Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-09-01 15:27

Geplaatst: 15-09-01 15:27

Gisteren is er iets gebeurd dat me flink aan het denken heeft gezet. Om 7 uur kwam ik naar beneden, keek door het keukenraam en zag dat de bak van de pony's open stond. En aangezien de rest nog niet wakker was konden ze nog niet in het weiland staan.... Paniek natuurlijk, ik ben meteen met mijn vader in de auto gestapt en alle grote wegen/hoofd en sluipwegen afgeraced om in elk geval ervan verzekerd te zijn dat ze niet tijdens spitsuur daar zouden dartelen. Nergens een pony te zien dus na een uur waren we weer thuis en was het plan dat we op de fiets zouden stappen om zo gerichter te kunnen zoeken. Mijn moeder belde intussen de politie en hoorde zo dat er inderdaad twee zwarte shetlandpony's gevonden waren in een woonwijk, 5 km verderop. Wij stapten dus weer in de auto en gingen er direct naartoe. Ze bleken in een woonwijk te staan waar de bewoners ze om 7 uur gevonden en gevangen hadden. Ik had de hoofdstellen meegenomen en ben met ze naar huis gelopen, dolblij dat ze het overleefd hadden. Resultaat; 120 gulden boete (proces verbaal) en een paard krassen/wondjes. Onze buurman vertelde later dat hij om drie uur 's nachts ze over een fietspad had zien lopen en dat hij ons nog geprobeerd heeft te bereiken maar dat we niet wakken werden.

Nu bedacht ik me vanochtend hoe ontzettend goed het is geweest om onze pony's op te voeden tot mensvriendelijke en verkeersmakke beesten. Ze hebben namelijk allebij een 'verleden' van verwaarlozing waardoor Black agressief en vals was en [***] enorm bang voor alles. Een tijdlang was ik de enige die normaal met ze om kon gaan. Stel dat ze toen ontsnapt waren? Dan hadden we ze nooit meer in handen gekregen, alleen al omdat ze niet te vangen waren voor vreemden.

Ik ken mensen die ook een paard hebben waar alleen zij mee om kunnen gaan (en dat wel aardig vinden), maar stel je voor dat zo'n paard je er eens afgooit tijdens een buitenrit, die krijgen ze niet zonder verdoving meer in handen! Niet alleen gevaarlijk voor het dier zelf, maar ook voor de rest van het verkeer. Ik vind het enorm egoistisch als mensen niet aan de handelbaarheid van hun paard werken. Als het geen vreemden accepteert kan dat erg grote gevolgen hebben. Onze pony's konden zonder al te grote problemen gevangen worden (ben ik dus erg trots op*D) en alles is goed afgelopen. Hopenlijk zet dit andere mensen met 'moeilijke' pony's/paarden aan het denken. Wat vinden jullie?

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: xyzutu2 op 2001-09-16 22:48 ]</font>

**Geplaatst**: 15-09-01 16:09

Geplaatst: 15-09-01 16:09

Ja, dat ben ik wel met je eens. Ik ken ook een paar mensen die het fantastisch vinden dat zij de enige zijn die op hun paard kunnen rijden. Dat vind ik dom. Hoe verkoop je ooit zo'n paard?
Toen mijn paard ingereden werd, heb ik er op gereden, mijn instructrice, een vriend van me, en nog een meisje van de pensionstal. Op mijn paard kon iedereen dus rijden. Hij was dat gewoon gewend. Vooral als ze jong zijn vind ik dat belangrijk.
Wat nou als jou wat overkomt en iemand anders moet een tijdje voor dat paard zorgen? Nou, dan ben je mooi klaar mee!!

Groetjes, maaike Koe

**Geplaatst**: 15-09-01 17:25

Geplaatst: 15-09-01 17:25

Voor er een hele discussie onstaat over hoe dom het is, wil ik vragen of jullie wel eens met zo een soort paard zijn omgegaan. Een van mijn paarden is zo een ontzettend moeilijk paard. Ons vertrouwd zij volledig, maar andere kunnen maar weinig met haar doen. Ik zeg niet dat niemand met haar om kan gaan, maar er zijn er maar erg weinig die het kunnen. Wij doen er veel aan om haar minder eenkennig te maken maar dat lukt niet echt. Wat ik hiermee wil zeggen is dat niet iedere eigenaar trots is als hij/zij zo een paard heeft. Het is vervelend maar het is nu eenmaal het karakter van het paard. Ook onder de mensen zijn er ook die zo zijn.

