Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-01-02 10:36

Geplaatst: 09-01-02 10:36

Ik betaal ook alle kosten voor mijn paard zelf. Stalling, voer, hoefsmid, spullen, echt alles. Ik heb hem ook zelf aangeschaft. Ik krijg ook weleens wat van mijn ouders, hoor. Maar dat is incidenteel.
Ik wil zelf ook niet afhankelijk worden van iemand anders voor de kosten omdat ik niet afhankelijk wil zijn van andermans geld. Ik laat liever een aantal dingen voor mijn paard, dan dat ik voor het onderhoud afhankelijk word. Want als dat zo is, dan zou ik ook in de problemen kunnen komen als die giften van ouders weg zouden vallen. En dat wil ik niet.
Yorghos is van mij en ik wil ook zelf voor alle kosten opdraaien.

groetjes,
Linda

**Geplaatst**: 09-01-02 10:53

Geplaatst: 09-01-02 10:53

Ironique is van mijn ouders. Verder zijn alle spullen die ik er bij heb (op de trailer na) van mij. Ik betaal 1/3 van de stalling zelf en ook (kleine) dierenartsrekeningen en wormspuiten. De hoefsmid betalen mijn ouders, da's ook een flinke hap iedere 8 weken (dikke 200 piek). Ik realiseer me maar al te goed hoeveel geld alles kost, maar ik kan niet meer missen aangezien ik op kamers woon en dát ook een hoop geld kost, maar niet alleen voor mij, ook voor mijn ouders.

**Geplaatst**: 09-01-02 11:03

Geplaatst: 09-01-02 11:03

Sinds ik ben gaan werken en zelf alles kon betalen heb ik pas een eigen paard. Mijn ouders verwenden mij misschien door geen kostgeld van mij te vragen, maar het onderhoud van mijn pony betalen wilden ze niet. DUs had ik er geen. Ik verdiende geen geld, ik ging naar school. In de vakantie had ik een bijbaantje waarvoor ik een stereoinstallatie kon kopen. Intussen betaalde mijn vader de leskaarten voor de manegelessen. MAar toen ik 23 was kocht ik mijn eigen paard. Mijn pa leende mij de helft van het bedrag (dat ik later overigens nooit terug heb hoeven te betalen) en de rest, les en onderhoud betaalde ik zelf. Ik zie veel kinderen die alles op een presenteerblaadje aangeboden krijgen en als ze dan een jaar of 15 worden ontdekken ze de jongens en kijken ze naar de pony niet meer om. Die vinden het te vanzelfsprekend. Maar je hebt er ook een hoop bij die te gepassioneerd zijn om de pony op stal te laten en die altijd trouw blijven komen. Alleen kun je dat van te voren ook niet altijd inschatten.

**Geplaatst**: 09-01-02 11:20

Geplaatst: 09-01-02 11:20

Sinds is na een stop van 2 jaar weer ben gaan rijden heb ik alles zelf betaald. Maar mijn bijbaantje was niet genoeg voor een eigen paard vandaar dat ik tegen betaling gebruik maak van andermans paarden.

Pas als ik zelf een baan heb en mijn financiele zaakjes helemaal op orde heb komt er een eigen paardje. Zit nu in het 3e jaar van mijn studie dus misschien over een jaar of 2 Lovers

**Geplaatst**: 09-01-02 12:07

Geplaatst: 09-01-02 12:07

Ik heb mijn paardjes zelf gekocht en ik betaal alles zelf.
Ik vind het prettig om hierbij niet afhankelijk te zijn van m'n ouders, maar sowieso, als ik ze zou vragen of zij mee willen betalen zouden ze me vierkant uitlachen. En terecht, ik wil die pony's, dus zorg ik er ook zelf voor, in alle opzichten.

**Geplaatst**: 09-01-02 12:43

Geplaatst: 09-01-02 12:43

Peetje heb ik samen met mijn vriend gekocht en betaal zelf alles voor haar,komt ook omdat ik nu samen woon Haha!

Nu moet ik wel zeggen dat mijn moeder mij vaak genoeg wat toestopt,een deken de helft van mij nieuwe zadel,de tandarts enz.
(heb een super mammie)
Mijn vorige pony die ik had toen ik nog tuiswoonde deelden we de kosten Haha!

Maar als ik dan een dekje ofzo wilde hebben moest ik daar wel voor sparen,en deed me mammie de rest van het geld erbij leggen Haha!

