Problemen omtrent mijn bijrijdpony Sjakila. HELP!

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Honeybee

Berichten: 8912
Geregistreerd: 10-04-01
Woonplaats: Harlingen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 27-07-01 22:32

Zoals jullie weten rijdt ik sinds vorig jaar Februari op Sjakila. Ze was toen ik begon verkeerd ingereden, totaal onhandelbaar en zeeeeeer moeilijk te rijden. Ik heb haar goed onder handen genomen en erg veel tijd en aandacht ingestoken om haar te maken wat ze nu is. Vorig jaar liep ze helemaal perfect. Rond augustus kreeg ik te horen dat ik haar 10 weken niet mocht rijden aangezien de eigenaresse met haar de ibop proef wou lopen. Dat wou ze graag zelf doen.. oke, dat kan ik me voorstellen... (Maar vandaag hoorde ik dat ik destijds niet mocht rijden omdat ze bang was dat ik haar zou verpesten.) Sjakila liep perfect, was lekker aan het been en was bij wijze van spreken op de pinken te rijden. Uiteindelijk heeft ze de IBOP niet gereden omdat ze het niet aan kon (de eigenaresse niet). Ik kon weer gaan rijden. Sjakila helemaal verpest, hard in de mond en weer totaal onhandelbaar. Zo erg dat ik na een rodeorit een zware hersenschudding opliep, gekneusde nekwervels had en mijn ribben zwaar gekneusd had. Acht weken kon ik niet rijden. Na die acht weken weer geprobeerd. En ja hoor het duurde even, maar ze liep weer als een geoliede trein. Totdat de eigenaresse er zonodig mee naar haar verenigingslessen moest. Weer kon ik van voren af aan beginnen. In Januari ben ik lang thuis geweest ivm mijn 'ziekte' waar ik al jaren last van heb (lang verhaal). Toen weer gereden. Tot de MKZ crisis. Weer kon ik niet rijden. Ik steeds vragen wanneer ik weer kon beginnen, maar uiteindelijk zei ze me dat ze me zou bellen zodra we daar weer het terrein op mochten. En nee hoor, ik hoorde maar niets. Op een gegeven moment ben ik er weer heen gegaan en bleek dat ik alweer twee weken mocht gaan rijden. Toen kreeg ik het verwijt dat ik maar nooit kwam! LEUK (not)!!!! Op dat moment mocht ik niet meer rijden omdat Sjakila eind april een veulen zou krijgen. Deze kwam eind mei. Een maand te laat dus. Tussentijds heb ik me het apelazerus gewerkt haar handelbaarder te maken, hetgeen me goed lukte. Vier weken na de geboorte van het veulen mocht ik weer gaan rijden. Weer helemaal van voren af aan beginnen. Nu gaat het lekker allemaal. En vandaag krijg ik ineens via via te horen dat ik nooit op kom dagen volgens de eigenaresse. Ik rijdt op hun verzoek dus 's avonds om half negen en dan is ze er nooit, omdat ze dan les geeft op een andere manege. Zo ging het vorig jaar ook met de keuring wie staat er voor dag en dauw voor ze klaar? IK. Wat krijg ik te horen? Niets! Nu weer. Omdat we met zoveel paarden naar de keuring gaan zouden we mijn auto met een trailer ook gebruiken. Speciaal op gerekend enz. Krijg ik te horen van haar dat mijn auto ineens niet zwaar genoeg is (mijn auto is zelfs zwaarder als de hunne). Maar.. via via krijg ik te horen dat ze het niet aandurfde, want ik zou wel weer ziek zijn. LEUK! Vanochtend stond ik weer voor dag en dauw voor ze klaar evenals morgenochtend. Ze hebben een tekort aan voorbrengers omdat een aantal tegelijk in verschillende rubrieken moeten lopen. Ik heb drie jaar paarden voorgebracht ('k heb op een friezen stoetrij gewerkt) en nu krijg ik weer via via (die via via is trouwens een zeeeeeer betrouwbare bron) te horen dat ik dat toch niet kan. Wat ik blijkbaar wel kan is altijd maar klaar staan voor die poedersuikerklussen van ze! Ik heb haar ermee geconfronteerd en krijg continu te horen.... ooooh.. dat heb je vast verkeerd verstaan enz. enz. Ik weet niet meer wat ik ermee moet. Eigenlijk wil ik daar wel weg, maar anderzijds vind ik het sneu voor Sjakila dat ze hem weer in de knoei gaat rijden als ik weg ben. Wat moet ik hier nou mee? HELP!?!?!?!?


_________________
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!



<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Honeybee op 2001-07-28 00:57 ]</font>


coco

Berichten: 2140
Geregistreerd: 25-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-07-01 22:36

Een keer goed met de eigenaar gaan praten, voor zover dat mogelijk is???
Gewoon zeggen wat je ervan vind!

Roel
Berichten: 653
Geregistreerd: 28-02-01
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-07-01 22:39

Ken heel erg het gevoel wat je hebt.. Ik zou evt. lekker op zoek gaan naar een ander paard om bij te rijden. Probeer er nog met de eigenaresse over te praten. Jouw mening geven....