**Geplaatst**: 15-09-01 17:36

Geplaatst: 15-09-01 17:36

Ik weet niet echt of ik kan zeggen of het hebben van een eenkennig paard echt gevaarlijk is. Ik denk eigenlijk in de meeste gevallen van niet.
Ik zelf heb een paard wat best eenkennig is, maar niet op een manier dat hij andere mensen niet accepteert. Anderen mogen alleen niet aan zijn hoofd komen en hij kan soms wantrouwig zijn, maar verder is hij absoluut geen gevaar. Ik denk dat dit soort eenkennigheid vrij veel voor komt, dus dat het dier naar één iemand toe trekt en een beetje afwachtend is tegen andere mensen. Maar ik denk dat er weinig paarden zullen zijn die (zoals jij beschrijft) gevaarlijk zijn door hun eenkennigheid.
Natuurlijk zijn er paarden met een verleden (zoals die van jou) die misschien eerder zullen overgaan tot agressief gedrag, maar dit zijn er relatief weinig.
Je kunt trouwens niet zeggen dat als een eenkennig paard losbreekt het dier gevaarlijker is voor zichzelf en omgeving. Ook een 'makkelijk' paard kan uitermate in paniek zijn en niet meer terug willen komen.

**Geplaatst**: 15-09-01 17:40

Geplaatst: 15-09-01 17:40

Ik denk ook dat niet alle mensen geschikt zijn om met alle typen paarden om te gaan. Sommige mensen kunnen best nog wel eens een beetje bangig en onzeker zijn, en als je dan het "verkeerde" paard voor je hebt is de kans dat er iets misgaat groter dan als een ervarener of zelfverzekerder (i.i.g. ten opzichte van het paard) iemand met dat paard omgaat.

**Geplaatst**: 15-09-01 18:05

Geplaatst: 15-09-01 18:05

hmmm, eenkennige paarden ?
Tja, amulet laat niet iedereen toe op z'n rug nee, wel kan iedereen met hem poetsen, voeren meenemen uit de wei, longeren of wat dan ook, alleen als ze er op stappen is het mis....Maar ja, zolang er niemand is die er last van heeft (ik niet in elk geval, er is nl een vriendin van me die hem wel kan rijden mocht er iets met mij zijn ), is er niets aan de hand lijkt me.

**Geplaatst**: 15-09-01 19:31

Geplaatst: 15-09-01 19:31

Mee eens. Ik weet niet echt een reden *vaag* maar ik ben het er gewoon mee eens.

**Geplaatst**: 16-09-01 09:40

Geplaatst: 16-09-01 09:40

In deze situatie heb je zeker gelijk.
Onze pony's zijn ook meerdere malen uitgebroken, eens al heel wat jaartjes geleden de haflinger met de shet, afgelopen oud&nieuw alleen de shet.
De eerste keer stonden ze een kilometer of 8 verderop in een weiland, de boer kon er niet bij komen (haf beschermde de shet altijd), maar was wel zo slim het hek dicht te doen.

de tweede keer is onze shet gewoon over de weg gaan lopen, hier in de buurt is hij gestrand bij mensen die vuurwerk aan het afsteken waren (daar is hij dus niet bang voor Lachen

) en daar bijd e kalveren in de stal gezet.

Amiga is eens uit de stal gekomen, de weg opgegaan en daar kwam net een vrachtwagen langs. Had ik bijna geen paard meer! Was echt schrikken. Maar die was zonder voer niet te pakken door wie dan ook, die was volledig in paniek.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat het voor een groot deel te maken heeft metd e opvoeding van het dier, maar ook zeker met het soort paard.
Een bloedpaardje raakt gewoon sneller in paniek dan een shet, hoe goed je hem ook opvoedt.

Daarnaast heeft het te maken met de mensen die hem vangen.
Als je paarden gewend bent, ga je veel 'handiger' met je om als dat je dat niet gewend bent.

**Geplaatst**: 16-09-01 12:35

Geplaatst: 16-09-01 12:35

Hi xyzutu2,
Ik ben het ten dele met je eens! Het is natuurlijk goed in zulke situaties als je een paard/pony hebt, die makkelijk in de omgang met mensen is, maar helaas is het op het moment zo, dat er overal toch weer van die gestoorde lui zijn die paarden/ponys ernstig mishandelen en zelfs doden Boos!