Scheelt ook weer dat ze zelf gek is op peetje en mijn vorige pony Haha!

En ik vind je weet heus wel wat en hoe duur het is om een paard te hebben,je neemt de verzorging ook op je en dat is ook een hele verantwoording,en van de kosten dat zie je zelf ook wel dat het erg duur is.
ben het dus niet met die stelling eens Haha!

**Geplaatst**: 09-01-02 13:19

Geplaatst: 09-01-02 13:19

Ik betaal alles zelf. Ik ben nog scholier, dus bijna al mn geld gaat naar Mowgli. ik krijg 150,- gulden kleed en zakgeld van mn ouders per maand, maar dat gaat automatisch naar de pensionhouder.

In het begin toen ik de keuring en de castratie moest betalen, toen zeiden mn ouders...:"geef die rekening maar aan ons, die betalen wij wel"

soms springen ze wel eens bij, met de dierenarts bijvoorbeeld, maar de rest niet

**Geplaatst**: 09-01-02 14:52

Geplaatst: 09-01-02 14:52

Ik ben het helemaal met je stelling eens. Ik heb Adventure zelf gekocht en betaal ook alles zelf. MIJN naam staat op z'n papieren, IK beslis welk voer hij krijgt, IK beslis hoe z'n training moet, IK beslis wanneer ie in de wei staat en wanneer niet, IK beslis wanneer de DA moet komen... Enz...
Ik vind het heerlijk dat ik dat zelf kan zeggen. Het is mijn paard en ik werk er heel hard voor. Al mijn geld gaat zowat naar hem toe. Maar dat wil ik ook zelf, en als ik hem weer verkoop, dan is de winst helemaal voor mij. Ik heb bijna niets met andere mensen en andere opvattingen te maken, en die vrijheid vind ik heerlijk!

**Geplaatst**: 09-01-02 15:06

Geplaatst: 09-01-02 15:06

De paarden die ik heb gehad zijn door mijn ouders betaald. Zo ook de stalling. Maar alles wat erbij moest komen, hoefsmid, dierenarts, verzekering, spullen, etc. etc. moest ik zelf bekostigen. Ze waren altijd bereid dingen voor te schieten maar dan moest het niet onzinnig zijn. Als ik een deken wilde omdat die mooi was dan mocht ik lekker zelf sparen. Had ik een deken nodig omdat de ander kapot was dan kon ik op steun rekenen als ik het geld niet had. Mijn paarden hebben het dus nooit slecht gehad.

Ik ben altijd erg blij met hun steun geweest. Mijn moeder was ook altijd mijn grootste supporter en ze ging paarden steeds leuker vinden tot ze op een gegeven moment zelfs het wedstrijdsecretariaat van de manege ging doen. Toen ik ging stoppen met rijden voelde zij zich ook minder betrokken en is ook gestopt.

Nu ik weer begonnen ben met een verzorgpaard ben ik keihard aan het sparen om weer een eigen paard te kunnen kopen. Nu zal ik het allemaal zelf moeten betalen, maar dat vind ik niet erg. Ik waardeer het dat ze me altijd hebben gesteund en daardoor heb ik ervaring opgedaan en zal ik nu niet voor het eerste beste paard overstag gaan omdat ik eindelijk een eigen paard kan kopen.

Ik denk dat het niet uitmaakt of je alles zelf betaald of niets, zolang je jezelf maar beseft dat het een dure hobby die niet door iedereen beoefend kan worden!

**Geplaatst**: 09-01-02 15:14

Geplaatst: 09-01-02 15:14

Ik heb mijn eerste paard zelf gekocht, dwz. mijn moeder heeft de helft voorgeschoten, ik was toen 15 jaar.
Elk weekend werken en elke vrije dag ook, de rest van de tijd bracht ik door bij mijn paard.
Ik had in die tijd genoeg vriendinnen die een paard kregen omdat ze er zo graag een wilde hebben, ze hebben nooit beseft wat het hebben van een paard is en ze hebben zeker nooit de waarde van hun viervoeter geweten of gesnapt want stuk voor stuk werd er nix meer mee gedaan.
De paarden hadden gewoon echt geen waarde voor hun.
Ze werden op een gegeven moment verkocht door hun ouders en toen pas kwamen de tranen, tja te laat voor hun.
Ik heb mijn eerste paard 18 jaar gehad in voor- en tegenspoed, het heeft me bakken geld gekost maar het heeft me zeer veel voldoening gegeven. Ik heb het toch maar allemaal zelf gedaan.
Tuurlijk waren er wel momenten dat ik het gewoon niet meer kon betalen, dan schoot mijn moeder te hulp en schoot ze het voor, of het was een vervroegd verjaarskatootje.

