Woensdag komt de dierenarts haar nakijken, omdat ik zeker wil weten dat er niet lichamelijk iets met haar aan de hand is. Maar ja, wat als ze inderdaad gezond is en het dus een gedrags probleem is, hoe moet ik haar dan aanpakken ? Ik kan haar toch moeilijk een tik geven of boos worden als ze zich wegdraait, dan zal ze zich alleen maar verder van me distantieren. Ik kan verder alles met haar, ze laat zich braaf het zadel en hoofdstel omdoen, ik kan rustig met haar buitenrijden, al is ze wel soms wat lui. Ik ben nu wel begonnen met wat dominantie oefeningetjes, die doet ze redelijk (leiden aan doorhangend touw, zonder dat ze mij omver walst, voor mij stoppen op gepaste afstand). In de paddock staat ze maar steeds in een bepaalde hoek en komt alleen van haar plek als er wat te eten valt. Terwijl ze, tot voor een maand, onmiddelijk aan kwam lopen voor een knuffel of gewoon uit nieuwsgierigheid. We hebben besloten om er in elk geval op korte termijn een paardje (zal ws shetlander worden ivm kosten) bij te nemen om Guinness wat afleiding en gezelschap te geven. Misschien is het toch puur verveling ?
Wie heeft tips om mijn dominantie op een vriendelijke manier op haar over te brengen ??
), en dan met een rotgang naar het andere eind van de paddock scheuren, en daar liet ze zich meteen weer pakken, dit is dus minstens 10x gebeurd, toen had ik het dus echt gehad. Ik heb mijn vriend erbij geroepen en samen zijn we aan de slag gegaan. Even voor de duidelijkheid: ik ben absoluut niet iemand die snel naar de zweep grijp, heb Guinness tot nu toe zoveel mogelijk geleerd op de vriendelijke manier ! Maar dit weekend dus niet. Mijn vriend is in het midden gaan staan met de longe en de zweep, ik ben rondjes met haar mee gaan lopen, haar vasthoudend bij het halster en zodra ze een poging deed om uit te breken, trok ik zo hard mogelijk haar hoofd naar binnen en kreeg ze bovendien een flinke knal met de zweep. Op het laatst lukte het om ca. 5 rondes rechtsom te draven, terwijl ik haar alleen longeerde, toen zijn we meteen gestopt, hebben haar beloond en op stal gezet (voor het eerst met zweetdekentje op, want ze was intussen kletsnat. En wij ook...het leek wel of ik een modderbad had genomen 
)
, terwijl ik echt zeker weet dat ik in de goeie postitie sta en dergelijke, ze doet een paar slome rondjes, als ik dan stop en me omdraai komt ze als een modelpaardje achter me staan en volgt ze me als een hondje, echter het echte "oor naar binnen, hoofd omlaag, smakken" heb ik nog nooit bereikt. 
. Als ik op de wei kom zonder lekkers gaat ze weg kom ik met borstels loopt ze weg en als ik met het zadel kom al helemaal. Ze is 4 jaar dus ik steek het ook op puberen en net als bij jouw op een dominantieprobleem. Ze ziet mij gewoon niet meer als baas. Toen ik haar 2 jaar geleden kocht was ze extreem dominant dus ben ik op zijn monthy roberts aan het werk gegaan met verbluffende rezultaten ik was toen de leider dat was geweldig. Nu doet ze de laaste maanden dus zo naar tegen mij ik vind het ech erg 
In de wei is zo lief en braaf als een paard maar kan zijn. Op het moment ben ik wel heel strikt en zo duidelijk mogelijk met haar bezig: nee is nee en ik geef geen centimeter toe, dus bv stilstaan is stilstaan en meelopen is meelopen (zonder bij elk grassprietje naar beneden te duiken). Het gaat echt de goede kant op en ik heb in elk geval geleerd dat ik niet TE verdraagzaam en makkelijk moet zijn in de omgang met Guinness. (Wat kan je je toch vergissen als een paard zo meegaand is)