ik ben altijd een kat-uit-de-boom-kijk-type; ik had eerst (behalve hoi zeggen ) nauwelijks contact met m'n les/stalgenoten, maar later ben ik gewoon steeds meer gaan praten over koetjes en kalfjes, na de les ook gewoon in de kantine ouwehoeren, kwam dan wel stukken later thuis, dat wel, maar ben ze wel steeds beter gaan kennen, en zijn nu ook oprecht vrienden. Wel leuk hoe dat in zo'n korte tijd dan weer kan uitgroeien, en wanneer je je wat meer in de ander verdiept, je er ook achter komt dat je heel veel hobbies etc. gemeen hebt met die ene les/stalgenoot...
De vorige stal waar ik stond was ik heel close met iedereen. Was ook meer een team. Op mijn huidige stal is dat wel anders, ik heb nu nog erg het gevoel dat ik echt het buitenbeentje ben, waardoor ik mij nog niet echt thuis voel. Stal eigenaresse is erg aardig, maar ik kan me gewoon moeilijk plaatsen in sommige mensen. Miss komt dat nog
Ai, wat een vreemde stal. Wel gelukkig dat je dan een leukere stal gevonden hebt! Ik ben op mijn stal nog redelijk de 'nieuwe' Dus het komt meestal niet veel verder dan hallo of een kort praatje. Maar buiten stal om eigenlijk niks. Ik zit nu ook op een wat grotere stal.
Feykn, mijn IJslander, is vandaag verhuisd naar de nieuwe stal Bedankt allemaal voor jullie goede tips Ik ben erg blij dat ik heb de keuze gemaakt voor nieuwe stal. Bedankt allemaal
Ik wens jullie allebei veel plezier op jullie nieuwe stal! Gewoon lol met je knol.
The smarter the phone, the dumber the person Je ziet pas waar je in zit als je eruit stapt Het juiste gereedschap gebruiken is het halve werk Goed luisteren ontwikkelt zich in stilte Niet alles is maakbaar Iemand onderuit halen is niet zo moeilijk, iemand overeind houden daarentegen ... If you mess with the planet, the planet will mess with you ... Black and white are just opposite ends of fifty shades of grey
wauw, dat lijkt me niet echt leuk. Bij ons op stal is alles gezellig iedereen buurt met elkaar maar we komen voornamelijk echt voor ons paard. Soms samen rijden enzo. maar naast de stal zeg maar weinig ander contact.
Ik heb de afgelopen jaren geleerd dat een beetje afstand geen kwaad kan. Af en toe praatje of een bakkie doen altijd leuk maar daar blijft het dan wel bij.
Dit dus. Een groep met “paardenwijven” (pardon my French) die close zijn, dat gaat even goed.
Dan breekt ineens de pleuris uit en is er mot.
Meer dan eens ingestonken, ik hou het lekker bij samen rijden of een keer naar de ruitersportzaak, meer dan zat!
Ik heb veel contact met een meisje van stal, we kijken ook regelamtig om naar elkaars paarden. Verder zijn er ook twee meisjes die een paar jaar jonger zijn, waar ik wel vaak mee praat/ in het bos ga rijden etc. Verder gewoon hallo zeggen en soms een praatje slaan met de rest!
Inmiddels staat Feykn nu twee weken op zijn nieuwe stal. Hij vermaakt zich er prima en heeft al twee dikke vriendjes gemaakt Ik ben erg blij met de sfeer op de nieuwe stal! Niet klef en gewoon normaal gezellig. Ze doen maar een keer in 6 maanden iets samen : in kerstvakantie een onderlinge kerstwedstrijd met gourmetten in de kantine en zomervakantie een onderlinge wedstrijd met barbecue. Verder niks, heerlijk, haha. Het zijn voornamelijk recreatieve ruiters dus dat past goed bij mij en Feykn, wij rijden nooit wedstrijd. Dus genoeg buiten rij mensen maar als je alleen op pad wil is dat niet gek vinden ze. En er zijn stalgenooten met kleine kinderen dus dat deel van mijn leven wordt ook beter begrepen haha. Zelfs de hond is welkom mee te gaan dus ik ben gelukkig met de stal! Ik hoop hier nog lang naar mijn zin te hebben