Even voorop gesteld dat de ruiter weet waar ie mee bezig is, dan is een ongebroken trens relatief het zachtste bit, dubbel gebroken is iets scherper en enkel gebroken is nog scherper.
Ik sluit me bij Lielle aan, het blijft expirimenteren wat het fijnste rijdt. Patricia deed het altijd buiten op een eenvoudig westernstangetje, in de bak ging ze het fijnst op een ongebroken happy-mouth appelbitje. verschillende bitten gebruiken is op zich geen probleem, zolang je maar weet waarom en hoezo. In het wilde weg elke keer iets anders erin hangen is volkomen nutteloos.