Endurance Laag Soeren: leuk, leerzaam en nat!
Geplaatst: 16-06-02 19:25
Yes, Retje en ik hebben ons startbewijs voor klasse II binnen!
Mijn doel voor vandaag was onze derde rit op rij goed volbrengen om klasse II startgerechtigd te worden. En dat is gelukt! Weet nog niet wanneer we daarvan gebruik gaan maken, maar we hebben 'm toch maar mooi op zak!
Vanmorgen om kwart voor 8 (exact volgens planning) vertrokken we richting Laag Soeren. Op de A50 begon het ineens te sputteren. Vaag, want dat weer hadden we niet besteld. Toen we in LS aankwamen, goot het inmiddels. Bah, had gehoopt in een t-shirtje te kunnen rijden maar het werd toch een regenjas...
Al snel had Ameretto's vorige eigenares ons gevonden. Zij komt oorspronkelijk uit Brummen (vlakbij LS) en kwam even langs met haar ouders en vriend. Ze had Ret inmiddels alweer zo'n 2 jaar niet gezien en ze vond 'm vooral gegroeid: in de hoogte en qua bespiering. Erg leuk om haar zo positief over hem te horen!
De voorkeuring verliep prima, hoewel de turgor toen al op 2 zat wegens drankweigering van het draafmonster . Starten deden we deze keer met z'n tweeën tegelijk en dat ging goed. De hele eerste helft heb ik met mijn 'startgenootje' samen gereden. Dat ging prima: haar Arabier in galop en mijn Dravebier in draf, in exact hetzelfde tempo . Onderweg natuurlijk weer een aantal keren de vraag te horen gekregen of dat een draver was... Mijn lekkere ding...
De rit was 35 km en de PA lag op 22 km. Na 20 km lagen we heerlijk op schema met 13 km/u. Ret liep heel constant, hij is geen moment hangerig of trekkerig geweest. Heerlijk in z'n 5 op de cruise control . We zijn 2 km voor de PA gaan stappen, Ret was toen lekker rustig. Vlak nadat ik er zo'n 1200 m voor de PA naast was gaan lopen, begon het gedonder. Door de regen was het antivliegenspul afgespoeld en zo'n heerlijk bezweet paard was natuurlijk een lekker hapje voor die zwaar irritante dazen. En als Ret ergens een hekel aan heeft... Hij werd er dan ook helemaal gestoord van en wilde er het liefst hard voor wegrennen, waardoor z'n hartslag natuurlijk niet omlaag ging.
Bij de PA weigerde hij weer te drinken en het hartslag meten werd weer net zo'n ramp als in Austerlitz. Hij liet zich gewoon niet meten: ronddraaien, trappen naar de veterinairen, Maarten nog een paar keer een kopstoot gegeven en toen werd besloten om de hartslag te gokken (het enige wat ze konden zien, was dat-ie wat te hoog was), waarna we 20 minuten in de 'isoleercel' hebben gestaan. Daarna was hij gelukkig een stuk rustiger, de hartslag was gedaald naar 56 en we konden verder.
De laatste 13 km gingen ook best lekker, weer hetzelfde draftempo en deze keer naast een Anglo-Arabier. Ook hier 2 km voor de finish weer hetzelfde gedonder. Voortaan maar veel knoflook door z'n voer doen om die steekbeesten op een afstand te houden, want dit schiet echt niet op. We kwamen binnen met een hartslag van 72, maar na 10 minuten was die netjes gezakt naar 60 (achteraf hoorden we dat er veel binnenkwamen met boven de 60, mede door het benauwde weer). De nakeuring verliep ook goed, hoewel we daar helaas wel lang moesten wachten in een benauwde hal wegens een tekort aan veterinairen. Maar ook nu was de turgor 2 (dankzij die anderhalve slok water die hij na de rit naar binnen wenste te slurpen) en liep hij prima. Eindresultaat: weer een rit goed volbracht!
In totaal 3 uur en 9 minuten weggeweest, waardoor ons gemiddelde op 11.11 km/u kwam. Heel netjes nog, ondanks de straftijd. Ik weet nog niet hoe hoog we geëindigd zijn, aangezien we de uitslag niet hebben afgewacht en de resultaten ook nog niet op internet staan.
Al met al weer een gezellig en leerzaam dagje, ondanks de regen. Ik heb genoten van de omgeving, ik had op sommige stukken echt het idee dat ik in het buitenland was. Hele bermen vol vingerhoedskruid in bloei, heuvels, de Loenermark... fantastisch om daar te rijden.
Waarschijnlijk heb ik deze keer niet zo'n pijn in m'n kuiten als na Leersum. Minder verlichte zit, beter getraind en veel steun aan m'n nieuwe chaps. Deze keer voel ik al wel m'n buikspieren heel erg, maar dat is een goed teken: weet ik in ieder geval dat ik ze heb ! Ameretto krijgt de volgende keer geen beenbescherming meer om: z'n voorbenen waren licht geïrriteerd door al dat natte neopreen dat er drie uur lang omheen had gezeten (het 'schrale-billetjes-gevoel' ), dus volgende keer gewoon blote beentjes. En ik weet nu ook dat 50 km op zich geen probleem voor ons hoeft te zijn: we kwamen allebei na 35 km nog fris en vrolijk over de finish, dus die 15 km extra moet wel te doen zijn. Ben benieuwd wanneer ik het aandurf...
Ook deze keer weer ontzettend veel dank aan mijn grooms: chauffeur Maarten en eigenares Laura, en ook aan twee niet-paardegekke vrienden van mij die daar in de buurt wonen en hun vrije zondag vrijwillig hebben 'opgeofferd' voor het paardenvolk. Een van hen heeft zijn nieuwe digi uitgetest en daarvan ga ik zo de mooiste plaatjes op ITP zetten.
