Bokt.nl

woepsie90 schreef:

Wat ik trouwens vergat te zeggen, maar voorheen had ik moeite met het vangen van mijn paard in de wei. Nu staat hij sinds kort dus 24/7 in de wei met een jonge Shire merrie die heel mensgericht is dus als ik de wei in kom komt zij altijd naar mij toe. Mijn paard volgt haar en dan staan ze daarna in de rij voor mij stil (zij is de baas). Als ik haar een aai heb gegeven loop ik achter haar langs naar mijn eigen ruin die dan keurig blijft staan en dan ipv hem te pakken, houd ik zijn halster voor hem en dan doet hij zelf zijn neus erin ! Gaat nu al dagen zo! Hopelijk is dit een blijvende verandering

elisedcl schreef:

Hallo allemaal.

Ik ben ook enorm hard bezig met grondwerk en dergelijke en aangezien ik een merrie heb die ik na een jaar ng altijd niet snap (haar gedrag is soms zo tegenstrijdig), en na het meelezen met jullie ben ik wel eeeeerg geïntereseerd in deze methode welk boek zou ik best kopen om hier vertrouw mee te geraken? ondertussen lees ik heel graag mee!

jensvl schreef:

elisedcl schreef:

Hallo allemaal.

Ik ben ook enorm hard bezig met grondwerk en dergelijke en aangezien ik een merrie heb die ik na een jaar ng altijd niet snap (haar gedrag is soms zo tegenstrijdig), en na het meelezen met jullie ben ik wel eeeeerg geïntereseerd in deze methode welk boek zou ik best kopen om hier vertrouw mee te geraken? ondertussen lees ik heel graag mee!

Ook voor jou raad ik als eerste boek 'horses never lie' aan. Dit boek leert veel over hoe je gekozen kunt worden als leider door je paard. En je leert het paard beter te lezen met juistere gevolgtrekkingen tot gevolg. Er staan niet zozeer technieken in, als wel standpunten en manieren van denken en redeneren.

woepsie90 schreef:

en dan ipv hem te pakken, houd ik zijn halster voor hem en dan doet hij zelf zijn neus erin !

Sonja89 schreef:

Het zal mij benieuwen hoelang het duurt voor 'Horses never lie' uitverkocht is. Gaat aardig snel zo in dit topic!

Mooi verslag woepsie. Fijn die positieve mindset, ben benieuwd hoe het vandaag gaat!

Jens, bedankt voor het verslag over 'A journey to softness'. Lightness (lichtheid) lijkt dan te gaan over de manier waarop je met het paard omgaat, terwijl softness (zachtheid) meer zegt over je innerlijke gemoedstoestand tijdens dat omgaan met het paard. Zeg ik het zo goed?


Gisteren kreeg ik eerst een speel- en stoeisessie van mijn jongens cadeau, ze waren zo druk met elkaar dat ik een kwartier heb kunnen kijken voor ik ontdekt werd Daarna een tijd samen op de wei genoten van de zon en elkaar gegroomd in driehoeksverhouding.
De jongens lieten merken toch wel graag nog de wei uit te willen, dus omstebeurt een paar minuten in de bak geoefend en een ienieminiewandeling gemaakt. Een paar interessante constateringen:

- Kees vond het prima om met lichte druk op het touw mee te wandelen, haalde deze druk eraf als we draafden, in stap liet hij er weer druk op komen. Ik ben ontzettend benieuwd of dit in de loop van de tijd verbetert, want normaliter gebruikte ik hier 'stick to me' en meestal één fase 4 om hem zonder druk mee te laten lopen.
- Spuni kwam omhoog toen we door een smal en dichtbegroeid paadje liepen. Ik heb niks gezegd, hem de ruimte gegeven en na 2 sprongen (de laatste met 4 benen in de lucht) stond hij stil. Met hem ga ik de komende keren het wandelen op brede, meer open paden oefenen en in de bak werken aan nauwe ruimtes.

De afspraken over druk en fases had ik goed in mijn oren geschroefd en ik heb alles dan ook alles gedaan met hooguit een fase 1,5. Was erg blij op de terugweg In mijn achterhoofd spookt de vraag of ik straks nog wel serieus genomen word door de pony's, maar dat moet vanzelf blijken.

jensvl schreef:

Als tip voor jou raad ik aan in stilstand te beginnen en gewoon het hoofd te kunnen draaien op lichte druk. In dit geval is de 'try' die je moet zoeken de minste vermindering in tegendruk die het paard geeft. Daarop moet je reeds belonen. Als dat echt bijna niet te doen is, kan het helpen iemand op de grond na even vanaf de grond het signaal te laten geven, waarbij ook weer de minste try (dus het verminderen van de tegendruk) beloond wordt door het wegnemen van de druk van zowel de persoon op de grond als de persoon in het zadel.

