Tim verwoord eigenlijk wat bij mij misschien zelfs onbewust een onderliggende gedachte was. Prestaties in de ring zijn gebaseerd op wat dáár gebeurt, en niet op de hoeveelheid moeite die het je thuis kost.
Om daarbij Bonfire nog eens aan te halen: die is sinds Den Haag in '94 verschrikkelijk veel verbeterd, juist omdat heel erg gewerkt is aan de kleine details. De hoeveelheid training die dat gekost heeft, ziet ook Anky niet in de percentages terug, maar heeft haar wel de medailles opgeleverd.
Afgelopen winter heb ik een zeer brave, beetje beknopte KWPN-er (v. Faram) gereden. Qua lopen heeft dat paard véél minder in huis dan Nescio, maar omdat hij veel simpeler en daarmee vrijwel foutloos te rijden is waren de percentages veel hoger dan bij mijn eigen paard, die weliswaar spectaculair door de baan kan gaan, maar ook even gemakkelijk spectaculair door het dak
Het kan mij niet schelen met wat voor paard je in de ring komt, maar of je nou een "Fjielinger" of een warmbloed wilt, je koopt een paard met plus- en minpunten, die je moet kunnen onderkennen (en zelfs graag verbeteren.)
Ik erger mij op concours soms gewoon aan de instelling van sommige ruiters met een "vreemd" paard, en daar ben ik dit topic om begonnen.