Bokt.nl

Granoek schreef:

Hier verschillende weides, staan het hele jaar door 24/7 op de weide. Dat zijn wel een hoooop vierkante meters wil je dat kunnen volhouden, en de laatste weides worden vanzelf paddock-achtige zand/moddervlaktes En dan is het weer zomer en begint het terug vanaf nul haha
edit: ik had niet goed gelezen hoeveel paarden je had.
Ik heb het over veel meer paarden en dan ook nog trekpaarden, misschien niet echt relevant voor jou dan

xyzutu2 schreef:

Mizora schreef:

Wij hebben de paarden in een PP staan. De omloop is 1200m2 en de weide (die zomer's een paar uur per dag open is, mits het niet te nat is) 2800m2. Daar staan op het moment 6 paarden op. Mijn moeder vindt het eigenlijk al te veel, volgens mij kunnen er nog wel 6 bij, als we geen bullebak tussen hadden zitten.

Heb je dan ook nog een paddock bij de omloop of is dit oppervlakte de totale paddock? Ik kan me namelijk wel voorstellen dat 6 paarden 24/7 op 1200m2 krap is. Dan hebben ze namelijk met hun zessen maar anderhalve rijbak aan ruimte (een 20x40 bak=800m2). Dat is al niet veel ruimte, maar als die ruimte ook nog eens voornamelijk bestaat uit gangen, dan hebben de paarden maar erg weinig ruimte om eventuele kuddestruggles met nieuwkomers op te vangen.
Mijn paard liep bijvoorbeeld continu peesblessures op doordat de paddock waar hij 24/7 op stond voornamelijk uit gangen bestond en hij dus steeds omdraaide en wegliep voor ranghogere paarden.

@ TS: mijn paard staat niet meer 24/7 buiten in een groepspaddock omdat dat om bovenstaande reden niet werkte voor hem. Nu staat hij sinds september 's nachts op stal en overdags in een weiland van 1,5 hectare groot en zijn gedrag is totaal veranderd; hij is veel rustiger, zelfverzekerder en heel tolerant en vriendelijk naar andere paarden, vindt alles leuk.
In december kreeg hij helaas last van mijten en moest tijdelijk overdags op een paddock met een vriendje staan. Binnen een week had hij ineens weer het verzuurde gedrag dat hij op zijn oude 24/7 buitenpaddock ook had; boos kijken naar alle andere paarden, proberen andere paarden aan te vallen die vastgebonden stonden of aan de hand langs hem meegenomen werden, dwangmatig 'spelen' op de paddock als het vriendje lager in rang stond, op de honden jagen en proberen de kat te bijten en ga zo maar door. Na een week waren de mijten gelukkig weer weg, mocht hij weer overdags op de grote wei en was hij weer een en al harmonie naar alles wat leeft, de poes wordt weer gewoon besnuffeld en de naar de honden kijkt hij niet meer.

Hij is dus geen 24/7 buitenpaard, maar ik merk bij hem wel een verschil van dag en nacht als het gaat om hoe groot de ruimte is waar hij van de mens zijn tijd met andere paarden door moet brengen. Hij staat laag in rang, is snel onzeker, dus hoe groter de ruimte die hij met andere paarden moet delen, hoe gelukkiger hij is. Gangen en paddockjes zijn prima als hij alleen is, maar zet je er andere paarden bij dan is dat stress, en als hij daar 24/7 met die andere paarden moet doorbrengen dan raakt hij compleet overprikkeld.

xyzutu2 schreef:

Lastig hoor, ik snap je probleem helemaal.
Mijn paard staat toevallig ook op de wachtlijst bij een paddock paradise met track en dus gangen want ik ben van nature echt een 24/7 buitenpaardenmens, maar als daar al een plekje vrijkomt dan vraag ik me ernstig af of dat wel echt de plek is voor mijn paard, zeker als ik zie hoe relaxed hij is nu hij die 1,5 ha wei heeft die hij nu overdags heeft. Plus dat ik bij hem ook het idee heb dat hij het ook heel erg prettig vindt dat de andere paarden een deel van de dag (in ons geval dus de nacht) niet bij hem kunnen komen en hij dus gewoon relaxed in zijn eentje zijn hooinet leeg kan eten.

Het meest ideale zou voor mijn paard denk ik zijn als hij overdags op die grote wei met vriendjes staat en 's nachts een prive-paddock met schuilstal zou hebben zodat hij dan ook nog een beetje kan bewegen als hij daar zin in heeft. Maar goed, dat heb ik nog nergens gevonden dus dan maar een paard dat 's nachts in een box staat en daar zijn persoonlijke vreetschuurtje heeft.

Ik weet natuurlijk niet hoe de paddock paradise eruitziet die je bezocht hebt, maar als je paard al gevoelige pezen heeft dan zou ik niet alleen naar de breedte van de paden kijken maar ook de bodembedekking zoals Mizora al beschijft. Op onze vorige paddockplek waren de meeste paden bestraat, wat goed is voor de hoeven maar erg slecht voor de pezen als een onzeker paard daar steeds op omdraait en wegrent voor anderen. Zo verzamelden we 3 peesblessures in 2 jaar tijd aan hetzelfde been, en toen was hij nog niet eens onder het zadel.