Het zadel ook in kleine stappen opbouwen. Ik geef de voorkeur aan relatieve vrijheid. Het paard staat dus los in een plaats waar hij behoorlijk wat plaats heeft om weg te lopen. Je komt binnen met het zadel en je staat het paard toe weg te lopen. Je blijft wandelen met het zadel (of in het begin enkel het dekje, dat weegt lichter) naar het paard toe. Vanaf dat het paard in je richting kijkt, of het geringste vertraagt, blijf je staan en zet evt een pas achterwaarts. Dit proces herhaal je tot het paard je toestaat met het zadel bij hem te komen. Dan begin je het paard aan te raken met het dekje en te aaien. Dan gooi je het dekje herhaaldelijk op de rug van het paard en haalt het eraf vanaf dat het paard een beetje ontspant (de eerste keren haal je het er vroeger af om het paard te laten weten dat het terug weg gaat). Ditzelfde doe je met het zadel. En met het vastmaken van de singel gebruik je hetzelfde principe. Zachtjes vastmaken en terug lossen. Steeds iets strakker tot het strak genoeg is. En als het paard weerstand geeft, stoppen met strakker maken en dezelfde strakheid behouden. Vanaf de weerstand weg gaat, de singel terug volledig lossen.

Nog een vraagje over het sturen. Is het altijd dezelfde kant dat moeilijk gaat? Of is het op beide kanten zo'n probleem?

jensvl schreef:

Wat doet ze als ze zonder zadel in de bak draaft?
Denk je dat de botsende stijgbeugels een oorzaak kunnen zijn? Heeft ze er ook last van als je mee loopt in draaf in de bak?

Oshaa schreef:

jensvl schreef:

Als tip voor jou raad ik aan in stilstand te beginnen en gewoon het hoofd te kunnen draaien op lichte druk. In dit geval is de 'try' die je moet zoeken de minste vermindering in tegendruk die het paard geeft. Daarop moet je reeds belonen. Als dat echt bijna niet te doen is, kan het helpen iemand op de grond na even vanaf de grond het signaal te laten geven, waarbij ook weer de minste try (dus het verminderen van de tegendruk) beloond wordt door het wegnemen van de druk van zowel de persoon op de grond als de persoon in het zadel.

Het zadel ook in kleine stappen opbouwen. Ik geef de voorkeur aan relatieve vrijheid. Het paard staat dus los in een plaats waar hij behoorlijk wat plaats heeft om weg te lopen. Je komt binnen met het zadel en je staat het paard toe weg te lopen. Je blijft wandelen met het zadel (of in het begin enkel het dekje, dat weegt lichter) naar het paard toe. Vanaf dat het paard in je richting kijkt, of het geringste vertraagt, blijf je staan en zet evt een pas achterwaarts. Dit proces herhaal je tot het paard je toestaat met het zadel bij hem te komen. Dan begin je het paard aan te raken met het dekje en te aaien. Dan gooi je het dekje herhaaldelijk op de rug van het paard en haalt het eraf vanaf dat het paard een beetje ontspant (de eerste keren haal je het er vroeger af om het paard te laten weten dat het terug weg gaat). Ditzelfde doe je met het zadel. En met het vastmaken van de singel gebruik je hetzelfde principe. Zachtjes vastmaken en terug lossen. Steeds iets strakker tot het strak genoeg is. En als het paard weerstand geeft, stoppen met strakker maken en dezelfde strakheid behouden. Vanaf de weerstand weg gaat, de singel terug volledig lossen.

Nog een vraagje over het sturen. Is het altijd dezelfde kant dat moeilijk gaat? Of is het op beide kanten zo'n probleem?

Bedankt voor je antwoord! Veel is herkenbaar, dus fijn om te lezen dat ik daarin op de goede weg zit .
Het vervelende (of juist het grappige) is dat in stilstand ze heel goed reageert op het draaien van het hoofd. Zowel als je er naast staat en als je erop zit. Iets wat ik nu ook doe (vergeten in het verhaaltje te zetten), is haar stil te zetten en dan te sturen, omdat dit een stuk beter gaat. Ik denk dat ik mogelijk gewoon meer geduld moet hebben .
Het sturen gaat vooral naar rechts erg moeilijk. Link is erg duidelijk haar voorkeurkant onder het zadel. Aan de hand is het juist naar rechts allemaal makkelijker.

Gisteren heb ik toevallig met mijn andere paard aan het opzadel gewerkt (ze is bijna niet op te zadelen, loopt al weg als je op 10m afstand met een zadel aan komt lopen). Ik heb toen met dit topic in mijn achterhoofd een beetje lopen klooien in de bak, toevallig (of juist niet) precies zoals jij het zadel opbouwen omschrijft! Bij Madex zit het zadel probleem hem vooral in het draven op de volte. Op zadelen en stappen etc is geen probleem (gebeurd ook allemaal los etc). Alleen bij het draven wordt het een rodeo partij. Ze gaat ook weleens mee naar het bos met het zadel op en dan doet ze dit niet (ze loopt in ons 'privé' bos ook los, dus draaft en galoppeerd dan ook). Het is echt op de volte. Ik denk dat het een balans probleem is, maar het oplossen is nog een tweede.

Wicky schreef:

Die inderdaad Jensvl. Komt volgende week pas uit, meen de 17e.

Wicky schreef:

Na "paarden liegen niet" heb ik nu whole heart, whole horse" om te lezen. Naar aanleiding van dit topic bewust gekozen voor een nieuwer boek, dan maar in het Engels. De subtitel "building trust between horse and rider" sprak me hwt meeste aan.
Heb de nieuwste ook besteld, die komt volgende week. Dan is deze hopelijk al uit