Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
cissie schreef:Woepsie jammer.. Maar begrijp het.
Soms is het beter om uit de sneltrein te stappen en de stoptrein te nemen die even stopt bij ieder station....spreekwoordelijk.
In mijn 'zoektocht' naar verbetering raakte ik verstrikt in methodes en maniertjes...van parelli tot klaus en alles wat ertussen zit.
Ik probeerde een beetje van dit en een beetje van dat...soms met kleine succesjes om vervolgens weer onderuit te gaan.
Ik zocht naar 'iets' om antwoorden te vinden op mijn vragen...maar vond ze nergens.
Hoe meer ik naar zogenaamde voorbeelden keek hoe chaotischer ik werd...want wat ik deed leek er nog niet eens op.
Op een gegeven moment heb ik alles maar aan de kant gegooit.
En mezelf alleen maar bezig gehouden met m'n gevoel en de onbalans hierin.
Het bleek al meer dan genoeg om alleen daar mee bezig te zijn voor mij.
Nu ik wat meer rust en stabiliteit heb gekregen kan ik weer wat meer gaan rondkijken en zoeken naar een fijne manier van...omgang en trainen.
Pak de tijd die je nodig denkt te hebben voor jezelf en voor je paard....misschien lijkt het op stilstaan maar vermoed dat je hier in de toekomst anders op terug kijkt.
Succes!
cissie schreef:Eindelijk is het boek "paarden liegen niet" binnen...
Dacht lees even een pagina om te bekijken of de schrijfstijl me aanspreekt maar ben inmiddels op pagina 63 beland haha.
Maar ik ben bang dat ik iets uit dit boek verkeerd interpreteer voordat ik een soort brainwave krijg ...wbt kudde gedrag.
Waarin Rashid omschrijft dat het alfa paard soms een kuddegenoot uit de kudde drijft om deze vervolgens weer toe laten als deze zich 'onderwerpt' aan de alfa.
Dit onderwerpen wordt zichtbaar als het paard de hals/nek laat zakken en begint met wat kauwen en likken.
Nog geen pagina verder wordt een situatie geschetst waarbij een ruin door de round penn heen wordt 'gejaagd' door een trainer.
Ook deze stopt pas met ' opjagen' nadat het paard de hals omlaag brengt ect.
Mark ziet dit als ' berusting' niet als tevredenheid bij het paard...en daar slaat bij mij een beetje de schrik toe.
Omdat ik in mijn naturel horsemanship lesjes geleerd heb dat kauwen /likken en het omlaag brengen van de hals een teken van ontspanning is bij een paard.
Zijn er vanuit de visie van Rashid meerdere betekenissen aan dit gedrag te wijten?
Of is en blijft het 'berusting' en dus niks te maken met ontspanning?
Buiten dit tot dusver een heerlijk leesbaar boek, prachtig!
Shadow0 schreef:Ik heb zelf ook het idee dat kauwen en likken meer een teken is van het afnemen van de adrenaline na hoge spanning, dus het oplossen van de vecht-of-vluchtreactie, dan een teken van werkelijk happy ontspanning vanuit een veilige basis zeg maar.
jensvl schreef:Het kan veel betekenen. Veel paarden doen het zoals Azmay zegt uit verwerking van informatie. Spanning kan ook zeker een oorzaak zijn. Concentreer niet op 1 ding. Kijk naar de algehele expressie van je paard. Als je paard aan het kauwen en likken is een met zijn staart slaat, of bvb dof uit de ogen kijkt is dat iets heel anders dan dat hij kauwt en likt zonder die dingen. Om maar een voorbeeld te geven.