Hoe meer je MENSEN leert kennen, des te meer ga je van je PAARDEN houden.
voor foto's: http://www.yourmomentfotografie.nl

Desiree

Berichten: 28760
Geregistreerd: 23-01-01
Woonplaats: Twente

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-07-01 22:39

Je moet niet te veel energie steken in andermans paard en je er ook niet aan hechten. Die eigenaresse maakt misbruik van jou. Kun je niet eens kijken of je op iemand anders zjin paard mag rijden? iemand die eerlijker met je omgaat? paardrijden moet wel hobby zijn, en geen bron van frustratie.

Honeybee

Berichten: 8912
Geregistreerd: 10-04-01
Woonplaats: Harlingen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 28-07-01 01:06

Allereerst... aangezien ik weet hoe Sjakila behandeld en gereden wordt als ik er niet ben... kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om daar weg te gaan. Daar komt bij dat het gewoon erg goed klikt tussen ons en dat zou ik voor geen goud willen missen.
Ten tweede... jammergenoeg zijn de bijrijdpaarden hier erg dun gezaaid. Ze zijn er wel, maar dan wordt er een enorme vergoeding voor gevraagd en dat ben ik niet van plan.

Nimber

Berichten: 26551
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-07-01 09:03

is er een mogelijkheid voor het kopen van een eigenpaard (haar misschien wel?) zoniet ga langzaam om je heen kijken na een leuk bijrijd paard en ga dan steeds minder vaak naar haar toe zodat je het jezelf een beetje afleerd.Misschien gaat de eigenaar dan inzien hoeveel je deed en veranderd er een boel zo niet ja jammer en je zal er best verdriet van hebben maar zo is het toch ook niets wetend dat ze alsmaar over je roddeld en dat alle moeite toch voor niets is.
Paardrijden doe je voor je plezier en zolang jij er geen geld voor krijgt op dat paard steeds weer op te lappen moet je het dus van het plezier hebben....

http://www.kimtelgen.nl
Cranio sacraal therapeut en instructrice

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-07-01 10:42

of je probeert met haar echt een goed gesprek aan te gaan en verteld haar hoe je je voelt.
of je gaat toch op zoek naar en ander bijrijdpaard,want zoals het nu gaat werk jij je de pleuris voor iemand die dat niet eens waard is!en dan kun je beter wel voor jezelf kiezen en voor je eigen normen en waarden.

soms is het beter om te zwijgen

Ju-Ju

Berichten: 55
Geregistreerd: 10-04-01
Woonplaats: Ambacht

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-07-01 11:03

He vervelend zo situatie..
Ik zou in eerste instantie ook met haar praten maar zo te horen ontkent ze het gehele verhaal.
Kan je haar niet uitleggen van wie je het te horen heb gehad of is dat niet gewenst van die persoon..
Zodat ze het niet langer kan ontkennen..

En ja als alle gesprekken op niks uitlopen zou ik ook op een gegeven moment eieren voor me geld kiezen en me niet laten behandelen op deze manier..
Toch hoop ik dat je er uit komt

Succes!

Judith

Dorine
The one and only

Berichten: 4131
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Zevenaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-07-01 14:23

Vraag haar om weer eens te komen kijken wanneer jij het paardje rijdt? Het liefst zonder dat je les krijgt op dat moment, dan kan zij eens goed zien wat jij wel niet allemaal met dat paard voor elkaar krijgt (zonder ruk en getrek, zonder vechten en schoppen...).
Wat zal ze dan wel niet bij zichzelf denken: Goh wat loopt mijn paardje goed bij haar, bij mij doet-ie dat nooit zo soepel, bij mij wijkt-ie nooit zo goed, dat soort dingen.
Dan ziet ze letterlijk dat jij veel voor elkaar krijgt met hem wat zij zelf schijnbaar telkens weer verknalt... misschien dat ze dan een beetje haar houding verandert.
Na het rijden gewoon ff gezellig met elkaar wat praten terwijl jij afzadelt. Zeg maar iets als: "Goh, jammer dat we niet naar de keuring zijn gegaan, misschien volgend jaar? Ik kan me nog herinneren dat we met de Friezen gingen, ik heb toen...."
Dan vertel je ff gezellig hoe leuk het was, wie je allemaal voorbracht (merries, hengsten, veulens, weet ik veel) en hoe het ging en wat je zo leuk vindt aan voorbrengen.
Waarschijnlijk krijgt ze meteen spijt van dat ze toen dacht dat jij het niet kon.
Optie: vraag haar of je een kladblokje op stal kan leggen, en daar elke keer dat je geweest bent ff in het kort opkrabbelt de dag, datum, en hoe het ging. Zodat ze een overzicht krijgt.
Is voor haar errug handig en ze kan dan nooit meer zeggen dat je er nooit bent?
Ondertussen kun je eens kijken naar een extra bijrijdpaardje, wie weet helpt een aantal advertenties op internet?
Sterkte!


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: YandexBot en 64 bezoekers