Mijn paard was in het begin ook een angsthaas. Die vond buitenrijden echt *niet* leuk. We gingen wel, maar dan alleen achter haar grote vriend aan, en voorop was absoluut niet te doen. Inderdaad hetzelfde verhaal als Oscar. Haar vriendje hoefde maar uit zicht te verdwijnen en ik zat op een paniekhaas. Zelfs in haar eigen veilige wei.

Ik ben onder gecontroleerde omstandigheden nieuwe dingen gaan doen. Lessen in vreemde bakken etc. Verder veel proberen buiten te rijden met andere paarden. En als ze dan goed voelde een stukje voorop proberen. We zijn nu 5 jaar verder en ze is al 3 jaar een fijn paard om mee buiten te rijden. Geen natural dus, maar ze heeft een hoop geleerd ondertussen.