**Geplaatst**: 09-01-02 15:17

Geplaatst: 09-01-02 15:17

Ik heb niet alles gelezen, maar ik ben het dus niet met de stelling eens.

Ik weet tot de laatste frank wat alles bij onze pony's kost en toch betalen mijn ouders het voor me (anders zou ik meer zakgeld moeten krijgen om het zelf te betalen, of gaan werken). Voor de rest verzorg ik ze natuurlijk.
Ik vind dat het verzorgen maakt dat je weet wat het is, en de verantwoordelijkheid die je op je neemt.

Voor mij is dat stelling zo: "een paard op je eigen houtje verzorgen, dus niet op pension waar alles voor je gedaan wordt, dat is pas weten wat een paard houden is!"

Omheining repareren, Hooien, bieten kopen, voeren, mesten enz.
Dan weety je wel wat AL de aspecten zijn van een paard houden.

Uiteraard is geld een deel van de zorg, maar als je nu overloopt van't geld en je laat je paard verzorgen door je stalknechten Knipoog

, dan is het toch ook niet echt een "paard" onder je hoede nemen? Het zal dus tussen de 2 liggen. Maar ik weet dus best wat het is om een paard te hebben *LOL*

.

**Geplaatst**: 09-01-02 15:48

Geplaatst: 09-01-02 15:48

Tja, dan weet ik dus niet wat een "paard houden" is, want ik heb ze op een pension staan waar alles voor me gedaan wordt. En toch zie ik het weer als luxe om paarden aan huis te hebben, ondanks dat je dan alles zelf moet doen.

**Geplaatst**: 09-01-02 15:49

Geplaatst: 09-01-02 15:49

visje schreef:
Ik heb niet alles gelezen, maar ik ben het dus niet met de stelling eens.

Ik weet tot de laatste frank wat alles bij onze pony's kost en toch betalen mijn ouders het voor me (anders zou ik meer zakgeld moeten krijgen om het zelf te betalen, of gaan werken). Voor de rest verzorg ik ze natuurlijk.
Ik vind dat het verzorgen maakt dat je weet wat het is, en de verantwoordelijkheid die je op je neemt.

Voor mij is dat stelling zo: "een paard op je eigen houtje verzorgen, dus niet op pension waar alles voor je gedaan wordt, dat is pas weten wat een paard houden is!"

Omheining repareren, Hooien, bieten kopen, voeren, mesten enz.
Dan weety je wel wat AL de aspecten zijn van een paard houden.

Uiteraard is geld een deel van de zorg, maar als je nu overloopt van't geld en je laat je paard verzorgen door je stalknechten , dan is het toch ook niet echt een "paard" onder je hoede nemen? Het zal dus tussen de 2 liggen. Maar ik weet dus best wat het is om een paard te hebben .

Hier ben ik het mee eens, door omstandigheden wilde mijn moeder niet meer dat ik op "manege" paarden reed, maar ja ik wilde blijven rijden en verzorgen dus er kwam een eigen pony.
De aanschaf van de pony, zadel hoofdstel hoefsmid dierenarts en andere dingen, alles betalen mijn ouders, en ja ik weet prima hoeveel alles kost.
Maar ik krijg GEEN kleedgeld GEEN zakgeld en ik mag NIET werken van mij ouders, omdat ik anders helemaal geen tijd meer over zou hebben voor school.
Dus de stelling; je weet niet wat het echt is om een paard te hebben als je niet alles zelf betaald vind ik onzin.

**Geplaatst**: 09-01-02 15:55

Geplaatst: 09-01-02 15:55

voor sommigen gaat die uitspraak overigens wel op hoor. Met name de kinderen waar de ouders 100% achter hun sport staan en alles voor ze betalen, een goede dressuurpony, goede instructie en die dus echt op heel hoog niveau rijden. Die kunnen zich heel denigrerend uitlaten over kinderen die op de manege rijden en een verzorgpony hebben. Tja, die kinderen rijden natuurlijk veel minder goed. MAar zouden die kinderen met eigen pony zo goed kunnen rijden als papa en mama hun hobby niet meer voor ze zou betalen? Volgens mij staan ze daar geen moment bij stil.
Ook over mensen die op amateurniveau rijden, omdat ze door de weeks hard moeten werken om hun ene paardje te rijden, waar ze 's avonds net tijd voor vrij kunnen maken.

