Geplaatst Al jarenlang keek ik de kunst van hem af, hij doet het nog steeds op kleine schaal. Door geregeld vragen te stellen over het hoe en waarom, heb ik besloten dat ik zelf hooi ging maken.
Vorig jaar kocht ik een schudder. Deze paste niet en staat nu weg te roesten in een hoekje. Helaas.
Dit jaar kocht ik een andere, een nieuwe, ja doe maar ruig.
Dat ding moest in elkaar gezet.
Ook moesten er afspraken met de buurman gemaakt over het maaien. Dat liep niet helemaal soepel en wij gingen op vakantie, dus het gras was belachelijk hoog, ongeveer 2 meter en het regende flink. Het gemaaide gras lag een week voordat we gingen schudden. Door het lange natte gras, trok mijn tractor het bijna niet en hij staat nu nog steeds bij de tractorgarage.
Enfin, met heel hard werken is het hooi gemaaid, geschud, op zwad gelegd, maar niemand wilde komen persen, dus de hooiruiters die we de week eerder gemaakt hebben, werden opgezet, opgeladen met hooi volgens een beproefd recept van de buurman.
Afgelopen week toen het zo bloedheet was, en de voorspellingen waren dat het daarna nat zou worden, wilde ik het hooi binnen hebben. Dat was aanpoten, want ik heb hier eigenlijk geen ruimte voor. Er werden extra plafonds gebouwd, het hooi werd nog harder aangestampd en nog meer gaatjes volgestopd met hooi.
Waarom ik dit zo gedaan heb?
* Hoe mooi is het dat je je eigen hooi gedeeltelijk kunt voeren?
* De ervaring leert dat boeren niet graag voor een klein, lastig toegankelijk stukje komen.
* Mijn buurman liet de ruiters vaak wel 2 maanden staan. Het hooi is kurk en kurk droog. De bovenste laag is
weliswaar nat geregend, maar bij een zuchtje wind en een zonnetje is het zo weer droog. Die laag is
uiteraard kwalitatief minder goed. Maar kan bijv in t kippenhok, of ik meng t met t mooie hooi.
* je kunt de ruiters dus binnenhalen wanneer t jou uitkomt.
* een buitje is niet erg, 5 buitjes ook niet.
