Van Cathy in Nieuw-Zeeland heb ik de Monty Roberts-methode geleerd. Klinkt voor sommigen misschien zweverig, maar bij Marcella (het paard van Cathy dat ik die paar dagen mocht rijden) hielp het. En Marcella is echt niet de makkelijkste (zie mijn laatste verslag uit NZ)!
Het gaat als volgt. Loop de wei in met het halster achter je rug (en eventueel een zweep om andere paarden op een afstand te houden). Loop recht op het paard af en - let op - kijk hem NIET in z'n ogen, maar kijk naar z'n knieën. Loopt het paard weg, zwaai dan met je ene arm van je af richting paard, alsof je 'm wegjaagt. Paard zal dit niet begrijpen en in verwarring raken. Loop een klein rondje en doe hetzelfde. Al snel zal het paard blijven staan (nieuwsgierig, maar vooral onderdanig) en kun je 'm zonder problemen pakken. Het belangrijkste is dus dat je NIET naar z'n hoofd kijkt en vooral niet in z'n ogen, maar naar z'n knieën. Schijnt net zo te werken als bij honden.
.
If you want to go fast, go alone. If you want to go far, go together. <African proverb>