Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
jensvl schreef:@[***]: ik denk dat als je dit paard probeert te benaderen vanuit het partnerschap, die ergernis vanzelf wel verdwijnt binnen enkele weken of maanden.
Trouwens leuk om je verhaal te delen. Het is echt leuk om te zien dat je zoekt naar manieren om de problemen vriendelijk op te lossen.
jensvl schreef:Dat is inderdaad een moeilijke. Ik denk dat er wel een verband is met de lichamelijke ongemakken. Anders zou het paard niet zo doen tegen andere paarden.
Al wel super dat je de probleemzone oren zo goed hebt kunnen oplossen.
[***] schreef:Op welke manier wil je het achterwaarts? Dat je voor hem staat en dat die zelf gaat? Of dat je naast hem staat en die zelf gaat? Of dat jullie samen gaan? Waar ben je nu mee bezig en wat is je uiteindelijke doel?
woepsie90 schreef:Ik zit een beetje in de knoop, en ik weet niet of het tussen mn oren zit en of het de bedoeling is er wel of niet naar te luisteren, en stel dat ik het wel doe dan weet ik niet hoe ik het volgens de mark methode moet aanpakken...
Harvey heb ik in juli gekocht. Daarvoor heeft hij maanden in de wei gestaan met af en toe buitenritje met iedere x vreemd persoo . In 2015 deed hij cross country en daarvoor op de renbaan.
Vanaf 1 juli 2016zijn we met zijn lijf aan het klooien. Eerst waren de ijzers het probleem, elke twee weken schopte hij ze los, dus die eraf gehaald in augustus en lijmijzers eronder vanwege gevoeligheid en herstel nagelgaten. Die gingen ook steeds los dus uiteindelijk maar gewoon ijzerloos. Hij had veel pijn door gevoeligheid, liep kreupel in de bak in stap! Na weken van oefenen op het harde, nieuw dieet, hoefschoenen, veel bekappen etc, ging hij beter. Maar toen bleek zijn rug en nek vast te zitten vanwege het moeilijke lopen. Na een paar weken en behandelingen en huiswerk verder was alles soepel en konden we op de grond opbouwen, dus heb veel lange wandelingen gemaakt, longeren met balkjes, vrijspringen etc. Hij begon zich beter te voelen en werd ineens wat heftiger in zijn gedrag, nam de leiding over en was respectloos naar mij. Ik was vanwege alle TLC misschien te lief geworden ? Dus zoveelste hindernis: zijn gedrag/onze relatie aangepakt. Deed dit met 7 games van Parelli maar na de derde game had ik al een heel ander paard! Ook ging ik zo vaak mogelijk tweemaal per dag ipv eenmaal. Gewoon knuffelen, poetsen, 's avonds even gras eten buiten ipv op stal staan, etc. Toen alles weer op de rit was ben ik begin december opgestapt! Zat ik voor het eerst op mijn eigen paard, na 5 maanden!! Heb toen aan de longeerlijn wat gestapt met bitloos hoofdstel, niks meer.
Daarna werd ik heel erg ziek. En daarna is Harvey van stal verhuisd. En toen kreeg hij een hoefzweer! Vandaag liep hij eindelijk weer, na vijf dagen niet willen lopen vanwege pijn.
Nu zit het zo in mijn hoofd:
Ik ben dit gekwakkel heel erg zat! Heb het gevoel dat een andere - actievere - mindset ons beide zal helpen. Meer beweging, wat doen, RIJDEN! Positieve stofjes in de hersenen, leuke dingen doen samen.
Ik ben voorstander van dingen op zijn tempo doen. Maar als het aan hem ligt blijft hij liever in de wei. Wat ik begrijp want het is een paard maar ik weet zeker dat de dingen die ik in petto heb, hij leuk vindt (buitenritten/endurance!!), maar we moeten wel voorbereiden hierop met rijlessen in de bak, wandelen, grondwerk, longeren, etc.
Hij wordt wat nerveus als we de wei uit gaat, omgeving is nog nieuw ondanks dat we hier al 2,5 week zijn. We waren immers beide ziek, hij is er twee ochtenden uit geweest met wortels erbij voor positieve ervaring, we kwamen een paar meter verder dan de wei. Thats it.
Ergens wil ik hem gewoon aan de longe zetten in de bak, en kijken wat er gebeurd. Als hij nerveus wordt en gaat rennen, hinniken, etc, dat we pas terug gaan als hij gekalmeerd is. Dat doen we dan een paar keer en uiteindelijk zal hij doorhebben dat het helemaal niet zo erg is. Dan kan ik daarna ook lekker gaan wandelen zonder dat hij 'gevaarlijk' onrustig is omdat hij inmiddels weet dat we steeds terug keren... dit is dus een 'stel dat' idee!
Maar. Dit is niet heel erg Mark Rashids... Ik wil alleen zo graag uit deze sleur! En ik heb gewoon geen zin om weken bezig te zijn hem het hele terrein te laten ontdekken
Wat zouden jullie doen en/of aanraden in ons geval? Wat moet ik hiermee? Ik zit zo te discussieren in mezelf...
Het gaat om een 7 jarige volbloed ruin die, eenmaal gestressed, niet zo makkelijk kalmeert. Ik ben het kalme consequente middelpunt (meestal, lukt niet altijd), maar beweging helpt hem wel beter om te kalmeren, zal het ras wel zijn
woepsie90 schreef:Hij wordt wat nerveus als we de wei uit gaat, omgeving is nog nieuw ondanks dat we hier al 2,5 week zijn.
xxdomiixx schreef:Ik heb vandaag geprobeerd het achterwaarts te doen met Mark Rashid in mijn achterhoofd.