Austerlitz – in 2001 mijn groomdebuut, in 2002 het debuut van Retje en mij in klasse 1 en vandaag was het de dag van ons debuut in de klasse 2. Om 4.45 ging de wekker *gaap* en om half 6 waren we op stal. Onze stalhouder had voor deze gelegenheid om 5 uur gevoerd, echt super (hij zal weten dat-ie ons op stal heeft staan ). Om 1 over 6 reden Maarten en ik met Ret richting Austerlitz en ook deze keer reden Lau en Marco weer vooruit zodat ze mijn startnummer en vetkaart konden halen. Iets na kwart over 7 waren ook wij in Austerlitz, waar de voorkeuring voor klasse 2 al was begonnen.

Bij de voorkeuring was het even schrikken: Ret moest 3 x opnieuw voordraven en kreeg uiteindelijk een B’tje omdat hij achter wat kort liep (A = goed, B = mag starten, maar als het slechter wordt lig je eruit). Of het de lange trailerrit was, de kou of zijn nieuwe ijzers: ik weet het niet. Maar iig was ik er niet zo heel blij mee, hij heeft nooit locomotieproblemen gehad. Voor de rest was hij prima in orde en ik ben gewoon gestart, je kunt tenslotte op elk moment stoppen. Om 9 uur startte de eerste groep, waaronder Laui en Guinni, en om 9.25 waren wij aan de beurt. Al vanaf het begin had Ret veel zin, hij wilde dan ook vrij hard en ik heb er toch zeker 10 km over gedaan om hem in een acceptabel (lees: uit te zitten) tempo te laten lopen. Onregelmatig of stijf was hij iig niet, maar pas na 20 km begon hij lekker ontspannen te lopen (lees: op één teugel te rijden). Maar ook later was hij nog vrij zwaar op de hand, ik moest dan ook veel zitten en terugrijden, en dat was vrij vermoeiend. Heb nog even een stukje met Mandy (Navy) meegereden en na 31 km lag daar voor mij de vetgate (de klasse 1-grens van 26 km waren we toen al gepasseerd).

Tot aan de vetgate ging het goed: 1 km van tevoren gaan stappen, lekker lang teugeltje, je zag de hartslag met de minuut flink afnemen. Vlak voor de vetgate was-ie 68 en ik verwachtte hem snel te kunnen aanbieden (moet 56 zijn). Maar nee… meneer kwam op de vetgate c.q. P/A, zag daar tig paarden staan en hup, hartslag weer naar de 100. In de vetgate was-ie strontvervelend, liep Maarten nog finaal omver maar hoe harder je Ret straft, hoe meer hij zich opnaait en dat konden we even niet gebruiken. Gelukkig werd ik op de vetgate spontaan geholpen door Joan, die daar vrijwilliger zat te zijn en zelf ook al de nodige klasse 2-ritten heeft gereden. Zij gaf mij wat handige tips terwijl Lau probeerde Ret rustig te krijgen. Op 18 minuten heb ik maar eens aangeboden en ondanks wat gedraai en gemiep was de hartslag netjes 56. Bij het voordraven weer een B’tje, hij was niet beter geworden maar ook niet slechter. Vier minuten voor de start zat ik er weer op en meteen was het weer een heel ander paard: attent, oortjes naar voren en gaan met die banaan.

Op 40 km was-ie helaas weer net zo druk als op 15 km, en toen begon ik pas goed te merken dat hij ‘not amused’ was als hij werd ingehaald door andere paarden. Liefst ging hij er hard achteraan. Jammer voor hem, maar we liepen MIJN tempo. Overigens had hij al die tijd heel mooie hartslagwaarden: hoe langer we galoppeerden, hoe lager die werd. We begonnen met 130-135 en op het eind was die constant 115. Tja, als je dan de keus hebt tussen dribbelen met 135 en galopperen met 115… Vandaar ook dat we zo opschoten . We finishten na 52 km met een hartslag van 84 (ook weer nauwelijks te meten door een hoop gedraai) en die was bij de nakeuring gezakt tot 48 (daar was hij eindelijk tot rust gekomen). Toen ik in de rij stond voor de locomotie kreeg ik te horen dat klasse 2-ruiters daar voorrang krijgen, waarop vervolgens mijn voordringen boze c.q. ge-ïrriteerde opmerkingen opleverde van enkele klasse 1-ruiters. Ik voel me echt niet zo veel meer dan een ander omdat ik toevallig klasse 2 rijd, maar zo kwam het dus blijkbaar (en helaas) wel over. Gelukkig hoefde het voordraven deze keer maar 1 x en hiep hiep hoera: Retje kreeg een A…! Maarten rekende uit dat we 13.57 km/u gemiddeld hadden gereden (hoger dan mijn streefsnelheid van tussen de 12 en 13 km/u) en inclusief de weinige spierpijn die Ret en ik beide hadden, konden we concluderen dat we best een lekker ritje hadden gereden!

