is het nooit bewezen dat je gevoelloos bent wanneer je hersendood bent. Er zijn artsen die zeggen dat hersendood niet bestaat en het gaat om een zeer diepe coma. Dat je dus kan ontwaken. Ook is er nooit echt onderzoek gedaan wat het met de hersenen doet wanneer deze weer van zuurstofrijk bloed wordt voorzien door het kunstmatig rondpompen van bloed. De term hersendood is pas in het leven geroepen toen mensen dus organen ging doneren.

Of dat zo is of niet... er is nog (steeds) geen goede definitie van hersendood.
Daarbij zijn de hersenen zo complex en weten we nog zo weinig van de werking en het herstelvermogen van de hersenen. Onderzoek is nog steeds in volle gang. Wie zal t zeggen dat we er over vijf of tien jaar niet heel anders over denken? En dan zou jij je vader, zoon, dochter hebben laten sterven op de operatietafel. Hoe zou je je dan voelen?

pmarena schreef:

Mwoah, wel eens gehoord van Jahi McMath? Die houdt het toch al een poosje vol na de diagnose hersendood, terwijl "de experts" zeggen dat zoiets niet kan

pmarena schreef:

Ik vind het ook een "pfoeh..." verhaal

Maar het geeft wel aan dat "hersendood" heus niet een "in het hier en nu overlijden ze toch" hoeft te zijn zoals Polly hierboven zegt.

Tegen haar ouders was gezegd dat haar hersens soep zouden worden enzo.

Marie_Anne schreef:

pmarena schreef:

Ik vind het ook een "pfoeh..." verhaal

Maar het geeft wel aan dat "hersendood" heus niet een "in het hier en nu overlijden ze toch" hoeft te zijn zoals Polly hierboven zegt.

Tegen haar ouders was gezegd dat haar hersens soep zouden worden enzo.

Nou ja, in mijn ogen is dat meisje ook al lang overleden.

Babootje schreef:

Of dat zo is of niet... er is nog (steeds) geen goede definitie van hersendood.
Daarbij zijn de hersenen zo complex en weten we nog zo weinig van de werking en het herstelvermogen van de hersenen. Onderzoek is nog steeds in volle gang. Wie zal t zeggen dat we er over vijf of tien jaar niet heel anders over denken? En dan zou jij je vader, zoon, dochter hebben laten sterven op de operatietafel. Hoe zou je je dan voelen?

miss_lizje schreef:

Ik vind het allemaal heel dubbel. Het steekt mij heel erg dat er een soort van "wie zwijgt stemt toe" wet komt en ik blijf ook vinden dat dit in strijd is met de grondwet.

De procedure hoe alles in zijn werk gaat heeft mij flink aan het denken gezet. Verder vind ik als je meer onderzoek gaat doen naar verhalen dat vooral de kant van de ontvanger heel erg wordt belicht, heel positief eenzijdig.

Heel "egoïstisch" maar ik gun mijn naasten een rustig afscheid zonder dat ze zich opgejaagd voelen door doktoren die mijn lichaam leeg willen halen voor mensen die ik toch niet ken. Ik denk dat namelijk de impact van zo'n procedure voor de nabestaanden flink wordt onderschat en wordt ondergesneeuwd door het "ja maar er zijn wel mensenlevens gered".
Enigszins vind ik het dus ook "jammer" dat mijn huidige vriend er anders over denkt, die vind doneren weer belangrijker dan afscheid van naasten. Ik zou ook als er nu wat zou gebeuren met hem ontzettend in twee strijd staan omdat ik enerzijds zijn wil wil respecteren maar anderzijds mijzelf een niet 'stressvol' afscheid ook gun.

Mijn mening betekend trouwens niet dat ik totaal tegen doneren ben, ik vind het ook nobel. Maar gevoelsmatig heb ik er dus meer moeite mee als het om een naaste zou gaan, puur gezien vanuit de positie van de nabestaande.

Keell94 schreef:

Ik en mijn vriend zijn beide geen donor, mijn moeder dan weer wel. Is ieder zijn eigen keuzen natuurlijk maar als je zegt dat je geen donor bent krijg je nu al snel haat reacties. geen donor dan ook niks ontvangen.

Citaat:

Heel "egoïstisch" maar ik gun mijn naasten een rustig afscheid zonder dat ze zich opgejaagd voelen door doktoren die mijn lichaam leeg willen halen voor mensen die ik toch niet ken. Ik denk dat namelijk de impact van zo'n procedure voor de nabestaanden flink wordt onderschat en wordt ondergesneeuwd door het "ja maar er zijn wel mensenlevens gered".
Enigszins vind ik het dus ook "jammer" dat mijn huidige vriend er anders over denkt, die vind doneren weer belangrijker dan afscheid van naasten. Ik zou ook als er nu wat zou gebeuren met hem ontzettend in twee strijd staan omdat ik enerzijds zijn wil wil respecteren maar anderzijds mijzelf een niet 'stressvol' afscheid ook gun.