Is het anders een mogelijkheid om op 2 plekken stalruimte te reserveren? Ik heb bijvoorbeeld met onze huidige staleigenaresse besproken dat als de pp plek heeft voor mijn paard ik mijn huidige stal nog 2 maand aanhoud zodat we in geval van nood altijd terug kunnen. Maar het is echt ontzettend lastig, dat absoluut. Ik dacht altijd dat elk paard beter werd van een paddock en 24/7 buitenstaan in een groep want paarden zijn nou eenmaal groepsdieren, maar die van mij heeft het lichamelijk en geestelijk erg zwaar als de omstandigheden niet perfect zijn. Dus te harde bodem, postzegeltjesweilandjes, te kleine schuilstallen en paden die smaller zijn dan 5 meter zijn bij hem een garantie op peesproblemen en een geestelijk overspannen paard omdat hij altijd op zijn hoede moet zijn voor ranghogeren en niet durft te liggen om te slapen als hij niet echt de ruimte heeft om zich veilig te voelen.

xyzutu2 schreef:

Ik heb ook echt een week wakkergelegen toen wij verhuisden van de groepspaddockstalling naar de wei/box stal. Het was de beste plek die ik voor hem in deze omgeving kon vinden want zoveel paddock paradises zijn er niet, maar ik had echt het idee dat we van de paardenhemel (want 24/7 buiten in een groep in een paddock) naar... een box gingen.
Terwijl dat nu voor mijn paard in vergelijking met de oude paddocksituatie dus de hemel blijkt. Hij blijkt een schurfthekel te hebben aan het moeten delen van de beperkte ruimte van een paddock, aan smalle paden, steeds moeten lopen harde bestrating, hooinetten moeten delen en aan kleine schuilstallen waar niet alle paarden tegelijk ruimschoots in kunnen liggen. Achteraf denk ik natuurlijk 'ja, logisch', maar dat een paard daar zoveel last van kon hebben wist ik niet, en als je dat eenmaal weet dan blijken heel veel 'paddock paradises' heel erg krap en suboptimaal te zijn.

Ik denk dat je eigenlijk niets anders kunt doen dan eventueel een extra stal reserveren en vervolgens gewoon heel erg goed naar zijn gedrag te kijken als je hem naar zo'n paddock paradise verhuist. Bij mijn paard was het lastig om te zien hoeveel last hij nou werkelijk van zijn huisvesting had omdat hij toen ik hem kocht al niet goed stond, dus dan heb je geen vergelijkingsmateriaal. Want is je paard nou gestresst door de manier waarop hij moet leven of heeft hij gewoon een zenuwachtig/temperamentvol karakter? Dit was hoe hij zich qua gedrag ontwikkelde:
- toen ik hem kocht stond hij in zijn eentje in een paddock; zenuwachtig, eenzaam paard
- vervolgens verhuisde ik hem als tussenoplossing een paar maanden naar een box + postzegelweitjes; zenuwachtig paard, speelde wel maar ging weidegenootjes ook uit de weg, stress bij het in/uit de wei doen omdat je dan de groep bij de poort hebt, durfde niet het erf af
- toen naar (even bot gezegd, het was een hele mooie plek maar dus niet voor hem) een postzegelpaddock met postzegelweitjes; zenuwachtig paard, kroelde wel met de ranghoogste maar ging andere pony's uit de weg, boos en naar gedrag als die pony's vaststonden/vastgehouden werden en ze dus even niets terug konden toen, durfde niet het erf af
- nu dus naar box + 1,5 hectare wei; relaxed paard, speelt veel en graast nog veel meer, vriendelijk naar mens en dier, wil uit zichzelf het erf af en rondwandelen door de omgeving en nieuwe dingen ontdekken.
Ontzettend sneu als ik zo terugkijk, maar ik had helaas geen vergelijkingsmateriaal - nou ja, nu pas nu hij werkelijk relaxed en gelukkig lijkt.

Jij hebt het geluk dat je al weet hoe je paard zich voelt als hij de ruimte heeft, dus ik zou gewoon heel goed opletten of hij na de verhuizing qua gedrag naar mensen/paarden verandert. Natuurlijk zal de eerste maand sowieso even wennen zijn, maar als hij na die eerste anderhalve maand eventueel nog steeds gestresst gedrag zou vertonen dan is het misschien toch niet de juiste plek voor hem. Sommige paarden doen er natuurlijk wat langer over om hun plek te vinden in een nieuwe kudde, maar als je al met gevoelige pezen zit dan kun je die niet oneindig onder druk laten zetten door gestresst gedrag.
Als het een mooie paddock paradise is dan is het in mijn ogen zeker het overwegen waard, maar ik zou wel heel goed in de gaten houden of die paddock paradise ook echt een paradijs is voor je paard, want helaas kunnen paarden daar een compleet andere mening over hebben dan mensen.