Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Nayomie schreef:Ik vind dat mensen met psychische lijden net zo veel recht hebben als mensen met lichamelijk lijden. Juist ook omdat er een heel proces vooraf gaat en je niet zomaar met een papiertje van bevestiging de deur weer uit loopt. En dat zou wellicht bepaalde zelfmoorden kunnen beperken. Vind euthanasie een veel vriendelijker en mooiere dood dan jezelf platgooien met pillen of voor de trein gooien en mensen je in die toestand tegenkomen.
Vanillia schreef:Ik vind dat iedereen zelf zou moeten mogen beslissen wanneer het tijd is, juist ook in het geval van psychisch lijden. Wel vind ik het belangrijk dat er een uitgebreide screening aan vooraf gaat, zodat iemand niet in een opwelling kan beslissen dat ze niet meer willen.
Tegelijkertijd snap ik heel goed dat er artsen zijn die er niet aan mee willen werken, vanwege persoonlijke of ethische bezwaren.
Ik vraag me af of dit ook niet mogelijk zou moeten zijn voor ouderen. 2 van mijn grootouders waren echt wel 'klaar met leven' en spraken dat ook uit. Allebei de 90 ruim gepasseerd, iedereen die ze kenden was al overleden, ze begonnen van alles te mankeren lichamelijk, maar waren geestelijk nog heel goed bij. Waarom mogen we wel koste wat kost levens rekken, maar niet verkorten?
xZiva_ schreef:ik heb hem ook gekeken ja. toen de geluidsopname van gesprek tussen moeder en dochter kwam (van dochter die zelfmoord had gepleegd) heb ik toch wel even een traantje gelaten.. de wanhoop in haar stem
ik heb ook de docu levenseindekliniek gekeken en vond die ook heel mooi.
ik ben voor het toestaan van euthanasie, maar de regels maken het zo ontzettend moeilijk..
olijf schreef:Mee eens, eerlijk is eerlijk spijt krijgen van je beslissing gaat niet.
Dat je geen pilletje bij de drogist kan kopen snap ik
Maar vind dat het in veel gevallen te moeilijk gemaakt wordt.
Hoor altijd mensen zeggen: Ik ben de baas over mijn lijf.
Nou niet dus...
Van mij mogen ze het echt veel makkelijker en korter maken allemaal.
secricible schreef:olijf schreef:Mee eens, eerlijk is eerlijk spijt krijgen van je beslissing gaat niet.
Dat je geen pilletje bij de drogist kan kopen snap ik
Maar vind dat het in veel gevallen te moeilijk gemaakt wordt.
Hoor altijd mensen zeggen: Ik ben de baas over mijn lijf.
Nou niet dus...
Van mij mogen ze het echt veel makkelijker en korter maken allemaal.
hier mis je wel een hele belangrijke nuance in.
Je mag als mens interventies weigeren in de medische zorg. Maar je mag géén interventies opeisen, daar houd je recht op zelfbeschikking volledig op en dus ook je baas zijn over eigen lijf.
Het krijgen van een pil, spuit of wat voor (dodelijke) behandeling dan ook is een interventie en dus mag een arts deze weigeren als die daar niet achter staat.
Vanillia schreef:Ik vind dat iedereen zelf zou moeten mogen beslissen wanneer het tijd is, juist ook in het geval van psychisch lijden. Wel vind ik het belangrijk dat er een uitgebreide screening aan vooraf gaat, zodat iemand niet in een opwelling kan beslissen dat ze niet meer willen.
Tegelijkertijd snap ik heel goed dat er artsen zijn die er niet aan mee willen werken, vanwege persoonlijke of ethische bezwaren.
Ik vraag me af of dit ook niet mogelijk zou moeten zijn voor ouderen. 2 van mijn grootouders waren echt wel 'klaar met leven' en spraken dat ook uit. Allebei de 90 ruim gepasseerd, iedereen die ze kenden was al overleden, ze begonnen van alles te mankeren lichamelijk, maar waren geestelijk nog heel goed bij. Waarom mogen we wel koste wat kost levens rekken, maar niet verkorten?