**Geplaatst**: 09-01-02 17:22

Geplaatst: 09-01-02 17:22

Ik heb Dennis dus zelf betaalt en zal al zijn spullen en onderhoud allemaal zelf moeten betalen. Hij is dus echt helemaal van mij en niemand hoeft te zeggen dat ik hem moet verkopen(oke, ze kunnen wel adviseren en zeggen wat beter wou zijn maar niet dwingen). In princiepe zijn alle kosten dus voor mij. Alleen als er echt een X iets fout gaat(als hij ziek word of een ongeluk krijgt) en ik de kosten niet kan betalen helpen mijn ouders. Maar ik ga hem verzekeren tegen ziekte kosten zodat dat ook een klein vast bedrag word. Dan kan ik dat ook zelf betalen.
Mijn ouders hebben altijd gezegt dat ik pas een paard/pony mag als ik het zelf zou betalen. Dat kan dus nu en ben daar heel blij mee. Mijn ouders vinden paarden helemaal niets. Ze vinden het leuk dat ik er zo veel lol in heb maar verder. Ze zijn ook wel komen kijken bij mijn 1e wedstrijd, af en toen een keer bij les, ik heb mijn vader zo gek gekregen mee te gaan mennen een X en zelf een stukje te mennen maar verder is het een leuke hobby. Maar niet voor hun, alleen voor mij(en mijn zusje vind het leuk om af en toen een X mee te gaan maar niet zo vaak).
Maar in de omgang enzo is eigenlijk niets veranderd. Ik ben natuurlijk trots op hem. Maar hij krijgt niet meer te eten, houd gewoon zijn oude plekje. Ik ben niet nog voorzichtiger met hem geworden ofzo. Dat was ik altijd al heel erg. Toen was ik voorzichtig omdat ik met andermans pony omging. Nu ben ik voorzichtig omdat echt mijn verandwoordelijkheid is.

**Geplaatst**: 09-01-02 17:40

Geplaatst: 09-01-02 17:40

mijn ouders betalen de kalen stal per maand voor mij en de rest betaal ik zelf stro, hooi bix, hoefsmid, dierenarts en de overige kosten. ik ben het met die steling eens ik weet nu in iedergeval waarvoor ik werk en ik geef mijn geld niet meer uit aan dingen waarvan ik later denk wat heb ik eraan

Ik vind het ook niet erg hoor dat ik werk voor Mystery

**Geplaatst**: 09-01-02 18:02

Geplaatst: 09-01-02 18:02

Ik heb van mijn 7de tot mijn 23ste jaar op een manege gereden en paarden van anderen. Ik ben in die tijd 3 keer gestopt en alles verkocht.
Op de paardenmarkt in Voorschoten werd er vroeger een veulen verloot. Dat jaar werd het veulen gewonnen door iemand die allergisch is voor paarden. Toen hebben wij het veulen gekocht.
Henk heeft het veulen betaald en de verdere kosten waren voor mij. Ik heb jaren lang 40 uur per week gewerkt en elke dag naar stal om het paard te doen. Ik had het vroeger thuis heel goed, maar van een eigen paard moest ik maar over dromen.

Nu hebben we waar we al jaren van droomde. Een eigen stal, eigen paarden en pony's. Je weet als je dieren heb dat je veel moet laten, maar je krijgt een hoop van de dieren terug.

**Geplaatst**: 09-01-02 18:17

Geplaatst: 09-01-02 18:17

Mijn moeder heeft de paarden betaald, Jur en het dekgeld om Razinda te krijgen en mijn vader betaalt de stalling van 1 paard. De andere stalling betaal ik zelf + de hoefsmid en andere kosten, maar soms helpt mijn vader me daar ook nog wel mee. De spullen voor de paarden (dekens etc) betaal ik zelf en ook het zaagsel waar ze op staan zoveel mogelijk. Tja ik ben misschien verwend, maar het scheelt denk ik ook dat ik enigskind ben Knipoog

en daarbij zien mijn ouders hoe hard ik er voor werk en hoeveel plezier ik er in heb, en daarom gunnen ze het me. Al zouden ze soms liever zien dat ik iets minder tijd in de paarden stopte.

