Abacab schreef:Als je het geld makkelijk kunt missen moet je het direct doen. Maar als ik lees dat je het spaargeld van de kinderen moet aanspreken en je levensstandaard bijstellen...........dan zeg ik heel duidelijk doe het NIET.
De paarden zijn voor jou een hobby, een extraatje. Het is niet zo dat de aankoop van het land een investering is die je later weer terugverdiend. Dat is allemaal nog maar te bezien hoe dat loopt. Wat nu telt is dat je je kinderen en hun spaargeld buiten deze persoonlijke keuze laat. Zodat zij later zelf kunnen kiezen wat ze met hun eigen geld doen.
MAar het spaargeld op de rekening van de kinderen is volgens mij gewoon geld dat de ouders gespaard hebben. toevallig op een rekening met kind hun naam op, maar zolang de ouders niet beslissen om dat geld te geven aan de kinderen, is het nog altijd het geld van de kinderen.
Waarom verwachten kinderen tegenwoordig dat ze tegen dat ze 18 zijn een vette spaarrekening van ouders gesponsord krijgen?
Ik heb van mijn ouders niks/heel weinig meegekregen, Maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om hun daarvoor aan te kijken, ze hebben zelf hun problemen, struggles en keuzes gehad, ze hebben wél betaald voor mijn onderhoud, eten, kledij, etc, zelfs nadat ik al ging werken krijg ik regelmatig iets toegestopt.
De ouders leven nu, werken nu, en moeten er nu van genieten, alles dat op een spaarrekening staat wordt onrechtstreeks toch weer ingenomen door de overheid...