, op één van de Duitse forums las ik daar laatst wat over. Daar schreef diegene dat haar paard waarschijnlijk alleen daarom niets gebeurd is, omdat het zeer wantrouwend tegenover andere (vreemde) mensen is. Het paard van haar vriendin, dat in de zelfde wei stond, had niet zoveel geluk, dat is ernstig mishandeld Verdrietig

. Dat is ook één van de redenen dat mijn paardjes ´s nachts niet in de wei staan : voor een wortel doen ze alles !
Groetjes, Sterre

**Geplaatst**: 16-09-01 13:29

Geplaatst: 16-09-01 13:29

Ik had een redelijk moeilijk paard in de omgang. Niet met rijden maar in de omgang. Op stal is het nog geen makkelijk paard. Je moet hem gewoon in de gaten houden. Ik vertrouw hem maar omdat ik toch wat heb meegemaakt met hem ben ik toch voorzichtig. Haha!

Ik heb er dus ook absoluut een hekel aan als mensen in mijn stal komen als ik er niet ben. Er zijn er een paar die in mijn stal mogen komen en de rest moet gewoon wegblijven Haha!

. Laat mijn paard lekker met rust maar ook om ongelukken te verkomen.

xyzutu2
Ik wist waar ik aan begon hij was zadelmak en kon een B proefje lopen maar was absoluut niet verkeersmak. Tja wat moet je zo'n paard naar de slacht brengen omdat hij geen goede opvoeding heeft gehad Verward

. Ik vindt dat ieder gezond paard waarwat mis mee is in de opvoeding een herkansing verdient Pling

.
Onze manege heeft een aantal jaren geleden een zwaar ongeluk meegmaakt waar bijna alle manegepaarden op de A27 liepen. Gevolg 4 dood en een persoon dood. En idd er kwam een rechtzaak. Helaas ben je als eigenaar ten alle tijde verantwoordelijk voor je dier.
Bij ons is het dus nu zo dat er een groot hek om het terrein staat zodat er niemand zomaar bij kan ('s nachts). Omdat alle stallen bij elkaar zijn zullen wilde paarden niet zo snel naar buiten rennen maar naar de weilanden naar de rest. Ik benheel blij met deze sitautie en het is nu redelijk veilig.
PS onze stallen gaan niet op slot s nacht ivm brandgevaar. Ik heb liever dat mijn paard in het weiland loopt los met 40 andere dan dat hij verbrand ivm een stal op slot.

Pascha:
De meeste mensen die een moeilijk paard hebben hebben zo'n paard niet om te verkopen en zullen dit ook niet zo snel doen. Mocht de sitautie zo zijn dathet moet zulle ze heus we iemand vinden die het wel kan. Als je dat niet zou doen ben je niet gek op je paard. Pling

**Geplaatst**: 16-09-01 13:40

Geplaatst: 16-09-01 13:40

Onze pony's staan dan wel dag en nacht buiten (naast het huis) maar in een veilige omheining, afgescheiden van straat en zonder halster zodat gekken er niet al te veel mee kunnen doen. En het is dan altijd prettig als je paard dan niet al te vertrouwend is maar zelf de situatie (en de mensen) in kan schatten.

Gisteren vertelde ik aan de buren wat er precies gebeurd was en die wisten een verhaal over een (oud)lid van de rijvereniging; die had een paard en een pony (shet-welsh). Het paard was alleen door die vrouw te benaderen en te berijden en de pony was er alleen voor het gezelschap; daar was nooit iets mee gedaan en hij had ook geen opvoeding gekregen omdat hij nog jong was (4!!) en hij toch alleen maar op de wei stond. Op een gegeven moment zijn de paarden 's nachts losgebroken en weggerend. Ze werden gezien in de buurt van een snelweg waar mensen (en politie) ze probeerden te vangen. De pony werd gepakt en vastgezet maar werd gevaarlijk doordat hij dat nauwelijks gewend was en brak los. Ze raakten in paniek omdat ze geen ervaring met (vreemde) mensen hadden en dreigden de vangers te verwonden en de snelweg op te gaan. De eigenaresse kon ook niets beginnen waarna besloten werd ze met een verdovingsgeweer te verdoven. De pony overleed ter plekke (te veel stress om de verdoving te overleven) maar het paard kon naar huis worden gebracht in de trailer. Toen hij in zijn stal bijkwam ging hij echter volledig door het lint, liet niemand bij zich, kreeg diezelfde avond nog een hevige koliekaanval en is overleden.

Ik heb ervaring met 'gevaarlijke' paarden en ik vind dat eigenaren de plicht hebben om ze handelbaar te maken voor 'vreemden'. Dat betekent niet dat iedereen erop moet kunnen rijden, maar dat ze minstens aan een halster vast kunnen staan of zich laten leiden. En natuurlijk ligt het ook aan het karakter van elk paard apart. Maar misschien moet je juist bij de 'vurige' dieren meer aandacht hieraan besteden om ervoor te zorgen dat ze net zo handelbaar worden als een iets rustiger paard.