Ondertussen had ik ook al heel wat bekenden gezien: naast Arabianfriend (Petra), Laui, Guinni en Mandy kwam ik vlak voor de start Marieke ten Cate tegen (bij de toiletten) die er ook best zin in had. Bij de vetgate voegde Rommie zich bij het gezelschap en ook Mike was inmiddels gearriveerd. Later zaten ook Hanifa en Muriël in de berm, in afwachtig van Evert-Jan die uiteindelijk ook een fijne rit had neergezet met Maaraak. Joost en Nienke waren er bij de finish, en toen we voor de nakeuring stonden te wachten, kwam Mayo eraan gelopen. Ook Djilan liep ik op de vetgate tegen het lijf, nog bedankt voor het meenemen van onze vergeten emmer hè! (niet zo moeilijk te raden van wie die was met die grote letters erop ). En ineens zag ik een Fjord met ‘Tjody’ op z’n sjabrakje langslopen, heb dus snel ‘Hee Vivian!’ geroepen want dat moest Vippie wel zijn.

Alles bij elkaar was het een vrij enerverende dag: veel nieuwe indrukken en een hoop gedoe, achteraf meer dan goed voor me was. Ik was al stiknerveus toen de dag begon, Ret had net iets te veel looplust dan me lief was, ik wist even niet meer hoe alles werkte in klasse 2 (in theorie weet je het allemaal wel, in de praktijk is het allemaal net anders) en ik heb dan ook op verschillende momenten even m’n emoties eruit gegooid, o.a. op de vetgate. Ook tussen finish en nakeuring werd het me eventjes te veel toen er zo veel mensen zich met mij en Ret bemoeiden. Allemaal goed bedoeld en zonder hen had ik het ook niet gered, maar het werd me even iets te druk – vooral in m’n hoofd. Mijn lieve grooms kregen er verbaal nogal van langs van mij, wat niet zo lief was maar gelukkig is het allemaal al weer goed.. Binnenkort in Zelhem gaan we er weer voor, en dan een stuk relaxter!

En toen de uitslag. Die zou er om 5 uur zijn maar het werd 6 uur. Uiteindelijk bleken we als 18e te zijn geëindigd, net na Laui en Guinni. De nummers 1, 2 en 3 hadden echt waanzinnig hard gereden (resp. 20 en 19 km/u), daar konden wij nooit tegenop met onze 13.57 km/u. De grote verrassing kwam echter toen de hoofdveterinair zijn praatje afsloot met een aanmoedigingsprijs. Die ging naar… Prins Ameretto, ‘omdat dit paard fitter uit de wedstrijd kwam dan dat hij er in ging’. Ik wist even niet waar ik moest kijken, ik had dit niet verwacht maar het was toch echt waar en ik mocht ook een prijs uitzoeken (dat werd een halster). En toen nog de hele weg naar huis. Ret had zich gelukkig braaf gehouden op de trailer, had inmiddels een paar kilo hooi weggewerkt en bij thuiskomst merkten we nauwelijks aan hem dat hij vandaag behoorlijk intensief bezig was geweest. Hij was nog erg fit en vrolijk, en ook draven ging hem nog goed af. Ben benieuwd hoe hij er morgen bij staat, maar ik voorzie weinig problemen: eten en drinken deed hij normaal en ook zijn benen leken goed te zijn.

Wat mezelf betreft: voor vandaag vond ik 52 km lang genoeg, maar ik weet nu uit ervaring dat het best te doen is. Ik voel wel dat ik een flink eind heb gereden, maar afzien was het niet. Het smaakt naar meer en in Zelhem (7 juni) ga ik dan ook zeker op de 60 km starten! Zowel voor Ret als voor mezelf zijn die lange afstanden echt een grotere uitdaging dan de kortere, ik heb dan ook heel veel zin in mijn volgende wedstrijd. In mei gaan we weer trainen, eerst gaat Retje twee sgw’s rijden met Lautje en daar tussendoor ga ik lekker twee weken op vakantie.

Nogmaals een hele grote DANK JE WEL voor mijn grooms en toeschouwers, leuk dat jullie er waren ondanks dat jullie me vanwege alle drukte en iedereen die me vroeg hoe ik had gereden eigenlijk nauwelijks hebben gezien…

BTW foto’s volgen zodra de cameraman weer enigszins in het land der levenden is.