Mijn mening betekend trouwens niet dat ik totaal tegen doneren ben, ik vind het ook nobel. Maar gevoelsmatig heb ik er dus meer moeite mee als het om een naaste zou gaan, puur gezien vanuit de positie van de nabestaande.

superlotje schreef:

Keell94 schreef:

Ik en mijn vriend zijn beide geen donor, mijn moeder dan weer wel. Is ieder zijn eigen keuzen natuurlijk maar als je zegt dat je geen donor bent krijg je nu al snel haat reacties. geen donor dan ook niks ontvangen.

Hoe vind jij het dat je moeder wel haar organen zou willen doneren mocht die mogelijkheid er zijn bij haar overlijden?

Keell94 schreef:

ben het hier volkomen mee eens, ben om die reden ook geen donor en ook omdat ik het gewoon een gek idee vind dat ze dan (ookal ben ik dood) in ene organen uit mijn lichaam gaan halen.
Ik en mijn vriend zijn beide geen donor, mijn moeder dan weer wel. Is ieder zijn eigen keuzen natuurlijk maar als je zegt dat je geen donor bent krijg je nu al snel haat reacties. geen donor dan ook niks ontvangen.

Askja schreef:

Hersendood betekent dat je niet meer reageert op prikkels en dan je vitale functies zijn uitgevallen. Er is geen communicatie, geen bewustzijn, geen gevoel meer. Je lichaam wordt kunstmatig in leven gehouden door machines.

Wat mij in deze discussie stoort is dat sommige mensen een beeld van artsen neerzetten als een soort slagers die met hun messen klaarstaan om organen te oogsten uit een nog levend persoon.

Artsen hebben de eed van Hippocrates afgelegd. De missie van een arts is de patiënt genezen. In een kritieke situatie doen artsen er alles aan wat binnen hun mogelijkheden ligt om een patiënt in leven te houden. Tot het moment dat duidelijk is dat dit definitief niet meer lukt, is al hun handelen daarop gericht.

Soms leidt juist die focus op het 'leven' tot i.m.o. onaanvaardbare situaties als het eindeloos rekken van het leven van patiënten die niet meer zijn dan een kasplant, of van prematuren met allerlei nare, onherstelbare complicaties, die met kunst- en vliegwerk in leven worden gehouden.

In leven houden gaat daarbij boven kwaliteit van leven. Het is puur in leven houden omdat het medisch mogelijk is. Dat vind ik persoonlijk een groter issue dan het 'oogsten' van organen uit een hersendode waarvan het 'leven' met behulp van machines nog enige tijd wordt verlengd, en die daarmee, uit eigen keuze en met toestemming van zijn nabestaanden het leven van anderen redt.

Die enkele arts die via socal media met horrorverhalen naar buiten komt, kan ik persoonlijk niet serieus nemen. Verknipte aandachtsjunks en mensen met bizarre (al dan niet religieus gemotiveerde) ideeën heb je in alle geledingen van de maatschappij.

Bij mensen die om wat voor reden dan ook de gevestigde medische orde per definitie altijd wantrouwen vallen deze ideeën uiteraard in goede aarde en deze worden dan ook enthousiast via social media gedeeld en verspreid.

Dat mensen uit wantrouwen jegens artsen en vanuit hun eigen opvatting over leven en dood tegen orgaandonatie zijn, is hun eigen keuze. Het jammer is dat sommigen het daarbij niet kunnen laten hun standpunt uit te dragen middels ongefundeerde bangmakerij, stemmingmakerij en complotdenken jegens de reguliere medische wereld, en daarbij een soms stuitend gebrek aan respect aan de dag leggen voor diegenen die wel vertrouwen hebben in de medische wereld en die wel kiezen voor orgaandonatie.

Resistance schreef:

Wat ik zo schandalig vind is dat er zo ontzettend veel mensen zijn die het dúrven egoistisch te noemen wanneer iemand geen donor wil zijn. Hoe durf je! Het gaat hier niet over een gewoon voorwerp ofzo, het gaat hier over iemands bloedeigen lichaam. Fijn voor jou dat het je allemaal niets meer uitmaakt wanneer je dood bent, goed dat je het doet. Respect voor jouw keuze. Echter maakt dat je niet een beter mens dan iemand die geen donor is; heb ook respect voor die keuze.