Ik ben gek van paarden door mijn moeder, dus ze snapt wel waarom ik er ook zo gek van ben, dat scheelt ook. En mijn ouders werken allebei en waren vroeger dus nooit veel thuis. Dus dan zat ik lekker na school bij mijn pony en maakte het niet zoveel uit dat ze er niet waren.

**Geplaatst**: 09-01-02 18:29

Geplaatst: 09-01-02 18:29

Ling is van mijn ouders.Maar ik ben ook niet de enige die erop rijd.Mijn moeder en mij 2 zussen rijden ook.
Ik betaal wel af en toe dingen van mijn zakgeld, maar ik werk niet dus ik zou echt geen paard kunnen onderhouden als ik alles zelf zou moeten betalen.
Ik weet ook niet hoe kinderen die alles zelf moeten betalen en ook nog op school zitten genoeg tijd hebben voor werk, voor het paard en ook nog voor huiswerk...

**Geplaatst**: 09-01-02 18:43

Geplaatst: 09-01-02 18:43

Desiree schreef:
Tja, dan weet ik dus niet wat een "paard houden" is, want ik heb ze op een pension staan waar alles voor me gedaan wordt. En toch zie ik het weer als luxe om paarden aan huis te hebben, ondanks dat je dan alles zelf moet doen.

Paarden aan je huis hebben lijkt mij inderdaad een luxe, maar je kan ook paarden hebben in een wei die niet aan je huis ligt zoals ik. Ik moet 10 minuten over een heuvel fietsen als ik even de pony's gedag wil zeggen. Op zich niet zo lang, maar met dit weer en dat meermaals per dag (je moet ze zelf eten geven, dus je moet er op ongever vaste tijdsstippen zijn, zeker 's morgens) doen is het wel al snel zwaar. Dat argument klopt dus niet in alle gevallen.

Ik sta er ook alleen voor op die manier dat ik geen helehoop andere mensen rond me heb die hun mening kunnen zeggen. Dat mis ik echt. Als je met andere paardenvrienden rond je bent, kan je altijd raad geven en vragen en samen beoordelen, elkaar helpen, afspraken maken.
Verder kom ik in de winter aan bij de wei, zie ik een bemodderde vod en moet ik daar weer een paard van zien te maken. Ik heb geen stal om ze in te zetten, enkel een schuilstal en weides. Op zich het beste wat je kan wensen voor je paard (want het dier hoort buiten te zijn), maar gaan rijden op een paard dat natte modderklitten op zijn rug heeft is ook niet verantwoord.
Verder geen elektriciteit (dus met de zaklamp voeren 's winters), geen stromend water (jerrycans brengen in de zomer), geen vcerwarmde zadelkamer dus beschimmeld zadel en ander leer, tenzij ik het op de fiets meezeul...

Ik heb ook geen piste ter beschikking en ga zo maar door Gaaaap

.
En natuurlijk ook geen warme cafétaria, maar dat heb je ook niet bij alle pensionstallen Knipoog

.
Daarom vind ik een pension een luxe, ja *LOL*

.

**Geplaatst**: 09-01-02 19:03

Geplaatst: 09-01-02 19:03

En dan metteen de stelling: "Als je je paard zelf betaald besef je pas echt wat een eigen paard inhoudt".

Hoi
Ik snap wel wat je bedoeld hoor! Je hebt van die *verwende* kindjes en die krijgen hun paardje zomaar *verjaardag ofzo* en die "geven"er minder om! en dan bedoel ik niet qua liefde ofzo maar ze hebben er minder snel iets voor over!

Ik heb Toscar voor de helft moeten betalen! Me oma de andere helft en me ouders hebben toen het zelfde bedrag neergelegt voor zadel enzo! van dat bedrag moest ik dus een goed zadel vinden, hoofdstel deken... en kijk dingen zoals: een nieuw halster of een mooier frontriempje, tja die moet ik toch echt zelf betalen (vind ik ook wel logisch) maar echt noodzakelijke dingen zoals bv een deken, ja die betalen hun (gedeeltelijks)
Ik ben ze het eeuwig dankbaar hoor, en me moeder zegt: gun het je zo! en me vader zegt: kan ik ook mooi rijden!
En dat is ook wel een verschil hoor, dat me vader het leuk vind en er af en toe opgaat! *was wel zo dat het dus een pony moest zijn waar hij op kon, wat had Tos dus geluk! Haha!