Heee, wat goed, gefeliciteerd! Bedankt ook voor je leuke verslag. Wanneer Ret vanavond goed at zal hij er morgen ook wel goed bij staan denk ik. Op naar de volgende!

hey
leuk om te horen dat klasse 2 ook zo meevalt!
Fantastische Retje dat hij fitter was na de wedstrijd dan ervoor
veel plezier met de volgende keren!
xxx

wauw wat een uitgebreid verslag Ka!
leuk dat het toch zo goed ging en ach je groomteam kan wel tegen een stootje hoor!
Heeft Ret nu wel willen drinken tijdens en na de wedstrijd of was dit wederom een probleem?

Gefeliciteerd, echt super zeg.
Lekker dat het zo goed gegaan is de eerste keer in klasse II.

Wow ik weet even niet zo goed wat ik over je verslagje moet zeggen
Het klinkt wat hectisch en niet vlekkeloos en daardoor des te spannender.
Maar wel goed uitgereden dus, je eerste klasse II, het is ook niet niks, 52 km, voor jou nieuw, voor Ret nieuw, veel nieuwe indrukken weer, ach dat maakt het ook tot een uitdaging toch? Saai klinkt het in ieder geval niet!!
Je hebt nu je klasse II debuut erop zitten, dan weet je beter wat je de volgende keer kunt verwachten en waar je op moet letten.
Dan kun je er waarschijnlijk ook wat relaxter tegenaan kijken, en Ret weet nu misschien (hopenlijk?? ) ook dat hij zijn energie misschien beter wat kan sparen omdat het na 30 km nog niet afgelopen is.
Vind het nu ook niet zo erg dat wij vanmorgen niet meer langs zijn gegaan, ik had graag je start willen zien, maar we zouden ook naar Amsterdam, dus veel tijd hadden we ook niet gehad, en zo te zien had je het al druk genoeg met alles en iedereen
Hey geef je grooms nog maar eens een knuffel en fluister ze even in dat ze er de volgende keer wel weer gewoon bij moeten zijn en nu op naar de volgende rit!!
Jullie kunnen het wel, dat is toch wel weer gebleken!
*thumbs up*

Hoi Ka!

Die emmer was idd goed herkenbaar

Wauw, de aanmoedigingsprijs. Wat een superafsluiting van zo'n enerverende dag. Echt gaaf!

D.

Hee Ka, tof om ook eens te kijken

En zelfs nog een prijs, gefeliciteerd joh

Goed hoor! Echt knap dat de eerste keer klasse 2 eigenlijk toch heel goed is gegaan en dat je zelfs complimenten kreeg van de jury!! Volgende keer gewoon weer lekker relaxed zijn, al begrijp ik dat dat met Ret niet altijd makkelijk is...

Hoi Karin,

gefeliciteerd met het volbrengen van je eerste klasse 2 rit!!! Super!!! Tot in Zelhem!!!

Ka, het was leuk om alle hectiek achteraf eens mee te maken en we gaan er voor dat Retje in Juli lekker zonder deken in 't zonnetje kan staan en ik hem lekker een nek/rugmassage kan geven. Wel heel gaaf trouwens dat je die aanmoedigingsprijs hebt gehad. Toppie!!

Susan, Ik geloof dat Retje alleen na de wedstrijd flink heeft gedronken, tussendoor wilde hij geloof ik niet.

Joost, volgende keer gewoon netjes het emmertje vullen hoor, Retje drinkt niet van de bodem

hartstikke tof!!! Gefeliciteerd!

Bedankt voor jullie leuke reacties!

Susan, Ret wilde deze keer af en toe wel één heel slokje nemen . Thuis dronk hij een hele emmer leeg, maar toen had hij inmiddels ook al weer 2 uur op de trailer gestaan zonder een druppel. Ik wil trouwens niet weten hoe veel hooi hij vandaag naar binnen heeft staan werken, dat was best veel.

Mayo, die knuffel- c.q. massagesessie doen we idd op een dag dat Retje niet onder twee dekens hoeft te staan!

En er schiet me nog wat te binnen: op een gegeven moment reed ik achter een meisje met een Haflinger. Staat er een moeder te kijken (willekeurige voorbijganger) die tegen haar zoontje roept: 'Kijk daar gaat een IJslander!' Ik moest echt heeeeeeeeel erg moeite doen om niet bijdehand te gaan roepen dat dat toch echt een Haflinger was...

Haha! Ik kan het me voorstellen, waarschijnlijk had ik 't gezegd

Wij hebben Ka eigenlijk helemaal niet gezien tijdens de wedstrijd. Even van te voren (Ka heeft nog even gevoeld of Patents bobbeltje er weer zat omdat hij zo liep te kwijlen met het inrijden en wij onze grooms kwijt waren) en toen we langs de vetgate reden (totaal 4x, dit was in 't begin)zei Guinnifer opeens hoi, ik kijk om, staan Marco en Maarten daar... Goed, ik was er niet helemaal bij met m'n hoofd. En ná de vetgate kwamen we nog 1x langs en toen zat Karin er nog (ze kwam geloof ik binnen toen wij bijna weggingen). Naderhand ook nog heel weinig tijd gehad, pas toen we wachtten op de prijsuitreiking (paarden waren al thuis) nog even gezellig zitten kletsen.
En volgens mij is klasse III echt niet zo heel erg veel meer, ik heb me nu een beetje doorgereden (randje van m'n onderbroek, stelt echt niks voor ik merkte het eerst helemaal niet), beetje spierpijn, maar met een beetje training is kl 3 best haalbaar...

