Mijn merrie heeft van haar 1e tot haar 3 jaar in een vergelijkbare situatie gelopen, maar dan 10 hectare, met een stuk of 10(?) Welsh pony's. Het is super goed gegaan en ze heeft er helemaal niks onder geleden, ook al waren het best strenge winters en zijn ze nooit bijgevoerd. We hebben haar ook gewoon bekapt; als je de wei in kwam had de kudde je snel genoeg gevonden en omdat mijn pony wel redelijk wat in handen was geweest was het geen enkel probleem om, omsingeld door 9 anderen, haar te bekappen. Vond ze wel leuk, die aandacht.. Ook enten lukte meestal, hoewel ze daar een bloedhekel aan heeft en dan niet altijd in bedwang te houden was..Zeker een volwassen pony die altijd in handen is geweest kun je natuurlijk prima vangen en iets mee doen, eventueel mee nemen de wei uit (als je het over een formaat wei hebt zoals die van ons, niet als je het over 100 hectare hebt).
Ik vond 10 hectare sowieso een prettige omvang, overzichtelijk en je kunt ze altijd vinden. Zeker met een volwassen pony vind ik het best een grote stap om ze echt in de natuur te zetten, op een veel groter stuk dus. Gras lijkt me een groot probleem, voor dieren in de groei is het niet zo gauw te veel, maar mijn sobere paardjes zou ik nu niet zo gauw op tientallen hectare gras durven zetten. Daarnaast zou ik er wel goed over nadenken of dit voor altijd is of voor even en hoe je daarna verder wil. Als je hem echt op zo'n groot stuk wilt zetten, zo groot dat je hem dus niet zomaar kan vinden en meenemen, is voor je paardje best een grote overgang. Ik weet niet hoe je hem nu houdt, maar hij zal nu wel dagelijks in handen komen. Om dan opeens 'in het wild' te leven is wel heel natuurlijk en dat kunnen ze zeker leren, maar het lijkt me wel erg wennen voor hem. Ik denk niet dat ik dat zou doen voor een half jaartje of een jaar, om hem daarna weer gewoon in pension te zetten. En ook voor jezelf: als je deze keuze maakt, betekent dat wel dat je je paardje ook helemaal niet meer 'tot je beschikking' hebt. Ik zou zelf eerder op zoek gaan naar een relatief klein land, maar wel meer dan een weiland, desnoods wat verder van huis, waar hij wel 24/7 buiten kan zijn en er niet onder lijdt dat jij niet zo vaak langs komt, maar waar je hem wel wekelijks of maandelijks even op kan zoeken. Zeker als je van plan bent om hem een jaar later weer op te halen en er weer op te gaan rijden. Maar dat is ook heel erg een gevoelskwestie hoor... Mijn pony heeft ons toen wel verbaasd, hoe goed ze zich redde in de kudde en in de natuur. Goed trouwens dat je er zo mee bezig bent!