Mijn moeder heeft ook zo'n paard gehad, dat heel goed sprong, ook geen moeite had met dressuur maar het gewoon niet leuk vond. Iemand anders sprong ermee (ik heb er ook een tijd op gesprongen) en wij reden dressuur. Dat ging niet slecht (M1 met w.p.) maar bleef toch altijd moeizaam, omdat ze daar niets aan vond. Wij hebben haar uiteindelijk verkocht (na 6 jaar) en ze is internationaal gaan springen, terwijl wij nu Pablo hebben die dressuur en springen leuk vindt, en voor beiden zijn best wil doen.
Ik denk dat als je een paard echt geen plezier doet met wat jij wel leuk vindt, en je hebt het echt geprobeerd, het eerlijker is tegenover jezelf en tegenover je paard om haar te verkopen aan een springruiter en zelf een dressuurpaard te kopen. Niet leuk, maar voor beiden waarschijnlijk beter. Succes ermee!