Klinkt als een enerverende maar enorm geslaagde dag. Proficiat met je klasse 2 debuut!

Pffff….. wat een dag!! Euhm…. Ik probeer nu woorden te vinden die Karin nog niet heeft geschreven, maar ze neemt me weer de woorden uit de mond! Ik wist dat Ret kon gaan, maar dat hij na 52 kilometer nog steeds energie over had, dat had ik toch echt niet gedacht. Lijkt me verstandig om een keer een klasse 3 met hem te gaan doen, hopenlijk heeft hij dan niet zoveel kracht meer om zijn hoef op te tillen, om hem vervolgens op mijn voet te planten en me nog een duw met zijn kont te geven zodat ik op de grond flikker Gosh… wat heb ik die knol op dat moment verwenst maar ach… hij zal wel bijtrekken bij zijn volgende wedstrijd!

We weten nu wat we wel en niet moeten doen tijdens een klasse 2. We blijven gewoon relaxed, Lautje houdt Ret vast en ik zorg voor de geestelijke en lichamelijke steun (oh ja… en spades zorgt voor de foto’s )

Zelhem… here we come!

Klinkt vooral als een emotioneel zware rit , volgens mij viel het lichamelijk wel mee.
Super gedaan Ka, je eerste klasse II rit netjes volbracht en die aanmoedingingsprijs is natuurlijk helemaal super!

Super hoor ka, gefeliciteerd, echt klasse!

Ik ben je nog een paar keer tegen gekomen, was vandaag zonder paard, maar je was zo druk. Was trouwens ook dat halster vergeten. Gefeliciteerd hoor!

Karin schreef:

En ineens zag ik een Fjord met ‘Tjody’ op z’n sjabrakje langslopen, heb dus snel ‘Hee Vivian!’ geroepen want dat moest Vippie wel zijn.

Aha dat was jij dus!
En ik maar denken de rest van de rit, wie WAS dat toch ?
Vast een van de lijst of bokt,
En idd de dader heeft zich gemeld!

En noch denken mensen dan dat ik op Ucky rijdt (en er staat toch duidelijk Tjody), hihihii Sorry Gerrit!

Viv
PS: die nu niet meer voor of achteruit kan van de spierpijn, hihii

FASEL IS TROTS OP KIWI EN RETJE!!!! Maar dat had ze al tien keer gezegd geloof ik. Hardstikke goed meid.

Ben benieuwd naar de foto's.

En ik heb eindelijk Rommie eens gezien. Volgens mij is ie wel een beetje doof want pas naar drie keer roepen keek hij 'hoor ik wat?'. Geeft niet Rom, ouderdom komt met gebreken. Maar leuk je ontmoet te hebben!!!!

Aan het eind toen Evert-Jan over de finish moest komen zeg ik tegen Maarten 'komt hier de klasse I langs' ? Ja zegt hij. Ik mijzelf met mijn manke poot en kneusarmen lekker neergevleid daar tussen die twee mannen in. Hoor ik later dat ze totaal van de andere kant komen. DANK JE WEL MAARTEN. Nu moest ik weer opstaan met mijn kreupele lijf

Gaaf zeg. leuk dat je de aanmoedigings prijs kreeg! klinkt echt leuk die endurance sport!

Yo Karin! Super!! Ik ben je niet komen uitzwaaien bij de start, kon het helaas niet opbrengen (stel je voor: ik had me er al de hele week op voorbereid dat ik vanwege de kippen niet zou mogen starten, niet afgezegd hopend op dat wondertje. Dat wondertje kwam donderdag: we mocht het erf af!! Ik driedubbel gelukkig, nog een korte buitenrit gemaakt en gemerkt dat Moon er ook wel weer erg veel zin in had... breekt vrijdag die vogelpest ook in Limburg uit.... Byebye wedstrijd... 't Viel me 3 keer zo zwaar als met KWB kan ik je zeggen....).

Je verslag is spannend en smaakt naar meer. Volgens mij ga jij ook nog wel eens op voor nog hogere klassen!!! En een knuffel voor je Superbier!

Nog een prijs gewonnen? Te gek!

Iig leuk zoiets mee te maken, weten we ook hoe dat er aan toe gaat
Kom vast en zeker nog wel eens kijken (sorry Marco )