Overigens terwijl ik je verhaal zo lees, herken ik de ergernissen van de staleigenaresse wel heel goed want zulke dingen zeg ik letterlijk ook over de Fjord die met Rena samen achter ons huis staat, en van het gezin van mijn neef is. Met alle respect is dat ook gewoon een lomp, log ding met lompe platpoten die de hele boel verrot ploegen en dat schijt en pist waar die maar staat, sneller dingen kapot of vies maakt, al-tijd zo log in de weg staat te staan en niet even opkrast als je er aan komt met de kruiwagen en meer van dat soort irritante dingen vergeleken met mijn paardje dat veel makkelijker en netter is wat onderhouds-dingetjes betreft. (die heeft uiteraard weer andere zwakke punten
)Het enige verschil is: eigenaar van dat beestje is het volledig met me eens dat het een lomp ding is
Maar moraal van het verhaal: misschien heeft ze wel een beetje gelijk in wat ze zegt? Dan kan je je best gaan ergeren aan zo'n dier en heeft ze misschien niet zo goed in de gaten dat ze zo negatief doet, en de positieve kanten wat weinig benoemt tov de mindere dingen
Maar goed.
Sowieso is het wel handig als je even op gewoon vriendschappelijke, begripvolle toon aan haar vraagt van hee, vind je het nog wel goed dat *naam paard* hier bij jullie staat? Je lijkt het niet meer zo fijn te vinden. Als je liever hebt dat ik een ander plekje zoek dan kan je het gewoon zeggen hè. Of zijn er dingen die je liever anders wilt zien, hoe kunnen we het leuker voor je maken?
En dan niet op een botte of boze toon, maar gewoon heel begripvol want het kan en mag best zo zijn dat je het niet leuk meer vindt.
Maar gezien wat je allemaal voor hen doet en hoe je het verder omschrijft wat ze zegt / zeggen neem ik aan dat ze graag willen dat je blijft. Maar dan is zo'n gesprek zeker goed zodat je even duidelijk krijgt wat ze nu eigenlijk wil, of ze wil dat er dingen veranderen of gewoon...wat het probleem nu eigenlijk is en wat jij / jullie daar aan kunnen doen