Ik ben moe maar voldaan, en het paardebeest ook...
Mijn doel voor vandaag was onze derde rit op rij goed volbrengen om klasse II startgerechtigd te worden. En dat is gelukt! Weet nog niet wanneer we daarvan gebruik gaan maken, maar we hebben 'm toch maar mooi op zak!
Vanmorgen om kwart voor 8 (exact volgens planning) vertrokken we richting Laag Soeren. Op de A50 begon het ineens te sputteren. Vaag, want dat weer hadden we niet besteld. Toen we in LS aankwamen, goot het inmiddels. Bah, had gehoopt in een t-shirtje te kunnen rijden maar het werd toch een regenjas...
Al snel had Ameretto's vorige eigenares ons gevonden. Zij komt oorspronkelijk uit Brummen (vlakbij LS) en kwam even langs met haar ouders en vriend. Ze had Ret inmiddels alweer zo'n 2 jaar niet gezien en ze vond 'm vooral gegroeid: in de hoogte en qua bespiering. Erg leuk om haar zo positief over hem te horen!
De voorkeuring verliep prima, hoewel de turgor toen al op 2 zat wegens drankweigering van het draafmonster . Starten deden we deze keer met z'n tweeën tegelijk en dat ging goed. De hele eerste helft heb ik met mijn 'startgenootje' samen gereden. Dat ging prima: haar Arabier in galop en mijn Dravebier in draf, in exact hetzelfde tempo . Onderweg natuurlijk weer een aantal keren de vraag te horen gekregen of dat een draver was... Mijn lekkere ding...
De rit was 35 km en de PA lag op 22 km. Na 20 km lagen we heerlijk op schema met 13 km/u. Ret liep heel constant, hij is geen moment hangerig of trekkerig geweest. Heerlijk in z'n 5 op de cruise control . We zijn 2 km voor de PA gaan stappen, Ret was toen lekker rustig. Vlak nadat ik er zo'n 1200 m voor de PA naast was gaan lopen, begon het gedonder. Door de regen was het antivliegenspul afgespoeld en zo'n heerlijk bezweet paard was natuurlijk een lekker hapje voor die zwaar irritante dazen. En als Ret ergens een hekel aan heeft... Hij werd er dan ook helemaal gestoord van en wilde er het liefst hard voor wegrennen, waardoor z'n hartslag natuurlijk niet omlaag ging.
Bij de PA weigerde hij weer te drinken en het hartslag meten werd weer net zo'n ramp als in Austerlitz. Hij liet zich gewoon niet meten: ronddraaien, trappen naar de veterinairen, Maarten nog een paar keer een kopstoot gegeven en toen werd besloten om de hartslag te gokken (het enige wat ze konden zien, was dat-ie wat te hoog was), waarna we 20 minuten in de 'isoleercel' hebben gestaan. Daarna was hij gelukkig een stuk rustiger, de hartslag was gedaald naar 56 en we konden verder.
De laatste 13 km gingen ook best lekker, weer hetzelfde draftempo en deze keer naast een Anglo-Arabier. Ook hier 2 km voor de finish weer hetzelfde gedonder. Voortaan maar veel knoflook door z'n voer doen om die steekbeesten op een afstand te houden, want dit schiet echt niet op. We kwamen binnen met een hartslag van 72, maar na 10 minuten was die netjes gezakt naar 60 (achteraf hoorden we dat er veel binnenkwamen met boven de 60, mede door het benauwde weer). De nakeuring verliep ook goed, hoewel we daar helaas wel lang moesten wachten in een benauwde hal wegens een tekort aan veterinairen. Maar ook nu was de turgor 2 (dankzij die anderhalve slok water die hij na de rit naar binnen wenste te slurpen) en liep hij prima. Eindresultaat: weer een rit goed volbracht!
In totaal 3 uur en 9 minuten weggeweest, waardoor ons gemiddelde op 11.11 km/u kwam. Heel netjes nog, ondanks de straftijd. Ik weet nog niet hoe hoog we geëindigd zijn, aangezien we de uitslag niet hebben afgewacht en de resultaten ook nog niet op internet staan.
Al met al weer een gezellig en leerzaam dagje, ondanks de regen. Ik heb genoten van de omgeving, ik had op sommige stukken echt het idee dat ik in het buitenland was. Hele bermen vol vingerhoedskruid in bloei, heuvels, de Loenermark... fantastisch om daar te rijden.
Waarschijnlijk heb ik deze keer niet zo'n pijn in m'n kuiten als na Leersum. Minder verlichte zit, beter getraind en veel steun aan m'n nieuwe chaps. Deze keer voel ik al wel m'n buikspieren heel erg, maar dat is een goed teken: weet ik in ieder geval dat ik ze heb ! Ameretto krijgt de volgende keer geen beenbescherming meer om: z'n voorbenen waren licht geïrriteerd door al dat natte neopreen dat er drie uur lang omheen had gezeten (het 'schrale-billetjes-gevoel' ), dus volgende keer gewoon blote beentjes. En ik weet nu ook dat 50 km op zich geen probleem voor ons hoeft te zijn: we kwamen allebei na 35 km nog fris en vrolijk over de finish, dus die 15 km extra moet wel te doen zijn. Ben benieuwd wanneer ik het aandurf...
Ook deze keer weer ontzettend veel dank aan mijn grooms: chauffeur Maarten en eigenares Laura, en ook aan twee niet-paardegekke vrienden van mij die daar in de buurt wonen en hun vrije zondag vrijwillig hebben 'opgeofferd' voor het paardenvolk. Een van hen heeft zijn nieuwe digi uitgetest en daarvan ga ik zo de mooiste plaatjes op ITP zetten.
Ik ben moe maar voldaan, en het paardebeest ook...