**Geplaatst**: 16-09-01 13:53

Geplaatst: 16-09-01 13:53

Ik heb een zwaar eenkennig paard, heel irri... Maar dat komt vooral door zijn verleden en zijn sterke verlatingsangst. Ik vind het vervelend, en laat daarom ook anderen met hem omgaan, maar ik ben al lang blij dat dat paard nou eindelijk iemand durft te vertrouwen.

**Geplaatst**: 16-09-01 14:32

Geplaatst: 16-09-01 14:32

Mijn paard laat ook niemand anders op zijn rug toe. We hebben het gerust wel geprobeerd, maar ze werden altijd gelanceerd, wat is nou gevaarlijker, accepteren dat hij zo is, of willens en wetens brokken veroorzaken?
Aan de hand kunnen veel meer mensen met hem omgaan, maar ook niet iedereen.
Hij is zo, en het is soms idd lastig, maar ik kan zijn aard niet veranderen.

**Geplaatst**: 16-09-01 14:37

Geplaatst: 16-09-01 14:37

Ik sluit me helemaal aan bij Jasmijn. Ik heb een paard dat heel sensibel is en niet iedereen kan daar mee om gaan, helaas voor mij. In de omgang is hij super maar onder het zadel gecompliceerd. Het is lastig maar zeker geen probleem voor mij.

Verder moet je er altijd goed op toezien dat je paarden niet kunnen ontsnappen. Wij hebben ook een hek om het terrein van de stal zodat de paarden de weg niet op kunnen. Grote bosritten maak ik nooit alleen en ik heb altijd mijn mobieltje bij me. Zo kunnen ongelukken niet onnodig uit de hand lopen.

**Geplaatst**: 16-09-01 15:20

Geplaatst: 16-09-01 15:20

Hoeveel aandacht denk je dat ik besteed aan mijn paarden. Het is wel heel leuk om te zeggen dat je er meer aandacht aan moet besteden om haar handelbaarder te maken, maar wat hebben wij er aan als zij iemand verwond. Er zijn ook wel andere mensen met haar bezig, maar alleen als ik in de buurt ben. Mijn bijrijdster krijgt, als zij met haar loopt de hoeven zowat in haar gezicht. Moet ik dan andere met het probleem en het gevaar opschepen. Er zijn mensen die een goede invloed op haar hebben en het een of ander met haar kunnen doen, maar er zijn er teveel die dat niet kunnen. Als je ook maar een verkeerde beweging maakt of een beetje nerveus bent, kan zij je zo in de nek springen. Dat is de reden waarom er weinig met mijn paard kunnen/mogen werken. Als zij je vertrouwd dan gaat het wel, maar zij blijft niet te vertrouwen. Het is jammer dat er mensen zijn die het paard of mij veroordelen op haar karakter. Zij is zo en ik straf haar ook wel als zij maf doet. Maar aan een karaktertrek kan je weinig veranderen.

**Geplaatst**: 16-09-01 22:47

Geplaatst: 16-09-01 22:47

Hoi Chrico,

Volgens mij voel je je in allebij je reacties aangevallen, dat kan ik er in elk geval uit opmaken. Ik ken je niet en kan jouw situatie niet inschatten en daarom geef ik al helemaal geen oordeel over de manier waarop jij met jouw paarden om moet gaan. Ik ken alleen mensen die er TROTS op zijn dat zij alleen hun paard in de hand kunnen houden en dat is iets waar ik me zeer aan erger. Ze hebben niet de wil om er iets aan te doen en gebruiken dan het excuus "het lukt toch niet, vorige week zou mijn nichtje hem uit de box halen en toen ging het direct fout..." of iets dergelijks. Alsof zoiets in een keer goed gaat? Netals verkeersmakheid moet je mensenmakheid heel voorzichtig opbouwen; je begint niet direct met een tractor of een buitenrit met een onbekende erop.