*

Maar bv als me moeder me naar de les brengt savond zorg ik wel dat akls ze thuis komt van der werk dat de vaatwasser al leeg is... eventueel tafel gedekt enzo...
Ik vind dat staat er zker wel tegen over! Maar me ouders zeggen gewoon, laat school er niet onder lijden maar ze zullen hem echt niet verkopen omdat ik me best niet doe! (dan is het: die boer verzorgt hem deze maand wel!) ...

**Geplaatst**: 09-01-02 19:50

Geplaatst: 09-01-02 19:50

Mijn moeder betaald het grootste deel van de stallingskosten, maar ik betaal wel zo veel mogelijk mee zo`n E 50 p/m (v/d E 170) ik zit dan ook nog op school dus meer is niet mogelijk, aangezien ik ook mijn spullen en hoefsmid zelf betaal.

Maar ik weet verder precies hoeveel alles kost en wat het inhoud (qua kosten) om een eigen pony/paard te hebben.

nou heb ik flair niet gekocht (heel ingewikkeld verhaal, ze is wel helemaal van mij) en heb ik zadel (wat verrot was heb nu een nieuwe) hoofdstel, dekens enz erbij, dus deze kosten waren ons al bespaard.

**Geplaatst**: 09-01-02 20:09

Geplaatst: 09-01-02 20:09

Ik heb nog geen eigen paard, die komt in juni ongeveer, mede omdat ik nog op school zit en dergelijke. Mijn ouders betalen mijn paardje, en de (pension)stalling. Ikzelf moet dus een zadel, hoofdstel, zadelpad, enz enz kopen, maar vergeleken met wat mijn ouders voor me betalen is dat nagenoeg niets uiteraard.

Ik zit nog op school. Daarnaast heb ik een bijbaantje, maar verdien ik niet zoveel. In ieder geval genoeg om een behoorlijke pot bij elkaar te sparen voor mijn paard en de rest van de spullen te kunnen kopen. Maar ik zou er geen paard van kunnen onderhouden.

Toch denk ik dat ik het niet eens ben met de stelling. Ten eerste vind ik het een vreemde stelling. Ik bedoel, waarom zou je je paard alleen echt je eigen paard vinden (beetje gek uitgelegd maargoed Frusty

) als je zelf voor alle kosten opdraait. Dat kan toch ook als alles voor je betaald wordt?

**Geplaatst**: 09-01-02 20:13

Geplaatst: 09-01-02 20:13

ik heb toen der tijd 1000,- piek van mijn ouders gehad toen ik Felix kocht.
Helaas moest ik diezelfde week ook een nieuwe brommer. Daarvoor betaalde ik de huur van Felix van mijn zakgeld. Ik ging(nu nog niet) nooit uit, kocht zelden kleding , alles ging naar het paard.
Daarna heb ik alles zelf betaald, stalling, hoefsmid, veearts etc etc.
Sporadisch kreeg ik wel eens een donatie voor een nieuw zadel maar daar blijft het bij.
Danno heb ik ook zelf gekocht, mijn opuders wisten geen eens dat ik een paardje erbij zou kopen.

Ik moet verder ook alles zelf regelen , voer , hoefsmid enz enz.
Ik sta we op een pensionstal, maar moet daar zelf veel regelen en dat vind ik wel goed, het zijn mijn paarden dus ik zal er voor zorgen.
Heb er al een hekel aan om het 1 dag aan een ander over te laten.

**Geplaatst**: 09-01-02 22:08

Geplaatst: 09-01-02 22:08

Ik wist wel degelijk wat de kosten van een pony betekende, dus ik ben het niet met de stelling eens.

Mijn zus mocht een jaar naar Amerika en ik had de keuze: ook een jaar naar Amerika of ik mocht een pony met de afspraak dat we hem weer zouden verkopen als ik 18 geworden was en toch geen wedstrijden meer mocht rijden.
Daarbij waren er nog een aantal afspraken gemaakt, zo mocht ik niet mee op Rome-reis met mijn klasgenoten omdat ik liever een dressuurzadel wilde.
Ik heb dus echt wel geleerd wat het is om een eigen pony te hebben, ook al heb ik het nooit zelf betaald.
Voor extra's moest ik trouwens altijd werken in de schoolvakanties.