**Geplaatst**: 16-09-01 23:11

Geplaatst: 16-09-01 23:11

Nee, ik voel mij niet aangevallen. Het ging mij erom dat zoals het beschreven wordt, iedereen met een eenkennig paard, over een am geschoren wordt. Dat vind ik niet kloppen en dat was de reden om hierop te reageren. Voor veel mensen die in het bezit zijn van een moeilijk paard is het niet leuk of geinig, maar is het een probleem waar je elke dag weer tegenaan loopt. Je kan nooit eens `makkelijk`zijn een dagje. Het is jammer dat jij juist mensen meemaakt die kicken op het slechte gedrag van hun paard. Het is vaak geen onwil van die mensen die er niet mee om kunnen gaan maar angst. Als een paard jou bedreigd moet je heel sterk in je schoenen staan, om boven hem/haar te staan. Dat is voor sommige mensen moeilijk, dat kan ik heel goed begrijpen. Niet om het gedrag van die mensen goed te praten, maar ga jij maar eens toegeven dat je bang bent voor je eigen paard.

**Geplaatst**: 17-09-01 09:35

Geplaatst: 17-09-01 09:35

de reden dat het dom is om een eenkennig paard zo te laten omdat je hem anders nooit verkoopt???????Sorry das nou een domme argumentatie....

**Geplaatst**: 17-09-01 09:37

Geplaatst: 17-09-01 09:37

Je kunt het karakter van een paard niet veranderen. Zelf hou ik van eenkennige paarden. Als een dergelijk paard verkocht wordt, went hij ook wel weer aan de nieuwe eigenaar. Maar dat zal tijd nodig hebben. Maar alles komt goed met vertrouwen. Ik hou niet van meelopers, mijn merrie en mijn ruin zijn ook eenkennig en het is een prima en eerlijk beest. Het is alleen niet zo dat anderen er niet op kunnen rijden. Ze kunnen er alleen niet zo goed op rijden.

**Geplaatst**: 17-09-01 09:56

Geplaatst: 17-09-01 09:56

eventjes voor Xyzutu:
Ik kom veel in aanraking met [dek]hengsten. Die paarden kunnen door iedereen benaderd worden mits die persoon maar weet waar hij of zij mee bezig is. Veel van die paarden zullen nooit makke lammetjes worden die met iedereen braaf een rondje aan het halster meelopen.
Dat heeft niets te maken met het feit of deze paarden goed genoeg 'mensenmak' gemaakt zijn. Dat heeft te maken met karakter van het paard en de kwaliteiten van de begeleider. Iemand die niet weet waar hij/zij mee bezig is maakt reeele kans op ongelukken met een dergelijk paard aan een halstertje.

**Geplaatst**: 17-09-01 10:34

Geplaatst: 17-09-01 10:34

Ik denk dat elk paard wel een speciale band heeft met de mens die het meest met hem omgaat. Dat merk ik ook aan onze pony's. Bij hen is het ook zo dat er mensen zijn die gewoon niet met ze om kunnen gaan omdat ze een erg onzeker persoon aan het uiteinde van een halstertouw wel eens zullen uitproberen. Voor mensen die weten wat ze willen zijn er echter weinig problemen, net als bij de meeste paarden. En dat een eenkennig paard niet te verkopen is is natuurlijk onzin, het kost alleen erg veel tijd om het paard aan de nieuwe eigenaar te laten wennen. En stel dat zijn oude baasje er niet meer is, dat het paard door een sterfgeval verkocht moet worden? OVer het berijden zal ik het niet hebben, maar het is altijd handig als een paard een aantal basismanieren onder de knie heeft.

Ik ken niet alleen egoistische paardenbezitters, kennissen van ons hebben afgelopen jaar een extreem eenkennig paard gekocht en zijn het hele jaar bezig geweest haar tot rust te laten komen en te wennen aan vreemde mensen, situatie en dergelijke. En hoewel het met rijden altijd een paard zal blijven om rekening mee te houden kan ze nu door bijna iedereen aan het halster meegenomen worden, zolang alles maar duidelijk voor haar is. Daar heb ik echt respect voor, ik weet hoe enorm frustrerend het is als een paard zo in de knoop zit en je het weer handelbaar probeert te maken.

**Geplaatst**: 17-09-01 11:19

Geplaatst: 17-09-01 11:19

Citaat:
Op 2001-09-17 10:34, schreef xyzutu2:
Ik ken niet alleen egoistische paardenbezitters, kennissen van ons hebben afgelopen jaar een extreem eenkennig paard gekocht en zijn het hele jaar bezig geweest haar tot rust te laten komen en te wennen aan vreemde mensen, situatie en dergelijke.

Jij gaat er vanuit dat hiet het probleem bij het paard zit. Volgens mij kan het probleem net zo goed bij deze mensen zitten, misschien komen ze net een beetje paardengevoel tekort om op een prettige manier met dit dier om te gaan. Waarom zou het aan het paard liggen?